واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: راهنمایی راه شناس ...
امام باقر علیهالسلام فرمودند: «یخرج احدکم فراسخ فیطلب لنفسه دلیلا، و أنت بطرق السماء أجهل منک بطرق الأرض. فاطلب لنفسک دلیلا ؛ کسی از شما که قصد سفری چند فرسخی را دارد، دنبال دلیل و راهنمایی میگردد (تا به خطر گمراهی دچار نشود)؛ و شما، به راههای آسمان ناآگاهتر از راههای زمین هستید، حال برای خود دلیل و راهنمایی بدست آورید ( تا در پیمودن راه به سوی خدا و آسمان، گمراه نگردید.» (اصول کافی، جلد 1، صفحه 184، حدیث 10) به حکم عقل، شناختن صراط مستقیم و راه به سوی خدا، احتیاج به راه شناسی دارد که منصوب از جانب خدا و معصـوم از هر گونه سهو و خطا باشد.راز و رمز این مطلب که چرا باید دین حق از سوی امام معصوم القا و رسانده شود، بسیار روشن است. میدانیم که رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله به امر خدا بشر را به صراط مستقیم دعوت کرده است؛ چنانکه در قرآن کریم میخوانیم:«و إنک لتدعوهم إلی صراط مستقیم ؛ تو به راستی آنها را به صراط مستقیم میخوانی.» (مومنون/73)و آن حضرت پیروان خود را موظف نموده که در نمازهای واجب و مستحب خود؛ بگویند: «إهدنا الصراط المستقیم ؛(ای خدا) ما را به صراط مستقیم هدایت فرما.» (حمد/6)یعنی تنها راه نجات انسان در دو جهان را پیمودن صراط مستقیم معرفی فرموده است. همچنین میدانیم که صراط مستقیم سعادت، طوری نیست که انسان عادی بتواند تمام ابعاد و حدود و مشخصات آن را بشناسد و بدون هرگونه دغدغه و اضطراب، آن را بپیماید؛ و گرنه این همه اختلاف در روشها و برنامههای عرضه شده از جانب سردمداران جوامع بشری برای اصلاح بشر بوجود نمیآمد و در نتیجه به دنبال خود این همه جنگ و ستیزها و نابسامانیها و انواع مفاسد عالم سوز به بار نمیآورد. و نیز اینگونه نیست که خود مسلمانان پیرو قرآن، تنها با اتکاء به «قرآن» و بدون استعانت و طلب یاری از مقام مقدس «امام» که هادی معصوم و منصوب از جانب خداست، بتوانند آن صراط مستقیم را با تمام جهات و حدودش بشناسند و با کمال اطمینان و آرامش خاطر، آن را بپیمایند؛ چرا که اگر این ممکن بود، این همه اختلاف در مذاهب پیش نمیآمد و امت واحدهای با داشتن کتاب واحد، دستخوش امواج ویرانگر تفرقه در افکار و عقاید و اعمال نمیشد و در نتیجه سیادت، بزرگی و سعادت هر دو جهانی خود را از دست نمیداد.لذا میگوییم به حکم عقل، شناختن صراط مستقیم و راه به سوی خدا، احتیاج به راه شناسی دارد که منصوب از جانب خدا و معصـوم از هر گونه سهو و خطا باشد، تا هم بزرگی و جلالت مقصد را که «خدا» است، بشناسد و هم از شرایط و موانع پیمودن راه آگاه باشد.و همین حکم عقل است که روایات ما و از آن جمله روایت شریفی که از امام محمد باقر علیهالسلام ذکر شد، ما را به آن ارشاد نمودهاند.ضیاءآبادی، سید محمد، کتاب در جستجوی علم دین، بااندكی تصرف
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 511]