محبوبترینها
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1825607497
روحانی در لباس سیاست و ارتشبدی
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > مانیفر، محمدرضا - از عجایب روزگار بود که در آن زمانهای بحرانی و سرنوشتساز، هم هنگام انقلاب اسلامی ایران و هم در جریان گروگانگیری، مردان سیاسی مانند شاه و پرزیدنت کارتر در کسوت روحانیان درآمده بودند و مرد روحانی، آیت الله خمینی، لباس سیاست و ارتشبدی بر تن کرده بود... انقلاب اسلامی در روزگاری به پیروزی و استقرار رسید که کمتر کسی گمان آن را میبرد و بر این باور بود که «دین» و «مذهب» بتواند به تحولآفرینی در جوامع و کشورهای تا پیش از این، عقب نگاه داشته شده و در حال توسعه بپردازد و به ایجاد تغییر در آنها دست یابد. «تجدد» و «نوسازی»، دو روی سکه رایج آن روزگار، چنین دست سخنانی را برنمیتافتند و آنها را مردود میشمردند و می کوشیدند تا با ارایه چهرهای آرمانی از غرب و راه طی شده آن، هر آنچه را که رنگ «سنت»، «دین» و «مذهب» به خود میگرفت، بیشتر با ابعاد و جنبه های ایستا و منفی آن تعریف و معرفی کنند و مدام بر این سخن اساسی تأکید ورزند که جهان در حال توسعه، گریزی از آن ندارد تا پیش از دستیابی به مرحله تجدد و نوسازی، از شر بازدارندهها و موانع سنتی خود؛ از جمله دین و مذهب خلاص شود و رهایی یابد؛ غافل از آنکه اگر سرشت فرازمانی و فرامکانی دین و مذهب با برداشتی متناسب در دستان یک رهبر سنتی، اما زمانشناس و مکان دان قرار گیرد و با اتخاذ تدابیر بهنگام و ارایه راهبردهای بجا همراه و همنشین شود، میتواند زلزلهای بس بزرگ با نام «انقلاب اسلامی» در ایران پدید آورد و با پسلرزههای بسیار در سایر جوامع و کشورهای اسلامی و مستقل در منطقه و جهان، توانمندیها و ظرفیتهای منحصربهفرد خود را در برابر غرب و تجدد و نوسازی «وارداتی» آن به نمایش گذارد. « علی بنو عزیزی» از جمله اندیشمندان و صاحبنظرانی است که با اعتقاد به چنین سخنی بر این باور است که «سنت نیز درست همانند قرینه خود یعنی تجدد، میتواند آفریننده، تجلیبخش و پاسخگوی نیازهای فردی و اجتماعی در جهت بسیج و تحول در جوامع باشد.» بنوعزیزی با تمرکز بر «انقلاب اسلامی ایران»، به «سرشت منحصربهفرد مذهب شیعه» در پیشبرد اهداف انقلاب اشاره میکند و از قابلیت ذاتی مبارزهطلبی آن سخن به میان میآورد و اینچنین به تشریح آن میپردازد که: حضور نمادهای پرقدرتی چون استقامت، پایداری، فداکاری و گذشت برای دستیابی به حقیقت و عدالت در شعایر مختلف مذهب شیعه؛ استعداد قابلملاحظه آن برای قراردادن اختلافهای سیاسی در چارچوب اختلافهای مذهبی؛ دراختیارداشتن یک منطق مردمی و واژههایی که مظلومان را در برابر ظالمان قرار میداد؛ و بالاخره، وعده مسیحایی آن برای تحقق یک نظام عادلانه اجتماعی و بازگشت یک امام غایب؛ مذهب شیعه را به پشتوانه مذهبی فوقالعاده قدرتمند برای اعتراض و مقابله با وضع موجود تبدیل کرد. البته بنوعزیزی در بیان علل و عوامل پیروزی و استقرار انقلاب، تنها به بیان «قابلیت ذاتی مبارزه طلبی مذهب شیعه» اکتفا نمیکند، بلکه به شرطی «کافی» در بهثمررسیدن آن هم اشاره دارد که همانا «فره مذهبی و قدرت تأثیرگذاری و نفوذ کلام رهبری انقلاب در میان توده مردم است.» این اندیشمند و صاحبنظر مصری در بیان این عامل مکمل مینویسد: امام خمینی (ره) در میان مردم و همه گروههای مخالف دارای محبوبیتی بسیار بود و پیروان مبارز وی از همه اشکال سنتی و پیشرفته ارتباطات و تهییج عمومی برای به راه انداختن یک بسیج انقلابی سامانیافته استفاده می کردند.» فراز پایانی سخن بنوعزیزی، شباهت و نزدیکی بسیار با آرا و اندیشههای صاحبنظران و نظریه پردازانی چون« الیهو کاتز» و« الوین تافلر»دارد؛ آنجا که از دیدگاهی ارتباطی و رسانهای به پیروزی و استقرار انقلاب اسلامی در ایران نگریستهاند و به استخراج و بیان آموزههای آن دست زدهاند: کاتز که استاد پیشکسوت علوم ارتباطات در ایالات متحده بهشمار میآید، گرچه در ابتدا بر این باور بود که «سازمان رادیو وتلویزیون ملی ایران، سازمانی نمونه و نیرومند در میان دیگر سازمانهای رسانهای در جهان در حال توسعه است»؛ اما با شکلگیری انقلاب اسلامی به اصلاح و تجدیدنظر در برخی آرا و اندیشهای خود دست زد. از جمله آنکه با نگاهی دیگر به این باور خود نگریست و اینچنین به اصلاح آن پرداخت که: «... دنیای کنونی، واقعیتهای حیرتانگیزی در بر دارد که پژوهشگران ارتباطات جمعی نباید به آن بیتوجه بمانند... این واقعیتها، ما را از نظریهپردازیهای معمول باز میدارد و شعارپراکنیهای سطحی را بیاثر میسازد... طی سالیان دراز، ما محققان ارتباطی را تشویق میکردیم که مطالعات خود را در جهت کمک به توسعه وسایل ارتباط جمعی در جهان سوم دنبال کنند. اما اکنون با واقعیتی غافلگیرکننده روبهرو شدهایم. مشاهدات ما در جریان انقلاب (امام) خمینی [ره] نشان داد که نیرومندترین سازمان رادیویی و تلویزیونی جهان سوم و دومین سازمان رادیویی و تلویزیونی آسیا پس از ژاپن؛ یعنی سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران، با وجود وفاداری به رژیم حاکم، در برابر یک شبکه ارتباطی میانفردی مرکب از روحانیون، بازاریان و دانشجویان، با استفاده از اعلامیهها و نوارهای صوتی کاست فلج شد و از کار افتاد... پس از این باید به همکاران پژوهشگر ارتباطات توصیه کرد که درباره این پدیده جدید به مطالعه بپردازند.» تافلر نیز که از جمله نظریهپردازان عرصه ارتباطات و سیاست در ایالات متحده بهشمار میآید، همسو با سخنان کاتز، در ابتدا از نقشآفرینی «خلاقانه» مذهب در تحولات و تغییرات اجتماعی و سیاسی ایران معاصر مینویسد: «آیتالله خمینی(ره) در ایران، نفرت طبقاتی و خشم ملیگرایانه را با شور مذهبی درآمیخت. عشق به الله، نفرت از امپریالیسم و مخالفت با سرمایهداری، انقلابی را بنیان نهاد که در نهایت منطقه خاورمیانه را به کانون بالقوه درگیری و جنگ تبدیل ساخت.» تافلر در ادامه سخن، به صورتی مشخص، از سیاستهای رسانهای رهبر فقید انقلاب یاد میکند و یادآور میشود که: «اما آیت الله خمینی [ره] به کاری بیش از ترکیب این سه عنصر در یک حرکت پرشور واحد دست زد. وی همچنین رسانه موج اول؛ یعنی موعظه چهرهبهچهره روحانیان برای مؤمنان را با فناوری موج سوم ترکیب کرد. نوارهای صوتی حاوی پیامهای سیاسی آیت الله در مساجد با کمک دستگاههای ارزانقیمت و به صورت مخفی تکثیر، توزیع و پخش میشد. شاه برای مقابله با آیت الله خمینی از رسانههای موج دوم؛ یعنی مطبوعات، رادیو و تلویزیون استفاده میکرد. به محض آنکه آیت الله خمینی توانست شاه را سرنگون کند و کنترل دولت را در دست بگیرد، فرماندهی این رسانههای متمرکز