تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 7 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام موسی کاظم (ع):دعاى شخص روزه‏دار هنگام افطار مستجاب مى‏شود.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1812952525




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

مردآهنین متولد شد


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مرد آهنین متولد شد!
xos
بسیاری از نوآوری‌ها در زمینه علم و فناوری، از فیلم‌ها و داستان‌های علمی- تخیلی سرچشمه می‌گیرند. در حقیقت باید گفت کارگردان‌ها و نویسندگان فیلم‌ها و داستان‌های علمی- تخیلی، نقش انکارناپذیری در تولید فناوری‌های برتر و منحصر به فرد دارند. امروز بیش از 20 سال از نمایش جهانی فیلم مهیج «پلیس آهنی» می‌گذرد. در این مدت، نسخه‌های بعدی این فیلم نیز تهیه شده؛ اما کمتر بیننده‌ای احتمال به حقیقت پیوستن این ایده را در سال‌های نخستین قرن بیست ویکم  می‌داد مرد آهنین یا همان پلیس آهنی، اکنون حیات واقعی یافته است!
پلیس آهنین
... در باز می‌شود و پیکره فلزی غول‌پیکری ظاهر می‌شود که در نگاه کلی، همچون یک روبات است. اما نباید عجله کرد. در دل این سازه فلزی، «تونی استارک»، طراح سرشناس تسلیحات نظامی حضور دارد که این غول فلزی مکانیکی را هدایت می‌کند. گلوله‌ها یکی پس از دیگری از پیکره فلزی شلیک می‌شوند، اما این پایان کار نیست؛ بلکه آغازی است بر نمایش منحصر به فردترین فناوری دنیا، تونی از درون سازه فلزی نگاهی به اردوگاه دشمن انداخته و چند ثانیه بعد، شاهد به آتش کشیده شدن نقطه مورد نظر می‌شود. او سیستم پرتابگر آتش را تنها با فشردن دکمه‌ای کوچک فعال کرده و تنها کاری که می‌تواند انجام دهد، به نظاره نشستن آتش‌بازی است!آمریکا ایالت «یوتا»، یک آزمایشگاه محرمانه. «رکس جیمسون»، مهندس نرم‌افزار، خود را برای وارد شدن به درون پوشش فلزی مدرن بدون سر آماده می‌کند. او پیش از این کار، چکمه‌های آلومینیومی، کمربند ویژه بسته شده به دور پاها و مچ‌ها و در نهایت بازوهای چند کار ه را آزمایش می‌کند. به نظر می‌رسد او در یک کت و شلوار فلزی غول‌پیکر آرام گرفته است. او به راه افتاده و بدین‌ترتیب، مرد آهنین حیات پیدا می‌کند. او دستش را بالا می‌برد و در حالی که گام‌هایی استوار، یکی پس از دیگری بر می‌دارد،  به هر سویی که بخواهد شلیک می‌کند.این سازه می‌تواند به آسانی، دستگاه رمزخوان را نابود کرده یا حتی خود را از روی میز به سوی دیگر پرت کند. اما نکته مهم آن است که این قابلیت‌ها که هنوز بخش کوچکی از تمام آنها محسوب می‌شود، قابل تکرار در روزهای متوالی و به دفعات است، بدون آنکه کاربر نهفته در درون آن خسته شود. شاید اوج مهارت‌های حرکتی این مرد آهنین، حرکت ماهرانه بر روی سطوح صعب‌العبور فلزی و پرتاب اشیایی به وزن 100 کیلوگرم باشد. او این کار را بارها و بارها انجام می‌دهد، شاید تا 50 مرتبه، بدون آنکه افتی در کیفیت حرکات دیده شود.
