واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: عكسهاي منتشرنشده از نخستين ماموريتهاي فضايي آمريكا/ گزارش تصويري
نجوم - پروژه جميني دومين برنامه فضايي ايالات متحده براي فرستادن انسان به فضا بود. هزاران عكس با وضوح بالا و با هدف ايجاد آرشيو آنلاين از مأموريتهاي جميني اسكن شده كه برترين آنها را در گزارش تصويري امروز ميبينيد.
محبوبه عميدي: پروژه جميني (1343 - 1345) دومين برنامه فضايي ايالات متحده براي فرستادن انسان به فضا بود. اين پروژه پس از مأموريت مركوري كه طي آن اولين فضانوردان دور مدار زمين سفر كردند و پيش از مأموريتهاي آپولو كه به فرود انسان روي كره ماه منجر شدند، انجام گرفت. نشنال جئوگرافيك از ميان هزاران عكس كه با وضوح تصوير بالا و با هدف ايجاد آرشيو آنلاين از اين پروژه اسكن شدهاند، تعدادي از اولين عكسهاي دوران فضانوردي را انتخاب كرده كه در اين گزارش آنها را با هم ميبينيم.
يك خود-پرتره
ادوين - باز- آلدرين در حين راهپيمايي فضايي در مأموريت جميني 12 در نوامبر 1966/ آبانماه 1345 اين عكس را از خودش گرفته، بخشهايي از دوربين عكاسي و آنتن راكت بيسرنشين اجنا كه در مأموريتهاي ملاقات و اتصال جميني مورد استفاده قرار ميگرفت، نيز ديده ميشود.
پروژه جميني موفق شد به بسياري از اهداف خود كه شامل تمرين ملاقات ميان دو فضاپيماي سرنشيندار، انجام فعاليتهاي خارج از فضاپيما مانند راهپيمايي فضايي، شناخت اثرات متعدد زندگي در فضا روي انسان و بررسي سيستمها براي مأموريتهاي آتي بودند، دست پيدا كند.
ويليام بري تاريخدان ارشد ناسا ميگويد: «آشنايي با بسياري از درسهايي كه فضانوردان در پروژه جميني آموختند، براي سفر به ماه حياتي بود».
طناب نجاتي از طلا
در اين تصوير ادوارد وايت را در مأموريت جميني 4 - اولين مأموريت ناسا همراه با راهپيمايي فضايي – ميبينيد كه به كمك طنابي محكم با روكشي از نوارهاي طلا به فضاپيما متصل شده و بر فراز نيومكزيكو شناور است. در دست راست او چيزي شبيه به يك تفنگ بادي دستي وجود دارد كه به كمك آن ميتوانست با شليك گاز، در فضا حركت كند.
بري ميگويد: «كار با اين تفنگها ساده نبود، به دليل ضربه ناشي از شليك آنها تعادل فضانورد به هم ميخورد و ميتوانست او را دور خودش بچرخاند».
احتمالا ميدانيد كه وايت در اين راهپيمايي گذشت زمان را فراموش كرد و تا زماني كه مدير پرواز از خواست به سفينه برگردد، برنگشت!
پارك ملي تاريخي
در اين تصوير «كيپ سيبل» در پارك ملي اورگليد، فلوريدا را ميبينيد كه در جميني 4 از اين منطقه گرفته شده است. بري ميگويد: «يكي از اهداف علمي مهم پروژه جميني بررسي كيفيت عكسهاي فضايي بود كه از زمين گرفته ميشدند. تعداد زيادي از اين عكسها وجود دارند و حتي ناسا دو كتاب از آنها در سال 1967/ 1346 منتشر كرد».
همكاري ميان مركز فضايي جانسون متعلق به ناسا و دانشگاه ايالتي آريزونا براي ايجاد اولين آرشيو ديجيتال اين عكسها به دسترسي آنلاين به تصاوير گرفته شده در پروژه جميني منجر خواهد شد.
راكت اجنا
در اين تصوير يك راكت اجنا را ميبينيد كه هنگام مأموريت جميني 12 بر فراز آسمان در حركت است. بري ميگويد: «اين راكتها اولينبار توسط لاكهيد و براي استفاده در اولين پروژههاي جاسوسي ماهوارهاي ساخته شدند اما با ايجاد تغييراتي در طول زمان در مأموريتهاي جميني براي بررسي امكان اتصال به آنها، روشنشدن پيشرانه اجنا و حركت به مدارهاي بالاتر مورد استفاده قرار گرفتند».
