واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: در سالهای اخیر مقالات و کتب بسیاری در زمینه نقش زنان در جوامع اسلامی نگاشته شده است. در این میان مفسرین غربی همواره نسبت به پوشش اسلامی موضع گیری منفی داشته اند. البته مقصود من از نگارش این سطور ارائه مقاله ای سیاسی در رد یا قبول مساله حجاب نیست. چه این مساله در کشوری اسلامی همچون ایران، بر خلاف جوامع غربی، به خودی خود مورد قبول زنان و مردان این سرزمین، یعنی تمام ایرانیان قرار گرفته است. این نوشتار حاصل تجربیات من بعد از چهار ماه زندگی در ایران و نگاهی کاملا انتزاعی به موضوع «زنان» است. آنچه توجه مرا در مقام «مردم شناس» به هنگام ورود به ایران به خود جلب کرد، این نکته بود که چگونه ۵ متر پارچه مشکی ناقابل سمبل چنین تفاوتی در طرز تفکر و شیوه زندگی مردم دنیا شده است. چندی پیش یکی از همسایگان با چادر در برابر من ظاهر شد؛ با اینکه وی را می شناختم، اما ایشان در پوشش چادر آنقدر تغییر کرده بودند که گویی اولین بار بود که او را می دیدم. شکی نیست که این چند متر پارچه ایجاد فاصله می کند و در هر حال در دریافت اینجانب از فرهنگ [ایران] تاثیر گذار است. اما موضوع جالب توجه دیگر که مرا به ایران کشانیده است، طرز فکر مردان ایرانی نسبت به پوشش چادر است. هر روز که از میدان تجریش می گذرم به موارد جالبی برمی خورم. شاید بتوان با اطمینان گفت، تجریش از میادینی است که در آنجا همه جور آدم پیدا می شود. با اینکه خانم هایی با حجاب چادر هم دیده می شوند، اما اغلب چشم آدم به گونه های متنوع تیپ های شهری می افتد. تیپ های غیر سنتی، اما با پوشش هایی بسیار بسیار متنوع. نگاه من ابتدا متوجه کفش و سپس شلوار می شود. بسته به مدت زمان عبور از میدان، انواع مانتو در مدل ها و رنگهای گوناگون را نیز مشاهده می کنم و بالاخره روسری و به خصوص طرز آرایش موها دقت می کنم. و همواره این سوال در ذهنم تداعی می شود که در ورای این آرایش ها و روسری های رنگارنگ و به خصوص طرز سر کردن آنها و پیچیدن شال ها به دور گردن چیز خاصی وجود دارد که پوشانیده می شود؟ و بسیار مشتاقم که پاسخ این سوال را از زبان ایرانیان و به خصوص زنان ایرانی بشنوم. در کمتر جایی همانند ایران [استفاده از] «مد» را اینچنین واضح و آشکار یافتم. به خصوص که اکثریت خانم ها در انتخاب و پوشش ظاهر خود کمتر به رابطه مد با سیاست توجه می کنند. به تعبیر یکی از کارشناسان امور فرهنگی در آلمان، مد جدید در شهر تهران بیانگر دگرگونی تصویری است که زنان تهرانی از خویش دارند. ظاهرا پیروی آشکار از مد تنها در تهران قابل مشاهده است. من به شخصه تاکنون در هیچ کجای ایران همانند پایتخت چنین تنوع شگرف و منحصر به فردی در پوشش ظاهری مردمان آن مشاهده ننموده ام. البته چند استثنا هم وجود دارد، مثلا چنین تنوّعی در اصفهان نیز وجود دارد، اما روند شکل گیری آن خیلی کندتر از تهران پیش می رود. طی چند سال اخیر که مرتبا به ایران رفت و آمد داشته ام احساس می کنم فقط و فقط در تهران هر چند ماه یکبار مانتو ها کوتاه تر و چسبان تر می شوند. چگونه است که در فصل زمستان [پیروی از] مد جسورانه تر می شود؟ آیا در زمستان از سوی نیروهای امنیتی نظارت بیشتری صورت می پذیرد؟ این دو سوال تکه های گم شده پازل «زن در ایران» را می سازند. نشریه الکترونیکی موازی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 437]