آخرين مقاله از سردار احمد سوداگر؛ نقش موعود باوري شيعي در دفاع مقدس

واضح آرشیو وب فارسی:شبكه خبر دانشجو: آخرين مقاله از سردار احمد سوداگر؛ نقش موعود باوري شيعي در دفاع مقدس
نقش موعود باوري شيعي در دفاع مقدس عنوان آخرين مقاله از سردار احمد سوداگر است كه ظهر روز جمعه 21 بهمن به واسطه نارسايي قلبي دار فاني را وداع گفت؛ اين مقاله به رابطه مهدويت و فرهنگ دفاعي مي پردازد.

گروه دين و انديشه «خبرگزاري دانشجو»؛ سردار سرتيپ پاسدار احمد سوداگر، رئيس پژوهشكده دفاع مقدس ستاد كل نيروهاي مسلح پس از پنجاه سال عمر و مجاهدت در انقلاب و هشت سال دفاع مقدس ظهر روز جمعه 21 بهمن در سالروز ميلاد پيامبر اكرم(ص) به واسطه نارسايي قلبي دار فاني را وداع گفت.

مقاله زير از سوي وي در اخرين روزهاي حيات‌شان نگاشته شده است.

گفته‌اند كه حيات ملتها به دو قاعده بزرگ بستگي دارد و يا به عبارت ديگر براي ادامه حيات در مقياس‌هاي مختلف فردي، قومي و قبيله اي و حتي ملي دو مفهوم خود نمائي مي كند. يكي افتخار به گذشته و دوم اميد به آينده.

افتخار به گذشته: بديهي است كه تمام اقوام و ملل به عناوين و گونه هاي مختلف سعي دارند به گذشته خود افتخار نموده و ببالند و اين بالندگي را در طول تاريخ به رخ اين و آن كشيده و در مقابل ساير جوامع و ملل به آن افتخار كنند و حتي در بعضي جوامع ديده شده است كه حتي شكست‌هاي خود را ناديده گرفته اند و با توسعه موفقيت‌ها (هرچند كم و يا مقطعي) سعي در پوشاندن شكست‌ها داشته‌اند تا جائي كه مقام معظم رهبري عزيز مي فرمايند:

گزارشهاي خوب جنگهاي ملي و ميهني يكي از گويا ترين بخشهاي تاريخ هر ملت محسوب مي شود.

بسياري از آثار بزرگ هنري دنيا بر روي قهرماني ملتها متمركز شده اند، حتي آنجايي كه شكست خورده اند.

اميد به آينده: تحقيقا همه زمامداران و فلاسفه بر اين باورند كه توسعه و پيشرفت و خيلي از مفاهيم روانگراي توسعه زا مديون اميد به آينده است و اگر هر جامعه و ملتي از اميد به آينده برحزر داشته شود و اصولا آن فرد يا قوم و جامعه اميدي به اينده نداشته باشد، پوچي گرائي و نيهيليسم توسعه يافته و آن جامعه محكوم به شكست است. نيهيليسم، مفهومي است كه جدا از دلالت‌هاي فلسفي و پيچيدگي‌هاي نظري‌اش، در تجربه روزمره و شخصي افراد نيز معنادار است. به بيان ساده، و همانطور كه نيچه اظهار مي‌كند، مي توان نيهيليسم را بي‌ارزش شدن ارزش‌ها تعريف كرد.

دين مبين اسلام در دو موضوع عمده در مقابل اين پديده ( پوچي گرائي و نيهيليسم ) قد علم نموده و برخورد كرده است.

قيامت: اعتقاد به قيامت و معاد تقريبا در اكثر دين‌هايي كه انسانها از اول خلقت تا حالا با آن سرو كار داشتند هرچند با اختلافاتي همواره در ميان مردم رايج بوده و اكثريت معتقدند كه يك روزي همه مردگان زنده خواهند شد و در آنجا ديگر پس از پشت سر گذاشتن يك زندگي توام با رنج و زحمت به رفاه و آسايش مطلق روي خواهند آورد.