xos
به نظر می‌رسد مرز بین خیال و واقعیت در حال کم شدن باشد این سازه مدرن که XOS نام دارد، تازه‌ترین و در عین حال بحث‌انگیزترین سازه اسکلتی مدرن در دنیا است. این مرد آهنین حاصل تفکر خلاقانه «استیو جاکوبسن» و مهندسان شرکت Sarcos در ساوت لیک سیتی آمریکا است. این شرکت متخصص در ساخت سازه‌های روباتیکی، در سال 1983 پا به حیات گذاشت و اخیرا نیز از سوی غول سیستم‌ها و تجهیزات دفاعی آمریکا یعنی شرکت «ریتون» خریداری شد.طی هفت سال گذشته، محققان متعددی در آمریکا به دنبال تحقق ایده استثنایی 40 ساله ارتش این کشور بوده‌اند. این ایده‌، در حقیقت طراحی و ساخت سربازان پیشرفته مکانیکی است که بتوانند بار و تجهیزات سنگین را با خود حمل کرده و نقش بسزایی در نبردهای نظامی داشته باشند. جاکوبسن و سایر محققان علاقه‌مند به این پروژه در آمریکا، با حمایت‌های چند میلیون دلاری سازمان پروژه‌های تحقیقات پیشرفته دفاعی این کشور موسوم به «دارپا»، نهایتا طراحی و ساخت ماهیچه‌های مصنوعی را آغاز کردند. آنها در ادامه به مونتاژ این ماهیچه‌ها در سیستم‌های کنترل پوشش‌های فلزی پرداختند، با این امید که به زودی در اختیار نظامیان و نیروهای آتش‌نشانی قرار داده شوند.با این حال، هنوز چالش‌هایی وجود دارد، قدرتمندسازی این روبات‌های قابل پوشیدن، مسئله بزرگی است. اما XOS توانمندترین پوشش فلزی از این دست در جهان محسوب می‌شود که با کاربر خود هم‌خوانی‌های زیادی دارد. فردی که در دل این پوشش روباتی قرار می‌گیرد، در حقیقت قرار گرفتن در دنیایی مجازی را تجربه می‌کند و از حرکات قدرتمند خود لذت می‌برد. جالب است بدانید پس از آنکه «اندی گرانوف»، یکی از به تصویر کشانندگان فیلم مرد آهنین و از مشاوران اصلی ساخت این فیلم، ویدئویی از حرکات لباس جدید XOS را مشاهده کرد، در کمال حیرت گفت: «این همان چیزی است که در فیلم به سویش در حرکت بودیم. اگر از توانایی‌‌های گرافیکی نظیر پرواز و تبدیل شدن به سلاح صرف‌نظر کنیم، این سازه، همان مرد آهنین است!»از شگفتی تا واقعیت عینیدر فیلم «مرد آهنین»، شخصیت حیرت‌آور فیلم می‌تواند با سرعتی بیشتر از هواپیمای جت پرواز کرده و حتی بیش از یک هزار تن بار را جابه‌جا کند. این شخصیت می‌تواند رایانه‌های فوق امنیتی را هک (Hack) کرده و تمامی این فرآیندها را از طریق  کارکردهای مستقیم مغزی انجام دهد.
مرد آهنین
هنگامی که این شخصیت برای نخستین بار در سال 1963 حیات یافت، ارتش آمریکا نیز ایده‌ای را ترسیم کرد مبنی بر آنکه با طراحی سازه‌ای فلزی و شبه روباتیک، سربازانی با قابلیت‌های ویژه تربیت کند.در آن سال، «سرگئی زاروندی» از محققان ارتش آمریکا، گزارشی را منتشر و در آن طرح خود را برای ساخت روباتی قابل پوشیدن ارائه کرد که به کاربرش قدرتی اعجاب‌آور ارزانی می‌کند. اما در آن دوران، فناوری مورد نیاز برای ساخت این سازه روباتیک وجود نداشت. به جز ارائه چند طرح غیرنظامی، چشم‌انداز ساخت پوشش روباتیک تا سال 2000 میلادی رو به تحلیل می‌رفت و در این سال بود که DARPA در قالب یک برنامه 7 ساله و اختصاص 75 میلیون دلار، برنامه ویژه‌ای موسوم به «ساخت اسکلت‌هایی برای واگذاری عملکردهای انسانی» را معرفی کرد.در آن زمان، طیف شناخته شده‌ای از چهره‌های سرشناس تحقیقاتی در عرصه علوم اسکلت‌سازی روباتیک نظیر ژنرال قدیمی ارتش آمریکا« جک آبوسک» که مدیریت مرکز یکپارچگی سیستم‌های انسانی در مرکز مهندسی و توسعه تحقیقات نظامی Natick Soldier را نیز بر عهده دارد، اعلام کردند تلاش‌ها برای توسعه فناوری‌های مورد نیاز برای ساخته شدن این روبات‌ها جهش خیره‌کننده‌ای یافته است. آبوسک که از سال  1995 میلادی با ارتش آمریکا در پروژه طرحی این روبات‌ها همکاری داشته است، می‌گوید: « رشد خیره کننده ساخت حس‌گرهای همه کاره و ریزپردازنده‌های سریع‌تر، محققان را متقاعد می‌کنند که ساخت روبات‌های پوشیدنی امکان‌پذیر است.»