ناگفته هاى مترو!

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: ناگفته هاى مترو!
«متاسفانه مترو همانند كودكى است كه از روى توجه زياد مورد بى مهرى قرار مى گيرد به گونه اى كه هم اكنون با توجه به مزاياى استفاده از مترو دقيقا عكس دوران آقاى هاشمى اتفاق افتاده و همه مى خواهند دركنار مترو، تراموا، مونوريل هم بسازيم و سر اين كه كى چى بسازه دعواست.» اين ها بخشى از اظهارات محسن هاشمى -مديرعامل و رئيس هيات مديره شركت قطار شهرى مترو- است كه چند سالى است براى اعتبار گيرى جهت ساخت پروژه هاى نيمه تمام مترو به همه ارگان هاى وابسته و غير وابسته سرك كشيده و از همه ارگان ها به فراخور حالشان نامه اى در دست دارد. اين بحث كه مترو نياز زندگى شهرى امروز است و با توجه به اين كه تا پايان برنامه ۵ ساله چهارم و پنجم توسعه بايد سهم قابل توجهى از حمل و نقل شهرى در جهت كاهش مصرف بنزين به سوى حمل و نقل شهرى و مترو اختصاص يابد، يكى از ملزوماتى است كه در دولت به آن توجه شده و براى آن برنامه ريزى مى كنند ولى آن چه از اعتراضات مديرعامل مترو بر مى آيد اين است كه برعكس اهداف برنامه، عزمى براى اعتبار دهى به مترو وجود ندارد. به اين جهت است كه محسن هاشمى از زمانى كه در كسوت رئيس دفتر رياست جمهورى، عضو هيات رئيسه مترو بوده تا امروز كه در كسوت مدير عاملى است از كمبود اعتبار براى اين طرح ها گلايه مى كند. آن چه در پى مى آيد ما حصل درد و دل محسن هاشمى از كمبود اعتبارات متروست.
پس از قريب ۱۲ سال از راه اندازى مترو، بحث اعتباردهى هنوز يكى از مشكلات اصلى است، در اين زمينه چه اتفاق جديدى افتاده است؟
بحث اعتبارات مترو، موضوع كش دارى شده است. بايد توجه داشت كه مترو دو بخش دارد، بخش اول، بخش فعلى است كه راه اندازى و بهره بردارى شده و در حال جا به جا كردن مسافر است و در حدود ۵/۹۲ كيلومتر با ۵۲ ايستگاه درحال ارائه خدمات به مردم است. ظرفيت نصب شده از نظر تونل، ايستگاه و تعداد سفر ۵/۲ ميليون سفر در روز است و اگر بخواهيم با فشارى كه الان مردم سوار مى شوند مسافر سوار كنيم، در حال حاضر مى توانيم تا ۳ ميليون مسافر هم جابه جا كنيم. بنابراين، اين بخش جارى است و نمى توان گفت براى آن اعتبار تخصيص نمى دهيم، چرا كه مردم هر روز از آن استفاده مى كنند. از سوى ديگر براى مترو به بخش بهره بردارى (بخش فعلى) بايد با ديد متفاوت ترى از بخش درحال توسعه نگاه كرد. هنگامى كه مترو شروع به كار كرد با استقبال خوبى رو به رو شد؛ چرا كه پديده نويى بود و آثار بسيار مثبتى داشت وهيچ كس ايراد نمى گرفت كه چرا هست. اما مديريت آن از نظر نظافت و عملكرد و آمدن مترو مهم است، چراكه اگر يكى از قطارها دچار مشكل شود همه چيز به هم مى ريزد و بايد مديريت خوبى درآن اعمال شود. به طور كلى به دو صورت مى توان به سيستم مترو نگاه كرد. يكى اين كه مترو را جداى از دولت نگاه كرد و خود سيستم مترو به طور مستقل هزينه هاى خودش را تامين و هزينه كند كه لازمه آن اين است كه دولت اجازه بدهد قيمت تمام شده بليت را از مردم بگيريم وخودمان پاسخ گوى مردم باشيم و براى اين امر لازم نيست سودده باشيم كافى است كه همان چيزى كه هزينه مى شود را از مردم بگيريم.
