محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853172536
واکنش عصبی الحیات به ماجرای جزایر سه گانه و پاسخ عصرایران
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: واکنش عصبی "الحیات" به ماجرای جزایر سه گانه و پاسخ "عصرایران" این که سران و رسانه های عرب ، از "زبان زور و قاطعیت" سخن می گویند ، از طنزهای روزگار است چرا که اگر آنان قاطعیتی در وجودشان بود،حتماً در برابر اسرائیلی که بخشی از سرزمین های عربی را اشغال کرده است ، خودی نشان می دادند.
عصر ایران- روزنامه فرامنطقه ای الحیات چاپ لندن با انتشار مقاله ای تند، واکنش عصبی خود را به مواضع اخیر دو نماینده مجلس ایران در خصوص جزایر سه گانه نشان داد. به گزارش عصر ایران (asriran.com) این روزنامه در ابتدای مقاله خود نوشت: "دو نماینده مجلس ایران اخیراً یک حمله لفظی گزنده را علیه امارات ترتیب دادند. یکی از این نمایندگان کل سرزمین امارات را تحت الحمایه و متعلق به ایران دانست و تقاضای ابوظبی برای مذاکره برسر سرنوشت جزایر سه گانه را «گستاخانه» خواند." این روزنامه ادامه می دهد: "یک نماینده دیگر نیز هشدار داد که تقاضای امارات برای بازستانی جزایر اشغال شده! به بروز جنگ بین دو کشور منجر خواهد شد." مقاله نویس الحیات می افزاید: "ایران اصلاً می داند منظور از واژه «گستاخ» چیست؟ من مایل نبودم از واژه گستاخ در سئوال و جواب خود استفاده کنم اما آنچه این دو نماینده ایرانی عنوان کرده اند ناگزیر من را مجبور می کند که از این واژه در پاسخ به سئوال خود استفاده کنم!" این روزنامه می نویسد: "مگر نمایندگان ایرانی نمی دانند منظور از «گستاخی» اقداماتی است که ایران در جهان عرب صورت می دهد به عبارت دیگر تلاش آن برای تفرقه زایی، بی ثبات کردن منطقه، تحریک احساسات فرقه ای و تهدید اتحاد تصمیم گیرندگان عربی؟" الحیات ادامه می دهد: "مگر ایرانی ها نمی دانند «گستاخ» معرف تلاش ایران برای کاشتن مواد انفجاری، مین و تشکیل شبکه های مخرب در منطقه عربی است؟ آیا آنها نمی دانند گستاخی آن کاری است که ایران در جنوب عراق به صورت مداخله در امور این کشور صورت می دهد؟" نویسنده متوهم عربی می افزاید: "گستاخی آن کاری است که ایران در لبنان انجام می دهد و به درگیری و تنش ها بین فرقه های لبنانی دامن می زند و از حزب الله علیه سایر جناح ها حمایت می کند." وی با عصبانیت ادامه می دهد: "گستاخ، آن صدای بلند و گوشخراش ایران در امور عربی است به نحوی که توجهات را به سمت خود جلب کند و بنابراین پرونده هسته ای و مشکلات داخلی خود را از توجه عمومی خارج کند." مقاله نویس عربی در ادامه بدون اشاره به سکوت رهبران عرب در قبال جنایات اسرائیل در غزه به اظهارات و سخنان احمدی نژاد در خصوص نابودی اسرائیل که خواست همه ملت های آزاده جهان است اشاره می کند و می افزاید: "گستاخی واقعی، اشغال جزایر خلیج (فارس) و امتناع ایران از حل این مشاجره از راه مذاکره و روش های دیپلماتیک یا حتی ارجاع موضوع به دادگاه لاهه است به نحوی که ایران می خواهد طبل جنگ را یک بار دیگر علیه یک کشور مسلمان جویای صلح! به صدا درآورد." الحیات در ادامه این مقاله می نویسد: "ایران تا حدودی توانسته است با تشکیل یک اتحاد جدید که شامل قطر، حماس، سوریه و حزب الله است بین اقدامات واحد اعراب تفرقه بیاندازد. به علاوه این کشور درصدد بی ثبات کردن یمن و تلاش برای نفوذ در بسیاری از دولت های عربی از طریق سفارت خانه ها و وابسته های فرهنگی خود است تا از این طریق نفوذ و هژمونی جدید خود را بر سر اعراب بگستراند." در ادامه این مقاله آمده است: "ایران همچنین به دنبال برقراری رابطه با آمریکا و اسرائیل! به قیمت فدا شدن منافع عربی است!" الحیات در پایان به راکتور اتمی ایران در بوشهر اشاره کرده و می نویسد: "پس چرا این گردهمایی « خلیج (فارس) عاری از سلاح های کشتار جمعی» که سه سال پیش آغاز به کار کرد اقدامی صورت نمی دهد؟ چرا نیروهای پرنفوذ خلیج (فارس) از تاکید بر تهدیدات راکتور اتمی ایران در بوشهر و تاثیرات مضر زیست محیطی آن بر مردم خلیج (فارس) رویگردان هستند؟ ایران تسلیم نخواهد شد مگر آنکه با زبان تند و قاطع با آن صحبت شود، گذشته از آنکه ایران نه دپیلماسی را می شناسد و نه به آن احترام می گذارد!!"عصرایران: اگر ایران همه این کارهایی را که الحیات مدعی است ، انجام هم بدهد و نفوذ خود را در منطقه گسترش دهد ، به پشتوانه عظمت و پشتوانه تاریخی و قدرت بومی اش است و گذشته از این ، مردم ایران معتقدند در این باره ، حتی کوتاهی هم شده و ایران باید بیش از اینها در منطقه نقش آفرین باشد و همانند همیشه تاریخ ، سیادت کند ولی به خاطر برخی ملاحظات و حفظ حرمت همسایه ها ، کوتاه آمده است ولی به نظر می رسد سیاست مماشات در برابر گستاخی های رهبران عرب و رسانه های تحت نفوذ آنها ، باید به پایان برسد و با اینان به زبان خودشان باید صحبت کرد ، درست مثل آمریکا که زبان آنها را فهمیده و بر سرشان می کوبد ، تحقیرشان می کند و استثمارشان می نماید و از برکت نادانی آنها سلاح هایش را به آنها می فروشد ، سلاح هایی که توان استفاده اش را هم ندارند همانگونه که در حمله صدام به کویت نتوانستند! درباره جزایر هم چنانچه قبلاً گفته ایم و وزارت خارجه کشورمان هم اعلام کرده است ، هیچ کشوری تمامیت ارضی خود را به محاکم بین المللی نمی برد.آیا اگر کشوری ادعای مالکیت دوبی را بکند ، سران امارات پرونده این ادعا را به لاهه می برند؟ که انتظار دارند به صرف ادعای آنها ما نیز راهی لاهه شویم؟این که برخی مسوولان در ایران نسبت به امرات یا بحرین ادعای ارضی کرده اند، هیچ فایده ای هم که نداشته باشد ، لااقل این سود را دارد که به مدعیان ارضی علیه ایران ، طعم ناگوار چنین ادعاهایی را می چشاند.اما درباره این ادعا که "ایران همچنین به دنبال برقراری رابطه با آمریکا و اسرائیل! به قیمت فدا شدن منافع عربی است!" اولا باید گفت که اگر برقراری رابطه با آمریکا و اسرائیل به معنای فداشدن منافع عربی است ، پس خود سران عرب که با آمریکا و اسرائیل رابطه دارند ، بیش از همه منافع خودشان را فدا می کنند.ثانیاً ایران ، بیش از هر کشور دیگری ، هزینه تقابل با آمریکا و اسرائیل و سستی سران عرب را پرداخته است ؛ به راستی در جنگ 33 روزه و 22 روزه که زنان و کودکان عرب کشته می شدند ، این آقایان که امروز از "عرب" و "منافع عربی" سخن می گویند وغیرتمند شده اند، کجا بودند ؟ثالثاً ایران نیز همانند هر کشوری باید به دنبال منافع خود باشد و از این رو ، نوع روابطش با آمریکا ، اسرائیل یا هرکشور دیگر را باید بر این اساس تعریف کند نه بر مبنای میل روزنامه الحیات و سران عرب.و رابعاً نگرانی سیاستمداران و رسانه های عرب از احتمال بهبود روابط ایران و امریکا ، بسیار تامل برانگیز و جالب توجه است.اما این که افاضه فرموده اند:«ایران تسلیم نخواهد شد مگر آنکه با زبان تند و قاطع با آن صحبت شود.» باید گفت که کاملاً درست فهمیده اید ، ایران تسلیم نخواهد شد همان طور که دربرابر صدام که "سردار سران عرب" بود تسلیم نشد تا آن که دار زدنش را دید و همان طور که 30 سال است دربرابر آمریکا و تهدیدهای روزمره اسرائیل تسلیم نشده است.اما این که سران و رسانه های عرب ، از "زبان زور و قاطعیت" سخن می گویند ، از طنزهای روزگار است چرا که اگر آنان قاطعیتی در وجودشان بود ، حتماً در برابر اسرائیلی که بخشی از سرزمین های عربی را اشغال کرده ، خودی نشان می دادند.ما ایرانی ها ، به دنبال جنگ نیستیم و صلح جویی ، از ویژگی های ذاتی ماست ولی اگر برخی دولت های عربی خواستار زیان زور هستند ، بسم الله ! ما برای دفاع از وجب به وجب وطن و آزادگی مان ، تا پای جان ایستاده ایم و هرگز نه مانند کویتی ها ، به اروپا و آمریکا فرار خواهیم کرد و نه مانند صدام ، راهی لانه موش خواهیم شد. و اما درباره "گستاخی" ، بد نیست یادآور شویم که وقتی یک کشور کوچک 37 ساله نسبت به کشوری چندین هزار ساله ادعای ارضی می کند ، ما شاید آن را گستاخی ندانیم و "نادانی کودکانه" بنامیم ولی کسانی که بر طبل این نادانی می کوبند ، مانند الحیات و حامیان دولتی اش ، قطعا گستاخ اند و حتماً باید پاسخ این گستاخی را دریافت کنند که دریافت خواهند کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 330]
-
گوناگون
پربازدیدترینها