تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815418942
تعزیه مضحک در تالار وحدت یا آفتاندلیانس، خونهت آبادان!
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > دوران، بهزاد - دکتر یوگین‌خان آفتاندلیانس معمار ایرانی انگار همین دیروز بود و نه دقیقا چهل و سه سال پیش که مجموعه تالار وحدت را به اهالی این ملک پیش‌کش کرد؛ چون هنوز که هنوز است برق شکوه و جلال قرن نوزدهمی‌اش چشم‌ها را خیره می‌کند. شاید هم به این دلیل که آفتاندلیانس الگوی تالار رودکی را از روی اپرا هال وین برداشت و نه از روی تکیه دولت. اما این همه چه توفیری به حال اهالی خون‌گرم پایتخت می‌کند؟ چه سیاه سرمای دی ماه سنه 1289 هجری قمری و تماشای تعزیه مضحک به کارگردانی معین‌البکا، چه گرمای تب‌دار خرداد سال 1389 هجری خورشیدی و تماشای کنسرت ارکستر سنفونیک تهران به رهبری شهرداد روحانی. کمااینکه کارکنان شریف و زحمت‌کش این مجموعه نیز از پس نزدیک به نیم‌قرن اداره تالارهای وحدت هنوز که هنوز است همچون نوعروسان و تازه‌دامادها هول می‌شوند و پنداری که شب افتتاح تالار باشد دست و پایشان را گم می‌کنند؛ البته حاشا و کلا اگر خم به ابروان مبارک بیاورند. رعایا هم که بسان رمه بی‌شبان گرگ دیده، بی‌محابا و آسیمه‌سر از این سو بدان سو می‌دوند، پله‌ها را چندتا یکی هروله‌وار بالا و پایین می‌روند، و در این سعی جمیل، بعد هر دور طواف کامل، سری هم به حیاط و نرده‌های متبرکه می‌زنند. کسی چه می‌داند به قصد تغییر آب و هوا و تازه کردن نفس، یا خبر گرفتن از رقبای نگون‌بخت راه‌نایافته به این قفس! باری، اگر چه زمان دقیق شروع برنامه از پیش اعلام شده، و هر چند تعداد صندلی‌های تالار مشخص است و همگی هم شکر خدا شماره‌دار، و روی همه بلیت‌ها هم محل و شماره صندلی قید می‌شود، ولی با این حال، اجرا تاخیر دارد، درهای تالار پس از آغاز اجرا بسته نمی‌شود، عده‌ای با لگد کردن یک دوجین کفش خود را به صندلی‌های خالی می‌رسانند، یک عده دیگر هم بلیت به دست در به در پی کسی می‌گردند تا راهنمایی‌اشان کند، و در نهایت دیرآمدگان و یا رضایت‌دهندگان به تماشای سرپایی که بی‌صبرانه تنفس میان برنامه را لحظه شماری می‌کنند تا اشغال‌گران را بتارانند و نگذارند این ولوله دمی فروبنشیند. البته باید به همه اینها صدای پچ پچ مستمعان، پاره شدن بسته‌های بیسکویت و چیپس و پفک، خرت و خرت جویدن، و از همه مهمتر انواع زنگ‌های تلفن همراه را اضافه کرد تا برسیم به زمانی که خلق‌اله گمان برد اجرای یک قطعه به پایان رسیده و زمان انجام وظیفه ملی و تکلیف الهی تشویق هنرمندان عزیز است. آن وقت است که تشویق‌های بی‌وقفه و پایان‌ناپذیر امت حق‌شناس وقتی با انواع سوت بلبلی و جیغ همراه می‌شود، به خوبی فضای سینما تئاترهای لاله‌زار و برخی جاهای دیگر را در اذهان همیشه بیدار و سرشار از حافظه تاریخی ملت زنده می‌کند. خلاصه یوگین‌خان، خانه‌ت آبادان!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 326]
-
گوناگون
پربازدیدترینها