شعري منتشر نشده‌از دوران‌انقلاب: دم مزن ملت اگر نفت تو دادم بر باد

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: شعري منتشر نشده‌از دوران‌انقلاب: دم مزن ملت اگر نفت تو دادم بر باد
جام جم آنلاين: سالهاي پيروزي انقلاب اسلامي، مرحله تازه اي از شكوفايي فرهنگي و هنري در جامعه ايران گشود كه يكي از جلوه هاي آن، سرودن اشعار و ترانه هاي زيبا با مضمون سياسي بود. بسياري از سرايندگان اين اشعار، افرادي بودند كه در ايام انقلاب تلاش مي كردند بدون آنكه نام و نشان خود را معرفي نمايند، وضعيت جامعه را در دوران شاه و لزوم تغيير در اوضاع به همگان گوشزد كنند.

شعر زير كه "غزلي از زندان" يا "زبان حال يزيد زمان (شاه)" نام دارد، يكي از اينگونه اشعار است كه به تاسي از غزل خواجه حافظ شيرازي و با امضاي فردي زنداني كه خود را "بلبلي در قفس" خوانده ، در ارديبهشت 1357 يعني 9 ماه پيش از پيروزي انقلاب اسلامي سروده و به "ملت ايران" تقديم شده است.

متن كامل اين شعر را به صورت دستنويس است و عكاس جام جم آن را در نمايشگاهي كه به مناسبت سي امين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي در تهران بر پاشده، يافته است، تقديم مي كنيم.

فاش مي‌گويم و از گفته خود دلشادم

بنده كارترم و هر چه كنم آزادم

دم مزن ملت اگر نفت تو كه دادم بر باد

زانكه من گر ندهم او بدهد بر بادم

داد و فرياد مكن زانكه مرا باكي نيست

به فلك گر برود داد تو از بيدادم

مملكت از ستم من تو بگو ويران باش

زانكه من شاد در اين كاخ ستم آبادم

نيست در لوح دلم جز الف استبداد

چه كنم حرف دگر ياد نداد استادم

ايستادم چو اجل بر سر مردم مغرور

دست بر سينه اگر بر در غير استادم

هر كه از حق بزند دم، بكنم بنيادش

گرچه دانم كه حق آخر بكند بنيادم

پايه سلطنتم بر سر مردم باشد

پس عجب نيست كه از تخت به زير افتادم

ساغر از خون دل خلق، مدام است مرا

هم ازين باده بود گرچه چنين بر بادم

عاري از مهرم و آري، تو زمن مهر مجوي

آريا مهر اگر نام به خود بنهادم

نسبت من تو به فرعون و به شداد مكن

صد چو فرعونم و جلادتر از شدادم

بر سر مردم بيچاره سوارش كردم

منصب بندگي خويش به هر كس دادم

گرچه خود بنده غيرم با چنين باد دماغ

اين عجب بين كه من از بيني فيل افتادم

تا شدم حلقه بگوش در سرويس سيا

مستشارست كه آيد به مباركبادم

نيست اميد هدايت ز خداوند كريم

زانكه هر روز و شب ابليس كند دلشادم

خاطرم جمع ز خونخواهي ملت باشد

چونكه در وقت خطر ارباب كند ارشادم

ليك هستم نگران باز كه ناگاه چنان

گيرد حلقوم كه بيرون نشود فريادم

ببر اي پيك حق اين شعر ز زندان بيرون

به بياني برسان ناله استمدادم

تقديمي از زندان به ملت ايران – ارديبهشت 1357

(بلبلي در قفس)

شنبه|ا|19|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 253]