موج دومی را نیز در اختیار گرفت.» یوسف مازندی که از جمله معدود خبرنگاران حاضر در مسیر تحولات چهار دهه از تاریخ معاصر ایران است و سالها در سمت ریاست دفتر خبرگزاری یونایتدپرس (UPI) و همچنین، تحلیلگری و گزارشگری برای چندین روزنامه، رادیو و تلویزیون بینالمللی در ایران به فعالیت پرداخته است، در کتاب خود با عنوان « ایران؛ ابرقدرت قرن» نگاهی تحسینبرانگیز به سیاستهای رسانهای رهبر فقید انقلاب اسلامی؛ بهویژه در حوادث و رخدادهای منتهی به پیروزی انقلاب و سال های پس از آن در حوادث و رخدادهایی چون بحران گروگانگیری سفارت سابق آمریکا در تهران و هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران دارد. مازندی در تبیین این نگاه خود مینویسد: «آیت الله روحالله خمینی، رهبری که از طلبگی در یکی از روستاهای کوچک ایران به مقام شناخته شدهای در جهان رسید، دقیقا مانند ابرقدرت، فرمانهای خود را حاکمانه به جهان غرب دیکته کرد؛ با توانایی کمنظیر خود، شیرازه بسیاری از معادلات سیاسی جهان را پاره کرد؛ و اغلب رهبران قدرتمندترین کشورهای دنیا را واداشت با ساز او، رقص سیاسی کنند و عاجز و درمانده به بارگاه او روی آورند.» این تحلیلگر و گزارشگر کهنهکار در اثبات ادعای خود به «بحران گروگانگیری سفارت آمریکا در تهران» اشاره می کند و با تأمل در سرگردانیهای هیأت حاکمه ایالات متحده به ریاست جیمی کارتر، رییسجمهور وقت، از توانمندیها و هوشمندیهای سیاسی و رسانهای امام (ره) سخن میگوید و مینویسد: «... در آغاز که هنوز عمق بحران برای کارتر روشن نبود، میپنداشت که قادر است به سرعت گروگانها را آزاد کند... مسیر مذاکرهها گاه به مراحل امیدوارکننده میانجامید و دلهای آرزومند کارتر و یارانش را شاد میکرد و زمانی مسأله به گره بهظاهر ناگشودنی میرسید و همه امیدهای پرزیدنت را تبدیل به یأس میکرد... کارتر نمی دانست به کدامیک از نویدهای جمهوری اسلامی باید دل خوش کند. کدام وعده به واقعیت خواهد پیوست و کدامیک پوچ و توخالی است؟ در این ارکستر به ظاهر ناهمگون، هر مقام دولتی و انقلابی ساز خود را میزد. آشفتهبازار غریبی بود که کارتر را بهواقع مبهوت کرده بود. اما بعدها معلوم شد که در بطن آن بینظمی عمدی و ظاهری، نظم حسابشدهای از سوی کسی اعمال میشد به نام آیت الله روحالله خمینی، که حریف واقعی رییس جمهور آمریکا در آن بازی شطرنج سرنوشتساز سیاسی بود. آیت الله خمینی با شیوههای کاملاً متضاد: سکوت، پرخاش و بیاعتنایی، و جملههای ازپیش تنظیمشده خویش، مهرههای خود را در صحنه به حرکت درمیآورد. مانند فرماندهان پیروزمند ارتش، معمولاً از مواضعی حمله میکرد که تصور آن برای حریف غیرممکن مینمود. توسط عوامل خود، گوشه چشمی از مهر و عنایت به حریف نشان میداد. مهرههای طرف را با این شیوه به میدان می کشید و ناگهان سایه خود را، که تا آن زمان آرام و ساکت در گوشهای نشسته بود بر سر مهرهها میافکند و صاعقه وار از آن موقعیت استفاده تبلیغاتی میکرد. هر روز که میگذشت، از یکسو آشفتگی ظاهری مهرههای صحنه سیاست ایران، کارتر و یارانش را گیجتر میکرد و پیشبینی حرکت بعدی آیت الله را دشوارتر می نمود و از سوی دیگر با هر پیروزی آیت الله، روحیه آنها ضعیفتر و کارایی آنها کمتر میشد. در تمامی این دوران، ابتکار عمل همواره در دست آیت الله خمینی بود.» مازندی با نگاهی