تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866179609
دادکان هم سیاسی شد
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > مدیریت ورزش - بازگشت دادکان به ورزش بهدلیل اختلاف سلیقه او با معاون جدید ورزشی رئیسجمهور روز به روز کمرنگتر میشود. «قائم مقامی سازمان تربیت بدنی را نمی‌پذیرم. اینها همه شایعه‌هایی است که بعضی‌ها درست میکنند». این جمله کوتاه محمد دادکان، پایان تمام مناقشاتی بود که این روزها لحظهای ورزش ما را رها نمی‌کند. ماجرای حضور دادکان در ورزش شاید از روزی شکل سازمان یافته پیدا کرد که این مدیر اصولگرا در برنامه بامدادی شبکه دو حاضر شد. صحبت‌های او به این دلیل خبرساز شد که بعد از 3 سال دوری از فوتبال و روزهای توأم با سکوتی که برای فردی مثل او تحملش دشوار بود، در یک برنامه زنده درباره ورزش و تشکیلات فدراسیون فوتبال و شیوه اداره آن حرف زد. این حرف‌ها از سوی رسانه‌ها به اشکال متفاوتی تعبیر شد اما هیچ یک از روزنامه‌ها که در نبود برنامه 90 میدان مانور بیشتری برای تحلیل داستان پیدا کرده بودند، این ظن را به خود راه ندادند که این مدیر در چنین شرایطی از قبول مسئولیت سرباز زند. همه گزارشهایی که درباره حضور دادکان در این برنامه منتشر شد او را در بالاترین مقام سازمان تربیت بدنی و شاید هم ریاست بر فدراسیون فوتبال تجسم می‌کرد. با این حال این اتفاق تا این روز نیفتاده و با شرایطی که روابط دادکان و سازمان ورزش دارد، بعید است اتفاقی بیفتد. آغاز گفت‌وگودوستان محمد دادکان وقتی خود را به مدیریت اجرایی ورزش کشور نزدیک دیدند که فردی به نام جوادی از نهاد ریاست جمهوری با رئیس سابق فدراسیون فوتبال تماس گرفت. این فرد آن‌طور که نزدیکان دادکان می‌گویند، یکی از پل‌های ارتباطی رئیسجمهور با نامزدهای اصلی صندلی‌های کابینه بود. کسی که از دادکان خواست برنامه‌های خود را ارائه کند. این تماس نزدیکان دادکان را امیدوار کرد که این بار به ساختمان پرخبر سئول نزدیک می‌شوند. این ظن را برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم تقویت می‌کردند. علیرضا دهقان نماینده ایذه و یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس یکی از آنها بود که در دیدار با رئیسجمهور، دادکان را به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی به او پیشنهاد داده بود. حمایت نمایندگان باعث شد جبهه این استاد دانشگاه بسیار قوی جلوه کند. این فضا تا زمانی که گرایش‌های دادکان مشخص نشده بود، تغییر نکرد. او خود را برای ریاست بر سازمان ورزش آماده می‌کرد البته یکی دو پیغام کوتاه برای او آمده بود که نظر رئیسجمهور درباره شما مثبت است اما شاید ریاست به قائممقامی سازمان تربیت بدنی تبدیل شود. این پیغام‌ها و مذاکرات غیرمستقیم هم نظر دادکان را تغییر نداد. به هر حال او می‌دانست در شرایطی که گروه فعال سیاسی که او خود را عضو آن می‌داند و بزرگان آن با پدرش سابقه‌ای داشتند، حامی رئیسجمهور است و او باید به حمایت از رئیسجمهور بپردازد؛ اما با وجود این گرایش حزبی و سیاسی، او به تعلق شخصی خود هم فکر می‌کرد. همین تعلق بود که بنیان همه مذاکرات را سست کرد. او نباشد بهتر استریاست محمد دادکان بر سازمان ورزش وقتی فراموش شد که رئیسجمهور دانست او علاوه بر گرایش‌های حزبی به علائق شخصی‌اش هم وفادار است. زمانی که رئیسجمهور یقین پیدا کرد که رئیس سابق فدراسیون فوتبال به حجت‌‌الاسلام ناطق نوری علاقه دارد. این علاقه البته در شرایطی که رئیسجمهور در مناظره تلویزیونی‌اش به او حمله کرده بود می‌توانست برای کاندیدای ریاست سازمان ورزش نمره‌ای منفی به حساب بیاید. این موضوع باعث شد نظر او را در این باره بخواهند تا مشخص شود خبرها درست رسیده یا خیر. دادکان که همه اطرافیانش می‌دانند اهل تعارف نیست، به صراحت گفت که ناطق را دوست دارم و به دلیل اعتقاد شخصی‌ام به او در