اساتيد دانشگاه از انقلاب مي‌گويند؛ جنگ در ابتداي انقلاب به شكل مناظره در دانشگاه‌ها بود

واضح آرشیو وب فارسی:شبكه خبر دانشجو: اساتيد دانشگاه از انقلاب مي‌گويند؛ جنگ در ابتداي انقلاب به شكل مناظره در دانشگاه‌ها بود
اساتيد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرگزاري دانشجو تأكيد كردند: دانشگاهيان و دانشجويان در صحنه‌هاي مختلف انقلاب حضور داشتند؛ يك زمان ميان دو گروه كمونيست و انجمن اسلامي مناظره برگزار مي‌كردند و ...

گروه دين و انديشه «خبرگزاري دانشجو»؛ همزمان با سي‌وسومين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي بر آن شديم تا با جمعي از اساتيد دانشگاه‌هاي كشور گفت‌وگويي پيرامون حوادث و وقايع انقلاب داشته باشيم تا هم خاطرات آنها ماندگار شود و هم دامنه فعاليت‌هاي اين مردم انقلابي شفاف شود؛ اينكه همه آحاد مردم در انقلاب حضور فعال و پرشوري داشته اند.

روستا آزاد: روز ورود امام با پاي پياده خود را به بهشت زهرا رساندم

دكتر روستاآزاد در گفت‌وگو با خبرنگار دين و انديشه «خبرگزاري دانشجو»، در خصوص نقش دانش‌آموزان در پيروزي انقلاب با بيان اينكه در سال 1357 دانش آموز سال آخر دبيرستان خوارزمي بهارستان بوده است، گفت: دبيرستان ما در فعاليت‌هاي مبارزاتي سابقه داشت و چندين بار هم نيروهاي امنيتي با ورود به مدرسه، برخي از دانش آموزان را دستگير كرده بودند؛ لذا اوليا مدرسه مانع ورود دانش‌آموزان به فضاهاي انقلابي مي‌شدند.

وي در ادامه تصريح كرد: ما در دبيرستان خود يك انجمن تشكيل داديم و در محافل خصوصي كه برگزار مي‌كرديم، هركس به بيان مطالب جديدي كه به دستش رسيده بود، مي‌پرداخت.

رئيس دانشگاه صنعتي شريف خاطرنشان كرد: در اين جلسات به بحث راجع به مشكلات اجتماعي و سياسي و راه‌حل هاي آن مي‌پرداختيم و همچنين كتاب‌هاي امام (ره) خصوصا رساله ايشان و كتاب‌هاي دكتر شريعتي را مطالعه مي‌كرديم و در تهيه و چاپ و توزيع اعلاميه نيز فعال بوديم.

روستاآزاد دسته‌جات ميليوني كه در آن فضاي خفقان به خيابان ها مي‌آمدند را انعكاس سخنراني ها و صحبت‌هاي روشنگرانه و نافذ امام دانست و گفت: سخنراني ها و اعلاميه‌هاي امام بارقه‌اي بود كه در آن فضاي بي‌خبري مردم درخشيد و آگاه‌سازي كرد.

وي با اشاره به پيوستن نيروي هوايي به صف مردم گفت: منزل ما نزديك پادگان نيروي هوايي بود و وقتي نيروي هوايي به مردم پيوست ما به همراه ساير دوستان در خيابان پنجم نيروي هوايي مشغول سنگربندي در برابر نيروهاي گارد براي حمايت و محافظت از برادران نيروي هوايي شديم.

رئيس دانشگاه صنعتي شريف ضمن تاكيد بر خلوص و يكپارچگي مردم بيان داشت: بعد از تسليم شدن قره‌باغي و باز شدن در پادگان‌ها، سلاح‌ها بدست مردم افتاد، اما بلافاصله با مديريت امام اسلحه‌ها جمع‌آوري شد.

روستاآزاد درباره روز ورود امام به تهران نيز گفت: آنقدر جمعيت زياد بود كه ديگر حتي موتور هم نمي‌توانست حركت كند؛ بنابراين با پاي پياده در حالي كه باران زمين را گل كرده بود، خود را به بهشت زهرا رسانديم.

ديالمه: هرگز گمان نمي‌كرديم انقلاب با اين سرعت به پيروزي برسد

دكتر نيكو ديالمه نيز به بيان نقش مباني فكري در انقلاب پرداخت.