قيمت تمام شده بليت در حال حاضر چقدر است؟
متوسط قيمت تمام شده هر سفر تقريبا ۳۷۸ تومان است ولى از۱۲ سال پيش كه مترو راه اندازى شده، همان قيمت ۵۰ تومان گرفته مى شود و تا كنون تغييرات خيلى ناچيزى براى افزايش قيمت اعمال شده است به طورى كه در حال حاضر متوسط هزينه اى كه بابت استفاده از مترو اخذ مى شود حدود ۸۳ تومان است.
ولى قيمت بليت الان حدود ۱۲۵ تومان است !
درست است كه ما ۱۲۵ تومان مى گيريم اما كسانى كه كارت اعتبارى دارند، كارت منزلتى ها و به طور كلى كسانى كه از ما بابت خريد بليت بلندمدت تخفيف مى گيرند باعث مى شود عملاً هزينه اى كه به حساب ما واريز مى شود زير ۱۰۰ تومان باشد. به اين جهت كل درآمد ما از بابت بليت وفضاهاى جانبى مثل تبليغات و تجارى و... يك سوم قيمت تمام شده بليت است و در نتيجه ما ۷۰ درصد يارانه اى هستيم. به اين جهت بايد مرجعى قبول كند كه اين يارانه ها را پرداخت كند، بنابراين كسانى كه پز ارزانى اين كار را به مردم مى دهند و منفعت سياسى آن را مى برند بايد هزينه هاى آن را نيز پرداخت كنند. براى اين افزايش قيمت در جهت افزايش خدمات به سراغ كدام مجموعه هاى دست اندركار رفتيد؟ به طور كلى آنها موافق افزايش قيمت هستند؟ بله، هنگامى كه براى طرح درخواست افزايش قيمت به شوراى شهر رفتيم، دوستان شورايى گفتند كه مخالفيم، حتى در اعتراض به ما خواهان حذف وديعه كارت هاى اعتبارى شدند و از ما خواستند تا براى دريافت اين وديعه لايحه ببريم و رسما اجازه بگيريم كه خوشبختانه با ارائه لايحه با اين امر موافقت كردند.
نظر دولت در اين باره چيست؟
دولت هم مخالف افزايش قيمت است؛ اين در حالى است كه اين يك حساب دو، دو تاست كه وقتى شما مى گوييد اجازه افزايش نرخ ساده را نمى دهيم و ما هم از جاى ديگر درآمد نداريم، نمى توانيم بودجه هاى لازم را فراهم كنيم. يك نگاه ساده به دريافتى ما نشان دهنده اين امر است به طورى كه هم اكنون در نهمين ماه سال هستيم و هنوز دولت يك ريال هم بابت يارانه بهره بردارى از مترو پرداخت نكرده است و از سوى ديگر هم در بودجه شهردارى براى مترو ۵۰ درصد يارانه ديده شده است. يعنى اگر فرض كنيم هزينه هاى امسال حدود ۱۰۵ ميليارد تومان باشد با فرض ۳۰ ميليارد كسب درآمد از طريق بليت و تجاريها و اجاره بها، حدود ۷۰ ميليارد تومان بايد ازسوى دولت وشهردارى پرداخت كند كه بر اساس قانون بايد ۳۵ ميليارد تومان دولت و ۳۵ ميليارد تومان شهردارى بپردازد. بر اين اساس طبق آن چه در بودجه شهردارى ديده شده فقط ۲۵ ميليارد تومان به مترو اختصاص يافته است كه در حال پرداخت هم هست كه اين رقم به روشنى نشان دهنده كمبود ۱۰ ميليارد از رقم در نظر گرفته شده طبق قانون است از طرف ديگر هم دولت هيچ پرداخت بابت يارانه مترو نداده است كه اگر حتى اسم اين امر را لجبازى، كم كارى يا سياسى كارى بگذاريم بى راه نگفته ايم.