اما به نظر می‌رسد اوج جاه‌طلبی‌های DARPA، خلق فناوریی باشد که مشابه آن در فیلم‌ مرد آهنین آن هم با قابلیت‌های ویژه مطرح شده است: ماشینی که به سرباز قرار گرفته در آن، امکانی همچون حمل و جابه‌جایی صدها کیلوگرم بار و تجهیرات و حرکت برای چند روز بدون خستگی و تحلیل بازده کاری اعطا کند. این ماشین باید در عین حال تسلیحاتی را حمل کند و مورد استفاده قرار دهد که به صورت عادی، برای استفاده از آنها به دو انسان نیاز است؛ و در عین حال قابلیت‌های سریع حرکتی برای به عقب برن مجروحان داشته باشد. در این قسمت، این گونه تصور شده است که روبات ساخته شده بتواند یک یا دو مجروح را بر روی دوش خود حمل کند. DARPA به دنبال خلق پوششی است تا حمایت بیشتری از نیروهای پیاده در نفوذ به قلب دشمن داشته باشد ویژگی دیگری که این سازمان و مقامات آن به دنبال آن هستند، افزایش توانایی سربازان در استفاده از آن برای پرش‌های بلندتر است. آنها یک «مرد آهنین» واقعی می‌خواهند.در این میان، البته برخی از کارشناسان DARPA نظرات متفاوتی دارند. «ابراهیم گارسیا» از مهندسان و محققان دانشگاه کرنل و یکی از کارشناسان مشاور این سازمان، می‌گوید: «بسیاری از مردم عادی که اطلاعاتی از این پروژه دارند، می‌گویند ساخت چنین روبات‌هایی تنها اتلاف وقت و سرمایه است. این چالشی بزرگ یا بهتر بگویم عظیم است. چنین اسکلتی به سیستم برق قابل حملی نیاز دارد تا آن را در طول روز فعال و روشن نگاه دارد. همچنین، نباید از ماهیچه‌های مصنوعی قدرتمند کوچک نیز صرف نظر کرد؛ و در نهایت، سیستم کنترل پیچیده روبات که فعالیت‌های آن را هدایت می‌کند، اینها فرآیندهای پیچیده‌ای است که در عین دقت، باید با سرعت انجام شوند.»این اسکلت فلزی باید همچون سایه مکانیکی سربازی باشد که در آن قرار گرفته است. باید بتواند هر گونه حرکتی را که از وی  سر می‌زند، درک کرده و به نوعی بخواند و در نهایت از رفتارهای او، با کمترین اختلاف زمانی ممکن، تقلید کند. این سازه مدرن به گونه‌ای طراحی می‌شود که حتی جزیی‌ترین تاخیر حرکتی میان آن و کاربر وجود نداشته باشد این ماشین، همچنین به ابزارهای ضروری برای درک درست نیروهای وارد بر سراسر بدنه اسکلت نیاز دارد تا در هر ثانیه، هزاران بار آنها را تجزیه و تحلیل کند. از آن گذشته، استفاده از ریزپردازنده‌های قدرتمند، این امکان را فراهم می‌کند تا تمامی داده‌های موجود به دستورالعملی برای به حرکت درآمدن بازوهای روبات تبدیل شود. در نتیجه، روبات می‌تواند با سرعت عملی هم‌پای سرباز قرار گرفته در درون آن، حرکت کند.حل این مسائل و تشخیص دقیق اینکه چگونه سیستم‌های درونی ماشین را باید به گونه‌ای با یکدیگر  ترکیب کرد تا نتیجه نهایی، دستیابی به سرعت، چابکی،  قدرت و حداکثر استحکام لازم باشد، چیزی است که نمایی خیالی ازآن در «مرد آهنین» دیده می‌شود.... و روبات‌سازی به نام استیو جاکوبسنپیشینه استیو جاکوبسن در عرصه روباتیک، بسیار روشن و درخشان است. او طی 35 سال گذشته، پروژه‌هایی همچون طراحی و ساخت دایناسور ماشینی 80 تنی و آبشارهای معروف Bellagio را در کارنامه خود دارد. اما او بیش از آنکه شبیه یک مخترع دیوانه! باشد، عملکرد یک پروفسور برجسته و صاحب‌نظر را دارد. وی گرچه روبات‌های متعددی برای مشتریان خاصی نظیر والت دیسنی و ارتش آمریکا ساخته است، اما او همچنان مغزی متفکر با قالب‌های آکادمیک به حساب می‌آید. او به مغزش اشاره کرده و می‌گوید که به آن همچون دوستی نگاه می کند که می خواهد به درونش رفته و ساعاتی را با آن سپری کند. استیو می‌گوید: «زمانی که سازه‌ای همچون یک اسکلت فلزی می‌سازید، حدود 25 زیر سیستم وجود دارند. که تمامی آنها پیش از آنکه بخواهید به مرحله بعدی بروید، باید عملکرد درستی داشته باشند. دو هدف مهمی که باید به آنها دسترسی پیدا کرد، قدرت و استقامت است.» در میان تمامی روبات‌هایی که آستیو ساخته است، XOS یا همان مرد آهنین، به جهت غلبه بر تمامی مشکلات و موانع معمول در راه ساخت روبات‌ها، مطلوب‌‌ترین سازه وی محسوب می‌شود.