وي كه در دوران انقلاب دانش‌آموز راهنمايي در مدرسه علوي بوده است، گفت: نوجوانان در آن زمان مطالعه و دقت نظر در مباني نداشتند و فقط به شكل سنتي مذهبي بودند، بنابراين در مدرسه يك گروه مطالعاتي تشكيل داديم و مشغول به شناخت بيشتر افكار و اهداف امام و گروه هاي مقابل ايشان شديم؛ و من به خاطر ارتباطي كه با شهيد ديالمه داشتم بيشتر به فضاي فكري آشنا بودم، بنابراين رهبري اين گروه را در مدرسه به عهده گرفتم.

اين استاد دانشگاه امام صادق (ع) با تاكيد بر الهي بودن اين انقلاب گفت: با توجه به فضاي مذهبي و مبارزاتي خانواده، درباره انقلاب و سرانجام آن بسيار بحث مي‌كرديم و هرگز گمان نمي‌كرديم انقلاب با اين سرعت به پيروزي برسد؛ فقط عنايت الهي بود كه شاه فرار كرد و امام به ايران بازگشتند.

ديالمه افزود: زمان طولاني‌تري براي آگاه سازي كامل مردم نياز بود تا روند انقلاب به حركت جدي‌تري تبديل شود، لكن با شفاف‌سازي و صراحت امام اين روند آنقدر سريع پيشرفت كه براي همه غير منتظره بود.

وي درباره نقش شهيد ديالمه گفت: ايشان جوان مبارزي بود كه نه تنها براي خانواده الگو بود، بلكه طيف وسيعي از دانشجويان و جوانان بدست او با مفاهيم بنيادين انقلاب آشنا شدند.

اين استاد دانشگاه امام صادق (ع) شهيد ديالمه را شهيد احياي تفكر اسلامي خواند و گفت: در فعاليت‌هاي سياسي افراد زيادي در نقطه مبارزه با شاه مشترك بودند، اما صبغه مذهبي نداشتند، شهيد ديالمه سعي در روشن‌سازي مباني فكري امام و مباني ديني داشت و چهارصد ساعت سخنراني او پيرامون تشيع و انقلاب و اسلام گواه اين مدعاست.

ديالمه درباره نقش جوانان در حركت‌هاي اجتماعي گفت: اگر جوانان الگوي خوبي داشته باشند مي‌توانند نقش اساسي ايفا كنند به شرطي كه پشتوانه معرفتي قوي داشته باشند.

وي افزود: جوانان به همان ميزاني كه با مباني اسلام آشنا مي‌شوند، بايد با مباني فكري و اهداف دشمن نيز آشنا شوند.

اين استاد دانشگاه امام صادق (ع) انقلاب اسلامي را حركتي فكري دانست و گفت: هرچند انقلاب در سطحي با احساسات همراه بود، اما در اصل حركتي اعتقادي و با زيربناي فكري بود و كساني كه تحت تاثير احساسات وارد آن شدند وظيفه داشتند به فعاليت هاي خود پشتوانه فكري بدهند.

شاكري: قدرت رهبري امام، مبارزات دانشجويي و مردمي را به هم متصل كرد

همچنين دكتر اقبال شاكري به بيان نقش دانشگاه‌ها در جريان انقلاب پرداخت و گفت: ما در قالب برنامه‌هاي كتابخواني و كوهنوردي به انجام مبارزات انقلابي مي‌پرداختيم.

عضو هيئت علمي دانشگاه صنعتي اميركبير با اشاره به اينكه در سال 55 وارد دانشگاه شده است، درباره پيوستن خود به مبارزات دانشجويي گفت: در آن زمان دانشجويان به دو دسته چپ و راست تقسيم مي‌شدند، من كه از زمان نوجواني با شركت در جلسات مذهبي كرمانشاه با گفتمان انقلاب آشنا شده بودم، سريع جذب طيف بچه‌هاي مسلمان و راست شدم.

وي آغاز فعاليت‌هاي مبارزاتي خود را در كرمانشاه عنوان كرد و گفت: در دبيرستان به حلقه‌هاي مبارزاتي و عقيدتي متصل شدم، اما وقتي به دانشگاه راه پيدا كردم اين فعاليت ها سمت‌وسوي شهري و حتي كشوري پيدا كرد و بسيار گسترده شد.