به مرجع خاصى نيز اعتراض كرده ايد؟ تأثيرى هم داشته است؟
در مورد نيازهاى اعتبارى مترو، كسانى كه از مترو بازديد داشتند مثل مجمع نمايندگان تهران حق را به ما دادند و نامه نوشتند، حتى وزير كشور از آقاى هاشمى، كردان، و معاونان آنها هم در نامه هاى متعدد نوشتند و گفتند كه اعتبارات لازم را به مترو تخصيص دهيد، حتى درجلسه شوراى شهر و شهردارى هم حضور يافته و ازكمبود اعتبارات گلايه كرديم همه گفتند كه اعتبارات لازم را تخصيص خواهيم داد.
در اين راستا به ستاد مديريت حمل و نقل سوخت مراجعه نكرديد؟
براى جذب اعتبار نزد آقاى رويانيان رئيس ستاد حمل و نقل سوخت نيز رفتيم و ايشان هم گفتند بايد اعتبارات لازم تخصيص پيدا كند و حتى گفتند هيأت ويژه نمايندگان رئيس جمهور تصميم مى گيرد. رفتيم پيش هيأت ويژه نمايندگان و جلسه اى برگزار كرديم و آنها هم تاييد كردند ولى تا كنون هيچ اتفاقى نيفتاده است.
يعنى نوعى سياسى كارى در حال اعمال شدن است؟
اى كاش سياسى كارى بود. من اسم اين امر را نوعى ندانم كارى مى گذارم.
اين خيلى بدتر از سياسى كارى است مگر مى شود هيأت ويژه رئيس جمهور كه متشكل از ۷ وزير است حكمشان و مصوبه شان كه تصميم هيات دولت است را بنويسند و اجرا نشود!
اين امر در سال هاى گذشته هم به همين شكل اعمال مى شد؟
بله، پارسال هم همين طور شد تا دى ماه هيچ مبلغى بابت يارانه مترو از سوى دولت پرداخت نشد و در نهايت در پايان سال۲۰ ميليارد تومان به مترو اعتبار دادند يعنى ما از اول سال تا آخر سال حرف مى زنيم و در نهايت يك قسط وسط سال و يك قسط هم در ماه پايانى سال پرداخت مى شود در حقيقت اين اتفاقى است كه هر سال مى افتد. البته خيلى از بخش هاى كشور درگير اين موضوع است ومن اين موضوع را سياسى نمى دانم حتى اتوبوس رانى، سازمان برق و... يعنى به طور كلى هرجايى كه يارانه مى گيرد اين بحران را دارند. فكر نمى كنيد اين به دليل افزايش هزينه هاى جارى دولت است؟ نه. به نظر من آنقدر تصميم گيرى ها بهم ريخته شده است كه خودشان هم نمى دانند كجا بايد اعتبارات لازم را تخصيص دهند و كجا تصميم بگيرد مثلاً در وزارت كشور بخشى تحت عنوان معاونت عمرانى وجود دارد كه سازمان شهردارى ها زيرنظر آنها اداره شود بنابراين به ما مى گويند مسايل شما بايد در شهردارى ها بررسى شود و بعد مى گويند نه، چون شركتى تحت عنوان شركت مادر تخصصى قطار شهرى تشكيل شده و آنها بايد تصميم بگيرند. بنابراين ما (مترو) به ارائه مستنداتمان به آنها پرداختيم و در نهايت پس از نامه بازى هاى متعدد گفتند كه نه چون شما به وزارت كشور مربوط مى شود بايد به ستاد تبصره ۱۳مراجعه كنيد. در اين مرحله هم به سراغ دوستان ستاد تبصره ۱۳رفتيم و پس از طى زمانى آنها نيز گفتند چون اين ستاد براى پارسال بوده و در سال جارى اين ستاد جمع شده و درحال حاضر بايد به كارهاى انجام نشده سال گذشته رسيدگى شود بنابراين بايد به سراغ ستاد حمل ونقل سوخت و پيش آقاى رويانيان برويد...
منبع : ايلنا

جمعه|ا|16|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 136]