تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866228240
پاسخ بخش عربی سایت عصرایران به اظهارات ضد ایرانی رییس مجلس مصر
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: پاسخ بخش عربی سایت عصرایران به اظهارات ضد ایرانی رییس مجلس مصر آیا ایران نقض حقوق عربی کرده است یا بسیاری از دولت های عربی که در جنگ هشت ساله، 55 میلیارد دلار به رژیم صدام کمک مالی و تسلیحاتی کردند تا شهرهای ایران را بمباران کند، بمب های شیمیایی بخرد و 500 هزار ایرانی را که فقط از وطن شان دفاع می کردند را به خاک و خون بکشد؟
در پی اظهارات ضد ایرانی رئیس مجلس مصر، بخش عربی سایت عصرایران پاسخ وی را داده است که متن زیر ترجمه ای است از این پاسخ:آقای "صفوت الشریف" رییس مجلس مصر، اخیرا طی سخنانی، از سیاست قاهره در قبال مردم غزه حمایت کرده و طی آن، با حمله به ایران، این کشور را متهم به دخالت در امور منطقه کرده است.البته، هر انسانی، در مقام بیان، آزاد است و از این رو، حرجی بر آقای صفوت الشریف نیست و همچنین است درباره نقد سخنان ایشان.رییس مجلس مصر گفته است: "مصر نماد دمکراسی در منطقه است و ایرانی فاقد آن هستند."در این باره کافی است به این نکته اشاره شود که آقای حسنی مبارک، رییس جمهور مصر، از اکتبر 1981 یعنی حدود 21 سال است که مقام ریاست جمهوری کشورش را در قبضه کامل خود دارد. این در حالی است که گردش قدرت، یکی از ارکان اولیه و اصلی دمکراسی به شمار می رود.جالب اینجاست که در تمام انتخابات صورت گرفته در این 21 سال، آقای مبارک در رقابت های انتخاباتی، یگانه کاندیدا بوده است. به بیان دیگر، او در پیستی دویده است که به جز او دونده ای در کار نبوده و البته برنده هم شده است!تنها در انتخابات آخر بود که علاوه بر او به چند رقیب دیگر نیز اجازه داده شده با او وارد این پیست شوند. در این انتخابات، نزدیک ترین رقیب آقای مبارک، فردی بود به نام آقای "ایمن النور" که بلافاصله بعد از انتخابات، راهی زندان شد و هر چه محافل حقوق بشری اعتراض کردند، دولت قاهره این رقیب سیاسی را که پا از گلیمش بیشتر دراز کرده و جرات رقابت با "آقای رییس جمهور" را به خود داده بود، از زندان آزاد نکرد تا درس عبرتی باشد برای تمام کسانی که در "نماد دمکراسی" زندگی می کنند!این در حالی است که در طول سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران در سال 1975 تا به امروز حدود 30 انتخابات که 9 مورد آن مربوط به انتخابات ریاست جمهوری بوده، برگزار شده است و دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیز کمتر از شش ماه دیگر در ایران برگزار خواهد شد و این در حالی است که هیچگاه در ایران، انتخابات تک کاندیدایی وجود نداشته و به کرات نیز اتفاق افتاده است که در انتخابات برگزار شده توسط جناح حاکم، برنده از جناح رقیب بوده است. به عنوان مثال در انتخابات هفتم ریاست جمهوری، جناح اصولگرا، به عنوان جناح حاکم برگزار کننده انتخابات بوده ولی سید محمد خاتمی جناح اصلاح طلب برنده آن شد و در انتخابات نهم ریاست جمهوری نیز در حالی که جناح اصلاح طلب قدرت را در دست داشت، محمود احمدی نژاد اصولگرا برنده انتخابات شد و به ریاست جمهوری رسید.آیا چنین اتفاقاتی در مصر هم رخ داده است یا آنکه ریاست جمهوری در این کشور، تنها با ریاست جمهوری دیکتاتورهایی مثل صدام حسین در عراق قابل مقایسه است؟!اگر معنای دمکراسی این است که یک افسر نظامی، دهها سال بر یک کشور پر جمعیت و متمدن حکومت کند، آنگاه باید گفت که تمام تعاریف موجود از دمکراسی و رجوع به آرای مردم، نیازمند بازنگری مجدد هستند!