شاكري درباره روند فعاليت‌هاي مبارزاتي دانشجويان اين دانشگاه گفت: گروهي را در مسجد دانشگاه اميركبير تشكيل داده بوديم و در قالب كتابخواني و كوهنوردي فعاليت مي‌كرديم؛ در مسير كوهنوردي‌ها كه من مسئول آن بودم به بحث درباره مسائل و مشكلات كشور و راه ‌حل اين مشكلات مي‌پرداختيم.

رئيس بسيج اساتيد دانشگاه صنعتي اميركبير افزود: جلساتي هم براي تهيه و توزيع اعلاميه و گوش كردن به نوارها و سخنراني‌ها داشتيم كه مهمترين ابزار آن رساله و اعلاميه‌هاي امام و سخنراني‌ها و كتب دكتر شريعتي بود.

وي در ادامه گفت: همچنين در دانشگاه تظاهرات ضد رژيم ترتيب مي‌داديم و كلاس‌ها را به تعطيلي مي‌كشانديم؛ بارها با گاردي كه نيروي نظامي مستقر در دانشگاه بود، درگير شديم؛ علاوه بر اين، سه بار هم به جرم اعمال خرابكارانه دستگير، و پس از مدت كوتاهي آزاد شدم.

شاكري از شهيدان صبوري، هادي‌پور و وصلاني كه دانشجو بودند، ياد كرد و گفت: در فعاليت‌هاي مبارزاتي دانشجويي، دانشگاه‌هاي تهران، اميركبير، شريف و علم‌وصنعت برنامه‌هاي مشترك داشتند و يكديگر را از جريان كارها باخبر مي‌كردند.

عضو هيئت علمي دانشگاه اميركبير به بيان نحوه اطلاع خود از پيام‌هاي امام پرداخت و گفت: از طريق افرادي چون شهيد مطهري، شهيد غفاري و حضرت آقا كه به صورت مخفيانه با فعاليت‌هاي دانشجويي مرتبط بودند، از پيام‌ها و نظرات امام آگاه مي‌شديم و كارها را از طريق اين بزرگواران كه نقطه اتصال جريانات دانشجويي بودند، هماهنگ مي‌كرديم.

وي درباره نقش جريان دانشجويي در انقلاب خاطرنشان كرد: در دانشگاه گروه‌هاي مبارزاتي مختلفي وجود داشت كه بسياري از آنها از راه صحيح منحرف شدند، اما نيروهاي مبارز دانشجويي متعهد و مومن ابزاري در اختيار انقلاب و اهداف آن قرار گرفتند.

شاكري با اشاره به قدرت رهبري امام افزود: اين قدرت رهبري امام بود كه مبارزات را از سطح دانشگاه‌ها به مردم و خيابان‌ها كشاند؛ تا زماني كه رهبري امام نبود كسي نتوانست مبارزات دانشجويي و مردمي را به هم متصل كند.

رئيس بسيج اساتيد دانشگاه صنعتي اميركبير با تأكيد بر انقلاب‌هاي منطقه گفت: ما بايد تجربيات انقلاب خود را در اختيار جوانان منطقه بگذاريم؛ زيرا آنها محافظه‌كار نيستند و اين جوانان و دانشجويان هستند كه بايد مردم خود را به هدف نهايي برسانند.

وي در ادامه افزود: در صورت اتصال نيروهاي جوان و دانشگاهي به كانون جوشان مبارزات مردمي، جريان‌هاي واپس‌گرا و وابسته نمي‌توانند اين انقلاب‌ها را منحرف سازند.

شاكري در پايان لحظه ورود امام را خاطره‌انگيزترين اتفاق دانست و گفت: من چند روز پيش از ورود امام به كرمانشاه سفر كرده بودم و ديدم كه حتي مردم كرمانشاه، خيابان‌ها را شسته و گل‌باران كرده بودند.

علي‌احمدي: مقر گروهك‌ها در دانشگاه علم‌وصنعت را به كمك مردم تسخير كرديم

دكتر عليرضا علي‌احمدي در جريان گفت‌وگو با خبرنگار دين و انديشه به بيان شرايط منجر به انقلاب فرهنگي پرداخت و گفت: نقطه آغاز انقلاب فرهنگي از دانشگاه علم و صنعت بود و سپس به ساير دانشگاه‌ها تسري پيدا كرد.

