محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826826563
روشهای حل مساله شبادراری بچهها
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: می‌توانیم با ایجاد آرامش، شب ادراری كودكمان را درمان كنیم علیکوچولو وحشتزده از خواب بیدار شد؛ گریه میکرد و منتظر بود مامان بیاید و او را از این وضع ناخوشایند نجات بدهد. با اینکه پدر و مادر علیکوچولو هیچ‌وقت او را به دلیل اینکه جایش را خیس می‌کند، دعوا نمی‌کنند اما خود علی از این وضع مضطرب، نگران و شرمنده است... اما این خرابکاری دست خودش نیست. روانشناسان معتقدند «شب ادراری» تا قبل از 7 – 6سالگی ـ در صورتی که کودک به نقص در دستگاه دفع ادرار دچار نباشد ـ بیماری نیست و به راحتی برطرف می‌شود.اغلب کودکان تا قبل از رسیدن به 7سالگی کم و بیش با این مشکل روبهرو هستند اما پس از این سن، شبادراری یک بیماری تلقی می‌شود و باید هر چه سریع‌تر درمان شود. البته واكنشی كه والدین به این مشكل كودك نشان میدهند، نقش مهمی در روند و طول درمان دارد. شما با اضطراب كودكی كه شبادراری دارد، چه میكنید؟ روشهای حل مساله شبادراری بچهها می‌توانیم با ایجاد آرامش، شب ادراری كودكمان را درمان كنیم علیکوچولو وحشتزده از خواب بیدار شد؛ گریه میکرد و منتظر بود مامان بیاید و او را از این وضع ناخوشایند نجات بدهد. با اینکه پدر و مادر علیکوچولو هیچ‌وقت او را به دلیل اینکه جایش را خیس می‌کند، دعوا نمی‌کنند اما خود علی از این وضع مضطرب، نگران و شرمنده است... اما این خرابکاری دست خودش نیست. روانشناسان معتقدند «شب ادراری» تا قبل از 7 – 6سالگی ـ در صورتی که کودک به نقص در دستگاه دفع ادرار دچار نباشد ـ بیماری نیست و به راحتی برطرف می‌شود. اغلب کودکان تا قبل از رسیدن به 7سالگی کم و بیش با این مشکل روبهرو هستند اما پس از این سن، شبادراری یک بیماری تلقی می‌شود و باید هر چه سریع‌تر درمان شود. البته واكنشی كه والدین به این مشكل كودك نشان میدهند، نقش مهمی در روند و طول درمان دارد. شما با اضطراب كودكی كه شبادراری دارد، چه میكنید؟ شبادراری به حالتی گفته می‌شود که کودک به صورت غیرارادی و بدون هیچ تحریک فیزیکی، جایش را خیس کند. سن آموزش استفاده از توالت برای دفع ادرار، بین 5/1 تا 5/2 سالگی است. بنابراین تا زمانی که کودک به‌خوبی استفاده از توالت را بیاموزد، شبادراری بارها و بارها اتفاق می‌افتد. بررسی‌ها نشان می‌دهد در 3 سالگی، حدود 40درصد و در 5سالگی، نزدیک به 20درصد از کودکان به شبادراری دچار هستند. از 5سالگی به بعد و تا رسیدن به 7سالگی، شب ادراری کم‌کم از بین می‌رود اما اگر تا این سن برطرف نشد، لازم است به آن به عنوان یک بیماری نگاه کرده و در صدد درمانش باشیم. لازم است بدانید در سنین قبل از دبستان، شبادراری هنگامی عادی است که کودک در طول یک هفته حداکثر 3بار جایش را خیس کند؛ بیش از این میزان باید هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کرد تا مشکل کودک از نظر جسمی و روحی بررسی شود. چرا باران می‌آید؟ دلایل مختلفی برای شبادراری کودکان عنوان می‌شود اما دلایل شبادراری را نمی‌توان فقط مختص به این موارد دانست. پزشکان اصلی‌ترین دلایل شب ادراری را به این شرح می‌دانند: - ممکن است فرزند ما به‌طور مادرزادی مثانه کوچکی داشته باشد بنابراین زودتر از کودکان همسن خود نیاز به دفع ادرار دارد. همین کوچک بودن مثانه و ناتوانی در نگه‌داشتن ادرار باعث شب ادراری در طول شب یا حتی در طول روز می‌شود. - اگر كودك عفونت ادراری داشته باشد هم ممكن است به این مشكل دچار شود؛ البته در این صورت، معمولا علائم دیگری مانند سوزش حین ادرار كردن و تغییر رنگ ادرار هم وجود دارد؛ حتی گاهی ممكن است،كودك تب هم داشته باشد كه در این صورت باید فورا برای درمان، او را نزد پزشك ببرید. - در بعضی کودکان ترشح هورمون‌های کنترل‌کننده ادرار (ADH) دچار اختلال شده و این مشکل باعث ناتوانی در کنترل ادرار می‌شود. - بیماری یا نقص مادرزادی در مجاری ادراری، دستگاه تناسلی و دفع ادرار. - یکی از علامت‌های دیابت نوع اول (دیابت مادرزادی)، شبادراری است. در این حالت، معمولا مقدار ادرار در هر بار شبادراری زیاد است. عطش دائمی، کاهش وزن و خستگی از دیگر علامت‌های ابتلای کودک به دیابت نوع اول است. - شبادراری در پسرها 2 برابر دخترهاست. از طرفی اگر پدر و مادری در دوران کودکی به شبادراری دچار بوده باشند، احتمال اینکه فرزند آنها نیز به شبادراری دچار شود، تا 80درصد افزایش می‌یابد. - قطع ناگهانی تنفس هنگام خواب ـ که یک مشکل مادرزادی است ـ باعث ایجاد استرس ناگهانی در کودک می‌شود و همین ترس و استرس ناگهانی، باعث شبادراری او می‌شود. - مشکلات روحی – روانی و هر اتفاق ناراحتکنندهای که روح و روان کودک را آزاد بدهد، او را به شبادراری دچار می‌کند. هیجان و استرس کودک به هر دلیل، متولد‌شدن نوزاد جدید در خانواده، جدایی یا جر و بحث دائمی والدین، جدا شدن از آنها به هر دلیلی مثل مسافرت پدر و مادر یا رفتن كودك به مهدکودک، مدرسه و... همگی باعث شبادراری او می‌شود. - همان‌طور كه می‌بینید بسیاری از دلایل شبادراری، عوامل جسمی است؛ بنابراین اگر كودك شما نمی‌تواند شبها جلوی خیس كردن لباسش را بگیرد، ابتدا برای رد علل جسمی، او را نزد پزشك ببرید؛ در عین حال به اضطراب و ناراحتی‌هایی كه موجب این مشكل می‌شود، حساس بوده و نسبت به رفع آنها اقدام كنید. سلام دكتر در بسیاری موارد با روش‌هایی که ذکر خواهیم کرد یا بعد از گذشتن دوره طبیعی شبادراری، شبادراری از بین می‌رود اما در صورت مشاهده یکی از این حالت‌ها، سریعا به پزشک یا روان‌شناس کودک مراجعه کنیم: - پس از 5 یا حداکثر 6سالگی فرزند ما هنوز به شبادراری دچار باشد. - شبادراری دوباره به سراغ فرزند ما آمده باشد؛ به این معنی که از سن طبیعی شبادراری او گذشته باشد و كودك مدتی را بدون اینكه شبها ادرار كند، سپری كرده اما دوباره این مشكل ایجاد شده. - شبادراری با درد، سوزش، بوی نامطبوع، تشنگی کودک و تغییر رنگ ادرار همراه باشد. (اینها نشانه‌های عفونت هستند.) - فرزندمان پس از شبادراری با هیجان و گریه از خواب بیدار شود. این علامت نشان می‌دهد کودک ما از نظر روحی- روانی در شرایط مناسبی نیست. در این حالت حتما باید به روان‌شناس کودک