بسیاری از موارد هم با او مشورت می‌کنم. این اظهارنظر صریح اما در نهاد ریاست جمهوری چندان خریدار نداشت. آن چنان که او را بلافاصله از کاندیداهای ریاست بر سازمان ورزش کنار گذاشت و این موقعیتی مناسب برای علی‌آبادی بود تا در صورت ناکام ماندن در جلب رضایت نمایندگان برای حضور در وزارت نیرو، دوباره در سازمان ورزش باقی بماند؛ اما تلاش‌های سعیدلو برای استقرار در ساختمان اصلی سئول مؤثر واقع شد و رئیسجمهور هم بی‌میل نبود که به مدیریت دوستش در سازمان ورزش پایان دهد. این‌گونه بود که سعیدلو رئیس سازمان ورزش شد. قائم مقام نمی‌شومبا حضور سعیدلو در سازمان تربیت بدنی، او برای آنکه دادکان به کمک او بیاید، تمایل فراوانی از خود نشان داد تا آنجا که پست کیومرث هاشمی را برای او خالی کرد. برخی روزنامه‌ها در گزارشهایی مفصل این موضوع را علنی کردند و برای حضور استاد دانشگاه شهید بهشتی در ساختمان سئول شمارش معکوس گذاشتند. با این حال دادکان حاضر نشد معاون ورزش حرفه‌ای سازمان ورزش شود. او این تصمیم را در گفت‌وگویی بسیار مختصر و در دو جمله با ایسنا در میان گذاشت: «نمی‌خواهم سمت اجرایی در سازمان ورزش بگیرم چون مشغله‌های دانشگاهی به من این اجازه را نمی‌دهد». غلامحسین زمان‌آبادی که در زمان ریاست دادکان بر فدراسیون فوتبال به عنوان سخنگو در کنار او حضور داشت و در حال حاضر یکی از نزدیکان این مدیر محسوب میشود، درباره علت این تصمیم صحبت میکند: «دوستان دادکان به او سفارش میکنند پیشنهاد سازمان را بپذیرد اما خود او مایل است به فدراسیون فوتبال برگردد. او می‌خواهد در فدراسیون فوتبال مدیریت کند چون هم فوتبال را بیشتر دوست دارد و هم با مدیریت در این فدراسیون آشناست». اگرچه مشخص است دادکان فدراسیون فوتبال را بیشتر از قائممقامی یا معاونت سازمان ورزش دوست دارد؛ اما آنها که در ارتباط مستقیم با این مدیر هستند می‌دانند او به دلیل علاقه‌اش نیست که فدراسیون فوتبال را می‌خواهد. دادکان در جمعی خصوصی در کنار همین دوستان به نکاتی اشاره کرد که گره‌های کور ماجرا را باز میکند. او در این باره گفت: «هیچ وقت سمتی اجرایی در سازمان ورزش نمی‌گیرم چون آنها می‌خواهند مرا خراب کنند. آنها می‌دانند من در حال حاضر چهره‌ای محبوب در ورزش هستم و به همین دلیل می‌خواهند از چهره من استفاده کنند اما معلوم نیست چه زمانی نیازشان به آخر میرسد و آن وقت به من می‌گویند خوش آمدی. آن وقت دیگر دستم به جایی بند نیست تا از خودم دفاع کنم». این بی‌اعتمادی دادکان نسبت به دستگاه ورزش، حسی است که او از زمان علی‌آبادی نسبت به این مجموعه پیدا کرده و به نظر میرسد تغییرناپذیر باشد. او زمانی هم که دایی برای مشورت به او زنگ زد به او توصیه کرد خود را خرج سازمان تربیت بدنی نکند و به تیم ملی نرود؛ اما دایی رفت و داستان همان‌طور نوشته شد که دادکان حدس زده بود. به این ترتیب باید به دادکان حق داد که به کسی اعتماد نداشته باشد. او به این دلیل می‌خواهد در فوتبال باشد که می‌داند با تعلیق 3 سال پیش دیگر سازمان تربیت بدنی ناپختگی نمی‌کند تا حکم برکناری رئیس فدراسیون را بزند و اگر او به فدراسیون فوتبال برود حداقل تا 4 سال رئیس این فدراسیون باقی می‌ماند تا مجمع برای او تصمیم بگیرد. این خواسته‌ای است که حالا سعیدلو هم از آن مطلع شده و بدش نمی‌آید مطابق میل دادکان عمل کند اما شنیده شده در میان کسانی که برای ریاست بر فدراسیون فوتبال کاندیدا شده‌اند، رئیسجمهور روی نام حبیب کاشانی دست گذاشته و ابراز تمایل کرده که این مدیر را به فدراسیون فوتبال بفرستد. خواسته‌ای که شاید چالش‌هایی تازه را برای فوتبال کشور ایجاد کند. در این میان باید دید سعیدلو به عنوان فردی که می‌خواهد بین دادکان و سازمان ورزش آشتی برقرار کند، چه واکنشی نشان می‌دهد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 419]
-
گوناگون
پربازدیدترینها