عكاسي در فضا
اين عكس كه در جميني 4 گرفته شده، ادوارد وايت را در حالي نشان ميدهد كه بر فراز جزاير هاوايي شناور است و به تفنگ دستياش يك دوربين هاسل بلاد متصل شده است. بري ميگويد: «ناسا در مأموريتهاي متعدد جميني از اين دوربينها استفاده كرد، چون مقاوم، قابلاعتماد و در ست به اندازه مورد نياز بودند. به علاوه بخشهاي تنظيم و عكاسي در آنها بزرگتر از ديگر دوربينها طراحي شده بود و به همين دليل عكاسي با دستكشهاي زمخت را امكانپذير ميكرد».
اتفاقات ناگوار
توماس استافورد كاپيتان و فرمانده مأموريت جميني 9 دارد از دريچه روبرو به فضاي بيرون نگاه ميكند. او كه يكي از خدمه پشتيباني اين مأموريت بود، ناچار شد پس از كشته شدن اليوت سي و چارلز باست در حين مأموريت، هدايت جميني 9 را به عهده بگيرد.
بري ميگويد: «سي و باست، هر دو با جتهاي تي-38 به سمت كارخانه سازنده فضاپيماي جميني در سنتلوييس پرواز كرده بودند، هواپيماها به دليل بدي شرايط آبوهوايي سقوط كردند و متأسفانه هر دو كه جزء خدمه اصلي بودند، كشته شدند. به همين دليل تام استافورد، تنها 4 ماه پيش از اين مأموريت به فرماندهي آن انتخاب شد».
جاذبهسازها
اين عكس كه در مأموريت جميني 11 گرفته شده، راكت اجنا را نشان ميدهد كه به فضاپيماي اين مأموريت متصل است و دارد در فضا تاب ميخورد. بري ميگويد: «بررسي ايجاد گرانش مصنوعي با استفاده از دو جسمي كه به يكديگر متصل هستند و به دور هم گردش ميكنند، يكي از آزمايشهاي مورد علاقه ناسا در آن زمان بود. اين شيوه تقريبا كار ميكرد اما خبري از گرانش مصنوعي قابلتوجه نبود».
خروج
ريچارد گوردون، خلبان جميني 11 در اين تصوير كاملا پوشيده در لباس فضانوردي و آماده براي آغاز يك راهپيمايي فضايي به نظر ميرسد. بري ميگويد: «فضانوردان در خلال جميني 11 راهپيماييهاي فضايي متعددي را تجربه كردند، آنها در اين راهپيماييها تلاش ميكردند فعاليتهايي مانند اتصال ميان دو فضاپيما را نيز تمرين كنند».
ملاقات در مدار
در اين تصوير فوقالعاده فضاپيماي جميني 7 را ميبينيد كه در حين حركت در فضا توسط فضانوردان مأموريت جميني 6 عكاسي شده است. فرانك بورمن و جيمز لاول، فضانوردان مأموريت جميني 7، 13 روز در فضا ماندند و ركورد تازهاي به جا گذاشتند. جميني 6 در انتهاي مأموريت آنها در مدار با جميني 7 ملاقات كرد و به فاصله 30 سانتيمتري آن رسيد.
بري ميگويد: «كسي تا آن زمان نميدانست انسان چقدر ميتواند در فضا دوام بياورد، به همين دليل براي آنها لباسهايي طراحي شد كه انعطاف بيشتري داشتند و بورمن و لاول به مأموريت اعزام شدند. موفقيت آنها نشان داد ميتوان فضانوردان را به ماه اعزام كرد و انتظار بازگشت آنها را داشت».
يك خود-پرتره ديگر
در اين تصوير كه كمي پس از بلند شدن از زمين گرفته شده، خلبان مايكل كالينز را در مأموريت جميني 10 ميبينيد. او از خودش عكس گرفته و چون فضانوردان براي عكاسي از زمين آموزش ديدهاند، نه خودشان! اين عكس چندان هنري و دقيق به نظر نميرسد. بري ميگويد: «اگر بخواهيم اولويتها را در نظر بگيريم، عكس گرفتن از خودش احتمالا آخرين چيزي است كه در مدار زمين به ذهن يك فضانورد خطور خواهد كرد».
53273
چهارشنبه|ا|5|ا|بهمن|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاين]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 243]