واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: ديابت و كودكان جام جم آنلاين: سال 2007 و امسال شعار روز جهاني ديابت ، ديابت در كودكان و نوجوانان است. ديابت يكي از مهمترين بيماري هاي مزمن در كودكان است. اين بيماري ميتواند در هر سني كودكان را درگير كند. از نوزادي گرفته تا سنين بالاتر. به اين سبب فدراسيون بينالمللي ديابت دو سال است كه روي ديابت در كودكان تمركز كرده و قصد خود را افزايش آگاهي در ميان والدين، معلمان، كادر بهداشت و درمان، سياستمداران و سران كشورها و عموم مردم اعلام داشته است. بيش از 50 هزار نفر از بيماران ديابتي در كشور زير 14 سال هستند و تعداد افراد زير 18سال مبتلا به ديابت نامشخص است. هر فرد ديابتي نيازمند 15 تا 20 ساعت آموزش در خصوص نحوه برخورد با بيماري خود است و كودكان و نوجوانان ديابتي كه از آغاز بيماري نياز به درمان با انسولين دارند، نيازمند آموزشي مضاعف هستند البته اين آموزش فقط شامل حال كودكان نيست، بلكه اطرافيان آنها نيز بايد آموزشهاي لازم را دريافت كنند. كودكان و نوجوانان ديابتي ميتوانند مانند ساير دانشآموزان به مدرسه بروند و تحصيل كنند. اما متاسفانه امروزه دانشآموزان ديابتي با مشكلات متعددي مواجه هستند. از جمله مشكلات دانش آموزان ديابتي اين است كه به كودكان و نوجوانان ديابتي اجازه داده نميشود هنگام مدرسه در صورت بروز افت قند خون مواد غذايي لازم را مصرف كنند. همچنين براي اغلب كودكان و نوجوانان ديابتي شركت در زنگ ورزش يا ممنوع يا با مشكلات همراه است. اغلب معلمان و مربيان مسووليت مراقبت از بيمار ديابتي را حين گردشهاي علمي نميپذيرند و در نتيجه امكان حضور در گردشهاي علميبراي ديابتي فراهم نميشود. همچنين اغلب كودكان و نوجوانان ديابتي به علت ضرورت كنترل دائميقند خون، خوردن مواد غذايي يا تزريق انسولين مورد توجه قرار دارند و همين مساله موجب ميشود از سوي ساير افراد مورد تحقير يا طعنه قرار گيرند. حمايت از بيماران متاسفانه حمايتهاي اجتماعي و بيمهاي از بيماران ديابتي در كشور بسيار كم است و در پارهاي مواردحمايتي صورت نميگيرد. نوارهاي تست قند خون و تهيه سرنگ انسولين ازجمله نيازهاي شديد بيماران مبتلا به ديابت است. بيماران مبتلا به ديابت نوع اول بخصوص براي تست روزانه قند خون، نوارها و وسايلي لازم دارند كه از خارج وارد ميشود، اما هرازگاه شركتهاي سازنده يا وارد كننده، وسيله جديدتري به بازار ميفرستند و وسيله قبلي ديگر وارد نميشود، به همين سبب اين بيماران بايد هزينه ديگري را تقبل كنند. لازم به ذكر است كه اين دستگاهها در داخل كشور توليد نميشود و شركتهاي بيمهاي نيز هيچ تعهدي در خصوص تهيه اين وسايل ندارند. درمان بيماري ديابت يك برنامه دقيق است كه با آموزش فرد بيمار و مداخله جدي وي اجرا ميشود و با توجه به تغيير دائمياوضاع فرد، درمان وي و ميزان مصرف دارو توسط وي نيز تغيير ميكند بنابراين فرد ديابتي گاهي بايد روزانه 3 بار پيش از مصرف انسولين ميزان قند خون خود را كنترل كند تا بر اساس آن ميزان انسولين مصرفي وي تعيين شود. هزينه 3 تا 4 بار كنترل قند خون روزانه حدود 2500 تا 3000 تومان است كه متاسفانه بيمهها هنوز اين هزينه ضروري براي درمان بيماران ديابتي را تقبل نكردهاند. نياز ديگر بيماران ديابتي سرنگ است. در ايران سرنگهايي توليد ميشود كه قيمت آن مناسب است، اما كيفيت پاييني دارد سرنگي كه در داخل توليد ميشود اشكالاتي دارد كه باعث هدر رفتن داروي انسولين و پاره شدن پوست بدن در محل تزريق ميشود. از سوي ديگر تعرفههاي وارداتي موجب ميشود سرنگ و نوار خارجي با قيمت بالا به بازار ما بيايد كه خريد آن در توان تمام بيماران نيست. البته از آغاز سال 83 وزارت بهداشت در اقداميصحيح درخواست حذف تعرفه 60 درصدي ورود سرنگ انسولين را نمود و از پرداخت گمركي معاف شد. اين كار به درخواست وزارت بهداشت در كميته ماده يك وزارت بازرگاني علي رغم مخالفتهاي وزارت صنايع و سنديكاها و توليدكنندگان تصويب شد. شايد بد نباشد بدانيد بيمه تامين اجتماعي در هر ماه 30 عدد سرنگ و تمام انسولين موردنياز بيمار را تقبل ميكند، بيمه ارتش تاحدودي هزينهها را ميپردازد و خدمات درماني هم فقط انسولين بيماران را تامين ميكند اين در حالي است كه اگر بيمهها محاسبه كنند خواهند ديد در صورت تامين تمام مواد مورد نياز ديابتيها در نهايت به نفع خودشان تمام خواهد شد چون بيماران ديابتي كم درآمد وقتي نتوانند روند درمان و كنترل را طي كنند، به عوارض بعدي دچار ميشوند كه هزينهاش براي بيمهها بيشتر است. در اينجاست، كه نقش وزارت بهداشت به عنوان سياستگذار و متولي امور درمان بيماران و وزارت رفاه به عنوان متولي بيمهها به طور جدي مطرح ميشود. مبارزه با بيماري شيرين آمار كنوني مبتلايان به ديابت در كشور حدود 5 درصد جمعيت ــ 4 ميليون نفر ــ اعلام شده و گفته ميشود سالانه به طور متوسط 100 هزار نفر به بيماران ديابتي كشور اضافه ميشود. اين بيماري در جامعه ما به علت چاقي، الگوي نادرست غذايي و كم تحركي رو به فزوني گذاشته است و بنا بر پيشبيني كارشناسان كه طي 15 سال آينده تعداد مبتلايان 3 برابر خواهد شد، تا سال 1400 خورشيدي بيش از 12 ميليون نفر از جمعيت كشور مبتلا به ديابت خواهند بود. اين در حالي است كه ميتوان با صرف هزينهاي كه نسبت به هزينه درمان بيماري بسيار ناچيز است از افزايش اين بيماري جلوگيري كرد. اقدام وزارت بهداشت در غربالگري ديابت را بايد به فال نيك گرفت اما مسلما اين اقدام به تنهايي كافي نيست، براي مبارزه با اين بيماري نياز به همكاري همه جانبه دستگاهها و نهادهاي دولتي است. فراموش نكنيم سلامت مسالهاي نيست كه تنها وزارت بهداشت مسوول آن باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 399]