در قرآن نيز كه كتاب «ديناسلام» مي‌باشد با ديد ويژه‌اي بر اين مطلب نگريسته شده و از ميان همه نظريات راجع به معاد، معاد جسماني و روحاني پذيرفته گشته، فرا رسيدن قيامت و برانگيخته شدن تمام انسانها، چنان مورد توجه و قطعي بيان گرديده كه امكان هرگونه شك و ترديدي را از بين برده و آن را وعده‌اي تخلف ناپذير خوانده. در اين كتاب، معاد در دو مرحله مورد بررسي و تبيين قرار گرفته كه يكي امكان وقوع معاد است و ديگري دليل‌هاي وقوع معاد كه به طور خلاصه به بيان هر كدام از موارد ياد شده مي‌پردازيم.

انتظار: موعود باوري و اعتقاد به مهدويت، اعتقادي بسيار غني كه در تاريخ اسلام جايگاهي خاص و بس رفيع دارد و اثر بخشي خود را در حوادث مختلفي نشان داده است. يكي از حوادثي كه اين اعتقاد در آن نقش اساسي داشته است همان قيام ملت ايران به رهبري امام خميني رحمه الله عليه مي‏باشد.

انقلاب ما در راه آن هدفي كه امام زمان براى تأمين آن هدف مبعوث مي‏ شود و ظاهر مي‏ ‏شود يك مقدمه‏ لازم و يك گام بزرگ بوده. ما اگر اين گام بزرگ را بر نمي‏‏داشتيم، يقينا ظهور وليعصر (صلوات الله عليه و عجل الله تعالى فرجه الشريف) به عقب مي‏ ‏افتاد. مقام معظم رهبري در اين خصوص مي فرمايند:

- شما مردم ايران و شما مادران شهيد داده و پدران داغدار و افرادى كه در طول اين مبارزه زحمت كشيديد بدانيد؛ و شما اى امام بزرگوار امت بدانيد (كه بهتر از همه‏ ما مي‏‏دانيد) شما موجب پيشرفت حركت انسانيت به سوى سرمنزل تاريخ و موجب تسريع در ظهور وليعصر (صلوات الله عليه) شديد. شما يك قدم اين بار را به منزل نزديكتر كرديد. با اين انقلاب، مانع را كه همان دستگاه و نظام پليد ظلم در اين گوشه‏ دنيا بود و سرطان بسيار خطرناك و موذى و آزاردهنده‏ اى بود اين را كنديد و قلع و قمع كرديد. (1)

- جمهورى اسلامي‏ نتيجه‏ برداشت صحيح از اعتقاد به امام زمان و الگوى كوچكي براى آن حكومت عظيم جهانى است. (2)

- همه‏ خصوصياتي كه در ظهور مهدى (عليه‏ السلام) هست در يك مقياس كوچك در انقلاب اسلامي ملت ايران هم هست. در آنجا هم مخاطب حضرت بقية الله همه‏ مردم عالمند؛ يعني در آن لحظه ‏اى كه به خانه كعبه پشت مي‏دهد و تكيه مي‏كند و دعوت خود را با صداى بلند فرياد مي‌كند، صدا مي‌زند «يا اهل العالم». انقلاب اسلامي ما هم، از آغاز اعلام كرد كه مخصوص يك ملت و يك قوم و يك كشور نيست، همچناني كه آن بزرگوار با همه‏ قدرت‏هاى بزرگ جهان ستيزه مي‏كند و در مي‏افتد، انقلاب ما هم با دست خالي و فقط با تكيه به نيروى ايمان با همه‏ قدرت‏هاى عظيم جهاني مقابل شد. همان طورى كه ظهور حضرت مهدى هم حساب‏هاى مادى و معمولي را به هم مي‏ريزد، انقلاب ما هم همه حساب‏ها را به هم ريخت. (3)

جنگ يكي از حوادث حساس است كه برضد اين انقلاب تحميل شد، آحاد ملت ايران، براي دفاع از دين و تماميت ارضي خود، وارد عمل شدند و مقطعي حساس و در عين حال بسيار درخشان در تاريخ اين انقلاب عظيم به وجود آوردند كه از اين مقطع، به دوران «دفاع مقدس» ياد مي‏شود.

هشت سال دفاع مقدس، داراي ابعاد و زواياي گوناگوني مي‏باشد كه با بررسي هر يك از اين ابعاد، در مي‏يابيم فرهنگ‏هاي ناب و ارزشمند ديني را در درون خود جاي داده است.

يكي از زواياي بسيار ارزشمند دوران دفاع مقدس همان اعتقاد به مهدي موعود به عنوان منجي عالم بشريت است ( انتظار ) كه در دوران دفاع مقدس، جلوة خاصي يافت و درخشان‏تر از گذشته خود را در عرصه نظام اجتماعي و سياسي و دفاعي مطرح نمود. هم چنين دفاع مقدس در ترويج اعتقاد به مهدويت نيز ايفاء نقش نموده و توانست در توسعه آن نقشي اساسي داشته باشد.