آقای "الشریف" در حالی دم از دمکراسی می زند که دولت مصر، حکومت برآمده از دل آرای مردم در فلسطین را به رسمیت نمی شناسد و همداستان با اسراییلی ها، غزه را به محاصره درآورده است تا دولت قانونی حماس ساقط شود.مگر جز این است که در انتخابات 2006 فلسطین که تحت نظارت ناظران بین المللی صورت گرفت و همگان بر آزاد، رقابتی و سالم بودن آن اذعان کردند، حماس توانست به پیروزی برسد؟ آیا دمکراسی وقتی مناسب و ستودنی است که نتیجه آن به سود ما باشد یا آنکه در هر حال باید به نظر و رای مردم احترام گذاشت؟براستی چگونه می توان دم از دمکراسی زد ولی یک دولت برآمده از همین دمکراسی را چنین خفه کرد؟ آیا این، پا گذاشتن برگلوی دمکراسی نیست؟رییس محترم مجلس مصر، از سیاست ایران در قبال فلسطین و غزه نیز انتقاد کرده است و البته نگفته است که ارسال کشتی های حامل دارو و مواد غذایی برای مردمی که آذوقه ای ندارند و برای کودکان که شیر مادرانشان خشک شده و برای بیمارانی که مظلومانه با مرگ دست و پنجه نرم می کنند، چه جای انتقادی دارد؟مقامات مصری می گویند ایرانی ها با این کار دارند برای خودشان تبلیغ می کنند.به فرض که اینگونه باشد؛ شما نیز به مردم ستمدیده غزه دارو و غذا بفرستید تا برای شما نیز تبلیغ شود... اصلاً آنقدر به فلسطینی ها کمک کنید تا کمک های ایران اصلاً به چشم نیاید!با این حال ، وصف حال دولت قاهره در مسدود سازی طولانی مدت مرز غزه ، وصف حال کسی است که بیمار گرسنه ای را در اتاقی حبس کرده، نه خود به او دارو و غذا می دهد و نه می گذارد دیگران به او کمک کنند و در همین حال، راه را بر کسانی هم که با هزینه خودشان می خواهند به این فرد کمک کنند می بندد و آنها را به چوب تهمت و افترا می راند!به راستی مصر را چه شده است که روزگاری مردی همچون جمال عبدالناصر بر آن حکومت می کرد که از غصه فلسطینیان و شکست اعراب در برابر صهیونیست ها دق کرد و مرد ولی اینک به جای او، افرادی تکیه زده اند که دست در دست سیاستمداران و سربازان اسراییلی، غصه بر غم های فلسطینی ها می افزایند و حتی راه دارو و غذایشان را نیز می بندند.حتی اگر بپذیریم که دولت قاهره با دولت حماس، مشکل سیاسی دارد، آیا به دور از انسانیت نیست که حتی جلوی ورود شیرخشک به غزه نیز گرفته شود تا مثلا حماس تحت فشار قرار بگیرد و جناحی دیگر به سر کار آید؟آقای الشریف، همچنین گفته است که تاریخ ایران، سرشار از نقض حقوق عربی است!بی گمان در حال حاضر، بزرگترین مساله جهان عرب، مساله فلسطین است. حال ببینیم که به عنوان مثال، ایران در قبال این مساله عربی، چگونه رفتار کرده است، آیا از منظر نقض حقوق عربی وارد ماجرا شده یا آنکه در دفاع از حقوق اعراب، حتی متحمل هزینه نیز شده است؟تا پیش از سال 1979 که حکومت پادشاهی تحت حمایت آمریکا در ایران برقرار بود، ایران روابط خوبی با اسراییل داشت و یکی از عمده ترین تامین کنندگان نفت اسراییل به شمار می رفت. کارشناسان اسراییلی متعددی از ایران حضور داشتند و در امور نظامی و صنعتی ایران فعالیت می کردند. در سال 1979 که انقلاب اسلامی در ایران به پیروزی رسید و نظام جمهوری اسلامی برقرار گردید، تهران، تمام روابط خود با اسراییل را قطع کرد و سفارت اسراییل را به سفارت فلسطین تبدیل کرد و آن را در اختیار فلسطینی ها قرار داد.بعد از آن، حمایت از مردم فلسطین به یکی از ارکان سیاست خارجی ایران تبدیل شد و در این مسیر هزینه های زیادی بر این کشور تحمیل گردید. به عنوان مثال، تا پیش از انقلاب که ایران روابط مناسبی با آمریکا و اسراییل داشت، نیروگاه اتمی بوشهر با حمایت آنها در حال احداث بود ولی با تغییر سیاست ایران و با کارشکنی های آمریکا و لابی صهیونیسم، این نیروگاه به تعویق افتاد و بعد از سی سال، هنوز به اتمام نرسیده است. این در حالی است که اگر تهران سیاست همگرایی خود با اسراییل و ضدیت با اعراب را همانند رژیم گذشته ادامه می داد، اکنون با این همه مشکل مواجه نبود و از جمله نیروگاه اتمی اش نیز سالها بود که کار می کرد ولی ایران ، ارزش های اسلامی و انسانی را ترجیح داد.حمایت مردم و دولت ایران از آرمان فلسطینی در حالی است که اکثر ایرانی ها نه سنی هستند و نه عرب ولی به دلایل اسلامی و انسانی، این حریت در سیاست خارجی ایران وجود داشته و دارد که در دفاع از حقوق "انسان"های "مسلمان"ی که در فلسطین تحت ستم هستند، هزینه دهد و حتی تحت شدیدترین تحریم های بین المللی نیز قرار بگیرد.انصاف داشته باشید کدام یک از 22 کشور عربی به اندازه ایران برای اعراب فلسطین هزینه داده است ؟آیا ایران نقض حقوق عربی کرده است یا بسیاری از دولت های عربی که در جنگ هشت ساله، 55 میلیارد دلار به رژیم صدام کمک مالی و تسلیحاتی کردند تا شهرهای ایران را بمباران کند، بمب های شیمیایی بخرد و 500 هزار ایرانی را که فقط از وطن شان دفاع می کردند را به خاک و خون بکشد؟...و آیا در نهایت، سازمان ملل اعلام نکرد که عراق آغاز کننده جنگ و تجاوزکار بوده است؟آیا ایران حقوق عربی را نقض می کند در حالی که با گذشت 20 سال از آن جنگ و اثبات حقانیت ایران در سازمان ملل، هنوز یک دلار و یک سنت هم از غرامت های جنگی اش را از عراق نستانده است ولی کویت تا دلار آخر، از محل برنامه نفت در برابر غذای سازمان ملل و از محل فروش نفت عراق، غرامت هایش را گرفت؟رفتار کدامیک به سود عراق عربی بوده است؟آیا ایران حقوق عربی را نقض کرده است یا سعودی که 21 سال پیش، به حاجیان بی دفاع ایرانی که با مجوز رسمی دولت ریاض، راهپیمایی مسالمت آمیزی در مکه داشتند و علیه آمریکا و اسراییل شعار می دادند، حمله کرد و 500 زائر بی گناه خانه خدا را در حریم امن الهی کشت و جسدهایشان را به ایران فرستاد؟و جالب اینجاست که بعدها گفتند این زائران قصد تصرف مکه را داشتند و البته نگفتند چند پیرزن و پیرمرد، با لباس احرام و دمپایی و با دست های خالی چگونه و اساسا چرا می خواستند چنین کاری کنند؟ و اگر چنین قصدی بود، چرا به آنها اجازه راهپیمایی دادند؟ و البته باز، این را نگفتند که فرمانده اصلی عملیات کشتار حجاج، افسری به نام "آلریش وگنر" یهودی بود.در این باره سخن بسیار است و مجال اندک و لی انصاف باید داشت که آیا ایران حقوق عربی را نقض کرده است یا سران عرب همواره در حال نقض حقوق ایران بوده اند؟ (و تاکید می کنیم "سران عرب" زیرا ملت های مسلمان، هیچگاه علیه هم نبوده اند.)آقای الشریف، همچنین ایران را متهم به مداخله گری در منطقه می کند و یادش می رود که اگر ایران، یکی از بازیگران منطقه خاورمیانه است، دلیلش این است که ایران، ساکن این محله است همانطور که مصر و سعودی و عراق و سوریه در این منطقه اند و باز یادش می رود که دخالت آمریکا را که از آن سوی دنیا با توپ و تانک و کشتی و جنگنده به منطقه آمده است را محکوم کند.او در حالی ایران را متهم به مداخله در امور کشورهای دیگر می کند که بلافاصله بعد از آن، ایران اشغالگر جزایر سه گانه (تنب کوچک، تنب بزرگ، ابوموسی) می نامد و باز یادش می رود که این اتهام، خود مداخله در روابط دو کشور همسایه ایران و امارات است. او، رطب می خورد و منع رطب می کند!و در نهایت امیدواریم عقلای مصر به حاکمان خویش تفهیم کنند که عداوت زایی بین دو کشور بزرگ، قدرتمند، متمدن و مسلمان ایران و مصر، فقط قلب های 150 میلیون ایرانی و مصری را خواهد آزرد و شادمانی را به اردوگاه دشمن مشترک که هنوز در آرزوی تحقق رویای از نیل تا فرات است می برد.ایران و مصر، شایسته بهترین دوستی ها هستند اگر افراطی ها بگذارند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 449]
-
گوناگون
پربازدیدترینها