وي با بيان اينكه در سال 57 دانشجوي سال اول دانشگاه علم وصنعت بوده است، درباره فعاليت‌هاي دانشجويي خاطرنشان كرد: به محض ورود به دانشگاه به برادران مبارز مسجد دانشگاه علم و صنعت پيوستم و در به تعطيلي كشاندن كلاس‌ها و برگزاري تظاهرات و پخش اعلاميه و همچنين برگزاري كلاس‌هاي عقيدتي و آموزش مبارزات خياباني با آنها همكاري مي‌كردم.

وزير سابق آموزش و پرورش افزود: بسياري از مسئولان دولت نهم و دهم از جمله شخص رئيس‌جمهور و آقاي ثمره‌هاشمي در اين فعاليت‌ها حضور و نقش داشتند.

علي‌احمدي درباره انحراف برخي گروه‌هاي مبارزاتي گفت: در دي ماه 57 با آزادي زنداني‌هاي سياسي به يك مهماني به مناسبت آزادي يكي از زنداني‌ها كه از مجاهدين خلق بود دعوت شديم و در آنجا با هم بحث و گفت‌وگو كرديم و من متوجه شدم آنها در فعاليت‌هاي خود برخي حدود و مسائل شرعي را رعايت نمي‌كنند.

وي ادامه داد: همين نكته باعث شد تا به فعاليت‌هاي اين گروه در دانشگاه حساس شوم و مانع از پيوستن دوستان مبارز به آنها بشوم؛ زيرا در آن زمان هنوز صف مبارزان از يكديگر جدا نشده بود و به دليل عدم شفافيت تشخيص انحراف آنها دشوار بود.

اين استاد دانشگاه علم و صنعت ايران درباره نقش روحانيت در جريان مبارزات دانشجويي گفت: در آن زمان دانشجويان انقلابي علم و صنعت به دليل ارتباط با روحانيت به دانشجويان مرتجع معروف بودند و تحت تاثير همين ارتباط، انجمن اسلامي دانشگاه ما ريزشي تحت عنوان جدايي مجاهدين يا ساير گروهك‌ها نداشت؛ در حالي كه ساير دانشگاه‌ها تا زمان فتح لانه جاسوسي جدايي گروهك‌ها را تجربه مي‌كردند.

علي‌احمدي درباره فضاي بعد از انقلاب دانشگاه‌ها عنوان كرد: سال 58 دانشگاه‌ها جولانگاه گروه‌هاي مختلف از جمله پيكاري‌ها و چريكان فدايي خلق و مجاهدين خلق و مسلمان مبارز و... بوده و تبديل به ميدان جنگ شده بودند، حتي گروه‌هاي مسلح هم وجود داشتند و اسلحه‌هاي خود را در دانشگاه مخفي مي‌كردند.

وي با اشاره به اين مطلب كه در اين فضا نيروهاي انقلابي در اقليت قرار گرفته بودند، تصريح كرد: شرايط بسيار سختي به وجود آمده بود و گروهك‌هاي مختلف با جذب نيرو بر تعداد خود مي‌افزودند؛ صحن دانشگاه هر روز شاهد جولان يك گروه بود و ديگر مجالي براي درس خواندن وجود نداشت و همين امر سرآغاز انقلاب فرهنگي شد.

اين استاد دانشگاه علم و صنعت ايران درباره سرآغاز انقلاب فرهنگي اظهار داشت: نقطه آغاز انقلاب فرهنگي از دانشگاه علم و صنعت بود و سپس به ساير دانشگاه‌ها تسري پيدا كرد.

علي‌احمدي در ادامه يادآور شد: با تشكيل جلسه‌اي تصميم گرفتيم دانشگاه را ببنديم پس با كمك مردم منطقه ساختمان‌هايي كه مقر گروهك‌ها در دانشگاه شده بود را محاصره كرديم و آنها را از دانشگاه بيرون كرديم تا بتوانيم دانشگاه را از چنگ گروهك‌هاي وابسته به نظام سلطه و ملحد و التقاطي خارج كنيم.