به حوادث و رخدادهای آن روزهای سرنوشتساز برای انقلاب و جمهوری اسلامی در ایران، به ذکر نکتهای بهظاهر طنزآمیز، اما آموزنده و پرمحتوا میپردازد و مینویسد: «از عجایب روزگار بود که در آن زمانهای بحرانی و سرنوشتساز، هم هنگام انقلاب اسلامی ایران و هم در جریان گروگانگیری، مردان سیاسی مانند شاه و پرزیدنت کارتر در کسوت روحانیان درآمده بودند و مرد روحانی، آیت الله خمینی، لباس سیاست و ارتشبدی بر تن کرده بود.» رییس سابق دفتر خبرگزاری یونایتدپرس در ایران، در تبیین و واکاوی چنین پدیده ای، از «تبلیغات» و دامنه گسترده تأثیرگذاریهای تبلیغی و رسانهای به منزله «برگ برنده» آیت الله در این میان نام میبرد و مینویسد: «اصولاً یکی از مختصات رهبری آیت الله خمینی، قدرت تبلیغاتی کمنظیر او بود. بهصراحت باید ادعا کرد که شاه، تاج و تخت خود و کارتر، ریاست جمهوری خود را در مقابله با موج تبلیغاتی آیت الله خمینی باختند... هنر آیت الله خمینی استفاده از همین مواضع تبلیغاتی بود. جنگ آیت الله خمینی با شاه، جنگ دو دستگاه تبلیغاتی بود. از یکسو، سیل سهمگین تبلیغات قدرتمند از جناح آیت الله خمینی، در ماههای پیش از انقلاب، سراسر ایران و دنیا را فراگرفته بود و در مقابل، تشکیلات تبلیغاتی رژیم گذشته که در نهایت درماندگی و ناشیگری در این سیل بنیانکن دست و پا میزد. آیت الله خمینی با آنکه از نظر بسیاری از شهرنشینان، لهجه روستایی داشت؛ اما از قدرت سخنوری و نفوذ در مردم مستضعف، بسیار برخوردار بود. او با سخنرانیهای مشهور و ارسال نوارهای کاست آن به ایران؛ چنان شورشی برانگیخت که برخی کسان آن را انقلاب نواری نام گذارده بودند. [در عرصه بینالمللی نیز،] آیت الله خمینی بازی شطرنج سیاسی خود را به پرزیدنت کارتر [و بعدها، پرزیدنت ریگان] تحمیل کرد و آغاز نمود. واضح است که هر جنگ روانی و سیاسی بر دو رکن اساسی اطلاعات و تبلیغات استوار است. کسب اطلاعات دقیق از موقعیت حریف و نیز قدرت تبلیغات مؤثر، نقش تعیینکنندهای در پیروزی و یا شکست چنین پیکاری دارد. با یک نگاه گذرا به رویدادهای پیش و یا بعد از انقلاب اسلامی ایران میتوان بهخوبی دریافت کرد که ابرقدرت آمریکا تا چه حد در این زمینه سرنوشتساز کمتوان بوده و ابرقدرت ایران چگونه از نقاط ضعف آمریکا، به نحوی بیرحمانه، سود برده است.» گذشت بیش از سه دهه از پیروزی انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران، و پیچیدگی های روزافزون در سپهر پررقابت فرهنگی و رسانهای جامعه، بیش از همیشه، سیاستگذاران و برنامهریزان دستاندرکار را نیازمند تأمل و توجه به اصول و مبانی، و راهبردها و راهکارهای فرهنگی و رسانهای انقلاب 1357 ساخته است. چه راهنمایی بهتر از سخنان رهبر فقید انقلاب و چه نقشه راهی برتر از آموزههای تجربهشده آن پیر سفرکرده، میتواند برای امروز و فردای سیاستگذاران و برنامهریزان عرصه فرهنگ و رسانه، راهگشا و مثمرثمر باشد؟ به امروز خود بنگریم و مدام از روشها و شیوههای فعالیت خود پرسش کنیم: پرسش از آنکه تا چه اندازه بر شعاع اندیشه و عمل امام (ره) گام نهاده و مینهیم؟ و پرسش از آنکه تا چه اندازه افسران و سربازانی جسور و صفشکن برای آن ارتشبد روحانی هستیم و خواهیم بود؟ مدرس دانشکده خبر 60
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 510]
-
گوناگون
پربازدیدترینها