محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826821931
نیکخواه بهرامی و عید نوروز
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: صمد نیکخواه بهرامی و عید نوروز
معمولا عید را چگونه میگذرانی، رسم خاصی برای نوروز دارید؟!ما هم مثل باقی هموطنان جشن گرفته و کنار سفره هفت‌سین می‌نشینم و سال را آغاز می‌کنیم، البته در دو سال گذشته سال تحویل فرانسه بودم، اما باقی سال‌ها را همین‌گونه آغاز کردم. امسال سال تحویل کجایی؟!فکر می‌کنم ایران باشم، البته هنوز تصمیم خاصی برای عید نگرفتم. از کدام یک از سنت‌های نوروز بیشتر لذت می‌بری؟بیشتر از دید و بازدید عید خوشم می‌آید. اولین کسانی که برای بازدید به خانه‌شان می‌روی، چه کسانی هستند؟پدر و مادرم. بیشتر عیدی می‌دهی یا می‌گیری؟!فعلا بیشتر عیدی می‌گیرم. دوست داری چه چیزی عیدی بگیری؟عیدی نقدی را بیشتر دوست دارم. اگر بخواهی هفت‌سین ورزش بچینی، چی سر سفره می‌گذاری؟(با کمی مکث و گفتن اینکه کمی کمکش کنیم ادامه می‌دهد) سبد بسکتبال، سه امتیازی (منظور پرتاب سه امتیازی)، سه ثانیه (منظور خطای سه ثانیه بسکتبال) و چهارتای دیگر هم سبد بسکتبال می‌گذارم. یه دروغ سیزده بگوایران قهرمان المپیک پکن می‌شود. حالا که به المپیک رسیدیم، فکر می‌کنی مربیان داخلی بیشتر می‌توانند در المپیک کمک تیم باشند یا خارجی‌ها؟!(می‌خندد و می‌گوید سوال سختی پرسیدید و نمی‌توانم جواب دهم، اما با کمی مکث ادامه می‌دهد) مربیان داخلی خوبی داریم، مثل مهران شاهین طبع که توانست برای اولین بار تیمی ایرانی را در بین تیم‌های آسیایی قهرمان کند و مصطفی هاشمی و فرزاد کوهیان هم از مربیان داخلی با دانش هستند، اما در بین مربیان خارجی که در ایران حضور داشتند، ننادکوویچ و ترومن ثابت کردند از سطح بالایی برخوردار بوده و چند فاکتور شاخص مربیگری حرفه‌ای را هم دارند و اگر از ترکیبی از این مربیان استفاده شود، نتایج بهتری می‌گیریم.
لیگ NBA آمریکا را دنبال می‌کنی؟ طرفدار چه تیمی هستی؟!دنبال می‌کنم، اما طرفدار تیم خاصی نیستم، لیگ آمریکا پرهیجان و جذاب است و گاهی تیم‌ها با اینکه در طول لیگ 35 شکست را در کارنامه ثبت کرده‌اند، در انتها قهرمان می‌شوند. به هیجانات این لیگ علاقه‌مندم. الگوی ورزشی‌ات در بسکتبال کیست؟!مایکل جردن را به عنوان یکی از کامل‌ترین ورزشکاران دنیا دوست دارم، چرا که این فرد علاوه بر موفقیت در بسکتبال در پنج رشته ورزشی دیگر هم بهترین فیزیک بدنی را دارد و در ادامه هم در زندگی شخصی‌اش فرد موفقی است و هم اخلاقش عالی است و خصوصیات اخلاقی خاصی دارد. او کامل‌ترین فرد از لحاظ اخلاقی و ورزشی است، به همین علت مایکل جردن را دوست دارم و الگوی بسکتبالم است. چطور شد به بسکتبال روی آوردی؟!مادرم برای اوقات فراغت من و آیدین را برای ثبت‌نام به کلاس ووشو برد، اما چون ساعت این کلاس با کلاس پیانوی ما یکی بود، مجبور شدیم به کلاس بسکتبال رفته و کم‌کم با علاقه این ورزش را انتخاب کنیم و حتی برای رشد بیشتر پیانوزدن را رها کردم، چرا که باید از بین آن دو، یکی را بر می‌گزیدم تا فرم دست‌هایم برای یکی از این کارها آماده شود. آن موقع من و آیدین 10 ساله بودیم و تقریبا از آن زمان تاکنون تنها یک هفته استراحت کردم و باقی دقایق را مشغول بازی بسکتبال بودم. اگر بسکتبالیست نمی‌شدی، چه کاری می‌کردی؟مسلما یکی دیگر از رشته‌های ورزشی را دنبال کرده بودم و به دلیل اینکه انرژی زیادی برای هر کاری که آغاز می‌کنم صرف می‌کنم، حتما در آنجا هم موفق می‌شدم. با ورزشکاران غیرفوتبالی رابطه‌ات چطور است؟ دوست صمیمی هم در بینشان داری؟!با «محمود میران» از رشته جودو و داود سید عباسی از بین فوتبالیست‌ها دوستم و کلا به همه ورزشکاران خصوصیا ملی پوشان علاقه دارم.
