واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: زايمان يا خروج محصول حاملگي به دنبال نه ماه عملكردهاي پيچيده و حساس در بدن مادر و جنين ميباشد. در مواردي، زايمان زودتر يا ديرتر از حد موعد اتفاق ميافتد. زايمان زودرس يا خروج جنين زودتر از زمان مقرر، به دليل عدم تكامل محصول حاملگي ميتواند منجر به مرگ و يا مشكلات جدي براي آن شود. بر اين اساس، بهترين راه پيشگيري از بروز زايمان زودرس، شناخت علل و رفع آنها ميباشد. بر اين اساس، صحبتهاي دكتر «فرانك نظري» متخصص زنان و زايمان را ميشنويم. خانم دكتر لطفا بفرماييد چه زماني به زايمان، «زايمان زودرس» ميگويند؟ زايمان پرهترم يا زودرس (Preterm Labor): در حقيقت زايمان قبل از 37 هفته كامل حاملگي است. دوسوم موارد مرگ و مير در سال اول زندگي به علت زايمان زودرس ميباشد. ميزان مرگ و مير و موربيديتي نوزادي، به طور عمده تحت تاثير سن حاملگي و ميزان بلوغ نوزاد و به ميزان كمتري تحت تاثير وزن هنگام تولد قرار ميگيرد. نوزاداني كه قبل از هفته 24 به دنيا ميآيند، احتمالا زنده نميمانند و آن دسته از نوزاداني هم كه زنده ميمانند احتمالا سالم نخواهند بود. ناتواني در تكامل ذهني و سايكوموتور، عملكرد عصبي و حركتي يا عملكرد حسي و ارتباطي، حدودا در نيمي از نوزادان زنده مانده ايجاد ميشود كه بايد به والدين در مورد اين مسائل آگاهي داده شود. علل زايمان پرهترم (زودرس) چيست؟ طيف وسيعي از علل و عوامل دموگرافيك (جمعيت شناختي) در بروز زايمان پرهترم نقش دارند. عوارض طبي و مامايي: بررسيهاي انجام شده درخصوص علل زايمان قبل از 37 هفته گزارش دادهاند كه حدود نيمي از اين زايمانها به دليل فشار خون بالاي حاملگي (پرهاكلامپسي) و حدود يك چهارم به دليل ديسترس جنيني و يك چهارم آنها به دليل محدوديت رشد جنيني، كنده شدن جفت (دكولمان جفت) يا مرگ جنيني صورت گرفته بود و از ساير علل، زايمان پرهترم خودبخودي (بايا بدون پارگي پيش از موعد پردههاي جنيني) بود. تهديد به سقط: خونريزي واژينال در ابتداي حاملگي با افزايش پيامدهاي نامطلوب همراه است. هم خونريزي خفيف (به صورت لكهبيني) و هم خونريزي شديد (مشابه خونريزي قاعدگي) با از دست رفتن حاملگي قبل از هفته 24 و زايمان زودرس و دكولمان جفت در ارتباط هستند. عوامل مربوط به شيوه زندگي: سيگار كشيدن، افزايش ناكافي وزن مادر طي حاملگي مصرف داروهاي غيرمجاز، در تولد نوزاداني با وزن كم نقش مهمي دارد. همچنين مادر به دلايل زير ميتواند به نوعي مسبب زايمان زودرس شود: سن كم يا زياد مادر؛ فقر؛ كوتاهي قد؛ كمبود ويتامين C؛ شغل مادر (اگر همراه با راه رفتن يا ايستادن طولانيمدت باشد)؛ وضعيتهاي بد روحي و جسمي مربوط به كارهاي طاقتفرسا و ساعات طولاني كار. گفته شده است كه هم استرس و هم ميزان زياد كورتيزون سرم مادر، با زايمان پرهترم خود به خودي ارتباط دارند. استعمال دخانيات (سيگار) با افزايش خطر پارگي پيش از موعد پردههاي جنيني (5-2 برابر) و افزايش خطر زايمان زودرس (2-2/1 برابر) و افزايش خطر محدديت رشد جنين (5/3-5/1 برابر) همراه است. عوامل ژنتيك: ماهيت مراجعه، خانوادگي و نژادي زايمان زودرس سبب شده تا «ژنتيك» به عنوان يكي از عوامل بروز زايمان زودرس مطرح شود. كوريوآمينونيت (عفونت پردهها و مايع آمينوتيك): عفونت پردهها و مايع آمونيون كه در اثر انواع مختلفي از ميكروارگانيسمها ايجاد ميشود به عنوان توجيه احتمالي برخي از موارد پارگي پردهها و زايمان زودرس مطرح شده است. بهترين كار جهت جلوگيري از بروز زايمان زودرس چيست؟ اولين گام در جلوگيري از بروز زايمان زودرس؛ شناسايي زودهنگام زنان در معرض خطر است. كدام گروه از زنان در معرض خطر زايمان زودرس قرار ميگيرند؟ اين احتمال در زناني با شرايط زير بالاتر است: سابقه زايمان پرهترم: سابقه زايمان پرهترم، با بروز زايمان زودرس در حاملگي بعدي به شدت در ارتباط است. خطر زايمان پرهترم مراجعه در زناني كه اولين زايمان آنها بيش از موعد بود، در مقايسه با زناني كه اولين نوزادان آنان در هنگام ترم (موعد) به دنيا آمده بودند، سه برابر افزايش پيدا كرده بود. گرچه زنان داراي سابقه زايمان زودرس به طور بارز در معرض خطر ابتلا هستند؛ اما اين زنان فقط 10 درصد از كل موارد زايمانهاي پرهترم (نارس) را تشكيل ميدهند؛ يعني 90 درصد زايمانهاي نارس، براساس سابقه زايمان نارس، قابل پيشبيني نيستند. نارسايي سرويكس (نارسايي دهانه رحم): نوعي تشخيص باليني است كه با ديلاتاسيون (باز شدن) راجعه و بدون درد دهانه رحم و خروج خود به خودي محصولات حاملگي در سه ماهه دوم حاملگي و در غياب پارگي خود به خودي پردههاي جنيني، خونريزي يا عفونت رخ ميدهد. در حال حاضر كانون توجه به استفاده از سونوگرافي ترانس واژينال (سونوگرافي از راه ورود به دهانه واژن) براي كمك به تشخيص نارسايي دهان رحم معطوف شده است. ممكن است تعدادي از ويژگيهاي سرويكس (به طور عمده طول سرويكس) در اواسط سه ماهه دوم زايمان نارس را پيشگويي كند. يكي ديگر از اين ويژگيها؛ «قيفي شدن» نام دارد كه به معناي برآمده شدن پردههاي جنيني به دورن منفذ داخلي متسع همراه با بسته بودن منفذ خارجي سرويكس (دهانه رحم) است. (كوتاه شدگي يا قيفي شدن سرويكس در سونوگرافي ترانس واژينال در پيشگويي زايمان نارس دخالت دارد). گرچه علل نارسايي سرويكس مبهم است ولي صدمات قبلي دهانه رحم (بخصوص در جريان ديلاتاسيون و كورتاژ)، مخروط برداري، كوتريزه كردن يا آمپوتاسيون سرويكس، ظاهرا در برخي از موارد دخالت دارند. همچنين ممكن است در موارد ديگر نارسايي غيرطبيعي سرويكس (مثل آنچه به دنبال تماس با دياتيل استيل بسترول (DES) در داخل رحم رخ ميدهد) در اين زمينه نقش داشته باشد. درمان نارسايي سرويكس «عمل سركلاژ» است. اين كار به اين منظور انجام ميشود كه دهانه رحم ضعيف و نارسا با تكنيك جراحي و با استفاده از نواع خاصي از بخيههاي Purse-String تقويت شود. خونريزي و انقباضات رحمي و پارگي پردههاي جنيني از موارد منع انجام عمل سركلاژ ميباشند بايد قبل از انجام عمل سركلاژ به منظور تاييد وجود جنين زنده و رد كردن ناهنجاريهاي عمده جنيني، سونوگرافي انجام شود و قبل از عمل نيز نمونهبرداري دهانه رحم از نظر عفونتهاي گنوره و كلاميديا انجام شود. در صورت مثبت بودن نتيجه و يا وجود ساير عفونتهاي آشكار، لازم است دمان صورت گيرد. اين جراحي پيشگيرانه عموما بين 16-12 هفته حاملگي صورت ميگيرد و معمولا بعد از هفته 23 حاملگي به سركلاژ اقدام نميشود. در بررسي سونوگرافيكي دهانه رحم با پروب واژينال، در مواردي كه طول سرويكس در هفته 24 حاملگي از 35 ميليمتر كوتاهتر شده باشد، افزايش ميزان زايمان زودرس ديده ميشود. چنين به نظر ميرسد كه اندازهگيري طول سرويكس با استفاده از سونوگرافي، ممكن است سبب افزايش توانايي پزشكان براي پيشگويي زايمان زودرس خود به خودي قبل از هفته 35 در زنان پرخطر شود وليكن در حال حاضر سونوگرافي روتين دهانه رحم، هيچ نقشي در غربالگري زنان حامله طبيعي از نظر ميزان خطر ندارد. بيماريهاي پريودونتال (دهاني - دنداني): باكتريهاي دهاني با عفونت دستگاه تناسلي فوقاني زنان حاصله ارتباط دارند. خطر زايمان پرهترم (نارس) در زنان مبتلا به پريودنتيت در مقايسه با گروه شاهد هفت برابر بيشتر بوده است. در تمامي گروههاي سني حاملگي با بيماريهاي پريودونتال با افزايش زايمان پرهترم همراه بودهاند. مسواك زدن و تميز كردن دندانها به اضافه درمان ضدميكروبي و جرمگيري عمقي ريشه دندانها در كاهش ميزان بروز زايمان پرهترم (زودرس) در قبل از هفته 35 حاملگي به طور چشمگيري موثر بوده است .iranvij.ir
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5808]