جامعه فرهنگيان، پخته، معقول و علاقمند به انقلاب است

واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: جامعه فرهنگيان، پخته، معقول و علاقمند به انقلاب است
عضو جبهه متحد اصولگرايان با اشاره به اينكه جامعه فرهنگيان، پخته، معقول و علاقمند به انقلاب است گفت: پس از روحانيون ، اين معلمين بودند كه در ماجراي فتنه تاثير داشتند. البته دشمنان هم دلبستگي هايي داشتند اما موفق نشده و نمي شوند چراكه ابزار آنها منطق و نيت پاك است و چون انحراف منطقي نيست انحرافي ورود پيدا نميكند.

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران، به نقل از پايگاه اطلاع رساني جبهه متحد اصولگرايان، محمود فرشيدي عضو جبهه متحد اصولگرايان در گفتگو با پايگاه اطلاع رساني اين جبهه بر عدم نفوذ جريان انحرافي در سيستم آموزش و پرورش كشورمان تاكيد كرد و گفت: جامعه فرهنگيان، پخته، معقول و علاقمند به انقلاب است.

* جنابعالي وزير آموزش و پرورش دولت نهم بوده ايد اكنون كه از سوي جبهه متحد اصولگرايان قصد ورود به مجلس نهم را داريد بفرماييد بر اساس برنامه اي كه در جبهه متحد تدوين شده است. جايگاه و اهميت آموزش و پرورش و چالش هاي پيش روي آن، چيست؟

اولين مسئله، جايگاه آموزش و پرورش در نظام حكومتي است، آموزش و پرورش دستگاهي است كه انسان توليد ميكند در صورتي كه ساير نهادها، وزارتخانه¬ها و سازمان ها به انسان خدمات ارائه مي¬دهند در نتيجه آموزش و پرورش دستگاهي در عرض با ساير وزارتخانه ها نيست بلكه آنها در طول اين دستگاه هستند. ديگر نهادها بايد به او خدمات ارائه دهند و در خدمت او باشند. اين تفاوت باعث مي شود كه در جايگاه و ساختار آموزش و پرورش تجديد نظر كنيم. البته برخي از آن برمي گردد به بازنگري در قانون اساسي؛ همانطور كه مقام معظم رهبري فرمودند كه برخي از اصول بايد مورد بازنگري قرار بگيرند و به نوعي رابطه¬ي بين وزارت آموزش و پرورش را با نهاد رهبري و سازمانهايي همچون صدا و سيما تقويت كنيم چرا كه سياستهاي آموزش و پرورش نبايد تابع سياستهاي دولتها و سلايق مختلف باشد. به دليل اين كه دولت ها و مجلس ها با راي مردم آمدهاند سعي ميكنند كارهايي انجام دهند كه بيشتر ديده شود تا مردم به آنها دوباره راي بدهند، همانطور كه رهبر انقلاب فرمودند: يك تحول بنيادين ممكن است ۱۵ سال به طول بيانجامد و برنامه ها نبايد عوض بشود. ما در آموزش و پرورش به يك ثبات نياز داريم چرا كه تربيت دانش آموزان و ارتقاي علمي آنان تحول در اين دستگاه نامحسوس و دير بازده است. لذا لازم است جايگاه نهاد رهبري در آموزش و پرورش تقويت شود. موضوع ديگري كه بايد مورد توجه قرار گيرد محتواي نرم افزاري آموزش و پرورش است. بچه هاي ما چه چيزهايي را بايد ياد بگيرند و چه زماني بايد در مدرسه باشند.

سند تحول بنيادين مورد تصويب شوراي عالي انقلاب فرهنگي قرار گرفته است اما اين كه چه برنامه هاي اجرايي داريم مورد بحث است. افق آموزش و پرورش هم با توجه به رهنمودهاي مقام معظم رهبري روشن است.

