واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > زیباکلام، صادق - دوشنبه شب بود که مسئول رادیو جوان با من تماس گرفت وفرمود: صبح روز سه شنبه (فردا) می خواهیم با شما در خصوص انتخابات آمریکا حول و حوش ساعت 8 گفت و گوی زنده داشته باشیم . تعجب کردم چون بعد از مصاحبه یا گفت و گوی زنده پیرامون نطق آقای احمدی نژاد در سازمان ملل در مهر ماه با رادیو گفت و گو ، ظاهراً مورد غضب قرار گرفته بودم و بیش از یک ماه میشد که بر گرد نامم قلم قرمز کشیده شده بود و اصحاب رسانه ملی ترجیح میدادند که سری را که درد نمی کند بی جهت دستمال نبندند . پذیرفتم و آن شب خیلی فکر کردم که اهمیت این انتخابات به راستی در چیست ؟ هر چه بیشتر فکر کردم احساس کردم مهم ترین موضوعی که در این انتخابات مطرح است حکایت رنگین پوست بودن اوباما نامزد دموکرات ها است . در تمام مصاحبه هایی که ظرف یکی دو ماه گذشته در خصوص انتخابات آمریکا انجام داده بودم به این مسأله اشاره کرده بودم که همه شواهد و قرائن ، نظر سنجی ها و اظهار نظرهای آمریکایی ها حکایت از این میکند که اوباما عای القاعده باید پیروز شود اما یک نکته بود که تردید اساسی بر چه برای من و چه برای خیلی های دیگر به وجود آورده بود. آن هم سیاه پوست یا درست تر گفته باشم ، رنگین پوست بودن اوباما بود . برای نخستین بار بود که یک سیاه پوست رئیس جمهور آمریکا میشد . جامعه ای که به هر حال و تا همین دهه های اخیر مسأله نژادی یکی از جدی ترین مسائل سیاسی و اجتماعی آن بود . دست کم تا اواخر دهه 1960میلادی (دهه 1340شمسی )، مسأله نژادی و تبعیض و تعارض علیه نژاد سیاه و سیاه پوستان آنقدر در آمریکا به عنوان یک معضل اجتماعی مطرح بود که یکی از مهم ترین و جدی ترین جنبش های قرن بیستم در آمریکا جنبش رفع تبعیض نژادی یا بود. سمبل این جنبش مرحوم دکتر مارتین لوتر کینگ بود که خود در سال 1347 به ضرب گلوله نژاد پرستان سفیدپوست کشته شد. جسی جکسون نام دیگری است که یادآور مبارزات علیه تبعیض نژادی در آمریکاست . تبعیض علیه سیاهان آن چنان مسأله جدی ای بود که تا همین دو سه دهه پیش در برخی ایالت ها بالأخص در جنوب آمریکا، قوانین صریحی وجود داشت که به سیاه پوستان اجازه نمی داد وارد فلان رستوران دانشگاه، باشگاه و حتی اتوبوس شوند . بی جهت نبود که آقای احمدی نژاد گفتند محال است یک سیاه پوست بتواند در آمریکا رئیس جمهور شود و صاحبان قدرت اجازه دهند یک سیاه پوست به کاخ سفید راه یابد . ایشان تنها کسی نبودند مه ار این بابت تردید داشتند . خیلی های دیگر هم البته نه به قطعیت آقای احمدی نژاد اما کم و بیش همان اعتقاد را داشتند مه یک سیاه پوست نمی تواند شخص اول مملکت در آمریکا شود . من خودم در همه مصاحبه هایم گفته بودم که ممکن است سیاه پوست بودن اوباما مانع از راهیابی اش به کاخ سفید شود . مشکل از اینجا شروع میشد .یک آمریکایی هیچ گاه جلوی دوربین و حتی در نظرسنجی نخواهد گفت که من به اوباما چون سیاه پوست است رأی نمی دهم . برعکس خواهد گفت ، همچنان که میگفتند ، سیاه پوست بودن اوباما برایشان مسألهای نیست و این سیاست های اوست که دلیل دادن یا ندادن رأی به وی است . اما آیا این همه واقعیت بود؟ من اعتراف میکنم و نوشته ها و مصاحبه هایم گواهی میدهند که شخصاً تردید زیادی داشتم مسأله سیاه پوست بودن اوباما ختم به خیر شود و جلوی انتخاب شدنش را نگیرد . می ترسیدم که شماری از رأی دهندگان آمریکایی در دقیقه 90 تسلیم افکار و عقاید و احساسات نژاد پرستانه شده و نتوانند خود را مجاب کنند که به یک سیاه پوست رأی دهند . مشکل اینجا بود که هیچ قرینه ای برای قضاوت وجود نداشت . قبلاً هیچ سیاه پوستی نامزد انتخابات نشده بود که بتوان بر اساس آن قضاوت کرد که مردم در آن دوره چگونه رأی دادند و مسأله سیاه پوست بودن آن کاندیدا چقدر مهم بود . عده ای بودند که اعتقاد داشتند درصد خیلی کمی ممکن است به واسطه سیاه پوست بودن اوباما به وی رأی ندهند . در حالی که عده دیگری می ترسیدند که اینطور نباشد و نشود و شماری از رأی دهندگان سفیدپوست در نهایت نتوانند سیاه پوست بودن اوباما را هضم کنند و بپذیرند که یک سیاه پوست آفریقایی تبار شخص اول کشورشان شود . با این افکار و اندیشه ها بود که صبح روز سه شنبه در حالی که می دویدم ، رادیو جوان تماس گرفت که آقای دکتر چند دقیقه دیگر شما می روید روی آنتن . تصمیم گرفتم که به جای موضوع رنگ پوست اوباما ، کلاس کار را ببرم بالاتر و راجع به سیاستهای کلان داخلی و خارجی صحبت کنم . مصاحبه کننده هم که همین قصد و غرض را داشت پرسید که آقای دکتر به نطر شما چه تفاوت های مهمی میان مک کین و اوباما وجود دارد و بعد هم طبق معمول رسانه رسمی ایران ، رفت یک راست به سمت شکستهای استراتژیک حکومت آمریکا در عراق ،در افغانستان ،در خاور میانه ،بحران بزرگ مالی و ... اما دفعتاً حرفش را قطع کردم و گفتم به نظر من مهم ترین موضوع آن است که یک سیاه پوست شده یکی از دو نامزد اصلی . او هم پرسید که با توجه به نژاد پرست بودن مردم آمریکا به نظر شما مردم آمریکا حاضرند به اوباما رأی دهند ؟ گفتم درسته ، من فاکتور نژادی را قبول دارم ، در این انتخابات و ممکن است شماری از رأی دهدگان در دقیقه 90 و به خاطر سیاه پوست بودن اوباما حاظر نشوند به او رأی دهند . اگر همین اوباما به جای سیاه پوست بودن ، سفید پوست می بود و به جای آفریقایی تبار بودن ، اروپایی تبار می بود ، قطعاً و حسب نظرسنجی ها کار تمام بود اما حالا و به دلیل سیاه پوست بودنش مشکل بتوان با قطعیت بالا قضاوت کرد. مصاحبه کننده گفت پس شما معتقدید اگر اوباما انتخاب نشود ممکن است به واسطه عنصر نژادپرستی آمریکایی ها باشد که هنوز در آن جامعه وجود دارد ؟ گفتم البته این فقط یک احتمال است ما دقیقاً نمی دانیم ممکن است این بیماری اجتماعی رفع شده باشد . بعد در حالی که مصاحبه کننده پرسید اگر اوباما پیروز شود چی ؟ گفتم اگر اوباما امشت پیروز شود من از همین رادیوی شما به مردم آمریکا درود خواهم فرستاد و دست آنها را می فشارم و می بوسمشان که گذاشته اند بالاخره جامعه ای ایجاد شود که در ورای رنگ پوست و نژاد و فکر تصمیم گیری می کند . صبح چهارشنبه که از خواب برخاستم ساعت 5:30 دقیقه بود و اتفاقاً همان موقع رادیو بی بی سی بین المللی گفت:اوباما در ایالت اوهایو برنده شده است واین عملا به معنای پایان کار مک کین استچون اگر جمهوریخواهان شانسی داشتند باید در اوهایوبرنده می شدند.خواب آلود گفتم آیا ممکن است رادیو جوان آنقدر مرد باشد که بگذارد من به تعهدم عمل کنم وبه مردم آمریکا درود بفرستم؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 248]