تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866397533
حاضرم به جنگ بروم
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: خبرگزاري فارس: يك آزاده 66 ساله با بيان اينكه اگر باز هم به وجودم نياز باشد حاضرم براي كشورم به جنگ بروم به شرايط دوران اسارت اشاره كرد و گفت: بيشتر اوقات با شلنگ و كابل بر سر و رويمان مي‌زدند و به هيچ چيز رحم نمي‌كردند. به گزارش خبرنگار اجتماعي فارس، اسدالله نخعي متولد 1321 بوده و به عنوان نيروي بسيجي به جبهه اعزام شد. گفت‌وگو با اين آزاده را بخوانيد: * چه سالي و در كجا اسير شديد؟ 11 ارديبهشت سال 61 در عمليات فتح خونين‌شهر اسير شدم. * نخستين روزهاي اسارت چگونه گذشت؟ دست و پاي مرا بستند و به پشت توپخانه عراق منتقل كردند و بعد هم براي بازجويي به ساختمان‌هايي برده شدم. يادم مي‌آيد دالان وحشت گذاشته بودند و مجبورمان مي‌كردند از آن دالان بگذريم. از جلو كه نگاه مي‌كردي كسي را نمي‌ديدي اما همين‌كه قدم به درون دالان مي‌گذاشتي، از پشت ديوارها با شلنگ و كابل بر سر و رويمان مي‌زدند و به هيچ چيز رحم نمي‌كردند. * رفتار آنها با شما چگونه بود؟ آنها به هر طريقي ما را عذاب مي‌دادند و دائم شلاق مي‌خورديم. * سختي‌ها را چگونه تحمل مي‌كرديد؟ با توكل بر خدا * ارتباطتان با ديگر اسراي ايراني چگونه بود؟ بچه‌ها را دل زنده نگه مي‌داشتم و برايشان برنامه باستاني اجرا مي‌كردم. من آن زمان جلوي زورگويان مي‌ايستادم و نمي‌‌گذاشتم به بچه‌ها زور بگويند و به همين دليل بود كه زياد شلاق مي‌خوردم. * خانواده‌تان از اسارت شما مطلع بودند؟ يك هفته بعد از اسارتم متوجه شدند چون با راديو و تلويزيون مصاحبه كردم. فيلم‌هاي مختلفي در مورد آزادگان ساخته شده است، به نظر شما چقدر به واقعيت نزديك است؟ اين‌ها يك صدم به واقعيت شباهت دارد. چه بازيگري مي‌تواند آن حس شلاق خوردن از يك دالان را بچشد و بعد منتقل كند. مگر مي‌شود؟ * چه روزي آزاد شديد؟ 12 شهريور 69 * از روز آزادي بگوييد؟ به اين فكر مي‌كردم كه بتوانم اين سال‌هاي اسارت را براي جامعه‌ام جبران كنم و همين كار را نيز كردم. انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 343]
-
گوناگون
پربازدیدترینها