ما دو نگراني داريم يكي اين كه تحول بنيادين فراموش شود دوم اينكه كار به انحراف برود يعني كارها و رفتارها خلاف موضوع باشد و اشتباه فهميده شود. مثلا يك سيستم آموزشي بنا بر نظريات تربيتي اسلام در مقابل نظريه تربيتي سكولار كه صدها سال است بر سيستم ما حاكم است بايد به وجود بيايد. هر انقلاب، اولين پيروزي اش پيروزي در عرصه ي سياست است سپس در عرصه اقتصاد وارد مي شود كه انقلاب ما هم اكنون دارد به تازگي به نظام اقتصادي اسلام وارد مي شود. مرحله بعد ما اين است كه الگوي خودمان را در برابر الگوي سكولار كه آنها كاملاً مدون شده طراحي كرده اند يعني دين مثل رنگ اتاق كه يكي دارد و ديگري ندارد و به شدت بر اصول ايدئولوگ خود ايستاده است. يعني بايد نظريه تربيتي را از درون فقه غني اسلام خارج كنيم و طراحي كنيم.

همانطور كه ميدانيد يكي از دغدغه هاي جدي، وضعيت معلمان و مشكلات آنهاست، براي حل آنها چه برنامه هايي داريد؟

گزينش و تربيت معلم يك بحث است. امام و مقام معظم رهبري هم بر آن تاكيد كردند و در جهان هم چنين است كه بر تربيت معلمان و انتخاب آنها حساس هستند. به دليل اين كه گرانبهاترين سرمايه¬ها را مي¬خواهيم به كسي بسپاريم كه امين حكومت و نظام باشد و خود بايد نسبت به ارزش ها واقعاً عشق و دلبستگي داشته باشد. نسبت به تربيت نسل آينده حساس باشد صبور باشد و دلبستگي داشته باشد و به كودكان و نوجوانان علاقمند باشد لذا احساس مي شود مي بايست نظامي همچون نظام پزشكي براي معلمان داشته باشيم كه از نظر توانمنديها و ارتقا وضعيت و ورود در آموزش و پرورش دقيق باشد. امام فرمودند تمام سعادتها از مدرسه است و كليد آن نزد معلم است. معلم بايد با ظرافت، نكتهسنجي و عشق استعدادها را كشف كند، اما متاسفانه چنين سيستمي بر دستگاه ما حاكم نيست و همه چيز در دروس تئوري فيزيك و شيمي محدود شده است. هر كدام از دانش آموزان استعدادي دارد كه بايد شكوفا شود. هر تحول بنياديني در دستان معلم است.

نكته ديگر اينكه در قانون اساسي بر بهداشت و آموزش تاكيد شده است و بايد براي آموزش نيز جايگاه مناسبي در نظر گرفت. البته الان قوانين خوبي تصويب مي شوند اما يا حذف و يا تضعيف مي شوند. نبايد افرادي اصل ۳۰ را براي حل مشكلاشان دور بزنند. مدارس را هيئت امنايي تعريف مي كنند و كمك اجباري مي گيرند. افرادي كه وارد دستگاه آموزش و پرورش مي شوند با انگيزه اقتصادي مي آيند در حالي كه كساني كه ميآيند بايد انگيزه فرهنگي داشته و مالكيت را كم كنند. در اين صورت طبيعتا در دراز مدت كمك اقتصادي هم مي شود.

* براي مدارس عشايري چه برنامه هايي داريد؟

عشاير خيلي با استعداد هستند. اما به دليل شيوه زندگي آسيب مي بينند. بعد از انقلاب تلاش هاي زيادي شده است. بايد از خود عشاير افرادي انتخاب شوند همراه آنها كوچ كنند و آموزش ببينند و مدارس را داير كنند و متناسب با شيوه آنها باشد.

* به نظر شما آيا جريان انحرافي توانسته است به نظام آموزش و پرورش نفوذ كند؟

جامعه فرهنگيان، پخته، معقول و علاقمند به انقلاب است و خيلي ها تلاش كردند حركتي در آنجا انجام دهند تا معملين را به عنوان ابزار استفاده كنند. اما اگر نگاه كنيد پس از روحانيون ، اين معلمين بودند كه در ماجراي فتنه تاثير داشتند. البته دشمنان هم دلبستگي هايي داشتند اما موفق نشده و نمي شوند چراكه ابزار آنها منطق و نيت پاك است و چون انحراف منطقي نيست انحرافي ورود پيدا نميكند.

