يكسال از خيزش اسلامي مردم بحرين گذشت

واضح آرشیو وب فارسی:جمهوري اسلامي: يكسال از خيزش اسلامي مردم بحرين گذشت
قيام مردم بحرين در روز دوشنبه 25 بهمن 1389 (14 فوريه 2011) به تأسي از انقلابهاي پيروزمردم تونس و مصر، از سوي جوانان بحريني با عنوان "روز خشم" آغاز شد.
تظاهرات مسالمت‌آميز مردم بحرين با حمله نيروهاي امنيتي به خشونت كشيده شد. در اولين روز تظاهرات بحرين يك جوان 21 ساله به نام "عبدالهادي علي المشيمع" شهيد و 20 تن ديگر زخمي شدند. با اين خشونت غيرمنتظره حكومت، اعتراضات خياباني اوج گرفت و به شهرها و مناطق ديگر نيز سرايت كرد. اما در روز دوم انقلاب نيز يك نفر ديگر شهيدت و چند نفر زخمي شدند.
همزمان با آغاز اعتراضات، هفت جمعيت سياسي بحرين بيانيه‌اي صادر كردند كه در آن آمده بود: "وظيفه سياسي ما اقتضا مي‌كند كه خواستار تسريع در روند تغييرات در همه جنبه‌ها و نيز انتقال به حاكميت قانون شويم؛ حاكميت قانون همان نظام دموكراتيك است كه مردم در يك همه پرسي آن را تاييد كردند و بر ماده نخست قانون اساسي مبني براينكه مردم مي‌توانند حكومت خود را انتخاب كنند، تاكيد مي‌كند. زمان انجام تغييرات گسترده و بازسازي كشور بر پايه آزادي، دموكراسي، عدالت و دولت قانون فرا رسيده است".
خواسته‌هاي ابتدايي مردم
خواسته‌هاي مردم در روزهاي اول انقلاب عبارت بود از:
ـ ايجاد تغييرات و اصلاحات سياسي
ـ آزادي فعالان زنداني
ـ بازگشت فعالان تبعيدي
توقف اعطاي تابعيت سياسي
اما خشونت حكومت باعث شد كه مردم از خواسته‌هاي فوق عبور كنند و سطح مطالباتشان را افزايش دهند. مردم به دولت اعلام كرده بودند: "اعتراضات ما تنها براي اصلاحات و از بين رفتن تبعيض است و قصد براندازي حكومت را نداريم، ولي اگر تنها يك نفر از معترضين كشته شود ديگر به كمتر از تغيير رژيم رضايت نخواهيم داد".
همانطور كه گفته شد يكي از مهمترين دلايل اعتراضات مردم در انقلاب بحرين، "اعطاي تابعيت وسيع سياسي به اتباع بيگانه با هدف شكستن اكثريت شيعي اين كشور" بود.
در حالي كه در سال 1380 بحريني‌ها 4/62 % جمعيت اين كشور را تشكيل مي‌دادند و معادل 6/37% نيز اتباع خارجي بودند، اعطاي وسيع تابعيت باعث شد كه مطابق برآورد دولتي در سال 86 معادل 52/49% از كل جمعيت اين كشور اتباع خارجي باشند. بسياري از اين خارجيها، اعراب آفريقايي و اهالي شبه قاره هند هستند كه يا سني و يا غير مسلماناند.
اعطاي تابعيت گسترده به اين افراد، علاوه بر آن كه به بحران بيكاري در اين كشور دامن زده، مشكلات عديده اجتماعي نيز براي جامعه كوچك بحرين به وجود آورده است.
تعليق فعاليت فراكسيون شيعيان در مجلس
فراكسيون "وفاق ملي" متشكل از 18 نماينده شيعه در مجلس بحرين روز سه شنبه 26 بهمن 1389 در اعتراض به كشته شدن يك شهروند بحريني در تظاهرات روز اول، فعاليت خود را به حالت تعليق درآورد.
اعضاي اين فراكسيون روز 8 اسفند كناره‌گيري خود از مجلس را قطعي نمودند و اعلام كردند كه مجلس ديگر مشروعيت دارد.
