محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830685807
قبله عوض شده!
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > موسوی، سیدعبدالجواد - خداحافظی فیدل کاسترو از صحنه سیاست در مطبوعات ایران بازتاب گسترده‌ای داشت و تا آنجا که من دیدم، اغلب خوشحال بودند از کناره‌گیری رهبر پیر و انقلابی کوبا و اظهار امیدواری کرده بودند با حذف او راه برای رشد اقتصادی و بهبود زندگی مردم کوبا هموار شود. در اینکه نیت روزنامه‌نگاران ما خیر است، شکی نیست. آنها با دیدن فقر و فلاکت در هر جای دنیا که باشد، رنج می‌برند و از آنجا که زمامداران هر کشوری را مسئول رفاه و یا فقر و فلاکت مردم آن سرزمین می‌دانند،نسبت به چنین وقایعی واکنش نشان می‌دهند. ایرادی هم ندارد. منتها نباید ماجرا را آنقدر ساده و پیش‌پا افتاده جلوه داد. به هر حال روزنامه‌نگار باید تفاوتی با آدم‌های عامی و بی‌سوادی مثل این بنده حقیر داشته باشد. اینکه گمان کنیم با رفتن این یکی و آمدن آن یکی اوضاع روبه‌راه می‌شود و مردم فلان کشور فقیر غرق در رفاه و ناز و نعمت می‌شوند که نشد تحلیل و تفسیر. یا اینکه فکر کنیم اگر به جای یک زمامدار ضدسرمایه‌داری و آمریکاستیز، رهبری لیبرال با گرایشات آمریکایی زمام امور را در دست بگیرد، یک شبه همه مشکلات حل خواهد شد که به خیال‌پردازی شاعرانه شبیه‌تر است تا به نقد و بررسی مسائل سیاسی. از یاد نبریم پیش از انقلاب کوبا رهبری آن در دست کسی بود که با همه وجود در خدمت ایالات متحده بود اما می‌دانم و می‌دانید که آن وضعیت مطلوب اکثر کوبایی‌ها نبود. فیدل کاسترو بیش از نیم‌قرن کوبا را، آن هم درست بیخ گوش دشمنِ قدرتمندش حفظ کرد. اینکه چه چیزهایی را از دست داد و چه چیزهایی به دست آورد، بحث دیگری است اما آنچه او و کشورش را تا به امروز سرپا نگه داشته، اجرای «عدالت» است. شما می‌توانید بگویید «ظلم باالسویه». هرچه می‌خواهید اسمش را بگذارید. کتمان نمی‌کنم که به دلیل خاستگاه طبقاتی و تربیتی‌ام از فیدل کاسترو بدم نمی‌آید و اگر قرار باشد عکسی از سیاستمداری را به دیوار اتاقم بچسبانم، مطمئناً عکس این انقلابی پیر سیگار برگ به دست را به عکس رئیس‌جمهور عقب‌مانده ایالات متحده ترجیح می‌دهم اما در این جا بحث خوش آمدن و بد آمدن نیست. عرض بنده این است که واقعیت‌ها را هم در نظر بگیریم و اگر می‌دانیم به دیگران هم بگوییم که کاسترو در چه شرایطی کشورش را حفظ کرد و اگر از اشتباهاتش می‌گوییم، خدماتش را هم گوشزد کنیم و مهمتر از همه این را از خاطر نبریم که پیروی از مشهورات زمانه کارگولان است و نه آن که می‌خواهد حقیقتی را بازگو کند. همین آقای کاستروی دمده تا چند سال پیش که بازار چپگرایی داغ بود، بت بسیاری از روشنفکران ما بود ولی حالا ظاهراً قبله عوض شده.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 493]
-
گوناگون
پربازدیدترینها