ستارگان نوترونی مغناطیسی

واضح آرشیو وب فارسی:آنلاین ها:
ستارگان نوترونی مغناطیسی
ستارگان نوترونی، باقی مانده ی ستارگان پرجرمی هستند (50-10برابر جرم خورشید) که دچار رمبش(فروریزش) شده اند. بسیار پر چگال و بسیار پر انرژِی!

بیشتر آنها تنها در حدود 20 کیلومتر قطر دارند، اما آنقدر فشرده اند که یک قاشق چایخوری از ماده ی موجود در ستاره نوترونی بیش از 100 میلیون تن وزن دارد! دو خصوصیت دیگر که ستارگان نوترونی بر اساس آن طبقه بندی می شوند ،میدان مغناظیسی بسیار قوی و چرخش سریع آنهاست.دسته ای از ستارگان نوترونی وجود دارند(ستارگان نوترونی مغناطیسی) که دارای میدانهای مغناطیسی بسیار قوی ، تقریبا 1000 برابر ستارگان نوترونی معمولی می باشند و همین ویژگی موجب شده تا این دسته از ستارگان را قوی ترین آهن ربا ها در عالم بنامند.اما اخترشناسان در مورد چگونگی و علت تابش این ستارگان در اشعه ایکس طیف نشری ، مطمئن نیستند.داده های به دست آمده از تلسکوپ ایکس.ام.ام نیوتن وابسته به آژانس فضایی اروپا و مشاهدات مداری انتگرال برای اولین بار و به منظور شناخت ویژگی های ستارگان نوترونی مغناطیسی در تابش اشعه ایکس مورد استفاده قرار گرفته اند.
یک قطره از ماده ی ستاره ی نوترونی به اندازه ی دو کشتی وزن دارد!

یک قطره از ماده ی ستاره ی نوترونی به اندازه ی دو کشتی وزن دارد!

تا کنون حدود 15 ستاره نوترونی مغناطیسی کشف شده اند .5 تا از آنها به طور تناوبی مقادیر کمی انرژی اشعه گاما در انفجارات بسیار کوتاه (0.1 ثانیه)و اشعه ایکس قوی آزاد می کنند.این دسته از ستارگان ، با دیگر ستارگان نوترونی تفاوت دارند زیرا به نظر می رسد که میدان مغناطیسی داخلی آنها به اندازه کافی برای پیچاندن پوسته ستاره ای قوی باشد. مانند یک جریان مداری که توسط یک باتری غولپیکر تغذیه می شود ، این گره یا پیچش ، شرایطی را برای شکل گیری ابرهای الکترونی که پیرامون ستاره جریان دارند ، فراهم می کند. این شرایط ، با تابشی که از سطح ستاره می آید ، واکنش می دهد و پرتو ایکس تولید می کنند.
فضا پیمای ایکس ام ام نیوتن

تصویری خیالی از از تلسکوپ ایکس.ام.ام نیوتن . تاکنون دانشمندان نتوانسته اند پیش بینی های خود را بیازمایند زیرا تولید چنین میدان های مغناطیسی قوی در زمین امکانپذیر نمی باشد.برای درک هرچه بیشتر این پدیده فوق العاده ، گروهی به رهبری دکتر ” ناندا ری ” از دانشگاه آمستردام از تلسکوپ ایکس.ام.ام نیوتن برای جستجوی این ابرهای چگال الکترونی استفاده کردندآنها شواهدی یافتند که نشان می دهد ابرهای الکترونی در واقع وجود دارند و موفق شدند چگالی این الکترون ها را که 1000 بار بیشتر از چگالی موجود در یک تپ اختر(پالسار) است ، اندازه گیری کنند. این گروه هم اکنون در تلاش است تا مدل های دقیق تری برای آشنایی بیشتر با رفتار ماده تحت نفوذ این میدانهای مغناطیسی قوی ارائه دهد. ترجمه:
فائزه چقاجردی منبع:
www.universetoday.com به نقل از:
http://www.parssky.com/

17 مارس 2011 |

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آنلاین ها]

[مشاهده در: www.onlineha.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]