ميدان اللؤلؤ، ميدان التحرير منامه
هزاران نفر از مردم بحرين در دومين روز انقلاب، با الگوگيري از جوانان متحصن در "ميدان التحرير" قاهره، در "ميدان اللؤلؤ" منامه تجمع كردند. در حالي كه منابع بحريني تخمين مي‌زدند كه بيش از 100هزار نفر در "ميدان لؤلؤ" جمع شده باشند تعدادي جيپ و كاميون ارتشي در اطراف اين ميدان موضع گرفتند.
با غروب آفتاب در بحرين، شهروندان معترض بحريني چادرهاي خود را در "ميدان اللؤلؤ" برپا كردند. آنان با نصب پلاكاردهايي در اطراف ميدان، خواستار كناره‌گيري خاندان حاكم از قدرت و عقوبت قاتلان شهدا شدند.
"عبدالرؤوف الشايب" دبيركل جنبش الخلاص گفت: "تجمعات و تظاهرات مردم به دعوت هيچ حزب و گروه و جمعيتي نيست. مردم به صورت خودجوش آمده‌اند و تنها سقوط نظام را مي‌خواهند. وي افزود: "پادشاه گفته است كه قصد دارد ساختار دولت را اصلاح و مجلس را منحل كند؛ ولي مردم معترض به هيچ عنوان زير بار اصلاحات ادعايي نخواهند رفت. آنها مي‌خواهند حكومتي آزاد و دموكراتيك داشته باشند ".
با اوج‌گيري اعتراضات مردمي، "حمد بن عيسي آل خليفه" با حضور در تلويزيون بحرين ضمن تسليت به خانواده‌هاي دو شهيد روزهاي اول انقلاب، اعلام كرد كه براي بررسي شهادت اين دو نفر، كميته تحقيق تشكيل داده است و مسببان مجازات خواهند شد. وزير كشور بحرين هم مدعي شد: "قاتلان شهداي ديروز منامه بازداشت شده و در حال بازجويي هستند".
اما "علي مشيمع" يكي از فعالان سياسي بحرين گفت: "ما با قطع و يقين مي‌دانيم كه اينگونه مسائل از خود ديوان پادشاهي نشأت مي‌گيرد".
"نبيل رجب" فعال حقوق بشري بحرين گفت: "سخنان ديشب پادشاه بحرين بسيار دير بيان شده و در پي خشونت اعمال شده از سوي حكومت بحرين در تظاهرات ديروز، مردم اين كشور به فكر تغييرات اساسي و بنيادين در نظام سياسي اين كشور هستند. يكي از اين تغييرات اساسي اين است كه ديگر انتخاب مسوولان رده بالاي حكومت نبايد توسط پادشاه انتخاب شوند".
در همان اولين روزهاي قيام، بسياري از مردم منامه از حضور در محل كار خود خودداري كردند و گفتند كه وظيفه خود مي‌دانند كه در مراسم تشييع و نيز در ميدان اللؤلؤ حضوري فعال داشته باشند. شركت ارتباطي "زين" هم 50 تن از كاركنان خود را به جرم حضور در مراسم تشييع شهدا از كار اخراج كرد. در روزها و ماههاي بعد دامنه اخراج شهروندان شيعه از ادارات و مراكز بحريني بسيار وسعت يافت و به صدها تن رسيد.
مردم معترض بحرين در شعارها، نمادها و پلاكاردهاي خود تأكيد كردند كه: "لاشيعية، لاسنية، بحرينية بحرينية" و بدين ترتيب طايفه‌اي بودن اعتراضات را رد كرده و اعلام داشتند كه براي منافع كشور و حقوق همه مردم بحرين قيام كرده‌اند.
ژست آمريكا و بيانيه وزارت خارجه بحرين
روز چهارشنبه 27 بهمن "فليپ كراولي" سخنگوي كاخ سفيد از دولت بحرين خواست به وعده‌هاي خود در مورد اصلاحات عمل كند و در مورد برخورد خشونت‌بار نيروهاي امنيتي با معترضان به تحقيق بپردازد.
وزارت امور خارجه بحرين نيز در واكنش به اعتراضات جهاني بيانيهاي رسمي صادر و اعلام كرد:
ـ اعتراضهايي كه در بحرين ديده شد تنها در كشورهاي دموكراتيك ديده مي‌شوند. كشور پادشاهي بحرين هيچوقت از زور عليه مردم كشورش استفاده نخواهد كرد.