وي با اشاره به اينكه اصفهان نسبت به ساير شهرستان‌ها زودتر وارد فاز مبارزه با رژيم شاهنشاهي شد، خاطرنشان كرد: من پس از آنكه رژيم دانشگاه‌ها را تعطيل كرد در اصفهان به ادامه فعاليت‌هاي خود پرداختم.

وزير سابق آموزش و پرورش گفت: با برقراري حكومت نظامي در اصفهان مردم خشمگين‌تر شدند و درگيري‌ها بيشتر شد، نيروهاي امنيتي نيز براي سركوب از نااگاهي برخي افراد سوءاستفاده كردند و آنها را تحت عنوان چماق به دستان به خيابان‌ها و جنگ با مردم كشاندند.

علي‌احمدي با اشاره به اينكه در مدرسه جامع كه معلمان مبارزي داشت مشغول به تحصيل بوده است، تصريح كرد: معلم ديني ما علاوه بر كتاب درسي، رساله امام را نيز تدريس مي‌كرد و معلم ديگري داشتيم كه بسيار شيفته آيت‌الله بهشتي بود و مباني فكري امام را براي ما شرح مي‌داد؛ تحت تاثير اين فضا بود كه شخصيت سياسي ما شكل گرفت.

وي با تاكيد بر تفاوت نسل جوان زمان انقلاب و زمان كنوني گفت: اين تفاوت ها طبيعي است؛ زيرا ديگر فضاي عمومي جامعه فضاي جنگ و مبارزه نيست؛ هرچند مبارزه با نظام سلطه در سطح ديپلماسي و جهادهاي علمي ادامه دارد و جوانان در اين زمينه بسيارخوب عمل مي‌كنند.

اين استاد دانشگاه علم و صنعت ايران در ادامه اظهار داشت: اگر نخبگان و خواص در جهت پشتيباني و تقويت ولايت فقيه حركت كنند، دانشجويان و جوانان به آنها اقتدا خواهند كرد.

علي‌احمدي بيداري اسلامي منطقه را از بركات انقلاب اسلامي ايران دانست و تصريح كرد: اگر مبارزات ايران با رژيم شاه و بعد از آن با نظام سلطه و آمريكا نبود، شايد اكنون اين بيداري شكل نمي‌گرفت.

شيرخدايي: از شهيد مطهري براي حل ‌اختلاف در مورد مبارزات‌ خانم‌ها دعوت ‌كرديم

مرضيه شيرخدايي، استاد دانشگاه الزهرا نيز به شرح فعاليت‌هاي مبارزاتي خود در دانشگاه شيراز پرداخت.

وي درباره آغاز فعاليت‌هاي سياسي خود گفت: سال اول دبيرستان با صادقيه كه فعاليتي شبيه به حوزه داشت آشنا شدم و در كلاس‌هاي مذهبي و عقيدتي آن شركت مي‌كردم، يكي از اساتيد آنجا خانم دباغ از فعالين انقلاب بود، اما بعد از مدتي كلاس‌ها به خاطر فعاليت‌هاي مبارزاتي تعطيل و اعضا اصلي آن دستگير شدند.

اين استاد دانشگاه در ادامه افزود: هم‌كلاسي من در دبيرستان خواهر شهيد رضايي بود كه هر سه برادرش در راه انقلاب به شهادت رسيده بودند و حضور و روشنگري‌هاي او به مدرسه فضاي مبارزاتي مي‌بخشيد.

شيرخدايي با اشاره به فعاليت‌هاي مبارزاتي دانشجويان دانشگاه شيراز گفت: مبارزات دانشگاهي زودتر از تظاهرات مردم آغاز شده بود. در يكي از اين تظاهرات ساواك چندتن از بچه‌هاي دانشگاه از جمله خانم انصاري و آقاي كاشاني را دستگير كرد و دانشجويان به عنوان اعتراض مدتي كلاس‌ها را تعطيل كردند.

وي افزود: آقاي سهراب‌پور كه آن زمان از اساتيد دانشگاه بود به ما خبر دادند شورا قصد دارد بچه‌هاي معترض را از دانشگاه اخراج كند، بعد از اين خبر دوباره به سركلاس‌ها بازگشتيم تا بتوانيم همچنان از فضاي دانشگاه براي مبارزه استفاده كنيم.