اعتقاد به مهدويت را مي‌توان از فرهنگ دفاعي مجزا نمود؟

اعتقاد به مهدي موعود در به وجود آمدن فرهنگ دفاعي نقشي اساسي داشت كه موجب گرديد همين فرهنگ دفاعي سرشار از قداست شده و در روح و روان يك يك افراد مدافع نظام اسلامي و اسلاميت ريشه بدواند، همان گونه كه مي‌دانيم اولين ابزار قدرت و توان انقلاب در مقابله با تجاوز ارتش بعث عراق پيدايش فرهنگ دفاعي است كه به افراد توانائي مي‌بخشيد تا با دست خالي در مقابل دشمن تا دندان مسلح ايستادگي كنند.

با توجه به معناي فرهنگ كه عبارت است «مجموعة آداب و رسوم»، آيا مي‏توان بيان كرد كه اعتقاد به مهدويت را كه اكنون تبديل به فرهنگ شيعه و شيعيان شده است و به معناي مجموعه‏اي از دانش‏ها، آداب و علوم مربوط به حضرت بقية‏الله (عجل الله تعالي فرجه الشريف) مي‏باشد از فرهنگ دفاعي مجزا نمود؟

اعتقاد به مهدويت، به مجموعه‏اي از نگرش‏ها و ارزش‏ها و هنجارهاي مربوط به ظهور موعود از سلاله پاك پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله) اطلاق مي‏شود. طبق آية شريف 105 سورة انبياء اين اعتقاد قدمتي ديرينه دارد و همة اديان الهي به ظهور يك منجي بشارت داده‏اند؛ ولي در دين اسلام، به واسطه تعاليم قرآن كريم و بيانات پيامبر اكرم و امامان معصوم (عليهم السلام) و همچنين مجاهدت علمي و فرهنگي علماي شيعه، ابعاد اين اعتقاد بيشتر آشكار شد

با توجه به مفهوم انتظار كه عبارت است از «چشم به راه بودن و اين كه انتظار واقعي، چشم به راه آمدن آينده‏اي روشن است، ـ آينده‏اي كه در آن تحولاتي عظيم در عرصه‏هاي مختلف جامعه ايجاد شود ـ مي‏فهميم كه انتظار، با سرشت و فطرت تمام مردمي كه فرهنگ دفاعي را در خود پرورش داده اند سازگاري دارد. (1)

ميان تمام جوامع بشري، جامعه شيعي با ديدي عميق‏تر به مسئلة انتظار مي‏نگرد و انتظار را آينده‏اي سرشار از خوبي‏ها و پاكي‏ها مي‏داند كه توسط فردي از نسل پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) حاصل مي‏شود، شخصيت عظيمي كه زنده است و روزي تمام خوبي‏ها و تمام عدالت را در جهان حاكم مي‏كند. اين ديد عميق به مسالة انتظار را از كلمات معصومان عليهم السلام برداشت كرده است كه فرموده‏اند: زمين را از قسط و عدل پر مي‌كند، همانطور كه از ظلم و جور پرشده است. (2)

با دقت در روايات زيادي كه دربارة اعتقاد به مهدويت وجود دارد و حتي به تواتر رسيده است، مي‏بينم دسته‏اي از آن روايات، به آماده كردن بستر اين قيام جهاني اشاره دارد. طي اين روايات، تمام انسان‏هاي منتظر دعوت شده‏اند كه به اندازة سعي و توان خود بكوشند تا ظهور امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف نزديك‏‏تر شود.