ـ برنامه اصلاحات و تغيير هنوز در دستور كار پادشاه بحرين است. اين تغييرات شامل "تضمين تقسيم قدرت"، "رعايت اصول حقوق بشر" و "آزادي بيان" است.
ـ كميته ويژهاي به رياست معاون نخست‌وزير جهت تحقيق براي مرگ دو جوان بحريني تشكيل شده است. اين كميته كار خود را بي‌طرفانه و صادقانه انجام خواهد داد. وزارت كشور هم بسرعت كساني كه مشكوك بودند كه در قتل آن دو جوان دست داشتند را دستگير كردند.
ـ آزادي بيان با رعايت "قانون اساسي" و "قوانين كشور بحرين" حق همه مردم است و بايد از سوي همه مورد احترام قرار بگيرد.
ميدان لؤلؤ به خون كشيده شد
اما تنها يك روز بعد، دولت بحرين بر خلاف اظهارات فوق، در اقدامي ناجوانمردانه با حمله به ميدان اللؤلؤ مردم را به خاك و خون كشيد. پليس و نيروهاي امنيتي رژيم بحرين ساعت سه بامداد روز پنجشنبه 28 بهمن 1389 (17 فوريه 2011) به وقت منامه، با حمله ناگهاني به معترضاني كه در ميدان اللؤلؤ شهر "منامه " تحصن كرده بودند، دستكم چهار نفر از آنها را به شهادت رساندند و بيش از يكصد نفر را نيز زخمي كردند اين نيروها بدون هشدار قبلي ناگهان به سمت تحصن‌ كنندگان حمله ور شدند و به آنها تيراندازي نموده و گاز اشك‌آور نيز شليك كردند. گروهي از اين تحصن‌كنندگان ـ اعم از زن، مرد و كودك ـ در خواب بودند كه به ناگاه نيروهاي امنيتي به سمت آنها يورش بردند.
دو تن از زخمي‌هاي اين هجوم نيز بعداً به شهادت رسيدند و تعداد شهداي ميدان به شش نفر افزايش يافت.
ميدان اللؤلؤ بحرين پس از هجوم پليس، به وسيله نيروهاي سركوبگر بحرين بسته شد و از حضور آمبولانس‌ها در آن جلوگيري گرديد. پزشكان حاضر در اين ميدان با وسايل ابتدايي به مداواي مجروحان پرداخته و با پاره كردن لباس‌ها و درست كردن باندهاي زخم، محل جراحت مجروحان را بستند.
نيروهاي امنيتي بحرين همچنين با يورش به بيمارستان سلمانيه كه مجروحان سحرگاه در آن بستري بودند، پزشكان و كادر پرستاري اين مركز درماني را در حالي كه مشغول مداواي مجروحان بودند، مورد ضرب و شتم شديد قرار دادند. اين بيمارستان تا قبل از اين در محاصره كامل نيروهاي بحرين قرار داشت.
"شيخ خالد بن احمد آل خليفه" وزير خارجه بحرين در توجيه سركوب مردم در ميدان اللؤلؤ گفت: "خشونت‌ها و تيراندازي‌هاي صورتگرفته قابل‌ تأسف اما لازم بود".
وي اين سخنان را در كنفرانسي مطبوعاتي كه به همراه وزير خارجه امارات و همچنين دبيركل شوراي همكاري خليج فارس برگزار كرد اظهار داشت.
اعضاي شوراي همكاري خليج فارس شامگاه 28 بهمن 1389 نشست فوق‌العادهاي در منامه برگزار كردند. اين شورا در پايان نشست خود با انتشار بيانيه‌اي از اقدام دولت پادشاهي بحرين در سركوب مردم معترض و كشتار آنان حمايت كرد!
ـ حضور فعال زنان بحريني در اعتراضات
يكي از وجوه مميزه انقلاب بحرين، حضور بشدت فعال بانوان بحريني در صفوف مبارزات است. اين بانوان ـ كه به شكل يكدست محجبه بودند، ـ در تمامي مراحل اعتراض به خاندان آل‌خليفه در كنار شوهران، برادران و فرزندان خود قرار داشتند.