شيرخدايي با اشاره به نمايشگاهي كه از كتب ممنوعه در صحن دانشگاه برگزار كردند تصريح كرد: براي اين كار چند تن از بچه‌ها به تهران رفتند و كتاب‌ها را تهيه كردند، از جمله كتب شهيد مطهري و دكتر شريعتي يا كتاب‌هاي مربوط به انقلاب‌هاي كوبا و الجزاير و... .

اين استاد دانشگاه در ادامه افزود: نمايشگاه تقريبا دو ساعت پايدار ماند تا خبر به گارد دانشگاه و ساواك رسيد و آمدند نمايشگاه را جمع كردند، اما در همين مدت اندك بسياري از كتاب‌ها به فروش رسيد.

وي با اشاره به گروه‌هاي مذهبي موجود در دانشگاه گفت: يكي انجمن ضد بهايي يا همان حجتيه بود كه به فعاليت سياسي اعتقاد نداشت، يكي هم ساير دانشجويان مذهبي كه براي پوشش فعاليت خود در قالب تشكل‌هاي صنفي فعاليت مي‌كردند.

شيرخدايي افزود: بچه‌ها اداره بخش‌هاي مختلف مانند سلف و يا بوفه را به صورت دانشجويي برعهده مي‌گرفتند تا به اين بهانه تشكيل جلسه بدهند و با هم مرتبط باشند.

بي اعتقادي مجاهدين خلق به حفظ حجاب

اين استاد دانشگاه با تاكيد بر بي اعتقادي مجاهدين خلق به حجاب خاطرنشان كرد: افراد مجاهدين به ما كه با حجاب چادر فعاليت مي‌كرديم خرده مي‌گرفتند و اعتقاد داشتند حفظ حجاب لازم نيست؛ استدلال آنها در بحث با ما اين بود كه آيات حجاب مدني است يعني حجاب تعلق به زماني دارد كه اسلام حكومت داشته باشد.

وي با اشاره به تلاش سازمان مجاهدين براي براي جذب دانشجويان گفت: زماني كه در دانشگاه تهران گروه‌هاي مبارز مذهبي در حال منشعب شدن بودند و با هم اختلافاتي پيدا كردند، يكي از دوستان جلسه‌اي تشكيل داد و تاكيد كرد با هم متحد باشيم و از هم جدا نشويم، بعدها متوجه شديم او به سازمان مجاهدين متصل بوده و قصد داشته اين اتحاد را به سمت سازمان سوق دهد كه موفق نشد.

حضور پر رنگ خانم‌ها در انقلاب

شيرخدايي حضور خانم‌ها در عرصه انقلاب را بسيار پر رنگ دانست و خاطرنشان كرد: خانم‌ها پا به پاي آقايان در انقلاب فعاليت كردند و حتي گاهي حضور خانم‌ها بيشتر بوده است.

وي افزود: بعد از كشتار 13 آبان و 17 شهريور، من به بهشت زهرا (س) رفتم و از كشته‌ها آمار و عكس تهيه كردم و ديدم كه جمعيت خانم‌ها بيشتر بود.

حل اختلاف بر سر فعاليت خانم‌ها توسط شهيد مطهري

اين استاد دانشگاه با اشاره به حضور شهيد مطهري در دانشگاه شيراز گفت: با اختلاف نظري كه بر سر فعاليت خانم‌ها در انقلاب پيش آمده بود از شهيد مطهري دعوت كرديم. ايشان به دانشگاه شيراز آمد و در طي سه روز به ايراد سخنراني پرداختند. كتاب فلسفه تاريخ ايشان از همين جلسات پياده شده است.

شيرخدايي افزود: ايشان در جلسه‌اي خصوصي به صحبت موافقان و مخالفان حضور خواهران در مبارزات گوش كردند و بعد گفتند اين فعاليت‌ها خلاف شرع و اسلام نيست و به فعاليت‌هاي خود ادامه دهيد، البته سعي كنيد سرعت و شدت آن را كمتر كنيد تا حساسيت ايجاد نكند.

رضايي: دانشجويان ايراني سفارت شاهنشاهي ايران در هند را تسخير كردند

مسعود رضايي در گفت‌وگو با خبرنگار دين و انديشه «خبرگزاري دانشجو»، به تشريح فعاليت‌هاي انقلابي دانشجويان ايراني در هند پرداخت و با بيان اينكه در زمان انقلاب در مقطع دبيرستان مشغول به تحصيل بوده است، گفت: من قبل از انقلاب براي ادامه تحصيل به هند رفتم و با دانشجويان در ارتباط بودم.

