محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827839745
رسانه ها و بحران های نوین(3)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: رسانه ها و بحران های نوین(3)
برای مطالعه بخش اول مقاله اینجا کلیک کنید.برای مطالعه بخش دوم مقاله اینجا کلیک کنید. تحولات شكلیبهرهگیری از تاكتیك تنهاسازی دشمندر ابتدای جنگ « نبرد برای كنترل » Battle for control درصورتیكه نگاهی به عملكرد شبكه‌های خبری ماهواره‌ای و اینترنتی بیندازیم ، می‌توانیم به استفاده از سیاست تنها سازی دشمن توسط این رسانهها ،آن هم قبل از شروع جنگ اشاره كنیم . نیروهای ائتلاف پیش از جنگ مسیری را طراحی كردند كه دولت صدام حسین هیچ حامی را در دنیا نداشته باشد . به عبارتی دیگر هیچ كشوری جرات حمایت از صدام و حكومت او را نداشته باشد . این مسئله به حدی بود كه حتی هنگامی كه طرح رفتن صدام و انتقال آن به یكی از كشورها مطرح گردید ، هیچ یك از كشورها جرات نمی‌كردند كه دست به این كار بزنند ، تا از جنگ جلوگیری شود . برخی از كشورهای اروپایی نظیر سوئیس اعلام كردند كه برای جلوگیری از كشتارهای احتمالی ، می‌توانند صدام را بپذیرند . این تاكتیك تاكتیكی است كه زمانی كه رسانهها تصمیم می گیرند بر علیه یك فرد مسیری را طراحی كنند از این تاكتیك بهره می‌گیرند . رسانهها بااستفاده از جنایاتی كه رژیم بعثی در طی سی‌سال گذشته چه در كشور خودش مانند حلبچه و چه در كشورهای دیگر نظیر كویت و ایران انجام داده بود ، به گونه‌ای صدام را خونخوار و جانی قلمداد كردند كه اگر كشوری در راه جلوگیری از جنگ علیه او و عراق قدمی بر می‌داشت ، خودش را تنها احساس می‌كرد و به نوعی مسیر آینده خود را به مسیر نابودی و سقوط صدام حسین گره می‌زد . بهره گیری از تاكتیك آتش‌تهیه تبلیغاتی قبل از شروع جنگ نظامی تاكتیك دیگری كه در این جنگ اعمال گردید ، ایجاد جنگ روانی سنگینی بود كه پیش از شروع جنگ نظامی نیروهای ائتلاف در عراق ، توسط نیروهای ائتلاف ، ایمیلها ، سایتهای خبری و رسانهها وابسته به این نیروها چه در داخل عراق و چه در كشورهای دیگر اعمال گردید . در داخل عراق ، با تضعیف نیروهای دشمن و مردم حامی حكومت عراق و حتی مردمی كه جنگ را نمی‌خواستند ، به‌گونه‌ای این روش را با استفاده از به رخ كشیدن وسایل جدید جنگی ، تاكتیكهای جدید جنگی و نیز مسیری كه زمینه آتش‌تهیه‌تبلیغاتی سنگین برای تضعیف نیروهای عراق و حتی نیروهای گارد ریاست جمهوری عراق را فراهم می‌كرد را طراحی كردند ، كه القا كنند این جنگ چند روزی بیشتر طول نمی‌كشد و بدین‌ترتیب هرگونه مقاومتی در برابر جنگ را از بین خواهند برد . به‌این ترتیب كه ، زمانیكه نیروهای گارد ریاست جمهوری بیشترین قدرت خود را در بغداد جمع كردند ، چند ساعتی بیشتر نتوانستند مقاومت كنند و فدائیان صدام و حامیان او كه حاضر بودند جان خود را در راه حمایت از صدام از دست بدهند ، تعدادشان حتی به ده هزارنفر هم نرسید . این در حالی بود كه در گذشته همواره از این نكته یاد می‌شد كه صدام تعداد صد هزار فدائی از جان گذشته دارد كه هر لحظه كه او بخواهد ، حاضرند خود را در راه او قربانی كنند . اما مسیر تبلیغات به‌گونه‌ای بود كه این روحیه آنها به شدت از بین رفت . در خارج از عراق هم این آتش‌تهیه‌تبلیغاتی سنگینی كه شبكه‌های خبری