تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805432655
تحریریه آزاد / حامیان خاتمی به چه می اندیشند ؛ احمدی نژادی ها چه می گویند؟
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: تحریریه آزاد / حامیان خاتمی به چه می اندیشند ؛ احمدی نژادی ها چه می گویند؟ اگر اصلاحات، به حال و روز فعلی افتاده است، دلیل عمده اش، نه کارشکنی و مقاومت رقبای سیاسی که فشردن پدال گاز برای رسیدن به سرعت 250 در جاده ای است پر از پیچ و خم و دست انداز و البته پلیس! عصرایران - "تحریریه آزاد" ، عنوان بخش جدید عصرایران است .از آن جا که عصرایران از همان آغاز فعالیت خود ، استقلال تحلیلی و پوشش خبری همه فعالان سیاسی جامعه اعم از اصلاح طلب و اصولگرا را سرلوحه فعالیت خود قرار داده و در این عرصه توفیق "نسبی" هم داشته است ، در نظر دارد از این پس ، در بخش " تحریریه آزاد" فضای بیشتری را برای صاحبان اندیشه های گوناگون اختصاص دهد تا زمینه واقعی تضارب آرا ، بیش از اپیش فراهم آید .از این رو ، از همه کسانی که حرفی برای گفتن دارند ، فارغ از گرایش های سیاسی و جناحی ، دعوت می شود ، در تحریریه آزاد حضور داشته باشند .علاقه مندان می توانند ، آثار خود را در بخش "تماس با ما" ی سایت ، برایمان ارسال دارند و البته در صدر مطلب حتماً قید کنند " مربوط به تحریریه آزاد".عصرایران ، خواهد کوشید تمام مطالب ارسالی را به نام ارسال کنندگان منتشر کند و البته این حق را برای خود محفوظ می دارد که از انتشار مطالبی که حاوی توهین یا ادعاهای ثابت نشده است ، خودداری نماید و همچنین از انتشار مطالبی که ادامه حیات سایت را با مشکل مواجه می کنند.در این ستون ، سعی خواهیم کرد ، حتی المقدور ، دو مطلب از دو نگاه مختلف و گاه متضاد را در معرض مطالعه ، اندیشه و قضاوت کاربران عزیز عصرایران قرار دهیم. 1نگاه اصلاح طلب - حامی خاتمی250 کیلومتر ، آن هم در این جاده!محمدرضا امینی - اصلاح طلبان، در مقابل سناریوهای مختلفی قرار گرفته اند: حضور با یک کاندیدا، تعدد کاندیداها، خاتمی، کروبی، روی آوردن به یک چهره میانه رو که بتواند آرای هر دو جریان اصلی سیاسی را معطوف به خود کند، آوردن یک چهره جدید اصلاح طلب به میدان رقابت های انتخاباتی و ... .
هر چند که هر کدام از این سناریوها، با بسط و تفصیل خود، منافع و هزینه های خاص خود را دارند، اما هر کدامشان که در نهایت با تمهیدات منطق مدار عملیاتی شدند، فارغ از نتیجه انتخابات، می تواند برای اصلاحات، مثمر ثمر باشد. در این میان اما، گزینه ای نیز توسط برخی گروه ها و چهره های جریان دوم خرداد- یا کسانی که خود را بدان می چسبانند- مطرح می شود که نشان می دهد هنوز برخی از فعالان این اردوگاه، در حال و هوای دیگری هستند و هشت سال دولت های خاتمی و سه سال و اندی ریاست جمهوری احمدی نژاد، برای آنها، چیزی جز "هیچ" نبوده است و از این رو ، تجربه ای از این 11 سال در چنته نیندوخته اند. خلاصه گزینه آنها این است: اصلاح طلبان، بر روی فردی که احتمال ردصلاحیتش بالاست- و حتی قطعی است- اجماع و تهدید کنند که اگر او ردصلاحیت شود، انتخابات را تحریم خواهند کرد. منطق استدلال آن هم این است : "اجازه بدهید ما کاندیدای مورد نظر خود را معرفی کنیم و بقیه کار را به مردم بسپاریم. اگر آنها به او رای دادند که دیگر نباید در مقابل خواسته مردم مقاومت کرد و اگر هم رای ندادند که قضیه منتفی است. ولی اگر بخواهید ما را از شرکت در انتخابات با نامزد مطلوب خودمان محروم کنید، ما هم ترجیح می دهیم که اساسا شرکت نکنیم و حتی از هواداران خود نیز بخواهیم انتخابات را تحریم کنند."