وي ضمن تشريح فعاليت دانشجويان ايراني در هند تصريح كرد: من آن زمان 17 سال داشتم و در شهر پونا كه تعداد زيادي دانشجو ايراني در آنجا ساكن بودند، مشغول به تحصيل بودم كه در آن زمان دانشجويان در آن دانشگاه انجمن اسلامي تشكيل دادند و مشغول فعاليت سياسي شدند، در همين زمان انجمن ديگري توسط طيف چپ و كمونيست تشكيل شده بود و فعاليت مي‌كرد.

اين استاد تاريخ معاصر افزود: از جمله مبارزات ما در اعتراض به رژيم شاه برگزاري تظاهرات بود كه در اين راستا سعي داشتيم تظاهرات را به شكلي برگزار كنيم كه براي مردم جلب توجه كرده و براي آنها سوال ايجاد كند.

رضايي با اشاره به نوع خاص برگزاري تظاهرات گفت: يكبار در شهر با موتور در دو ستون تظاهرات برگزار كرديم و بار ديگر هم با كشيدن نقاب بر روي صورت در شهر راهپيمايي كرديم.

وي در ادامه افزود: اين راهپيمايي‌ها باعث جلب توجه مردم و ساير دانشجويان مي‌شد و بعد از آن دانشجويان ساير كشورها از ما درباره وضعيت كشورمان مي‌پرسيدند و ماجرا را پيگيري مي‌كردند.

اين استاد دانشگاه با اشاره به اماكن تجمع شيعيان در شهر پونا خاطرنشان كرد: در پونا مكاني به نام امام بارح وجود داشت به معناي دوازده امام كه محل تجمع و برگزاري مراسم شيعيان ايراني بود. امام بارح نقطه اتصال راهپيمايي‌هايي بود كه از نقاط مختلف آغاز مي‌شد، مخصوصا در روزهاي محرم كه با شكوه بيشتري برگزار مي‌شد.

رضايي افزود: ما در تظاهرات شعارهاي انگليسي و بعضا هندي سر مي‌داديم و پلاكاردهاي انگليسي و اردو مي‌نوشتيم تا مردم متوجه خواست و آرمان ما شوند.

وي با اشاره به جريان تسخير سفارت‌هاي ايران در كشورهاي مختلف گفت: دانشجويان براي اعتراض به بمبئي رفتند و سفارت شاهنشاهي را در هند تسخير كردند، ما هم تا چند روز در بمبئي براي حمايت از آنها مانديم و تجمع برگزار كرديم.

اين استاد تاريخ معاصر درباره مبارزه با طيف چپ دانشجويان تصريح كرد: در دانشگاه سالن اجاره مي‌كرديم و ميان دو گروه كمونيست و انجمن اسلامي مناظره برگزار مي‌كرديم.

رضايي با اشاره به اينكه مسئول انجمن اسلامي در آن زمان رضا بيگي بود، تصريح كرد: وي به مباني فكري كمونيست و شبهات و ايرادات آن بسيار مسلط بود و حتي خودش جلسات سخنراني داشت و بين ما به روشنگري درباره مشي انقلاب مي‌پرداخت.

وي درباره نحوه دريافت اخبار ايران در هند خاطرنشان كرد: يكي از منابع ما راديوهاي بيگانه بود؛ زيرا نمي‌توانستيم راديوي ايران را بگيريم.

اين استاد تاريخ معاصر افزود: دانشجويان معمولا براي ديدار خانواده به ايران مي‌رفتند، در نتيجه جريان رفت‌وآمد مستمري بين ايران و هند برقرار بود و اخبار و اعلاميه‌ها و نوارهاي امام به ما مي‌رسيد.

رضايي انقلاب را يك معجزه دانست و گفت: بعد از پيروزي انقلاب و با شروع فعاليت گروهك‌ها وضعيت ايران آشفته شد و دانشجويان وظيفه خود دانستند كه براي خدمت به ايران بازگردند و حتي درس خود را براي كمك به اوضاع آشفته ايران رها كردند و به وطن بازگشتند.

دوشنبه|ا|24|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبكه خبر دانشجو]

[مشاهده در: www.snn.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 144]