ماهواره‌ای و اینترنتی شروع كردند - قبل از هر جنگی عمدتا این آتش‌تهیه‌تبلیغاتی‌ها توسط سیستم‌های رسانه‌ای اعمال می‌گردد - هیچ‌گونه جایی برای حمایت از صدام و یا مقابله با جنگ را نگذاشتند . در گذشته این طور مطرح می‌شد كه اگر جنگی بخواهد صورت گیرد لازمه آن یك آتش‌تهیه سنگین از سوی طرف خواهان جنگ است ، اما این بار شاهد هستیم كه این آتش‌تهیه‌های سنگین توسط رسانههای نوین از جمله شبكه‌های خبری ماهواره‌ای و اینترنتی اعمال می‌گردد . این مسیر تبلیغاتی حتی در طول جنگ نیز ادامه داشت ، به عنوان مثال انتشار اخبار تضعیف‌كننده وضعیت عراق و دولت عراق در شبكه‌های خبری ماهواره‌ای و اینترنتی ، با شروع هر حمله‌ای به شهرها ، یكی از روشهایی بود كه عمدتا برای تضعیف روحیه طرفداران صدام و به بی‌تفاوتی كشاندن مردم نسبت به جنگ ازآن استفاده می‌شد . مسیر تبلیغاتی در این اطلاع‌رسانی با اعلام این موضوع كه سربازها اگر از مكانهای خاص بیرون نیایند ، جانشان در امان خواهد ماند ، مردم اگر از منازلشان بیرون نیایند جانشان حفظ میشود و امثال آن طی می‌شد . تصویربرداران و خبرنگاران در صفوف اول جبههدر بقیه موارد شكلی شاهد تحولات جدیدی در خبر رسانی از جنگ توسط شبكه‌های خبری ماهواره‌ای و اینترنتی بودیم . به‌طور كلی حضور خبرنگاران و تصویربرداران در صفوف اول جبهه در كنار سربازان خط‌شكن جهت به تصویر كشاندن لحظه به لحظه عملیاتهای جنگی مسیری بود كه این بار متفاوت از جنگهای گذشته بود . به طور نمونه در سال 1991 كه جنگ آمریكا علیه صدام برای آزادسازی كویت شكل گرفت ، شاهد بودیم كه رسانه CNN تنها رسانه‌ای بود كه می‌توانست اخبار جنگ را و نیز مسیر جنگ را طراحی نماید . طبیعی هم بود كه پیش از آن نیز تاكتیكهای جنگی و حركت سربازان در خطوط جنگی و هم‌چنین اعلام زمانهای حمله جزء نكات بسیار محرمانه جنگی محسوب می‌شد . پیش از این هر دو طرف درگیر جنگ از تاكتیك اختفاء استفاده می‌كردند . اما این بار حتی این شیوه حركت و حضور خبرنگاران و تصویربرداران در صفوف اول جبهه ، این تاكتیك نظامی را هم به چالش كشاند و مسیر آن را كاملا تغییر داد . شاید دیگر برای فرماندهان نظامی آمریكا استفاده از سیاست اختفا برای عملیات جنگ سیاست تازه‌ای نبود . آنها نمی‌توانستند هیچ مسیری را از دید تصویربرداران مخفی نمایند و چون تصویربرداران و خبرنگاران قدم به قدم با سربازان خط‌شكن جلو می‌رفتند و لحظه به لحظه و با سرعت تصاویر و اخبار را توسط ماهواره‌های جدید مخابره تصویر و اینترنت انتقال می‌دادند ، دیگر تاكتیكهای قدیمی نظامی كاربردی نداشتند . انتقال در لحظه اطلاعات مربوط به زمان حمله ، مكان حمله ، روز حمله ، مسیر حمله و جهت حمله از جمله اعمال رسانههای نامبرده در این جنگ بود . همین اطلاع‌رسانی در لحظه برتری نظامی نیروهای ائتلاف را به رخ هم عراق و هم دیگر كشورها می‌كشاند . به این ترتیب با توجه به مسیر این نوع اطلاع‌رسانی و تاثیر بسیار آن ، می‌توان به جرات گفت كه جنگ روی صفحات تلویزیونی و مانیتورهای كامپیوترهای متصل به اینترنت War on Screen شكل گرفت و با بودن خبرنگاران و به‌ویژه تصویربرداران و اطلاع‌رسانی در لحظه آنها ، مردم هیچ‌گاه خود را جدای از جبهه احساس نكردند . كسانی كه پای تصاویر تلویزیونی كانالهای ماهواره‌ای و