"آيت‌الله شيخ عيسي قاسم" دبيركل جبهه الوفاق و از علماي بحرين با اظهارات شديداللحني اقدام حاكمان بحرين در كشتار مردم را محكوم كرد و گفت: "اين مردم چرا كشته شدند؟ اين افراد بيگناه، اعم از زن و مرد و پير و كودك و شيرخواره كه به شكلي مسالمتآميز بر روي زمين فرش گسترده بودند در اواخر شب محاصره شدند و مورد هجوم مسلح قرار گرفتند تا كشتارگاهي وحشتناك آفريده شود و خونهاي پاكي جاري گردد".
وي در نماز جمعه 29 بهمن منامه، مسؤوليت اين فجايع را متوجه دولت دانست و گفت: "اين حمله از سوي چه كساني صورت گرفت؟ از سوي حكومتي كه مسؤول رعايت حال شهروندان و محافظ جان و امنيت مردم است. اين قتلگاه سهواً يا به اشتباه ايجاد نشد. اين كار عمداً و با تصميم قبلي صورت گرفت و تمام قرائن و شواهد حاكي از آن است كه اين عمليات نه براي متفرق كردن مردم بلكه براي كشتن و قلع و قمع كردن متحصنان انجام شد و هدف از آن، زهرچشم گرفتن از مردم و نشان دادن قساوت قلب بود".
وي با اشاره به اينكه خشونت، راه اصلاح نيست گفت: "اگر روشهاي خشونت‌آميز براي ساكت كردن مردم مفيد بود در طول اين سالها كه حكومت دائماً در حال اعمال خشونت عليه مردم بود اين روشها پاسخ ميداد. اما اين كارها فايدهاي ندارد و نمي‌تواند ملت را ساكت كند. ما به تمام جهانيان، به سازمان ملل متحد، به مؤسسات حقوق بشري، و به وجدانهاي انساني اعلام مي‌كنيم كه حكومت ما را در بين دو كار مخيّر كرده است: يكي اينكه كاملاً تسليم شويم و بند بردگي را بر گردن خويش بياندازيم و ديگر اينكه مورد تصفيه طائفي قرار گيريم و قتلگاهها يكي پس از ديگري به مسلخ و قتلگاه كشيده شويم. و مسؤوليت اين وضعيت بر عهده جهانيان است".
سخنان شيخ عيسي قاسم بارها با شعارهاي "هيهات منا الذله"، "الله اكبر"، "النصر للإسلام"، "شيعه و سني برادرند"، لن نركع الا لله" و "بالروح بالدم نفديك يا بحرين" همراه شد.
روز شنبه 30 بهمن 1389 و به دستور وليعهد بحرين، ارتش از ميدان الؤلؤ و كليه خيابانهاي منامه عقب‌نشيني كرده و امنيت اين شهر به پليس سپرده شد.
با رفتن تانكها، مردم دوباره به ميدان الؤلؤ برگشتند و چادرهاي خود را برافراشتند. بعد از نماز عشاي شنبه، تحصن عمومي در ميدان با سخنراني "شيخ علي سلمان" آغاز شد. مردم گقتند كه اين تحصن را تا اجراي كليه مطالبات ادامه خواهند داد.
خواسته‌هاي معترضان و نيز متحصنان ميدان اللؤلؤ به شرح زير اعلام شد:
ـ استعفاي دولت
ـ آزادي زندانيان سياسي
ـ پيگيري اوضاع مفقودين حوادث اخير
ـ محاكمه وزيران كشور و دفاع و قاتلان شهداي حوادث اخير
ـ تشكيل دولت نجات ملي با رأي مردم به عنوان تضميني براي آغاز مذاكره مستقيم
ـ بهبود اوضاع اقتصادي مردم
ـ منع اعطاي تابعيت سياسي به غيربحريني‌ها
ـ تبديل پادشاهي خاندان آلخليفه به پادشاهي مشروطه.
ـ سفر پادشاه بحرين به عربستان
"حمد بن عيسي آل خليفه" ديكتاتور بحرين روز 4 اسفند 1389 براي انجام برخي گفت وگوهاي محرمانه با سران رژيم سعودي، در سفري غير منتظره وارد رياض شد.
اين در حالي بود كه سه گردان وابسته به ارتش عربستان با حضور در مناطق شرقي اين كشور، در نزديكي مرز آبي بحرين مستقر شدند تا در صورت نياز و در لحظه صدور دستور، از راه پل "ملك فهد" ـ كه تنها راه ارتباطي زميني ميان عربستان و بحرين است ـ گذر كرده و به نيروهاي رژيم بحرين در كشتار معترضين كمك كنند.
