واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: انتقاد انصار از لاریجانی: کاری کردی که موقع سخنرانی ات در مونیخ ، مستکبران جلسه را ترک نکردند! ما در عالم سیاست آموخته ایم که هیچ لبخند و ارتباط ساده سیاسی بیدلیل و اتفاقی نیست؛ مثلاََ شباهت طرح «دولت وحدت ملّی» مطرح شده توسط احزاب ضددولت مردمی دکتر احمدی نژاد با طرح «دولت وحدت ملّی» مصر و رژیم صهیونیستی بر ضد دولت مردمی حماس و به نفع دولت منقرض ابومازن را آیا میتوان یک اتفاق ساده دانست؟! انصار نیوز در مطلبی به قلم فردی به نام "حجهالاسلام مسعود شفیعیکیا " با اشاره به اجلاس مونیخ و حضور لاریجانی در آن نوشت:در چهار نوبتی که مقامات ایرانی در اجلاس امنیتی مونیخ دعوت شدند، دعوتشدگان در سطح وزیر امور خارجه و یا دبیر شورای امنیت ملّی کشورمان بودندکه در دو نوبتی که در دولت قبل بود، معاونت حقوقی و بینالملل امور خارجه و در دولت نهم نیز یکبار معاونت حقوقی و بینالملل امور خارجه و یکبار نیز دبیر شورای عالی امنیت ملّی کشورمان شرکت کرد؛ ولی حضور رئیس مجلس شورای اسلامی در این نوبت نه با عرف دیپلماتیک سازگارا است و نه با ماهیت آن اجلاس.حضور فعال مسؤلان آمریکایی چون معاون صهیونیست اوباما، «جو بایدن» و حضور مشاوران و سناتورهای چیرهدست آمریکایی چون «جیمز جونز» و «دیوید پترابوس» - فرمانده نیروهای آمریکایی در خاورمیانه- و سناتورهای ضد ایرانی همچون «جان مک گین» و «جان کری» و «جوزف لیبرمن» از نقش تعیینکننده آمریکا در اجلاس چهل و پنجم مونیخ حکایت میکند.شریکان مستکبر آمریکا نیز چون «آنجلا مرکل» و «نیکلا سارکوزی» و مقامات رژیم صهیونیستی از دیگر بازیگران این اجلاس میباشند که حضور تمام این کارگردانان مونیخ در حین سخنرانیِ تنها دعوتشده ایرانی یعنی «علی لاریجانی» و - به خلاف رویّه سالهای اخیر- ترک نکردن اجلاس در حین سخنرانی از دیگر نکات مبهم آن است.کنفرانس امنیتی مونیخ از مجامعی است که بعد از جنگ جهانی دوم توسط فاتحان کاپیتالیسم آن جنگ در مقابل بلوک شرق شکل گرفت که ماهیت این کنفرانس چون دیگر اجلاس همزادش(داوُس) بررسی چالشهای جهان لیبرال دمکراسی با جهان دیگر است؛ با این تفاوت که اجلاس داوس به مباحث اقتصادی آن می پردازد؛ ولی «مونیخ» به مسائل امنیتی می پردازد؛ به همین دلیل در رسانهها کنفرانس مونیخ به داوُس امنیتی مشهور است.امسال کنفرانس مونیخ با دستور کار موضوعاتی چون امنیت خاورمیانه و بهتر بگوییم «امنیت اسرائیل» و مبارزه با تروریسم و به تعبیری بهتر «مبارزه با مقاومت اسلامی» در حین محاصره غزه و با رویکرد جدید ایالات متحده و دیگر همپیمانانش در مرزبندی بین مقامات جمهوری اسلامی ایران به «تندرو – میانهرو» حساسیتهای زیادی را درمحافل سیاسی برانگیخته که مطرح شدن امکان صورت گرفتن گفتگوهایی بین نماینده ایران و نمایندگان آمریکا در حاشیه این اجلاس در رسانهها حساسیتهای زیادی را نسبت به این گزینش برگزارکنندگان غربی اجلاس مونیخ برانگیخته است.ما در عالم سیاست آموخته ایم که هیچ لبخند و ارتباط ساده سیاسی بیدلیل و اتفاقی نیست؛ مثلاََ شباهت طرح «دولت وحدت ملّی» مطرح شده توسط احزاب ضددولت مردمی دکتر احمدی نژاد با طرح «دولت وحدت ملّی» مصر و رژیم صهیونیستی بر ضد دولت مردمی حماس و به نفع دولت منقرض ابومازن را آیا میتوان یک اتفاق ساده دانست؟!آیا حضور سفیر فرانسه را در دفتر آقای رفسنجانی بلافاصله بعد از اجلاس شرمالشیخ که با بازیگری رئیس جمهور فرانسه(سارکوزی) به طرح صلح مصر انجامید، را باید یک امر معمولی سیاسی تلقی کرد؟! در صورتی که سفیران همواره حامل پیامی از بالاترین مقام کشورشان هستند.