سایتهای خبری می‌نشستند لحظه به لحظه خود را در خطوط اولیه جبهه احساس می كردند و به نوعی دوربین ها و نت‌بوكها به جای تانكها می‌جنگیدند . شما امروز تصاویری را دارید كه تانك كنار یك خبرنگار یا تصویربردار آتش می‌گرفت و سربازان امریكایی از آن به بیرون می‌پریدند . تصاویری را دارید كه خبرنگار در هنگام دویدن توسط موشكها مورد هجوم قرار می‌گرفت و خون او روی دوربینش ریخته می‌شد . لحظات این چنینی كه شاید به تعبیری زنده‌تر از حضور یك سرباز در جبهه جنگ بود را می‌دیدیم كه به‌گونه‌ای جنگ را از خطوط اول جبهه به صفحه های تلویزیونها و مانیتورها می كشید و هیچ گاه هیچ‌كس از این كه در خطوط اول جبهه حضور ندارد، قبطه نمی خورد و همه اخبار لحظه به لحظه از همه جوانب مخاطب را ارضاء می‌نمود . برتری‌یافتن تصویربرداران نسبت به خبرنگاران رسانههای نوشتاری و گفتارینكته دیگری كه در طول جریان اطلاع‌رسانی این جنگ به وقوع پیوست برتری تصویربرداران بر خبرنگاران نوشتاری و خبرگزاریها بود . به گونه‌ای كه دوربین‌ها روی تانكها حركت می‌كردند . این برتری به گونه‌ای بود كه به برتری كانالهای ماهواره‌ای تلویزیونی و سایتهای اینترنتی بر خبرگزاریها در طی جنگ انجامید . خبرگزاریها اخباری را متمركز می‌كردند كه صرفا و صرفا مكمل اخبار و تصاویری بود كه تلویزیونها ، ماهواره ها و سایتهای اینترنتی نشان می‌دادند . خبرگزاریها تنها با زیرنویسهای خود می‌توانستند خبرهای تصویری را تكمیل نمایند . این خود به نوعی همان زنگ خطر نابودی رسانههای مكتوب و جایگزینی رسانههای مكتوب با رسانههای تصویری است . و این زنگ خطر، زنگ خطری است هم برای خبرگزاریهای خودمان در داخل و هم برای خبرگزاریهای خارجی كه چنانچه نتوانند از امكانات امروزی حرفه‌ای خبرگزاری در جهت ارائه اخبار به وسیله تصاویر بهره‌ای بگیرند ، باید مرگ سخت و زجرآوری را شاهد باشند . رسانههای متكثر به جای رسانههای انحصاری ( مونوپول Monopol )پدیده دیگری كه می‌توان به آن در این مسیر اشاره كرد حركتی بود كه امریكاییها تجربه‌اش را در دو جنگ گذشته دیدند و این بار خودشان برای اینكه جلوی تجربه سختی را كه درافغانستان داشتند را بگیرند وارد یك معركه جدید شدند. در جنگ 1991 امریكا علیه عراق در راه آزادسازی كویت ، رسانه CNN یك رسانه مونوپول شده برای حكومت امریكا بود كه تمام اخبار جنگ را به شكلی كاملا انحصاری در اختیار خود داشت . در جنگ سال 2002 در افغانستان شاهد به ظهور رسیدن رسانه دومی مانند شبكه خبری الجزیره قطر بودیم كه مونوپولیزه CNN را شكست . امریكاییها شكست سختی را از رسانه الجزیره خوردند و فهمیدند كه این بستر بستری نیست كه در آن بتوان صرفا با مونوپولیزه كردن اخبار توسط رسانهها با آن مبارزه كرد . چرا كه آنها متوجه شدند كه ذات خبر فرار بودن خبر است و به همین انگیزه دیگر نمی‌توان جلوی رسانهها را گرفت ، كه تصویر بر ندارند و خبر تهیه نكنند . امریكاییها این‌بار رسانههای وسیع خود را به صحنه‌های مبارزه كشاندند و این بار نیز بر علیه سیاست مونوپولیزه شدن سیاست تكثر را در پیش گرفتند و با به صحنه كشاندن رسانههای دیگر خود ، سیاست تكثر را نیز به نفع خود به اجرا درآوردند . ظهور شبكه خبری Fox News كه در گذشته رسانه مورد توجهی نبود ، با تعداد زیاد خبرنگاران ، پوشش وسیع