تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815930877
چرا غیر مسلمانان در عمل به قرآن پیش قدم شدهاند؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > بنایی، علی - بخشی از معارف قرآن معارفی است که اگر بشر خود به درستی تأمل کند آنها را درمی یابد، ولی چون مجال فکر کردن نمییابد، به سبب فرو رفتن در مادیات عموماً از آنها غفلت می ورزد، توجهش به آنها جلب نمی شود. از این رو این امکان وجود دارد که کسانی بدون آنکه مسلمان و پیرو قرآن باشند، با عمل کردن به این سنخ از معارف، از فواید و آثار مطلوب آن برخوردار گردند، و حال آنکه مسلمانان - با وجود این که این معارف در قرآن برایشان بیان گردیده - در اثر عمل نکردن به آنها از غافله عقب افتاده و غیر مسلمانان، در این زمینه گوی سبقت را از مسلمانان بربایند. بخشی دیگر از معارف قرآن که می تواند موضوع این فرمایش امیرالمؤمنین (ع) قرار گیرد عبارت از احکامی است که گرچه عقل بشر مصالح آن را درک نمی کند، اما عمل به آن احتیاج به قصد قربت هم ندارد؛ یعنی نیاز نیست انسان معتقد به خدا باشد، بلکه صرف عمل به آنها ما را به مصالح و فواید آن احکام می رساند. این احکام را اصطلاحاً «توصلیات» می-نامند؛ در مقابل «عبادات» که در انجام آنها قصد قربت شرط است. احکام ارث، معاملات، ازدواج، رهن، قرض و مانند آنها که در قرآن بیان شده از این قبیل است. خدای متعال برای آنکه زندگی دنیایی و اجتماعی انسان ها سامان مطلوبی داشته باشد و مصالح آنان تأمین گردد احکامی را در امور مختلف اجتماعی بیان داشته است. بلند ترین آیه قرآن «آیه دین» است که مربوط به کیفیت قرض دادن و قرض گرفتن می باشد. اگر کسی، هرچند غیر مسلمان، این حکم قرآن را دید و پسندید و به آن عمل کرد، طبیعتاً از مصالح و فواید آن برخوردار می شود. خداوند در این آیه می فرماید، هنگامی که می خواهید به کسی قرض بدهید آن را بنویسید، شاهد بگیرید. سرّ این حکم نیز در خود قرآن به این صورت بیان شده که چون ممکن است بعداً فراموش کنید یا برایتان شک پیش بیاید و اختلاف کنید، برای آنکه این مسائل پیش نیاید راهش این است که بنویسید و با حضور دو شاهد این کار انجام شود. روشن است که این دستور خداوند، مانند همه فرامین و احکام الهی، بسیار متین و دوراندیشانه است. حال اگر کسانی از غیر مسلمانان هم این حکم را پسندیدند و به آن عمل کردند طبیعی است که از برکات و منافع آن نیز برخوردار می شوند. از این رو اگر کسانی برخی قوانین مدنی اسلام را ملاک عمل قرار دهند آثار مثبت آن را در زندگی و جامعه خود مشاهده خواهند کرد. اتفاقاً برخی کشورهای اروپایی برای تدوین قانون ارث و بخشی از قوانین مدنی خود از قرآن و فقه اسلام الهام گرفته و اقتباس کرده اند. برخی از بزرگان آنها حتی ابایی ندارند از این که قرآن و فقه اسلامی را به عنوان یکی از منابع حقوق خود ذکر کنند. با مطالعه تاریخ اروپا و غرب ملاحظه می شود که آنها تا همین یکی دو قرن اخیر «زن» را مالک نمی دانستند و همچنین از ارث برای او بهره ای قائل نبودند. بسیاری از احکام مدنی دیگر نیز در غرب همین گونه بوده است. بنابراین افراد و جوامع غیر مسلمان نیز می توانند از قرآن و فقه اسلام مطالبی را بگیرند و به آن عمل کنند و از نتایج و آثار مثبت آن نیز برخوردار شوند. اگر کسی در چند قرن پیش به ما می گفت شاید روزی بیاید که دیگران در عمل به قرآن از شما جلو بیفتند، ما باور نمی کردیم و این حرف را یک شوخی تلقی می کردیم. در نگاه اول نیز مسئله همین گونه است. در حالی که ماییم که عالم به علوم قرآن و اهل بیت(ع) هستیم و هزاران فقیه و عالم و کتاب های فقهی و حوزه علمیه داریم، چگونه می شود که دیگران بیایند و به قرآن عمل کنند اما خود ما عمل نکنیم؟! از این رو در آن زمان ها شاید هنگامی که این کلام امیرالمؤمنین(ع) را که «لَایَسبِقکُم بِالعَمَلِ بِهِ غَیرُکُم» می دیدند، تعجب می کردند که معنای این سخن چیست. مگر امیرالمؤمنین(ع) در آخرین ساعات حیات شریفش چه وضعیتی را پیش بینی می کرد که این قدر با تأکید این مسأله را بیان فرموده که: اللهَ اللهَ فِی القُرآنِ لَایَسبِقکُم بِالعَمَلِ بِهِ غَیرُکُم؟ امیرالمؤمنین(ع) با چشم تیز بین و آینده نگر خود روزی را می دید که تقید غیر مسلمانان در عمل برخی از احکام اسلاماز ما مسلمانان بیشتر خواهد شد و آنان در عمل به قرآن از ما سبقت خواهند گرفت. «نظم امرکم» دستور قرآن و امام و پیشوای ما است، اما ما پیروان قرآن و علی(ع) امروز در عمل به این دستور از بسیاری از ملل دنیا عقب تر هستیم! بسیاری از ارزش-های اسلامی که با هزاران خون دل در جوامع ما ترویج شده و ائمه اطهار(ع) و علمای دین زحمت ها برای نشرو تحکیم آنها کشیده اند، امروزه در جوامع اسلامی متروک واقع شده و غیر مسلمانان و آنها که شیعه نیستند در رعایت آنها از ما مسلمانان و شیعیان جلوترند! رعایت ادب، نزاکت، مدیریت، نظم در کارها، تقسیم کار و بسیاری از امور دیگر همه و همه مسائلی هستند که از رئوس تعالیم قرآن و اسلام ما هستند، اما بسیاری از کشورهای غیر اسلامی بهتر از ما به این دستورات عمل می کنند و پیشرفت های چشم گیری نیز از ناحیه عمل به آنها عایدشان شده است. تا همین یکی دو سده قبل در کشورهای بسیار پیشرفته دنیا، حتی در کاخ های سلطنتی آنها، دستشویی وجود نداشته و اروپایی ها توالت ساختن را از ایرانی ها یاد گرفتند! ظاهراً شخصی به نام اصغر میرزا که از طرف ناصرالدین شاه به فرنگ رفته بوده این کار را به آنها یاد داده است! تا قبل از این تاریخ اروپاییان حتی در کاخ های سلطنتی شان فقط سطلی می گذاشتند و قضای حاجت می کردند! همچنین آن طور که در تواریخ و نقل ها آمده تا چندین قرن پس از ظهور اسلام اروپاییان هنوز حمام نداشتند و نمی دانستند حمام چیست و در چشمه ها و رودخانه ها استحمام می کردند. تاریخ نشان می دهد این ها را از مسلمان ها یاد گرفته اند و این گونه نظافت و بهداشت و استحمام برای آنها سابقه زیادی ندارد. آیا این مصداق «لَایَسبِقکُم بِالعَمَلِ بِهِ غَیرُکُم» نیست؟ این همه امیرالمؤمنین(ع) فریاد می زند الله الله فِی نَظمِ أَمرِکُم، آن گاه پس از 1400 سال برخی از پیروان علی(ع) می گویند نظم ما در بی نظمی است! این در حالی است که غربی های غیر معتقد به اسلام و قرآن برای هر کار جزئی برنامه و آئین نامه و مقررات مشخص و مضبوط دارند. این همان چیزی است مه امیرالمؤمنین(ع) آن روز هشدار داد که لَایَسبِقکُم بِالعَمَلِ بِهِ غَیرُکُم. تا پیش از یکصد سال اخیر ما از خود سوال می کردیم چگونه ممکن است آنها در عمل به قرآن از ما جلو بیفتند؟ قرآنی که آنها اصلاً اعتقادی به آن ندارند چگونه عمل می کنند؛ آن هم عملی که گوی سبقت را از ما که مسلمان و معتقد به قرآن هستیم، بربایند؟! کسانی که معنای این کلام امیرالمؤمنین(ع) را نمی فهمند اکنون چشم بازکنند و ببینند که چگونه غیر مسلمانان در شئون مختلف، نظیر ادب، حسن معاشرت، نظم اجتماعی و نظافت از مسلمانان پیشی گرفته اند. البته ما ظلم ها و استعمارگری-ها و خون خواری های غربیان و اروپاییان را فراموش نکرده ایم، اما به هر حال باید بپذیریم در بسیاری از اموری که اصل و ریشه آن در اسلام و قرآن و دستورات اهل بیت(ع) است آنها امروزه از ما جلوترند. آری ما که این ها را حکم خدا می دانیم و عمل به آنها را ثواب و حتی در مواردی واجب می شماریم، در عمل به دستورات مشکل داریم و غربیان که اعتقادی به خدایی بودن این دستورات ندارند در عمل به آنها بسیار مقیدند. ما باید این فریاد امیرالمؤمنین(ع) را که اللهَ اللهَ فِی القُرآنِ به گوش جان بشنویم و توجه و عمل به قرآن را در صدر کارها و برنامه هایمان قرار دهیم. قرآن گنجینه ای گران بها است که حتی اگر فردی کافر هم به یک دستور آن عمل کند به همان اندازه از فواید آن بهره مند خواهد شد. ما اگر سعادت دنیا و آخرت را می خواهیم، اگر عزت و سربلندی در مقابل کفار را می طلبیم، و اگر به دنبال آرامش روح و جان هستیم،باید بدانیم که دوای همه دردهای ما در قرآن است. ما را چه می شود که حیران و سرگردان به این در و آن در می زنیم و برای رسیدن به سعادت و خوشبختی گاهی دست به دامان شرق و گاه پناهنده به غرب می شویم؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 381]
-
گوناگون
پربازدیدترینها