میانه‌ات با فوتبال چطور است؟ طرفدار کدام تیم هستی؟!فوتبال را دنبال می‌کنم و اگر بازی ملی باشد، گاهی از شکل بازی کردن بازیکنان حرص هم می‌خورم و اعصابم هم خرد می‌شود، اما طرفدار تیم خاصی نیستم. در دوران کودکی هم به تیم خاصی علاقه نداشتی؟!چرا، آن زمان استقلالی بودم، اما رفته رفته طرفداری‌ام را از دست دادم، چرا که نمی‌توانم باخت را تحمل کنم و دوست دارم تیم من همیشه برنده باشد. غیر از ورزش، درآمد دیگری هم داری؟!خیر، چون اصلا وقت اضافه‌ای برای فکر کردن به کار دیگری را ندارم. فکر نکردی بتوانی با راه انداختن یک مغازه کوچک با شهرتی که داری، منبع درآمد دیگری دست و پا کنی؟!چون عادت دارم برای هر کاری که آغاز می‌کنم تمام انرژی‌ام را صرف کنم، با پرداختن به بسکتبال زمان لازم را برای برپایی مغازه و در عین حال بهترین بودن آنجا ندارم. اوضاع مالی چطور است؟!در حال حاضر بهتر شده، چند سال پیش اصلا خوب نبود و تصمیم داشتم بسکتبال را رها کرده و برای ادامه تحصیل به فرانسه سفر کنم، اما الان خدا را شکر بهتر شده. کشورهای دیگر چی؟! دستمزد بازیکنان در کدام کشورها بالاتر از کشور ماست؟در اروپا، به خصوص کشورهای ترکیه، ایتالیا و روسیه همچنین آمریکا دستمزدها بالاتر از ایران است و لیگ اسپانیا هم که بهترین لیگ دنیاست، بازیکنان با دستمزدهای بالاتری نسبت به ایران در تیم‌ها فعالیت می‌کنند. سقف بسکبالت را کجا می‌دانی؟ می‌خواهی یا می‌تونی خارج از ایران هم ادامه دهی؟برای خودم سقفی در نظر نگرفتم و البته دوست دارم در لیگ‌های اروپایی و حتی NBA بازی کنم که برای همین امر تلاش می‌کنم، البته راهیابی تیم ایران به المپیک و بازی در این مسابقات می‌تواند سکوی پرتاب برای شناسایی ایرانیها به دیگر کشورها باشد. اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها از بسکتبال ما شناخت دارند؟!قبلا که اصلا فکر نمی‌کردند ایران هم بسکتبال داشته باشد، ولی با موفقیت‌های اخیر ما در مصاحبه‌های اخیر سایتهای اروپایی خواندم که آنها منتظرند تا تیم ایران را در المپیک ببینند.
دیگه بحث خیلی بسکتبالی شد، یه کم راجع به زندگی شخصی‌ات بگو؟ چند ساله ازدواج کردی؟20 ساله بودم که با همسرم آشنا شدم و الان چهار سال است که با هم زندگی می‌کنیم و برعکس خیلی از ورزشکاران که می‌گویند ازدواج تاثیر منفی در پیشرفت ورزش دارد، تمام موفقیت‌هایم را بعد از ازدواج به دست آوردم. اینجا مصاحبه که رسیدیم، احسان سریع از صمد پرسید زن‌ذلیل هستی؟!(با خنده) من خیلی رگ و جدی می‌گویم که زن‌ذلیلم و به آن افتخار می‌کنم، چرا که در پشت سرهر مرد موفقی زنی وجود داشته. قشنگ‌ترین و تلخ‌ترین اتفاق زندگی‌ات را می‌گویی؟!قشنگ‌ترین اتفاق غیرورزشی‌ام، ازدواجم بوده و در ورزش همه قهرمانی تیم ایران در مسابقات آسیایی و راهیابی به المپیک اتفاق بزرگ و زیبایی بود و تلخ‌ترین هم فوت برادرم آیدین و تا حالا اتفاقی به تلخی آن در زندگی‌‌ام رخ نداده. از دوران مدرسه‌ات بگو، چه رشته‌ای می‌‌خواندی، درست چطور بود؟!دیپلم ریاضی فیزیک دارم و درسم هم تقریبا خوب بود، معدل سال آخرم حدود 17 شد. عاشق هندسه فضایی و تحلیلی بودم. گفتی از 9 سالگی که بسکتبال را شروع کردی، استراحتی نداشتی، این موضوع به درست لطمه‌ای نزد؟لطمه که نه، هر وقت می‌توانستم مطالعه می‌کردم، اما سال آخر تقریبا از یک ترم فقط سه هفته مدرسه رفتم. یادم است برای امتحانات پایان ترم کتاب‌هایم نو مانده بود و وقتی داشتم می‌خواندم، برخی اصطلاحات را برای اولین بار بود که در کتاب می‌دیدم، ولی به هر حال معدل آن سالم 17 شد.
چرا درست را ادامه ندادی؟!اتفاقا در رشته مکانیک دانشگاه تهران قبول شدم، اما آن موقع به دلیل مناسب نبودن وضعیت مالی بسکتبالیست‌ها قصد سفر به فرانسه و ادامه تحصیل در آن کشور را داشتم و برای همین در دانشگاه ثبت‌نام نکردم و بعد هم با پیشرفت بسکتبال در ایران، ماندنی شدم و دیگر وقت تحصیل نداشتم. معمولا اوقات فراغتت را چه کار می‌کنی؟می‌خوابم، از هر فرصتی برای خواب استفاده می‌کنم و با اینکه گاهی اوقات همسرم را ناراحت می‌کنم، ولی خیلی راحت خوابم می‌برد. وقتی با هواپیما سفر می‌کنیم، هنوز هواپیما از روی باند بلند نشده، خوابم برده و وقتی هم قرار می‌شود فیلم نگاه کنم، هنوز اسامی بازیگران ابتدای فیلم تمام نشده، خوابم. به همین خاطر همیشه آیدین به من می‌گفت یک فیلم سینمایی را مثل سریال در چند قسمت می‌بینی. نکند وقتی در اواسط مسابقه هم تعویض می‌شوی، روی نیمکت خوابت می‌برد؟خیلی جدی می‌گوید در بعضی از مسابقات یک طرفه هنگام تعویض روی نیمکت خوابم می‌گیرد، اما خودم را کنترل می‌کنم. رسیدیم به فیلم؛ اهل هنر و سینما هم هستی؟ کدام بازیگران را می‌شناسی و دوست داری؟!فیلم نگاه می‌کنم، ولی هیچ بازیگری را به اسم نمی‌شناسم و بیشتر در اردوهایی که با تیم داریم، فیلم‌هایی که دیگر دوستان دارند، برای گذراندن وقتم نگاه می‌کنم. بیشتر از همه پیشرفت را مدیون چه کسی هستی؟!آیدین- برادرم- چرا که همیشه با هم رقابت می‌کردیم و می‌خواستیم یک‌جوری روی همدیگر را کم کنیم. به همین خاطر خیلی تمرین می‌کردیم و همیشه آمارمان را بعد از مسابقات با یکدیگر مقایسه می‌کردیم تا ببینیم کی بهتر بازی کرد، وقتی هم که قرار بود مقابل هم بازی کنیم که این رقابت بیشتر به چشم می‌آمد، چرا که هر دو در یک پست بودیم. با این شرایط بعد از فوت آیدین چگونه توانستی به بسکتبال برگردی؟!خیلی سخت بود، چون تقریبا 80 درصد خاطره‌هایم با او در بسکتبال اتفاق افتاده بود، به خصوص در سالن آزادی، اما بعد از اینکه کمی فکر کردم، به این نتیجه رسیدم که اگر آن اتفاق برای من افتاده بود، دوست داشتم آیدین پرقدرت‌تر در میادین حاضر شود و از رشته مورد علاقه‌اش دست نکشد، برای همین با وجودی که خیلی سخت بود و همیشه در میدان دنبالش می‌گشتم، ولی به بسکتبال بازگشتم. توانستی نبودنش را تحمل کنی و بپذیری؟!اوایل که هر جا می‌رفتم حس می‌کردم کنارم ایستاده چون همه جا با هم بودیم ولی الان منطقی‌تر شدم و با این واقعه تلخ کنار آمدم. هنوز بعضی وقت‌ها فکرهایی به سراغم می‌آید ولی با این مساله کنار آمدم، چرا که مطمئنم آیدین در طول زندگی کوتاهش به هر آنچه که می‌خواست رسید. همیشه در حال زندگی می‌کرد و سعی داشت از لحظات زندگی‌اش لذت ببرد، تنها آرزویش که برآورده نشد، حضور در المپیک بود، به غیر از آن مطمئنم به تمام خواسته‌هایش رسید.
یه عده‌ای بعد از فوت برادرت خواستند بهت لقب آیدین صمد بدن، راجع به این موضوع چه صحبتی داری؟نمی‌دونم این از کجا نشات گرفت، ولی هر دوی ما یک شخصیت مستقل داشتیم آیدین هم توانسته افتخارات بزرگی کسب کند، نمی‌خواهم شخصیت وی را نادیده بگیرم و افتخاراتش را اضافه یا کم کنم، با این لقب مخالفم و فقط می‌خواهم یاد آیدین را زنده نگه دارم. خیلی سخته، اما یه کم از خاطرات مشترکت با آیدین برای خواننده‌های ما تعریف می‌کنی؟در دوران کودکی همیشه با هم دعوا می‌کردیم و به قصد کشت همدیگر را می‌زدیم، اما یک سال تابستان (آن موقع آیدین دوم راهنمایی بود) و به دلیل گرمای هوا یک شلوارک پوشیده بود، آمد سمتم و بعد از اذیت کردنم از پله‌ها دوید و در باز کرد تا فراز کند، من هم دنبالش دویدم و او را به بیرون هل دادم و در را بستم، حدود دو ساعت پشت در ایستاده بود و می‌گفت صمد تو رو خدا در رو باز کن، همسایه‌ها دارن می‌بینن و صدایش را از پشت در می‌شنیدم که با خجالت به همسایه‌ها سلام می‌کرد و توضیح می‌داد با من دعوایش شده و بعد از دو ساعت هم که دلم برایش شده و بعد از دو ساعت هم که دلم برایش سوخت، از پنجره لباسش را به بیرون پرت کردم تا با لباس پشت در بایستد. صمد راجع به دیگر خاطرات مشترکش با آیدین ادامه می‌دهد...خیلی پیش می‌آمد که لباس‌هایمان را به هم قرض می‌‌دادیم. بر همین اساس و در اواسط میهمانی پس از جر و بحث همیشگی، یکدیگر را وادار می‌کردیم لباس قرضی را پس دهد و معذرت‌خواهی هم هیچ‌فایده‌ای نداشت. حاشیه‌های یک مصاحبه- صمد می‌گوید، خانواده به دلیل فاصله کم دو برادر (15ماه) مثل دوقلوها با آنها رفتار کرده و همیشه از هر چیز دو دست می‌خریدند.- صمد اصلا اهل لطیفه و SMS بازی نیست و وقتی خواست برایمان لطیفه تعریف کند، یک داستان واقعی از ترمز فردی پشت تابلوی نصب شده اتوبان همت که تاریخ افتتاح برج را زده بیان کرد.- می‌گوید گاهی قد بلندش برای خرید وسایل و لباس مشکل‌ساز می‌شود، اما همیشه هم این‌طور نیست و می‌تواند کالاهای مورد نیازش را پیدا کند.- صمد می‌گوید: بیشتر افرادی که سطح درآمد کمتر دارند، به سوی ورزش حرفه‌ای روی می‌آورند، چون هر کسی طاقت ضربه‌های سنگین ورزش را ندارد.- هیچ‌وقت برای ورزش شرط‌‌بندی نکرده و همیشه می‌خواهد برنده باشد و معتقد است پی در پی پیروز شدن باعث یکنواختی نمی‌شود. - صمد در پایان گفت می‌خواهد مدرسه بسکتبال آیدین را برای زنده نگه داشتن یاد او در یکی از مناطق جنوبی تهران بسازد، البته با کمک مسوولان که برخی‌ها هم قول‌های مساعدی به وی دادند.منبع: ویژه نامه نوروز روزنامه گل - مائده شیرپور
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4060]
-
گوناگون
پربازدیدترینها