کلمات کلیدی : فلج مغزي، رفلکس هاي تغذيه اي، توليد چکیده مقاله : زمينه و هدف: فلج مغزي، واژه اي است که براي توصيف نوعي از اختلال حرکتي بکار مي رود که به دنبال آسيب غير پيش رونده مغزي بو جود مي آيد و به دليل آسيب به سامانه اعصاب مرکزي، با اختلالات حرکتي، گفتاري و اختلال در رفلکس هاي تغذيه اي همراه است. فقدان کنترل و هماهنگي عملکردهاي دهاني- حرکتي در نتيجه عدم تکامل رفلکس هاي تغذيه اي، روي توليد صداهاي گفتاري موثر مي باشد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي ارتباط بين وضعيت رفلکس هاي تغذيه اي و وضعيت توليد در کودکان فلج مغذي اسپاستيک است.روش بررسي: اين مطالعه به روش توصيفي- تحليلي و از نوع مقطعي بر روي 52 بيمار پنج تا ده ساله فلج مغزي اسپاستيک مراکز و مدارس توانبخشي و کلينيک هاي خصوصي انجام شد. گرد آوري اطلاعات مربوط به وضعيت رفلکس هاي تغذيه اي از طريق مشاهده و معاينه مستقيم بيماران و ارزيابي توليد، از طريق آزمون اطلاعات آوايي تصويري صورت گرفت. تحليل آماري از طريق نرم افزارSPSS و آزمون هايChi-square و Fishers exact test انجام شد.يافته ها: وضعيت غير طبيعي رفلکس هاي جويدن و زبان نسبت به ساير رفلکس ها فراواني بيشتري داشت و ارتباط بين وضعيت رفلکس لب با توليد صداهاي /?/v/m/y/r/p و وضعيت رفلکس جويدن با توليد صداهاي/z/s/ و رفلکس گاز گرفتن با توليد صداهاي /?/z/j/l معني دار بود. بين وضعيت رفلکس چرخشي و زبان با توليد صداها ارتباط معني داري پيدا نشد.نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش، در کل مي توان استنباط کرد که آنچه در توليد صداها تاثير مي گذارد احتمالا وضعيت اندام هاي موثر در توليد آن صداها در حين عملکرد توليدي است و در کودکان فلج مغزي به دنبال عدم تکامل رفلکس هاي تغذيه اي وضعيت ناهنجار اغلب در حين تلاش هاي حرکتي گفتار بروز مي کند که مي تواند بر روي توليد تاثير بگذارد.