پيش از اين نيز مقامات ارشد سعودي و اماراتي اعلام كرده بودند كه در كنار رژيم حاكم بحرين ايستاده و هر گونه حمايت لازم و مورد نياز اين رژيم براي مقابله با معترضين و قتل عام آنان را فراهم خواهند كرد.
پادشاه بحرين در پي تقاضاي مردم در قبال بازخواست عوامل كشتار معترضان، روز 7 اسفند چهار وزير را بركنار كرد. اين وزيران شامل "شيخ احمد بن عطيه‌الله آل خليفه" وزير امور نخستوزيري، "فيصل الحمر" وزير بهداشت، "فهمي الجودر" وزير امور آب و برق و "شيخ ابراهيم بن خليفه آل خليفه" وزير مسكن ميشوند كه به نظر پادشاه، مسبب بحران فعلي بحرين هستند.
در پي تقاضاهاي مكرر پادشاه و وليعهد بحرين براي مذاكره با مخالفان، گروههاي معارض آغاز هرگونه گفتگو را مشروط به 4 شرط زير كردند:
ــ انحلال پارلمان و بركناري فوري نخستوزير و هيأت دولت فعلي
ــ محاكمه مسؤولان شهادت شهروندان بحريني
ــ تشكيل دولت موقت ملي براي برگزاري انتخابات مجلس تدوين قانون اساسي جديد
ــ تشكيل پارلماني منبعث از آراء مردم و داراي تمامي صلاحيتها.
تعدادي از فعالان سياسي بحريني تأكيد كردندكه اگر حكومت به خواسته‌هاي انقلابيون تن ندهد، نافرماني مدني آغاز خواهد شد.
يك روزنامه انگليسي فاش كرد "ملك عبدالله" به "حمد بن عيسي آل خليفه" پادشاه بحرين گفته كه اگر نتواند موج انقلاب را فروبنشاند، اين كشور با اعزام 10 هزار نيروي امنيتي اين كار را انجام خواهد داد، چرا كه به هيچ وجه دوست ندارد اين اعتراضات دامنگير اين كشور نيز بشود.
برغم اين تهديد كه در برخي از رسانه‌هاي بحريني نيز منعكس شد، مردم اين كشور شنبه 14 اسفند 1389 بلندترين زنجيره انساني را از ميدان شهداي منامه تا مسجد الفاتح اين شهر تشكيل دادند. ميدان و مسجد الفاتح محل تجمع طرفداران شاه بحرين در آن روزها بود.
تشكيل ائتلاف "همپيماني براي جمهوري"
در حالي كه "گروه جوانان 14 فوريه" روز 17 اسفند خواستار الغاء پادشاهي و ايجاد نظام جمهوري در بحرين شدند، ائتلاف سياسي جديد مخالفان بحرين هم از تلاش خود براي لغو پادشاهي در اين كشور و ايجاد نظام جمهوري خبر داد. اين ائتلاف سياسي با عنوان "همپيماني براي جمهوري" متشكل از سه گروه "جريان وفاداري اسلامي"، "جنبش حق" و "جنبش احرار" است.
اين سه گروه سياسي در بيانيه مشتركي اعلام كردند كه ائتلاف آنها گزينه سرنگوني نظام موجود در بحرين و ايجاد نظام جمهوري دموكراتيك را در دستور كار قرار داده و خواهان تغيير مسالمت آميز از طريق نافرماني مدني است.
حمايت آمريكا از رژيم آل خليفه
وزير دفاع آمريكا روز 20 اسفند 1389 با اعلام حمايت از خاندان آل خليفه در برابر قيام‌ مردم اين كشور وارد منامه شد. "رابرت گيتس " پس از شركت در نشست ناتو در بروكسل در سفري غيرمنتظره عازم منامه شد. "جف مورل " سخنگوي هيئت همراه رابرت گيتس هدف از سفر وزير دفاع آمريكا به بحرين را اطمينان بخشيدن به رهبران بحريني نسبت به حمايت واشنگتن از آنها و ترغيب به ضرورت انجام گفت‌وگو با گروه‌هاي معارض دانست. وي افزود: رابرت گيتس احساس كرد كه ضرورت دارد با پادشاه بحرين و ولي‌عهد آن درباره اوضاع كنوني در اين كشور و منطقه گفت‌وگو كند.
