واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: تنبلي چشم خود يک بيماري نيست، بلکه زاييده بيماري هاي چشم است که در صورت عدم درمان به موقع مي تواند باعث کاهش بينايي تا آخر عمر شود. تشخيص تنبلي چشم توسط پزشک در صورت توجه به آن، آسان مي باشد. به همين علت همه تلاش هايي که پزشکان امروزي انجام مي دهند براي تشخيص به موقع و درمان مناسب آن است. طرح مبارزه با تنبلي چشم در سطح کشور چندين سال است که به صورت اجباري در برنامه معاينات پيش از دبستان براي کودکان قرار داده شده است. تنبلي چشم چيست؟ "تنبلي چشم" يا آمبليوپي (Amblyopia) عبارت است از ديد کم در يک چشم يا هر دو چشم که با اختلالات عضوي و بيماري هاي ساختماني چشم همراه نيست. اين عيب معمولا در دوران کودکي ايجاد مي شود. هنگامي که بينايي يکي از چشم ها خوب باشد و ديگري خوب نباشد، چشمي که بينايي ضعيف تري دارد، "چشم تنبل" خوانده مي شود. معمولا تنها يکي از چشم ها دچار تنبلي مي شود. شيوع تنبلي چشم در چه تعداد از افراد مي باشد و بهترين زمان براي بهبود آن چه سني است؟ از هر 100 نفر، 3 تا 4 نفر به تنبلي چشم مبتلا هستند. بهترين زمان اصلاح تنبلي چشم، دوران شيرخوارگي يا اوايل کودکي است. نوزاد تازه متولد شده توانايي ديدن را دارد، ولي با استفاده مناسب از چشم ها، سيستم بينايي در سال هاي اوليه زندگي تکامل مي يابد. اگر طي اين سال ها به دلايلي مثل: کدورت هاي عدسي يا قرنيه و عيوب انکساري، چشم ديد خوبي نداشته باشد، به تدريج توانايي بينايي کاهش مي يابد. پس از دهه اول زندگي، رشد سيستم بينايي کامل و معمولا غيرقابل تغيير مي شود، بنابراين تنبلي چشم بايد در دوران کودکي هر چه زودتر تشخيص داده شود و درمان گردد. چه سني براي مراجعه به چشم پزشک جهت پيشگيري و کنترل اين بيماري، مناسب است؟ بايد چشم تمام کودکان، در چهار سالگي توسط چشم پزشک معاينه شود. روش هاي جديد، سنجش بينايي در کودکان را امکان پذير ساخته است. در صورت وجود تاريخچه فاميلي از انحراف چشم، آب مرواريد کودکي يا بيماري هاي جدي ديگر، لازم است چشم پزشک حتي پيش از سه سالگي، بينايي کودک را بررسي نمايد. علل تنبلي چشم چيست؟ تنبلي چشم ناشي از هر گونه علتي باشد، استفاده از چشم و رشد بينايي را تحت تاثير قرار مي دهد. در برخي از موارد، وضعيت هايي که با تنبلي چشم همراه است ارثي مي باشد. کودکاني که در خانواده آن ها سابقه تنبلي يا انحراف چشم وجود دارد، بايد در اوايل دوران کودکي توسط چشم پزشک معاينه شوند. تنبلي چشم سه علت عمده دارد که عبارت اند از: 1- انحراف چشم (استرابيسم) 2- ضعف بينايي (عيوب انکساري) 3- کدورت در محيط هاي شفاف چشمي * استرابيسم (انحراف چشم): در اين حالت معمولا تصاوير چشم منحرف، حذف مي شوند و کودک فقط از چشم سالم استفاده مي نمايد که اين مساله به مرور، سبب تنبلي چشم منحرف مي شود. * عيوب انکساري (ضعف بينايي): تنبلي چشم در اثر عيوب انکساري هنگامي اتفاق مي افتد که تصوير ايجاد شده از يک چشم يا هر دو چشم غير واضح باشد. علت آن است که يک چشم بيشتر از ديگري و يا هر دو چشم داراي عيب انکساري نزديک بيني، دوربيني و يا آستيگماتيسم است. معمولا تصاوير چشم تار، حذف شده و آن چشم به مرور تنبل مي شود. تنبلي چشم خود يک بيماري نيست، بلکه زاييده بيماري هاي چشم است که در صورت عدم درمان به موقع مي تواند باعث کاهش بينايي تا آخر عمر شود. در تنبلي چشم ناشي از عيوب انکساري، ظاهر چشم ها طبيعي به نظر مي رسد، اما بينايي يکي از آن ها و يا هر دو چشم ضعيف مي شود. اين حالت از لحاظ تشخيصي مشکل ترين نوع تنبلي چشم است، چرا که به سنجش دقيق بينايي نياز دارد و اصلاح آن معمولا با عينک و يا لنزهاي تماسي امکان پذير است. * کدورت در مسير بينايي: برخي بيماري هاي چشمي مانند آب مرواريد (کدر شدن عدسي طبيعي چشم)، کدورت قرنيه يا زجاجيه و افتادگي پلک (که جلوي چشم را گرفته باشد) ممکن است به تنبلي چشم منجر شود. به طور کلي هر گونه عاملي که مانع از تشکيل تصوير واضح در چشم شود، مي تواند منجر به تنبلي چشم در کودک گردد. غالبا اين حالت شديدترين نوع تنبلي چشم مي باشد. آيا والدين مي توانند بدون مراجعه به پزشک، متوجه تنبلي چشم فرزند خود شوند؟ تشخيص تنبلي چشم آسان نيست. کودک و والدين وي ممکن است از ضعيف بودن چشم کودک مطلع نباشند، به جز در مواردي که چشم کودک انحراف يا ناهنجاري واضح ديگري داشته باشد. تشخيص تنبلي چشم چگونه است؟ تنبلي چشم با بروز اختلاف بينايي بين دو چشم، يا کاهش بينايي در هر دو چشم تشخيص داده مي شود. از آنجايي که سنجش بينايي در بچه هاي کوچک مشکل است، چشم پزشک غالبا با مشاهده نحوه دنبال کردن اشيا توسط هر يک از چشم هاي کودک، در حالي که چشم ديگر وي بسته مي باشد، مي تواند شدت بينايي او را تخمين بزند. چشم پزشک با استفاده از آزمايش هاي گوناگون پاسخ هاي کودک را هنگامي که يکي از چشم هاي وي بسته است، مشاهده مي نمايد. از نشانه هاي تشخيصي آن است که اگر يکي از چشم ها تنبل باشد و چشم سالم بسته شده باشد، ممکن است کودک تلاش نمايد تا از اطراف چشم بند نگاه کند، يا سعي در برداشتن چشم بند نمايد، و يا اينکه گريه کند. در سن 3 تا 4 سالگي معمولا مي توان بينايي را به درستي و با کمک تابلوهاي ديواري سنجيد، اگر چه تجربه ومهارت کافي پزشک جهت تشخيص تنبلي در اين موارد هم لازم است. بينايي ضعيف در يکي از چشم ها همواره دال بر وجود تنبلي چشم نمي باشد و بايد معاينه دقيق توسط چشم پزشک انجام شود تا وجود احتمالي بيماري هايي مثل تومورها، التهابات درون چشمي و ... که ممکن است در صورت عدم درمان باعث کاهش بينايي هميشگي و گاهي تهديد حيات بيمار شوند، مشخص گردد. ادامه دارد... دکتر روشنک نظري- جراح و متخصص بيماري هاي چشم و فوق تخصص پيوند قرنيه پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 627]