تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1865467774
خلق تا جلوه
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > دانش، مهرزاد - درباره استعداد بازیگری فیلم نامه نویسان بازی محسن تنابنده در سریال نوروزی پایتخت توجه بسیاری از مخاطبان را جلب کرد. پیمان معادی در جدایی نادر از سیمین و درباره الی...بازی ای شگفت انگیز از خود نشان داد.مانی حقیقی در فیلم ورود آقایان ممنوع و قبل از آن در فیلم درباره الی...ثابت کرد بازیگری قابل است. پیمان قاسمخانی با این که بسیار گزیده کار است ولی در سن پطرزبورگ حضوری بسیار دلنشین از خود به جای گذاشت... با خواندن سطور بالا – که ظاهرا ربطی به هم ندارند – امیدوارم حکم به هذیان گویی و پریشانی ذهن نگارنده ندهید. با اندکی تأمل در اسامی بازیگران فوق الذکر درخواهید یافت که ارتباطی جدا از ماجرای هنرپیشگی بین شان وجود دارد...فکر کنید...بله! درست است: همگی فیلم نامه نویس هستند.جالب نیست؟ اگرچه با برشمردن چهار پنج اسم نمی شود حکم کلی صادر کرد، ولی با توجه به تعداد اندک فیلم نامه نویسان قابل در جامعه سینمایی ما، به نظرم همین تعداد کفایت می کند تا دست کم روی این موضوع تأمل کنیم که تجربه نشان داده است فیلم نامه نویس ها اغلب بازیگران خوبی هستند. در بسیاری از صنوف دیگر سینمایی هم دیده ایم که هوس بازیگری منجر به حضور به مقابل دوربین می شود، ولی نکته به یاد ماندنی و شاخصی از تجربه بازیگری بقیه سینماگران – حتی کارگردان ها – در ذهن مان وجود ندارد. در حالی که با استناد به همین اسامی بالا، جماعت فیلم نامه نویس بازی های نه تنها خوب که حتی گاه خیره کننده از خود بروز داده اند. این نکته ای است که چند روز قبل در گپی دوستانه با علیرضا معتمدی – که خودش هم فیلم نامه نویس است و سال ها قبل در فیلمی کوتاه بازی خوبی از خود نشان داد – مطرح کردم و او هم نمونه های دیگری بدان افزود: از نغمه ثمینی که جدا از نمایشنامه نویسی و گاه فیلم نامه نویسی، سال ها پیش تجربه هایی معدود ولی موفق در امر بازیگری داشت گرفته تا همین ستاره درخشان سینمای معاصرمان، اصغر فرهادی، که قبل از آن که کارگردان فوق العاده ای باشد، فیلم نامه نویسی متبحر است و البته او نیز در دورانی که تئاتر کار می کرد، بازی هایی توجه برانگیز داشت و الآن هم که در امر کارگردانی می خواهد بازیگرانش را هدایت کند، گاه به جای شان بازی می کند و به گفته شاهدان، نتیجه کار بسیار موفق تر از خود بازیگران حرفه ای است. باز هم البته می توان به این فهرست اضافه کرد. مثلا مینو فرشچی که تک بازی حرفه ای اش در فیلم بانوی اردیبهشت، هنوز وقار و دلنشینی اش را در خاطره مان باقی نگه داشته است. علت این موضوع چیست؟ گمان می کنم یکی از ریشه های این ماجرا، به محوری بودن کار فیلم نامه نویس در خلق یک اثر سینمایی برگردد. فیلم نامه نویس جدا از بحث درام و موقعیت و فضا، خالق شخصیت ها هم هست. او تاروپودی را در بطن کاراکترهایش می تند که ممکن است بسیاری شان در عمل روی پرده سینما نمودی هم نداشته باشند اما پشتوانه ابعاد رفتاری و عقیدتی آن شخصیت هستند. به عبارت دیگر، فیلم نامه نویس در مرحله آفرینش یک شخصیت، چنان باید به زیر و بم ابعاد وجودی اش واقف باشد که خواسته یا ناخواسته در سپهر هستی او زندگی می کند و به جایش نفس می کشد و می خندد و عاشق می شود و خیانت می کند و غیره و غیره. فیلم نامه نویس فی نفسه یک بازیگر بالقوه است. ممکن است بگویید که با این استدلال پس او کارگردان خوبی هم می تواند باشد. شاید...اما نه به قوت استعداد باز یگری اش؛ چه آن که کارگردانی هنری است در ارتباط با جمع و باید هم زمان هماهنگی بین دوربین و صدا و هنرپیشه و طراحی صحنه و لباس و دیالوگ ها و حتی تدوین ذهنی در تداوم روایت و...را پیش ببرد، در حالی که فیلم نامه نویس کارش به فردیت هنری بیش تر نزدیک است و این ویژگی با حال و هوای بازیگری بیش تر همخوان است تا سایر مولفه های سینمایی. با این پیش زمینه، می توان به جنبه هایی از راز توانمندی فیلم نامه نویسان در امر بازیگری نزدیک شد. قطعا باب بحث در این ایده، گشودگی گسترده و درازمدتی خواهد داشت و می توان دلایل دیگری را در موردش به تحلیل و تأمل نشست. ******************* پانوشت ایده کلی این یادداشت را در گفت و گویی که با همکار و دوستم سیدرضا صائمی در روزهای جشنواره اخیر فجر داشتم، از او گرفتم و با اجازه اش منتشر کردم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 320]
-
گوناگون
پربازدیدترینها