امام صادق (عليه السلام) مي‏فرمايد: هر يك از شما بايد براي خروج قائم (عجل الله تعالي فرجه الشريف) سلاحي مهيا كند، هر چند يك تير باشد. خداي تعالي هرگاه بداند كسي چنين نيتي دارد، اميد آن است عمرش را طولاني كند، تا آن حضرت را درك كند. (4)

لذا هر شخص منتظر وظيفه دارد مقابل كج‏روي‏ها و ظلم‏ها و ستم‏ها مبارزه كند و جامعه را به سمت آينده‏اي روشن پيش ببرد و در اين راه، از هيچ تلاشي‌ حتي دادن جان خود ـ دريغ نكند. به دليل اين نوع تفكر است كه در تاريخ تشيع، نبردها و مبارزات زيادي به وجود آمده است كه نشان دهنده زنده بودن فرهنگ تشيع است؛ لذا در مكتب تشيع، تن دادن به حكومت هر حاكمي اشتباه است. جان دي استپل مي‏گويد: «از نظر تاريخي اسلام شيعه معتقد است كه هر دولت غيرمذهبي، ذاتاً فاسد است.» (5)

وعاظ السلاطين مورّخ معروف اهل تسنن نيز مي‏گويد:

به عقيده شيعه، هر حكومتي غاصب و ظالم است به هر شكل و در هر قالبي كه باشد، مگر آن كه امام معصوم يا نايب او، حكومت را در دست گيرد، به همين دليل شيعه در تاريخ، به طور مداوم در يك جريان انقلابي مستمر به سر مي‏برند، نه آرام مي‏گرفتند و نه آن را رها مي‏كردند. (6)

با توجه به اين نگرش شيعي به مهدويت نتيجه گيري مي شود كه يكي از مهم‏ترين مبارزات شيعي در سده‏هاي اخير، جنگ دو كشور ايران و عراق است كه اگر دقيق ريشه‏يابي شود، از طرف عراق براي مقابله با حكومت شيعي و جلوگيري از توسعه تشيع شكل گرفته است و از طرف انقلاب ايران براي توسعه حكومت شيعي و انقلابي و تشكيل حاكميت اسلام شيعي شكل گرفته تا زمينه را براي حكومت جهاني حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف فراهم كند.

سلسله مراتب فرماندهي، سلسله مراتب فرماندهي ائمه معصومين است

با نگاهي دقيق به جنگ تحميلي مي‏فهميم كه اين جنگ را اعتقادي همراهي مي‏كرد كه در پيروزي آن، بسيار مؤثر بود و آن اعتقاد به حكومت جهاني حضرت وليعصر بود كه با روح يكايك رزمندگان عجين شده بود تبديل به جهادي عظيم شده بود، اين جهاد عظيم با اعتقاد به مهدويت؛ و استكبار ستيزي، متاثر از قيام امام حسين و مهدي موعود كاملاً همراه بود نمودهاي اعتقاد به مهدويت در مباني زير خود نمائي مي‌كند:

- اعتقاد به امام امت به عنوان نائب برحق آقا امام زمان كه فرمانش نافظ و حكمش حكم حضرت وليعصر بوده و حكم آن حضرت حكم خداست. رزمندگان ما در طول هشت سال دفاع مقدس، انتظار و اعتقاد به امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف را با پيروي از ولايت مطلقه فقيه، در عمل و بسيار ملموس به ما نشان دادند؛ آنان، چون واقعاً اعتقاد داشتند كه راهشان و هدفشان و مكتبشان اسلامي و مهدوي است، مشتاقانه وارد جبهه‏هاي جنگ مي‏شدند؛ آنان عشق به امام راحل را در راستاي عشق به امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف مي‏دانستند؛ آنان، معتقد بودند هر عشقي بدون عشق به امام زمان عليه‏السلام به كار آنان نمي‏آيد و اگر امام راحل حرفي مي‏زد و دستوري صادر مي‏كرد، دوستدارنش به هر قيمتي كه بود، خواستة آن بزرگوار را اطاعت مي‏كردند؛ چون واقعاً درك كرده بودند كه خواستة امام راحل در راستاي خواسته امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف مي‏باشد.

- اعتقاد به اينكه سلسله مراتب فرماندهي، سلسله مراتب فرماندهي ائمه معصومين است كه تخطي از دستور فرمانده تخطي از فرمان خداوند سبحان قلمداد مي‌شد و فرمانبري از فرمانده خود را فرمانبري از امام و در ترتيب توالي فرمانبري از امام زمان و در همان راستا فرمانبري از خداوند سبحان مي دانستند.

- رزمنده‏ها خودشان را سرباز امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف مي‏دانستند و معتقد بودند اين مملكت، مملكت امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف و رهبر واقعي آنان، آن حضرت است. آنان پذيرفته بودند آن كسي كه در جبهه‏ها فرماندهي مي‏كند، امام خميني رحمه الله عليه چقدر زيبا دربارة آن بزرگواران بيان فرموده است كه: همه شما چه ارتش چه ژاندارمري، چه سپاه پاسداران و داوطلباني كه براي دفاع از اسلام و دفاع از شرافت اسلامي خودشان به جبهه‏ها مي‏روند؛ همة شما لشكرهاي اسلامي هستيد. همة شماها ارتش امام زمان هستيد.