خبری و سرعت عمل بالا خود در جنگ اخیر ، نمونه‌ای از بهره‌گیری از این نوع سیاست می‌باشد . در كلیه مواردی كه از آنها یاد شد و گویای تحولات شكلی جدید در خبررسانی رسانهها بود ، توجه به مخاطب و نیاز او به شكلی وسیعتر از پیش ، از سوی رسانهها مدنظر قرار گرفته بود . این موضوع می‌تواند برای ما الگویی مهم تلقی گردد . تحولات محتوایی ساخت یك Hard News ( واقعیت‌سازی خبری ) با استفاده از Hard News ها به جایSoft News هادر گذشته اینگونه تلقی می‌شد كه یك خبرنگار انتقال دهنده واقعیت نیست و در واقع سازنده واقعیت است . به این شكل كه با استفاده از Soft News ها یا همان نرم خبرها یك Hard News یا همان سخت خبر را در راستای خاصی تبدیل به واقعیتهای مدنظر خودشان می‌كردند . منافع ملی كشورها سایه خود را بر روی همین ساخت واقعیتها گسترده می‌كرد و نهایتا این‌بار اتفاقی كه افتاد و تحولی كه صورت گرفت این بود كه به جای Soft News ها كه همان تحلیل‌ها ، پیش‌بینی‌ها ، تفاسیر و نقطه‌نظراتی بودند و مسیر یك خبر Hard News را تغییر میدانند ، سخت‌خبرها آمدند و با خود Hard News های موجود به جای Soft News ها یا همان نرم خبرها به ساخت واقعیت پرداختند . یعنی گسترش حضور خبرنگاران كه به مرز 3 الی 5 هزار می‌رسیدند به قدری وسیع بود كه دیگر نیازی نبود كه از Soft News ها یا همان نرم خبرها استفاده شود كه یك خبری را آن گونه شكل بدهند كه می‌خواهند شكل بگیرد . امروزه با استفاده از ابعاد مختلف جنگ ، می‌توان از Hard News ها به جای Soft News ها یا همان نرم‌خبرها، در ساخت و یا تغییر واقعیت یا همان Hard News بهره گرفت . به طور نمونه مخالفین جنگ اگر می خواستند جنایات نیروهای ائتلاف را نشان دهند می‌توانستند با استفاده از تصاویر متعدد و بسیاری كه از صحنه‌های جنگ داشتند از جمله تخریب منازل مردم ، از بین رفتن اماكن عمومی شهرها ، كشتار وسیع مردمی ، وضع رقت‌بار كودكان و زخمیهای جنگ و .... بهره بگیرند و به جای اینكه در تحلیلهای خود بگویند كه مثلا قطع آب و یا قطع برق ، كمبود دارو وجود دارد ، دقیقا با تصویر می‌توانستند اخبار این موارد را به مردم نشان دهند یعنی از Hard News در جهت تغییر واقعیتها بهره‌گیری نمایند . در جبهه مخالف آن نیز اگر طرفداران جنگ می‌خواستند نشان دهند كه مردم از سرنگونی رژیم عراق خشنودند ، آرامش و برخورد خوب نیروهای ائتلاف با مردم ، دادن آذوقه و دارو از سوی نیروهای ائتلاف به مردم ، خوشحالی مردم از سرنگونی رژیم عراق را كه در جای جای این كشور به واقع نیز وجود داشت را به تصویر می‌كشاندند . تعدد تصاویر به دلیل وجود تعدد رسانههای نوین در طول این جنگ به حدی بود كه هر دو جناح می‌توانستند از Hard News ها برای اثبات Hard News خود و برای اثبات خبر به عنوان واقعیت بهره بگیرند . در این جنگ شاهد بودیم كه حتی شبكه‌های خبری Network ها هم بیكار نماندند و با ارسال عكسهای اخبار هر دو جناح درگیر در جنگ ، دوباره همان مسیر قدیمی رعایت منافع ملی كشورها را دنبال كردند . به‌واقع هر یك از این رسانهها با توجه به وابستگی خود و وابستگی خودشان سعی در طی كردن این مسیر می‌نمود . ادامه دارد...نوشته: دکتر محمد سلطانی فر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 473]
-
گوناگون
پربازدیدترینها