البته اگر آرمانگرایانه اندیشه شود و سایر عوامل واقعی در جامعه سیاسی ایران ندیده گرفته شود، شاید ، این گزینه مناسبی به نظر آید.اما اجازه دهید کمی از این فضای آرمانی و فارغ از عوامل مزاحمت زا خارج شویم و پا به دنیای واقعیت بگذاریم. واقعیت این است که تنها تفکر واقعی موجود در جغرافیای سیاسی ایران امروز، "اصلاح طلبی" نیست و جامعه کنونی ما بسیار متکثر است. حتی در میان خود اصلاح طلبان نیز طیف های فکری و نحله های سیاسی متعددی وجود دارند و لذا، حتی نمی توان اصلاح طلبی را نیز یک تفکر واحد و یکپارچه دانست. این تکثر باعث می شود صاحبان هر کدام از نحله های فکری و سیاسی، سرعت بالای طیف مقابل را به هر نحو ممکن مهار کنند. به عنوان مثال، اگر افراطیون سنت گرا در ایران، دولت را به دست گیرند و بخواهند برخی منویات افراطی خویش را در کشور عملیاتی کنند، جریان های معتدل و از جمله اصلاح طلبان نخواهند گذاشت این اتفاق، آنگونه که افراطیون می خواهند انجام شود ولو آنکه از طریق تجمعات مردمی و اقدامات رسانه ای و فعالیت های مدنی این مقاومت را شکل دهند.اصلاح طلبان نیز اگر بخواهند در جاده اصلاحات، با سرعت بالا برانند، قطعا با مقاومت های طرف های مقابل روبه رو خواهند شد و هرگز به مقصد نخواهند رسید. مثل اصلاح طلبانی که قائل به سرعت زیاد هستند مثل راننده ای است که تصمیم می گیرد با سرعت 250 کیلومتر فاصله 1000 کیلومتری را در چهار ساعت طی کند. محاسبات او، البته بر روی کاغذ و با منطق ریاضی، کاملا درست است. او به مخالفان خود که سرعت های پایین را توجیه می کنند، می گوید "وقتی می شود راهی را چهار ساعته رفت، چرا باید 10 ساعت خسته کننده را برای این مسیر صرف کرد؟"او به راه می افتد ولی نه جاده آنقدر صاف و بی عیب و نقص است که بتواند با سرعت برنامه ریزی شده حرکت کند، نه اتومبیل اش توان رسیدن به این سرعت را دارد و نه پلیس هایی که دوربین به دست، جاده را می پایند، اجازه ادامه حرکت را به او می دهند... و سرانجام، اتومبیل او به پارکینگ منتقل می شود و یا تصادف می کند و هرگز به مقصد نمی رسد و این در حالی است که اتومبیل هایی که با سرعت پایین تر و البته مطمئن تر طی طریق را آغاز کرده بودند، به مقصد می رسند.واقعیت این است که اصلاحات در زمانه کنونی ایران، نمی تواند بیش از سرعت خاصی حرکت کند، همانطور که اصولگرایی نیز قادر نیست با سرعتی که خود می خواهد حرکت کند زیرا همانطور که گفته شد، عوامل "مهار متقابل "مانع از یکه تازی می شوند و البته در این مهار متقابل، قدرت- ولو رسمی- طیف های مقابل اصلاح طلبان، بسیار بیشتر است و شرط عقل، برای اصلاح طلبان، لازم تر.نفی خشونت در همه اَشکال آن، از اصول بنیادین گفتمان اصلاح طلبی است ولی متاسفانه شاهد آن هستیم که از هم اکنون برخی منتسبان به اصلاح طلبان، خشونت سیاسی را تجویز می کنند و تو گویی برای آنها، حضور در صحنه سیاست، نه برای اصلاح امور جامعه که برای تقابل و رو کم کنی طیف مقابل است ولو آنکه در این نبرد، خود اصلاحات نیز قربانی شود! بیایید فرض کنیم که اصلاح طلبان، با گزینه ای وارد میدان انتخابات شده اند که ردصلاحتی او قطعی است و در عمل نیز صلاحیتش رد شده است. واقعا و در عمل چه اتفاقی می افتد؟ یک انتخابات یک طرفه ولو با مشارکت اندک مردمی برگزار می شود و نتیجه اش نیز هرگز با اهداف اصلاح طلبانه منطبق نخواهد بود. آیا هدف اصلاح طلبان، رقم خوردن نتیجه ای خلاف اصول اصلاحات است؟ بنابراین، باید منطقی بود، واقع بینی را باید جایگزین بلندپروازی کرد و به جای برنامه ریزی در دنیای خیالی، به تعریف راهبردها و تاکتیک ها در دنیای واقعی پرداخت والا بسیارند کسانی که دوست دارند افراطیون اصلاحات، به جای افراد سرد و گرم چشیده و معقولی مانند سید محمد خاتمی زمام امور را به دست گیرند و بهانه های واقعی برای له کردن این گفتمان را به دست دهند. اگر اصلاحات، به حال و روز فعلی افتاده است، دلیل عمده اش، نه کارشکنی و مقاومت رقبای سیاسی که فشردن پدال گاز برای رسیدن به سرعت 250 در جاده ای است پر از پیچ و خم و دست انداز و البته پلیس! 2نگاه اصولگرا - حامی احمدی نژاد احمدی نژاد ، "پرزیدنت" می ماند ؛ به 7 دلیلرضا میرهادی - محمود احمدی نژاد، هنوز هم به اندازه ای محبوبیت مردمی دارد که برای دومین بار، سکان ریاست جمهوری را بر عهده بگیرد و چهار سال دیگر "پرزیدنت احمدی نژاد" تیتر یک رسانه های جهان باشد.
این، یک ادعا نیست و روز 22 خرداد 1388 ثابت خواهد شد ؛ اما دلایل این ادعا: 1- سنت ریاست جمهوری در ایران، همواره بر این بوده است که روسای جمهور، دو دوره 4 ساله را تجربه کنند و دلیلی که بتواند این سنت را در این دوره، بر هم بزند، وجود ندارد. 2- هر چند مردم درگیر مشکلات اقتصادی و معیشتی متعدد هستند اما انصاف را نیز پاس می دارند و به یاد می آورند که این مشکلات، در سه سال گذشته پدید نیامده بلکه همواره وجود داشته است.به عنوان مثال، جهش قیمت مسکن که در ماههای گذشته شاهدش بودیم، بارها و بارها در زمان ریاست جمهوری هاشمی و خاتمی هم تکرار شد. همچنین مردم ما در کنار نقدهایی که به دولت دارند، در سرای عقل و انصاف خویش نیک می دانند که دولت نهم، "دولت کارهای بزرگ" است، کارهایی که پیامدهای مثبت آن در سالهای بعد مشخص خواهد شد. از جمله می توان به طرح سهمیه بندی بنزین اشاره کرد. این طرح، موجد نارضایتی های متعددی در جامعه شد و ناسزاهای آن نیز نصیب دولت نهم گردید ولی اگر به تاریخچه آن بنگریم درخواهیم یافت که از سالها پیش و در زمان دولت های قبلی قرار بود چنین طرحی اجرا شود ولی دولتمردان قبلی به خاطر هزینه های سیاسی، آن را اجرا نمی کردند تا کشور همچنان در باتلاق بنزین بیشتر و بیشتر فرو رود. دولت نهم نیز نیز می توانست همانند آنها باشد و بودجه کشور را در آتش بنزین بسوزاند تا رای دهندگان راضی باشند اما چنین نکرد. حذف تدریجی یارانه ها نیز طرحی است که دولت های پیشین فقط شعارش را می دادند و برغم آنکه می دانستند رشد اقتصادی کشور در زنجیر یارانه ها گرفتار است، هرگز گامی در این راستا پیش نمی نهادند اما دولت نهم به عنوان کاری ماندگار در تاریخ کشور، این موضوع را در قالب طرح تحول اقتصادی اجرایی کرد. 3- دولت نهم، سیاست خارجی کشورمان را از حالت انفعالی خارج کرد. تا پیش از این، جایگاه ایران در نظام بین المللی، پاسخگویی به اتهامات