هدف واقعي سفر وزير آمريكايي به بحرين چند روز بعد معلوم شد؛ زماني كه ارتش سعودي بحرين را اشغال كرد؛ ميدان اللؤلؤه تخريب شد؛ و قلع و قمع مخالفان آغاز گرديد. به اعتقاد ناظران سياسي، تمام اين اتفاقات با چراغ سبز گيتس صورت پذيرفت.
ورود نظاميان عربستان به بحرين براي سركوب مردم
روز 23 اسفند 1389 صدها تن از نيروهاي امنيتي سعودي به‌منظور سركوب انقلاب مردمي وارد بحرين شدند. اين نظاميان، اولين گروه از نيروهاي كشورهاي شوراي همكاري خليج فارس ـ موسوم به "سپر جزيره" ـ بودند كه به‌منظور آنچه "حفظ نظام " در منامه مي‌ناميدند، وارد بحرين شدند. شايع بود كه به نيروهاي سعودي قبل از اعزام، گفته شده است كه معترضان بحرين كافر هستند و مي‌توانيد آنها را بكشيد.
وزير خارجه امارات هم تأييد كرد كه كشورش روز 23 اسفند 500 نيروي امنيتي به بحرين اعزام كرده است تا دولت بحرين را در سركوب تظاهرات اعتراض‌آميز مردم ياري دهند!
ناظران اين كار را اشغال بحرين خواندند و با توجه به اينكه معاهده كشورهاي خليج، درباره استفاده از سپر جزيره در صورت حمله خارجي به يكي از اعضاي شوراي همكاري بوده است، استفاده از ارتش عربستان را خلاف قوانين شوراي همكاري دانستند.
اعلام حالت فوق‌العاده به مدت سه ماه
روز 24 اسفند "حمد بن عسي آلخليفه" شاه بحرين به مدت 3 ماه در اين كشور، حالت فوق‌العاده اعلام كرد. با اين اعلام، قلع و قمع شديد آغاز شد و در همان روز، چهار نفر از شهروندان بحريني در هجوم نيروهاي سعودي به منطقه "الستره" به شهادت رسيدند و حدود 200 نفر مجروح شدند.
"شيخ حسن عيسي" از نمايندگان مستعفي مجلس گفت: دولت بحرين با كمك ارتشهاي خارجي و در سايه حكومت نظامي و حالت فوق‌العاده، مي‌خواهد دست به قتل عام مردم بزند.
"شيخ علي الهاشمي" از علماي بحرين و تعدادي ديگر از روحانيون بحريني در تماس با برخي مراجع درخواست صدور فتواي جهاد عليه نيروهاي اشغالگر سعودي كردند.
همچنين با اعلام "شيخ فاضل ذاكي" عضو مجلس علمائي كه از مردم درخواست كرده بود هيچكس در خانه نماند، هزاران نفر به سوي ميدان اللؤلؤه حركت كردند.
كشتار مردم در ميدان لؤلؤ
روز 25 اسفند 1389 تانكهاي سعودي با حمله مجدد به ميدان الؤلؤ، مردم متحصن را قلع و قمع كردند و چادرهاي آنان را آتش زدند. همچنين ارتش بحرين به مدت يك ماه حكومت نظامي اعلام كرد كه بر مبناي آن، ايجاد هرگونه تجمع ممنوع بوده و از ساعت 16 الي 4 بامداد منع آمد و شد برقرار است.
در همان روز وزارت آموزش وپرورش بحرين با انتشار بيانيه‌اي كه توسط تلويزيون اين كشور پخش شد اعلام كرد: "مدارس، دانشگاهها و مهدكودك‌هاي دولتي و خصوصي تا اطلاع ثانوي تعطيل است". بورس بحرين هم اعلام كرد كه اين بخش مالي كشور به دليل حالت فوق العاده، تعطيل است. بيمارستان السلمانيه منامه نيز همچنان در محاصره نيروهاي امنيتي بحريني و سعودي قرار داشت. اما مردم بحرين كه از محل تحصن خود بيرون رانده شده‌ بودند تأكيد كردند كه با نيروي جديد به اين ميدان بازخواهند گشت. شهروندان بحريني از مساجد بانگ "حي علي الجهاد" سر مي‌دادند.