* به نظر شما آموزش بر پرورش مقدم است يا پرورش بر آموزش؟

بايد سه واژه را درست تعريف كنيم. تربيت آموزش و پرورش.
اگردرست تعريف كنيم، تربيت اسلامي بستر همه حركتهاست با نگاه جامع الاطراف خود كه همه عرصه هاي علمي، اقتصادي، فرهنگي، زيستي، ورزشي، سياسي و اجتماعي. يعني تربيتي با اين جامعيت، اگر اين را هدف بگيريم دو نوع فعاليت دارند كه مكمل هستند. فعاليتهاي آموزشي كه عمدتا معلم محور هستند و فعاليتهاي پرورشي كه دانش آموز محور هستند، منتها در قالب هاي مختلف نظير سرود وارد، اردو هاي سازندگي و مسابقات ورزشي و ... منتها همه يك هدف دارند.

اگر تقسيم بندي كنيم كه تربيت اسلامي هدف است و كليه فعاليتهايي كه ما مي خواهيم انجام دهيم هدفش تربيت دانش آموز باشد، اگر به دانش آموزان آموزش علمي مي دهيم در واقع بايد براي تربيت باشد يعني حتي آموزش هم از نظر تربيتي بي هدف نيست؛ در فعاليتهاي پرورشي نيز همين طور حتي بازي كردن بچه ها نبايد بي هدف باشد. به غير از آن ما فعاليت آموزشي و پرورشي داريم كه آموزشي معلم محور است و كارگردان و بازيگردان اصلي صحنه او است و دانش آموزان نيز عموما مستمع هستند؛ در كنار آن فعاليتهاي پرورشي است كه دانش آموز محور بوده يعني براساس مشاركت، فعاليت، حضور و نشاط دانش آموز مي چرخد؛ در واقع اگر تعريف درستي از اين سه واژه داشته باشيم مي توانيم بگوييم كه فعاليت پرورشي مكمل آموزشي است.

به طور مثال اردوي سازندگي، ايجاد بازارچه خيريه، اداره بوفه مدرسه، برنامه ريزي براي زنگ نماز و دعوت از امام جماعت، تميز كردن كلاسهاي درس، برگزاري مسابقات و....از فعاليتهايي است كه بايد در امور پرورشي دنبال شود چرا كه با كلاسهاي تئوري و مطالب خشك نمي توان اين امور را تبيين كرد، وقتي دانش آموزان وارد اين امور شوند خود به خود اعتقاداتشان تقويت مي شود. در همين راستا برگزاري گروه هاي سرود، نمايش، تئاتر، فيلم برداري، مسابقات نمايش نامه نويسي، مقاله و... بايد در مدارس دنبال شود. همچنين بايد به عرصه اقتصادي نيز توجه كرد؛ دانش آموز نبايد به گونه اي تربيت شودكه پس از فارغ التحصيلي در كسب درآمد باز بماند.
به نظرم اگر بودجه مناسبي با عنوان پرورشي تامين شود و از سويي ديگر به آنها زمان مناسبي را ارائه دهيم پرورشي مي تواند بسيار بالنده شود؛ مجلس مي تواند سرانه اي را با عنوان پرورشي تعريف و رديف بودجه اي به آن اختصاص دهد.

هم اكنون كه پنج شنبه ها تعطيل شده است بهترين فرصت است كه ساعات آن را به پرورشي اختصاص داد و بگوييم كه پنج شنبه ها مختص پرورشي باشد؛ در حال حاضر فضاي خالي داريم و يك عده دانش آموز تشنه و عطشناك كه بدنبال جايي مي گردند كه با همسال خود بازي كنند.

سرمايه بزرگي را در كشور با عنوان ۱۰۰ هزار فضاي آموزشي داريم و از طرفي سرمايه ملي ديگري با عنوان ۱۲ ميليون دانش آموز در اختيارمان هست؛ حتي خود آقاي حاجي بابايي اوائل كه بحث تعطيلي روزهاي پنجشنبه مطرح بود عنوان كردند كه مدرسه بايد كانون فرهنگي محله شود و قرار بود از روزهاي پنجشنبه و جمعه در اين جهت استفاده شود اما هم اكنون شما برويد ببينيد اينگونه هست يا خير؟

اين فضاها متعلق به نسل آينده ماست در شرايطي كه مردم ما زندگي آپارتماني دارند و كسي حق ندارد تند راه برود چرا كه همسايه ها ناراحت مي شوند، بايد امكان استفاده از فضاهاي آموزشي در ساعات غيردرسي فراهم باشد، از سويي ديگر تعداد فرزندان در يك خانواده كاهش يافته و كمبود هم بازي وجود دارد كه معضل مهمي است. در اين ميان مدرسه كانوني است كه هم بازي ها را دور هم جمع كند.