مراجعه کرد. آموزش، اولین قدم است - اول از همه فراموش نکنیم که شبادراری کودکان یک رفتار کاملا «غیرارادی» است؛ پس به هیچ‌وجه نباید آنها را تنبیه کنیم. تنبیه بدنی که حتما در کار نیست! این کودکان حتی به صورت لفظی هم نباید تنبیه شوند؛ تنبیه فقط مشکل شبادراری آنها را بیشتر می‌کند. در عوض ایجاد آرامش در محیط خانواده و مدرسه می‌تواند روش خوبی برای حل این مشكل باشد. - نوشیدن انواع نوشیدنیها را از حدود ساعت 7شب کم کنیم. - پیش از خوابیدن، کودک را به دستشویی ببریم و در طول شب هم حتما او را بدون اینکه بیدار کنیم، به دستشویی ببریم. - به رفتار فرزندمان دقت کنیم. هر نوع استرس، هیجان، عصبانیت و به‌طور کلی هر عاملی که باعث به‌هم ریختن آرامش کودک شود، او را دچار شبادراری می‌کند. به عقیده روانشناسان در بسیاری موارد، شبادراری کودکان یک واکنش روحی - روانی است. - زمان خواب کودک را تغییر دهیم. روانشناسان معتقدند اگر هر شب زمان خواب کودک را حدود نیم‌ساعت جابه‌جا کنیم، با تغییر ساعت بیولوژیك، احتمال دارد مشکل شبادراری او برطرف شود. - دستشویی رفتن را آسان کنیم. اگر شرایطی فراهم کنیم که فرزندمان بتواند در طول شب راحت دستشویی برود یا ما او را بدون استرس و هیجان دستشویی ببریم، مسئله شبادراری از بین می‌رود. نگرانی ناخودآگاه کودک برای تخلیه ادرار، باعث شبادراری او می‌شود. - شبادراری فرزندمان را نزد دیگران بازگو نکنیم. با این کار، او را شرمنده و نگران می‌کنیم. همین مسئله او را دچار شبادراری می‌کند. مسئله شبادراری کودک باید فقط بین مادر و پدر بماند و کسی از آن خبردار نشود. - اگر کودک سعی می‌کند پس از شبادراری، هرچه زودتر لباس‌هایش را عوض کند، مانع او نشویم؛ به او کمک کنیم تا لباس‌هایش را عوض کند. این کار مسئولیت‌پذیری او را بیشتر كرده و یک روش درمانی هم هست. - با مسئله شبادراری فرزندمان مثل یک سرماخوردگی ساده برخورد کنیم.جای هیچ نگرانی‌ای نیست، چون او به راحتی درمان می‌شود. نگرانی والدین و انتقال دادن این نگرانی به کودک، فقط باعث طولانی‌تر شدن دوره درمان می‌شود. پزشك وارد می‌شود! اگر شبادراری با روشهای آموزشی درمان نشود، لازم است از پزشک و روان‌شناس کمک بگیریم. بهتر است در انجام این روشهای درمانی ـ كه برای درمان کودک انجام می‌شود ـ با پزشک و روان‌شناس همکاری کنیم تا فرزند ما هر چه سریع‌تر درمان شود. - داروهای کنترل‌کننده ادرار: این داروها با کنترل ترشح هورمون‌ها و تنظیم آنها، ادرار را کنترل می‌کنند. این داروها به صورت قرص یا اسپری تجویز می‌شوند. - داروهای ضدافسردگی: بهتر است به جای دارو از روشهای غیردارویی استفاده شود اما در شرایطی که کودک دچار افسردگی شدید باشد، از داروهای ضدافسردگی استفاده می‌شود. - درمان‌های غیردارویی: با مراجعه به روان‌شناس کودک درمان‌های غیردارویی ارائه می‌شود. - درمان با عمل جراحی: در صورتی که کودک ما به مشکلی مادرزادی در دستگاه تناسلی یا مجاری ادراری دچار باشد، از این روش برای درمان کمک می‌گیرند. همشهری پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 482]
-
گوناگون
پربازدیدترینها