- نامگذاري لشكرها و يگانها كه مستقيما با نامهاي مبارك آن حضرت يكي بود، به عنوان مثال لشكر حضرت وليعصر – لشكر 33 المهدي – لشكر 19 فجر – لشكر الهادي – سپاه صاحب الزمان – سپاه انصارالمهدي كه مستقيما با نام مبارك مرتبط مي باشند.

- نامگذاري ساير يگانها همانند لشكر امام حسين – لشكر 31 عاشورا - لشكر 25 كربلا – لشكر حضرت ابوالفضل - لشكر نجف و ... كه ارتباط مستقيمي با جد آن بزرگوار داشته كه اساسا دشمن ستيزي و آزادگي و آزادي خواهي را متاثر از عاشورا در خود عجين نموده است.

- در تمام لشكرهاي دفاع مقدس گردانهاي يا مهدي و وليعصر و حضرت حجت و ساير نامهاي آن حضرت مشهود است.

- رمز يا مهدي، يا مهدي ادركني، يا مهدي عجل علي ظهورك در بيشتر ادبيات روز مره رزمندگان دفاع مقدس بسيار مشهود و زبانزد خاص و عام است.

- بيرق‌ها كه نمادهاي هر سازمان و لشكرهائي محسوب مي‌شود تماما با تراكم پنج مفهوم بيانگر روح اعتقادي رزمندگان اسلام بوده و در اين فراواني (پنج مفهوم) اساس اعتقادي دفاع مقدس تبلور يافته است.

(لااله الاالله – محمد رسول الله – يا حسين – يا مهدي ادركني – يا ابوالفضل العباس)

- شعارهاي نوشته شده بر روي سينه، پيشاني بند و شانه‌هاي رزمندگان يكي ديگر از نمادهاي غير قابل انكار تاثير اعتقادي مهدويت بر رزمندگان است كه در كلمات و مفاهيم متعددي تبلور يافته است، همانند (تا كربلا راهي نمانده – يا مهدي ادركني – سربازا امام زمان – پيش به سوي حرم حسيني)

- دعاي فرج امام زمان در تمام نمازهاي يوميه رزمندگان بدون استثناء تبلور خاصي داشته است كه بي‌شك منبعث از اعتقاد به مهدويت و قيام جهاني حضرت وليعصر دارد.

- شعارهاي رزمنده‏هاي ما كه با سلاح «يا مهدي» و «يا حسين» و... به صفوف دشمن حمله مي‏كردند و با سردادن اين شعارها بصورت اعتقادي مي‌جنگيدند نماد هميشگي داشته است.

- بسياري از رزمند‏گان براي يافتن ارتباط معنوي و حتي ديدار و ملاقات با حضرت بقية‏الله عجل الله تعالي فرجه الشريف در جبهه‏ها حاضر مي‏شدند. آنان با مناجات‏هاي شبانه با آن حضرت و فرياد‏هاي روزانة «يا مهدي ادركني» در هنگام نبرد، اعتقاد به مهدويت را در خود عميق‏تر مي‏كردند.

وصيت‏نامه‏اي به طور ميانگين، چهار بار به نام امام، ولايت، امام زمان آمده

- يك پژوهش آماري در تعدادي از وصيت‏نامه‏هاي شهدا نشان مي‏دهد كه در هر وصيت‏نامه‏اي به طور ميانگين، چهار بار به نام امام، ولايت و امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف و تبعيت محض از ولايت فقيه ذكر شده است. در اين وصيت‏نامه‏ها، خاطرات و دست‏نوشته‏هايي كه از دوران دفاع مقدس از آن عزيزان سفر كرده برجاي مانده، دريايي است از فرهنگ مهدويت كه ارتباط‏ها، و حتي ملاقات‏ها و زمزمه‏هاي دلتنگي زيادي در آن‏ها موج مي‏زند.

- پژوهشهاي ديگر آماري مبتني بر نامه هاي آزادگان بيانگر اين مفهوم است كه اكثريت قريب به اتفاق آزادگان عزيز با توكل بر ائمه متحمل سختيها شده اند و صبر و بردباري خود را صرفا براي ظهورحضرت بر خود آسان مي نمودند و اين مطالب در نامه ها بسيار مشهود است.