هم اكنون به گونه اي شده است كه بچه ها بدليل نبودن همبازي با پدر و مادر خود بازي مي كنند و دچار پيري زودرس در آنها شده است؛ كافي است يك يا دو مربي در روزهاي پنجشنبه در مدرسه باشند و كمترين تعريفي كه از آن مي شود بازي است، اما بازي كنترل شده، بازي كه در خيابان نيست و نگراني امنيتي درباره فرزندانمان نداريم.
مدرسه ي زندگي، مدرسه اي كه چند عرصه و به همه ابعاد اهميت و يكسان اهميت داده شود و همه استعدادهاي افراد شكوفا شود هركسي در امري شاگرد اول است كه بچه ها در آن زندگي كنند و آنها را آماده كند و افراد خود را نشان دهند. الان قالب تنگي براي انسان با ابعاد گسترده ايجاد كرده ايم كه شكوفا نمي شوند. بايد ميدان ها باز شود. اگر بچه ها در مدرسه نباشند، آيا مي دانيم كجا هستند. ما مي گوييم كه در اين زمينه متخصص هستيم و از عهده آن بر مي آييم اگر امكانات داده شود و بودجه بيايد مي توانيم آن را انجام دهيم. استفاده ي بهينه از امكاناتي كه دانش آموزان استفاده مي كنند شهيد باهنر فرمودند آموزش تابستان تعطيل مي شود اما پرورش تعطيل شدني نيست از فضايي كه مال بچه هاست بايد استفاده بهينه شود. بهترين فضاها را بايد در اختيار مدارس و نسل آينده قرار داد. اگر ملتي بر آينده خود سرمايه گذاري كرد موفق مي شود.

*مجلس چه نقشي در عملكرد بهتر آموزش و پرورش مي تواند ايفا كند؟

خود آموزش پرورش بسيار پرمشغله و درگير امور اجرايي است. فضاي دولت نيز بيشتر فضايي اقتصادي است، من احساس ميكنم آموزش پرورش نياز به يك حمايت همه جانبه دارد خصوصا از طرف مجلس يعني مي تواند طرح ها و ايده هايي را بدهد و منتظر لايحه نباشيم و با اصل ۸۵ خود تصويب كند و اجرايي كند و در صحن مجلس كه شلوغ تر است نماند. مجلس قدري امور گروهي و سياسي را كمتر كند و به امور فرهنگي و آموزشي و پرورشي اهميت بيشتري بدهد و نقش فعالتري داشته باشد. كارهايي همچون حذف كنكور احياي معاونت پرورشي نوسازي و مقاوم سازي كه ۴ هزار ميليارد تومان تصويب شد و ... به نظرم بايد اثباتي طرح و ايده داد اين امور را در هشت بند اشاره ميكنم.

• نظام مند كردن سيستم آموزش و پرورش: به اين معنا كه با تغيير دولت ها و وزرا تعداد معاونت ها و ساختار ها عوض نشود. اينها را بايد قانونمند كرد تا به سادگي تغيير و تحول و يك سري تغييرات شتابزده صورت نگيرد.

• استاندارد هايي براي محتوا و قالب دروس تعريف شود.

• نظام تربيت معلم و چگونگي تربيت آنها بايد مشخص شود.

• ميزان حضور دانش آموزان در مدرسه.

• رفاه معلمين: تامين اعتبار و مراكز عام المنفعه و در ساير نقاط مزايا بدهيم كه معلمان به مدارس بروند و روش مهاجرت معكوس را استفاده كنيم.

• فعاليت هاي پرورشي

• تكليف پيش دبستاني مشخص شود كه چه مسائلي را آموزش دهند.
• حذف تمركز و بروكراسي از نهاد مدرسه. مديران مدرسه به عنوان زيربناي جنبش پيشرفته.

/س3

يکشنبه|ا|30|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]

[مشاهده در: www.yjc.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 438]