آیا سنت شکنی دیپلماتیک در عدم دعوت مسئولان امور خارجه و یا دبیر شورای عالی امنیت ملی به اجلاس مونیخ را باید در مواضع شجاعانه وزیر امور خارجه(متکی) در کنفرانس خبری اجلاس اخیر داوس یافت یا در ایستادگی به حقّ دبیر شورای عالی امنیت ملّی(سعید جلیلی) باید جستجو کرد؟!اگر چه اجلاس مونیخ چون دیگر مجامع بین المللی که نظام سلطه بر آن مسلط است، از نظر ما از ارزش ساقط است، ولی طمع کارگردانان آن نسبت به ایجاد شکاف در بین مسؤولان نظام، نگرانکننده است؛ به خصوص که آقای لاریجانی پیش از سفر به مونیخ به خبرنگاران گفت: «... ما حتی تهدیدی برای اسرائیل هم به شمار نمی رویم(!!!)»(1) شاید همین سخنان، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی(لیونی) را مشتاق به حضور در حین سخنرانی علی لاریجانی کرد.اگر چه رئیس مجلس در سخنانش تلاش داشت نرم و در لفافه کلام لطیف، رویکرد انتقادی داشته باشد، اما از رویکرد دولت جدید آمریکا نیز استقبال کرد. ولی بکار بردن لفظ «اسرائیل» به جای «رژیم صهیونیستی» و عدم حمایت صریح از حزبالله و حماس نکاتی بود که مورد توجه صهیونیستهای حاضر در جلسه قرار گرفت. و البته در همان شب اوّل اجلاس مستکبران آمریکایی و اروپایی حاکم بر جلسه بدون مخالفت جدی نماینده ایران در راستای مبارزه با تروریسم و امنیت خاورمیانه(!) بر حمایت همه جانبه خود ازجنگ 22 روزه و محاصره غزه و درخواست از رژیم اسرائیل برای تنگتر کردن این محاصرهء فاجعهآمیز تأکید رسمی داشتند! و رئیس مجلس ترجیح داد در همان زمینی که دشمنان باز کردهاند در ملاقاتهای خودش با مسئولان مستکبر غربی سخن بگوید و از همان چانهزنیهای خستهکننده هستهای سخن بگوید و از عمق استراتژیک انقلاب اسلامی یعنی دفاع از مظلومین کمتر سخنی شنیده شد.غربیان که با خارج کردن «گروهک مجاهدین(منافقین)خلق» از لیست تروریستها برآناند مسیر چانهزنی جدیدی را با ایران بر سر حمایت ایران از «مقاومت اسلامی» باز کنند و ایران را به همان لاک انفعالی خود در زمان دو دولت پیش بکشانند، از تن دادن رئیس مجلس به این بازی خوشنود هستند. خصوصا اینکه آقای لاریجانی در اواخر دوره دبیریاش در شورای امنیت ملی به واسطه برخی از مواضع مستقل از حاکمیت جمهوری اسلامی ایران مورد توجه و علاقه گروه 1+5 و هماهنگ کنندهء آنان (سولانا) قرارگرفت.گویا دشمنان در خط مشی جدیدشان برای وزن کشی مسئولان کشور به «تندرو و میانهرو» با درک این واقعیت که مدعیان اصلاحات در بین مردم جایگاهی ندارند و در انتخابات آینده نیز از موقعیت مطلوبی برخوردار نیستند، برآناند در صف اصولگرایان رخنه کنند.دشمنان شاید از کلام نیشدار رئیس مجلس نسبت به دولت نهم وشخص رئیس جمهور به این تحلیل غلط رسیدهاند؛ ولی آقای لاریجانی و دیگران که خود را در جرگهء اصول گرایان می دانند به خوبی میدانند که همواره به عنوان همراهان دولت و ریلگزاران قطار خدمترسانی دولت شناخته شدهاند؛ چنانچه آقای لاریجانی در شهر مقدس قم با قرار گرفتن در لیست حامیان دولت توانست با بیش از دویست هزار رأی نفر اوّل قم و مجلس شود! همانگونه که رهبر معظم انقلاب فرمودهاند، باید مراقب بود در زمینی که دشمن آماده کرده است، بازی نکنیم؛ چراکه در هر صورت به نفع دشمن است.آقایانی که خود را از زمره اصولگرایان میدانند، همواره باید مراقبت کنند که با تشخیص مصلحت برخی از ریش سفیدان که همگان را به تعدیل روحیهء انقلابی میخوانند عمق استراتژیک انقلاب اسلامی که روحیهء استکبارستیزی بر آن حاکم است، را فدای رقابتهای پست دنیایی و شهرتطلبیها نکنند؛ چرا که دشمنان با هیچ کس عقد اُخوت نمیبندند؛ بلکه فقط به فکر «غضنفر تراشی» هستند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 203]