مجال نيست اينها نمونه هائي از درياي بي پايان اعتقاد به مهدويت و حضرت ختمي مرتبط است كه در دل دفاع مقدس نهفته است.

امام خميني در باره جنگ اعتقادي فرمودند: «اين جنگ، جنگ اعتقاداست،جنگ ارزشهاي اعتقادي انقلابي و ما در مقابل ظلم ايستاد ايم.»

مقام معظم رهبري در اين زمينه مي‏فرمايد:

خيلي از بزرگان ما در همين دوران غيبت آن عزيز و محبوب دل‏هاي عاشقان و مشتاقان را از نزديك زيارت كرده‏اند؛ بسياري، از نزديك با او بيعت كرده‏اند، بسياري از او سخن دلگرم‏كننده شنيده‏اند، بسياري از او نوازش ديده‏اند و بسياري ديگر بدون اين كه او را بشناسند، از او لطف و محبت ديده‏اند و او را نشناخته‏اند. در همين جبهه‏هاي جنگ تحميلي، جوان‏هايي كه در لحظه‏هاي حساس، احساس نورانيت و معنويت كرده‏اند، لطفي از غيب به سوي دل‏هاي خودشان حس و لمس كرده‏اند، نشناختند و نفهميدند ... پيوند ميان بسيجيان عزيز و حضرت ولي عصر مهدي موعود عجل الله تعالي فرجه الشريف عزيز يك پيوند ناگسستني است(7)

سرلشكر حسن فيروزآبادي مي‏گويد: «همه آن‏هايي كه جبهه رفتند، تربيت شده انتظار مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف بودند؛ همان چيزي كه باعث شد جوان ايراني، جنگ‏‏جو باشد (8)

امام خميني رحمه الله عليه در اين باره مي‏فرمايد:

«پنجاه سال عبادت كرديد؛ قبول باشد. يك روز هم يكي از اين وصيت‏نامه‏ها را بگيريد و مطالعه‏كنيد18. گوشه‏اي از اين وصيت‏نامه‏ها به اين مطلب اختصاص دارد كه اداره كننده اين جنگ، امامان معصوم عليهم السلام به ويژه امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف مي‏باشد؛

مقام معظم رهبري مي‏فرمايد:

ما غريبانه جنگيديم. در دورة جنگ، ارتش ما غريب، سپاه ما غريب، بسيج ما غريب بود. كساني كه مي‏خواستند حقيقتاً جانفشاني كنند، با غربت مي‏جنگيدند. از چه جهت غريب؟ از اين جهت كه هيچ نقطة دنيا با ما موافق نبود... . همة كشورهاي اروپاي شرقي از عراق حمايت مي‏كردند و به او سلاح و امكانات مي‏دادند (9)

آري؛ تنها چيزي كه با وجود دشمنان بسيار زياد و امكانات بسيار كم، ملت ايران را شكست‏ناپذير كرد، اميدواري آنان به پيروزي اسلام بر كفر بود. همين اميدواري آنان بود كه عقيدة آن‏ها به راه و مكتبشان را روز به روز محكم‏تر مي‏كرد. آنان با لمس كردن عنايات الهي و امدادهاي غيبي و توجهات امام معصوم عليهم‏السلام باور داشتند كه برحق هستند و دست ديگري هست كه اين جنگ را هدايت مي‏كند و سنگر به سنگر پيروزي نصيب آن‏ها مي‏نمايد.

رهبر معظم انقلاب در اين باره مي‏فرمايد:

در روز پانزدهم دي ماهِ سال 1359 من اين احساس را واقعاً در خود وجدان كردم كه صاحب اين ميدان، صاحب اين بيابان‏ها، صاحب اين صحنه پرشور و عظيم (اشاره به جبهه‏هاي جنگ) ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف است و بي‏گمان امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف هم‏اكنون با جسم و حضور جسمي و بدني‏اش، يا با توجهش، در ميان اين جنگاوران و جنگجويان است (10)

اگر اعتقاد به مهدويت و امامت آقا امام زمان در جنگ نبود، امكان نداشت اين ارتش با اين وضع و سپاه كم سن و سال با اين فرماندهان جوان و آموزش نديده و اين نيروهاي بدون سلاح و آموزش و ضعف شديد تسليحات و مهمات بر اين لشكرهاي تا بن دندان مسلح عراق و قدرتهاي بزرگ به پيروزي برسند و اين پيروزي در آخرين نامه رئيس رژيم عفلقي عراق چنين خود نمائي كند ( همان كه خواستيد محقق شد ) مگر نبود كه چرخاننده اصلي جنگ الطاف الهي و عنايات امامان و به ويژه امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف بوده‏اند.