دیگران بود ولی اینک با راهبرد سیاست تهاجمی، این، دیپلماسی ایران است که سوال می کند، مبتکرانه عمل می کند و دیگران را به واکنش وامی دارد. البته شاید گفته شود که در این سه سال، سه قطعنامه علیه ایران در شورای امنیت تصویب شده است و این را نشانه ضعف سیاست خارجی بنامند ؛ ولی واقعیت این است که این قطعنامه ها در واقع همان انفعالی است که با سیاست خارجی تهاجمی، گریبانگیر دشمنان ما شده و آنها را به واکنش واداشته است. یادمان باشد تا قطاری حرکت نکند، سنگی نیز به آن زده نمی شود. این قطعنامه ها، همان سنگ هایی هستند که بر قطار به حرکت درآمده ملت ایران زده می شود ولی در نهایت روسیاهی، نصیب زمستان خواهد بود. ملت، همه اینها را نیک می داند و قطعا در روز انتخابات، پاسخ این حرکت رو به جلو را با رای مجدد به احمدی نژاد خواهد داد. 4- هر چند بخشی از متمکنان جامعه و مدعیان روشنفکری از احمدی نژاد و گفتمان عدالتخواهانه او شکایت دارند و برای شکست احمدی نژاد، روزشماری می کنند، اما واقعیت این است که بدنه جامعه، برغم تمام مضیقه های اقتصادی ، با احمدی نژاد همراه است و این همراهی، هر چه به سمت بخش های محروم تر جامعه پیش می رویم، بیشتر و محکم تر می شود زیرا محرومان جامعه به خوبی دریافته اند که دولت نهم، دولت آنهاست نه دولت تازه به دوران رسیده هایی که به چیزی جز چپاول ثروت های عمومی نمی اندیشه اند. اینک حتی در دورافتاده ترین دوستانه های کشور، نسیم خدمت رسانی وزیدن گرفته است و مردم نیز ثابت کرده اند که بسیار قدرشناس اند. جالب اینجاست که مخالفان دولت نهم با علم به این موضوع، از هم اکنون در صدد کم ارج جلوه دادن آرای محرومان و روستاییان کشور هستند و این در حالی است که وقتی سید محمد خاتمی با آرای میلیونی همین محرومان به قدرت رسید، سخن از دموکراسی بود و ارزشمندی آرای آحاد مردم ؛ ولی گویا یک بام و دو هوا، به مذاق مدعیان اصلاح طلبی خوش آمده است. 5- کابینه نهم، پاک دست ترین دولت بعد از ارتحال امام راحل (ره) است. این واقعیتی است که مقام معظم رهبری نیز بارها بدان تصریح داشته اند. مردم خوب می دانند که اگر احمدی نژاد در سیاست هایش مشکلی هم دارد ولی دست کج و غارتگر نیست و کیسه ای برای خود و اطرافیانش ندوخته است و این سلامت مالی و نفسانی، آن هم پس از سالها لیبرالیسم مریض اقتصادی در کشور، گنجی است که از دیدگان ملت او دور نمانده است. 6- بخش بزرگی از علما و مراجع معظم تقلید که بر میلیون ها ایرانی مسلمان تاثیر کلام دارند، روشن ترین و آشکارترین حمایت های خود را معطوف احمدی نژاد کرده اند و این، سرمایه ای است که کمتر نصیب یک رییس دولت می شود و البته نتایج آن را در انتخابات آینده که مومنان به پای صندوت های رای می روند خواهیم دید.7- دولت نهم کارهای بزرگی را آغاز کرده است که خود ، بهتر از هر دولت و گروه دیگری می تواند آنها را به سرانجام برساند ؛ از جمله طرح بزرگ تحول اقتصادی و نیز تنش زدایی عزتمدارانه در عرصه روابط خارجی . بی گمان ، این نکته را مردم در انتخابات بعدی مد نظر خواهند داشت. یادآوری: مطالب بخش "تحریریه آزاد" الزاماً بیانگر مواضع "عصرایران" نیست و صرفاً در راستای تحقق عملی " تضارب آرا" منتشر می شوند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 301]
-
گوناگون
پربازدیدترینها