روز 26 اسفند 1389 بولدوزرها و ماشين‌هاي سنگين دولتي، اقدام به تخريب ميدان و لوازم و نمادهاي متحصنين كردند. آنان حتي به خودروهاي مردم كه پس از حمله ديروز تانكها و به آتش كشيدن چادرهاي آنان به جا مانده بود هم رحم نكردند.
مظلوميت مطلق
رهبر معظم انقلاب اسلامي در سالگرد امام راحل(ره) درباره مردم بحرين تعبير "مظلوميت مطلق" را به كار بردند و فرمودند: "مردم بحرين در مظلوميت مطلق به سر مي‌برند".
برخي از نشانه‌هاي اين مظلوميت مطلق را مي‌توان در موارد زير ملاحظه كرد:
1- اكثريت مردم بحرين در طول تاريخ تحت سيطره اقليت سني بوده‌اند. اين ملت از حقوق اوليه‌ يك شهروند و از حق تشكيل دولت و حكومت در كشور خود، در خاك خود و در سرزمين خود محروم است.
2- در حالي كه رسانه‌هاي جهان، انقلاب در كشورهاي ديگر را به شكلي انبوه پوشش مي‌دادند و حتي اخبار ميدان التحرير قاهره را لحظه به لحظه مخابره مي‌كردند، رويدادهاي بحرين را بشدت بايكوت كرده، در رابطه با آن سكوت نمودند. به عنوان مثال، وزارت خارجه قطر با ارسال دستور العملي به شبكه الجزيره به اين شبكه خبري دستور داد در خبرهاي خود رويدادها و جناياتي كه رژيم آل خليفه عليه مردم بحرين مرتكب مي‌شود را پوشش ندهد. اين دستور در حالي صادر شد كه مسؤولان قطري بارها بر بي‌طرفي اين شبكه در نقل اخبار و تحولات كشورها تاكيد كرده بودند.
3- مردم مصر حق داشتند كه در "ميدان التحرير" تجمع كنند. مردم يمن هم مي‌توانستند در "ميدان التغيير" نمازجمعه بخوانند و تحصن كنند اما مردم بحرين حتي از محلي براي تجمع محروم هستند.
4- مردم مصر، يمن و ديگر كشورهاي انقلابي با نيروهاي امنيتي هموطن خود روبرو بودند؛ اما مردم بحرين با نيروهاي اشغالگري مواجهند كه اعتقاد دارند معترضان بحرين كافر و مهدورالدم هستند.
5- مردم تونس، مصر و يمن در اعتراضات خود به برخي اماكن حمله كردند. مردم ليبي نيز رسماً دست به اسلحه بردند و با قذافي وارد جنگ شدند. اما خيزش مردم بحرين، مسالمت‌آميزترين قيام بهار عربي بود. مردم مظلوم بحرين گلوله‌اي شليك نكردند وحتي شيشه‌اي نشكستند اما با سختترين برخوردها مواجه شدند.
6- انقلاب در كشورهاي مختلف، به دليل سني بودن اكثريت جمعيت آنها مورد حمايت علماء و خطباء قرار گرفت؛ اما از آنجا كه اكثريت مردم بحرين شيعه هستند به اين انقلاب انگ طايفه‌گرايي زده شد. گذشته از وهابيوني نظير "شيخ محمد العريفي" كه به عناد با مذهب اهلبيت(ع) معروف هستند، حتي چهره‌اي مانند "شيخ يوسف القرضاوي" كه خود را به عنوان يك روحاني معتدل وانمود مي‌كرد در برابر قيام اسلامي مردم مظلوم بحرين موضع منفي گرفت و آن را "اختلاف شيعه و سني" ناميد. عليرغم همه اين دشمني‌ها، اين قيام يكساله شده و با تمام توان در مقابل رژيم آل خليفه ايستاده و اعلام كرده تا سرنگوني رژيم ظالم و حاميان آن دست از مبارزه برنخواهد داشت.

چهارشنبه|ا|26|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جمهوري اسلامي]

[مشاهده در: www.jomhourieslami.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 184]