اين نكته (برجسته) است كه اگر به سن و سال فرماندهان جنگ در رده‏‏هاي مختلف توجه كنيم مي‏فهميم كه گردانندگان به ظاهر دسته اول جنگ، بين بيست تا سي سال سن داشته‏اند؛ براي نمونه شهيد خرازي در سن 27 سالگي، شهيد عليرضا موحد دانش در سن 25 سالگي، شهيد حاج محمد ابراهيم همت در سن 28 سالگي و شهيد حسن باقري در سن 25 سالگي به شهادت رسيده‏اند. علاوه بر فرماندهان جنگ بيشتر كساني كه وارد ميدان نبرد شدند، در سن كم و در بهار عمر خود بودند.

خاطرات شهداي عزيز ما مملو است از داستان‏ها و خاطراتي كه برخي از مشتاقان به خاطر سن كم و عشق به دفاع از دين خود، در شناسنامه‏هايشان دست مي‏بردند، تا مشكل سني خود را حل كنند. امثال حسين فهميده و مسعود كمالي‏نياهاي سيزده ساله و بهنام محمدي‌ها در جاي جاي جبهه‏ها كم نبودند كه جاذبة معنوي نايب امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف قلوب عاشق آنان را جذب كرد و راهي ميدان‏هاي نبرد شدند. اگر كسي ادعا كند همه اين‏ها به تنهايي توانستند جنگ را اداره كنند، اولين چيزي كه اين ادعا را رد مي‏كند، سن كم رزمنده‏ها مي‏باشد. طبق آمار، «15200 تن از شهداي دفاع مقدس، بين 14 تا 24 سال سن داشته‏اند. (11)

همين افراد با سنين كم خود، حماسه‏‏ها آفريدند؛ چون مي‏دانستند اين جنگ، بين اسلام و كفر است و سرانجام، اسلام است كه پيروز مي‏شود. آنان، عقيده داشتند، پرچم اسلام در آينده‏اي نه چندان دور به وسيلة امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف بر كل عالم سايه مي‏افكند و خودشان را سربازان امام زمان مي‏دانستند و در اين راه، تمام سعي و تلاش خود را به كار مي‏بستند و از مصاديق بارز اين آية شريف شدند كه: (إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا). (12)

پي‌نوشت:

۱- در مكتب جمعه ، صص ۲۰۲ و ۲۰۱، ۵۹/۴/۶
۲- خطبه‏ هاى نماز جمعه، رسالت ۶۷/۱/۱۲
3- در مكتب جمعه، ص ۲۵۰، ۶۰/۳/۲۹
4 - اين حديث را همه چهارده معصوم بيان كرده‏اند ودر كتب عامه و مصادر شيعي آمده است: «يملا الارض قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و جورا».
5 - رحيم كارگر «انتظار و انقلاب» فصلنامه انتظار، سال اول، شماره دوم، ص126 ـ 146.
6 - مسعود پورسيد آقايي، تاريخ عصر غيبت، قم، انتشارات حضور، 1379ش، ص376.
7 - مرتضي نائيني «جان و جانان» فصلنامه انتظار موعود، سال اول، شماره دوم، 1380، ص19 ـ 60..
8 - خبرنامه همايش دكترين مهدويت، شماره هشتم، ص16.
9 - محمدباقر حيدري كاشاني، نسل طوفان، قم، زلال كوثر، چاپ دوم، 1386ش، ص83، (به نقل از لايه‏هاي پنهان جنگ)
10 - ويژه‏نامه حماسه فتح خرمشهر، ص27، (به نقل از لايه‏‏هاي پنهان جنگ)
11 - ماهنامه فرهنگي اجتماعي فكه، ش38، ص 1.
12 فصلت(41): 30 .............

منبع:

وبلاگ سردار سوداگر؛ http://defaemogadas.persianblog.ir/post/94/

شنبه|ا|29|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبكه خبر دانشجو]

[مشاهده در: www.snn.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 303]