نام استیو جاکوبسن و xos
 و اسکلتی متولد می‌شوداستیو در جریان مطالعات خود، متوجه شد احتمالا می‌تواند راه‌حل مناسبی برای مهم‌ترین مشکل فرآروی خود در این پروژه، یعنی نحوه تقلید روبات از کاربر، ارائه کند. وی طی آزمایش‌هایی جالب توجه، دریافت در صورت وجود برخی تماس‌ها میان کاربر و پوشش‌ فلزی- تماس میان دست‌ها و پاها-  ماشین هوشمند می‌تواند درک درستی از تمایلات کاربر خود برای پیاده کردن افکار وی داشته باشد، مثلا به چپ یا راست حرکت کرده و یا سریع‌تر بدود! در ادامه پروژه، استیو و گروه همراهش یک‌سری فعال کننده، حسگرهای مدرن تشخیص نیرو، دریچه‌های هیدرولیک با بازده کاری بالا و حتی پاهای آلومینیومی برای روبات مورد نظر طراحی کرده و ساختند. اما طرح اصلی که فکر استیو را به خود مشغول کرده بود، در نهایت به یکپارچه شدن تمامی این سیستم‌ها منجر شد؛ و این چیزی جز یک آبرسازه قهرمان نبود. جک آبوسک که تلاش‌های زیادی برای تحقیق این پروژه انجام داده بود، با تایید آن گفت: «انسان بنا به ذات انسان بودنش، در ازای مقاومت هوا و با گذشت زمان خسته شده و از پای در می‌آید؛ اما سیستم کنترل XOS این ضعف را به صفر می‌رساند.»در این اسکلت، حسگرهایی وجود دارد که صدها و گاهی هزاران اطلاعات لازم را تنها در یک ثانیه به پردازش‌گر مرکزی منتقل می‌کنند. این حسگرها در پنجه‌های فلزی و پاهای اسکلت وجود دارند و پردازشگر مرکزی را با ارسال اطلاعات لازم تغذیه می‌کنند. سیستم‌، خواندن این اطلاعات را از طریق یک سری معادلات انجام می‌دهد. این معادلات بر وضعیت و حرکات بازوها، دستان و بدنه اسکلت نظارت دارند. اسکلت فلزی به خوبی تشخیص می‌دهد که کاربر می‌خواهد دستانش را پایین بیاورد و از این رو محاسبه می‌کند که باید از چه ماهیچه‌های مصنوعی در مقاصلش برای تقلید آنی این حرکات استفاده کند. کاربر (در اینجا جیمسون)، هرگز احساس خستگی یا کشیده شدن عضلات را احساس نمی‌کند؛ زیرا سیستم به بازوهای روباتیک  فرمان می‌دهد تا پیش از آنکه جیمسون نیروی قابل توجه و اضافی صرف کند، بار یا تجهیزات مورد نظر را از زمین بلند کرده و جابه‌جا کند. جالب است که وقتی جیمسون از اسکلت روباتیک خارج می‌شود، هرگز احساس خستگی نمی‌کند او در پاسخ به سوال استیو که می‌پرسد «اکنون چه احساسی داری؟» می‌گوید: «خوب!»به نظر می‌رسد این پروژه، ‌آینده‌ای روشن‌تر از تصورات قبلی داشته باشد. گرچه ارتش آمریکا امیدوار است تا آزمایش‌های میدانی این فناوری منحصر به فرد را تا سال 2009 آغاز کند؛ اما استیو و گروه همراهش هنوز در حال فعالیت و طرح‌ریزی مداوم برای طراحی و ساخت نسخه‌ای مدرن‌تر هستند. که خود، نیروی مورد نیاز برای حیات خود را تامین کند؛ و با این شرایط می‌توان تصور کرد که مرد آهنین  برای رزوها یا هفته‌ها بدون نیاز به شارژ شدن، به حیات خود آن هم با بالاترین بازده ممکن، ادامه دهد! ترجمه : مهدی‌کیامنبع: Popsci.com





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 544]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن