واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، به گواه تاريخ، آيين هاي مردم اين سرزمين نشان از عظمت تمدن و غناي فرهنگ مذهبي و ملي مردم قزوين در زمانهاي دور و نزديك دارد، گرچه بسياري از سنت هاي اين آيين به دست فراموشي سپرده شده و يا به شكلي محدود برگزار مي شود. برگزاري جشن باران در پنجاهمين روز از بهار، از آيين هاي مذهبي است كه هر ساله گروههاي مختلف مردم بويژه ساكنان محله هاي قديمي شهر در آن شركت مي كنند. در اين روز كه در نزد قزويني ها به پنجاه بدر معروف است، زماني كه آفتاب به افول مي گرايد، مردم قزوين منازل خود را ترك مي كنند و به مصلاي شهر رفته و آداب اين روز را برگزار مي كنند. براساس برخي اسناد تاريخي و اظهارات كهنسالان، در گذشته در اين مكان يك آب انبار و يك مسجد وجود داشت كه امروزه تنها بخشي از آب انبار به جاي مانده است. خانواده ها در گذشته در باغهاي اطراف اين آب انبار نشسته و پس از تناول غذا و تنقلات كه بيشتر نذري بود، بچه ها به بازي و سرگرمي مشغول شده و بزرگترها نيز به خواندن نماز باران مي پرداختند. يكي از اعتقادات مردم در اجراي اين آيين مذهبي، اين است كه پس از بجا آوردن نماز باران، چند قطعه سنگ كوچك را پس از نيت، بر ديواره آب انبار مي فشردند و معتقد بودند چنانچه حاجتشان پذيرفته شود، سنگ به ديواره مي چسبد. در پنجاهمين روز بهار كه در نزد قزويني ها به پنجاه بدر مصطلح است، مردم با توزيع عصرانه نظير آش رشته، دويماج و لقمه هاي پنير و سبزي، نذر خود را در اين خصوص ادا مي كنند. يكي ديگر از مراسمي كه در اين روز در مصلاي قزوين برگزار مي شود، اجراي تعزيه سيد و سالار شهيدان در واقعه عاشورا مي باشد. بي ترديد احداث مسجد در بيرون شهر و در ميان باغات سنتي نشان از انجام مناسكي خاص دارد و از آنجا كه مراسم باران خواهي از سنتهاي كهن اين سرزمين است، احتمال دارد بناي اين مسجد كه امروزه تخريب شده از روزگاران قديم مكان و نيايشگاهي براي مراسم طلب باران بوده باشد. يك زن سالخورده به خبرنگار ايرنا در اين باره گفت: از دوران قديم خانواده ها براي زيارت به اين مصلي مي آمدند و دو ركعت نماز حاجت بجا مي آوردند. سلطنت قلعه اي افزود: افراد براي برآورده شدن حاجات نذر مي كردند و پس از برآورده شدن آن در سال آينده، نذر خود را ادا مي نمودند. ابراهيم محمدي پيرمرد 70 ساله نيز گفت: بنا به روايت پيشينيان اين مكان محل عبور چند تن از امامان معصوم به مقصد شهر ري بوده كه آنان در اين مصلي نماز خوانده اند و به همين دليل مكاني مقدس براي شهروندان قزويني است. وي افزود: بسياري از قزويني ها كه به استانهاي ديگر هجرت كرده اند هر ساله سعي مي كنند براي شركت در اين مراسم، خود را به قزوين برسانند. معاون گردشگري سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان قزوين گفت: برخي مستندات تاريخي اين محل نشانگر استقرار پرستشگاهي چون آناهيتا الهه آب بوده است چنانچه كه وجود عبادتگاهي در كنار آب و اختصاص آن به زنان از ويژگيهاي معابد آناهيتا در ايران باستان است. نادر محمدي افزود: برخي معتقدند مراسم پنجاه بدر از روزگاران قديم و زماني كه خشكسالي بر شهر قزوين سايه افكند، رايج شد و طي آن مردم براي طلب باران دست به دعا برداشتند كه در نتيجه باران فراواني باريد و بعد از آن هر ساله در اين روز باران رحمت مي بارد. وي اظهاركرد: در آيين كهن ديگري براي طلب باران به نام چمچه خاتون داخل يك قدح، آب مي ريزند و آن را به پشت بام برده و به وسيله يك كفگير از جنس مس، كم كم آب داخل قدح را به سمت آسمان مي پاشند. محمدي اضافه كرد: در آييني منسوخ شده به نام كوسه گلين نيز كه در برخي روستاها رايج بود، پيرزني با پارچه و لباسهاي كهنه، عروسكي كوچك درست مي كرد و با خواندن اشعاري به همراه بچه هاي خردسال در كوچه ها حركت كرده و پس از رسيدن به جلوي در هر خانه مقداري مواد پخت آش دريافت مي كرد. وي گفت: پس از پخت آشي كه با مشاركت اهالي روستا تهيه شده بود آن را بين اهالي محل توزيع مي كردند و اين باور همواره وجود داشت كه با اجراي آيين كوسه گلين، باران مي بارد. اين باور همواره وجود داشته كه با اجراي مراسم مذكور، پس از گذشت چندي از اين مراسم، باران خواهد آمد. 7389/ 614/ 1644
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 553]