مهندس ميرحسين موسوي با اشاره به طرح تحول اقتصادي:نبايد با تخصيص منابع كمياب براي كسب محبوبيت استفاده كردلايحه تحول اقتصادي با انديشه هاي امام(ره) و رهبري سازگاري ندارد

واضح آرشیو وب فارسی:ايلنا: مهندس ميرحسين موسوي با اشاره به طرح تحول اقتصادي:نبايد با تخصيص منابع كمياب براي كسب محبوبيت استفاده كردلايحه تحول اقتصادي با انديشه هاي امام(ره) و رهبري سازگاري ندارد

تهران- خبرگزاري كار ايران
مهندس ميرحسين موسوي امروز در ديداري كه به درخواست تعدادي از فعالان جنبش دانشجويي صورت گرفت، در مورد برخي مسايل جاري كشور سخنراني كرد.

به گزارش "ايلنا"، نخست وزير دوران دفاع مقدس با اشاره به سي‌‏امين سالگرد انقلاب اسلامي و ايام‌‏الله 22 بهمن اظهار داشت: اين طبيعي است كه ملت به اين مساله حساسيت داشته باشد كه در اين 30 سال چه كارهايي صورت گرفته است؟
موسوي با بيان اين كه سنگيني فضاي بدبيني باعث مي‌‏شود جنبه‌‏هاي مثبت انقلاب اسلامي مخدوش شود، تاكيد كرد: لازم است در كنار نقدهاي مشفقانه‌‏اي كه نسبت به وضع موجود داريم، روحيه خوش بيني را نيز حفظ كنيم، البته نه خيال پردازانه بلكه واقعي.
نخست وزير دوران دفاع مقدس با اشاره به جمع جوان دانشجو گفت: خيلي از دوستاني كه در اين جمع هستند اوايل انقلاب را تجربه نكرده‌‏اند اما مهمتر آن است كه قبل از انقلاب را هم نديده‌‏اند. اگر فضاي قبل از انقلاب را باز كنيم خواهيم ديد قدمي كه به خاطر انقلاب برداشته شده، آن چنان تاثيرگذار و اثرات آن درازمدت است كه جايي براي نااميدي نمي‌‏گذارد. مهمترين عامل اين اميد به تغيير، فضاي فساد و خفقان و خو گرفتن مردم به استبداد دوران قبل از انقلاب برمي‌‏گردد.
وي افزود: قبل از انقلاب سرها رو به زمين خم بود و كسي جرات نگاه به چشمان ديگري نداشت. ما ملتي بوديم كه به دليل سلسله‌‏هاي طولاني سلاطين و رژيم‌‏هاي شاهنشاهي به استبداد خو گرفته بوديم. در دوره قاجار و پهلوي وابستگي هم به اين مصائب اضافه شد. وقتي انقلاب پيروز شد حدود 60 هزار مستشار خارجي در ايران بودند و در مهمترين سازمان‌‏هاي كشور حضور داشتند و جهت مي‌‏دادند. ارتش، نيروي هوايي، سيستم اداري، صنعت و تمام اقتصاد ايران به نوعي در دسترس اين افراد بود. حتي سياست خارجي ما متاثر از قدرت‌‏هاي جهان بود. ظاهراً در خليج فارس قدرت‌‏نمايي مي‌‏كرديم اما در جهت اهداف قدرت‌‏ها بود. ممكن است تصور كنيم رژيم شاهنشاهي فروپاشيد و مسئله تمام شد، اما مسئله مهمتر از اينها بود، چرا كه مشروعيت نظام شاهنشاهي از طريق علايم زباني، نمادها، ادبيات و فرهنگ عمومي در طول تاريخ اين سرزمين بازتوليد مي‌‏شد.
موسوي تاكيد كرد: نكته مهم آن است كه انقلاب تقريباً تمام اين نهادها و علائم و نشانه‌‏هاي طاغوت را عوض كرد به نحوي كه امكان بازگشت و بازتوليد مشروعيت رژيم قبل وجود نداشت. علي‌‏رغم فعاليت‌‏هايي كه در سطح جهان عليه انقلاب انجام شد مانند كودتا، فشارها، ظهور گروه‌‏هاي تخريبي و بعد هم جنگ تحميلي و مشكلات اقتصادي، با اين حال امكان بازگشت به آن فضا از بين رفت و اين خود يكي از بزرگترين فرصت‌‏هايي است كه در اختيار ملت ما گذاشته شد.
وي يادآور شد: اين پرسش كه آيا ما از اين فرصت خوب استفاده كرديم يا نه، محل نقد و بررسي است اما مشكلاتي كه ممكن است ما را احاطه كرده باشد نبايد مانع ديدن دستاوردهاي كلان انقلاب شود.
وي مطرح شدن اسلام را به عنوان راه‌‏حلي براي برطرف كردن مشكلات ملي عنوان كرد و گفت: دليل بقاي انقلاب اسلامي در ايران اين بود كه عملاً حل برخي مسائل ريشه‌‏اي جز از راه اسلام امكان‌پذير نبود. كشور همه راه‌‏ها را بعد از جنگ با روسيه، دوران مشروطه، دوره رضاخان و محمدرضا پهلوي رفته بود و آخرين راه تحول در كشور برگشت به اسلام بود. در اينجا اسلام نه تنها هدفي توحيدي و اعتقادي، بلكه به عنوان راه‌‏حل مسائل ملي ما نيز مطرح است. هر راه‌‏حلي غير از اسلام در دورنماي برگشت به ديكتاتوري، وابستگي، تفرقه در بين ملت، تجزيه قومي و مانند اينها قابل تصور است. پس بايد توجه داشت كه با توجه به نقدهاي مشفقانه‌‏اي كه مطرح است به جنبه‌‏هاي مثبت هم نگاه كنيم و اميدوار باشيم.
آخرين نخست وزير ايران با اشاره به نقش مردم در اوايل انقلاب گفت: به نظر من به گفتمان انقلاب كم‌‏توجهي شده است. اين گفتمان برآمده از تلاش 200 ساله يك ملت است كه در ادبيات و تاريخ دو قرن گذشته اين سرزمين ريشه دارد و اين گفتمان را نبايد دست كم گرفت، بنابراين بايد توجه داشت نقدي كه امروز نسبت به آن دوره مي‌‏شود نقد يك گفتمان 200 ساله است و از اين زاويه اگر نقدها را از جنبه جناحي فراتر ببريم، اثرات بهتري مي‌‏گيريم.
نخست وزير دوران دفاع مقدس درباره نقدهايي كه به دولت وقت مي‌‏شود، گفت: يكي از بحث‌‏هايي كه در مورد آن دولت مطرح مي‌‏شود مسئله «دولت سالاري» است كه اگر اين نقد را بپذيريم بايد بگوييم انقلاب اسلامي و حتي خود امام(ره) هم دولت سالار بوده است، در حاليكه اصلاً اينگونه نبود؛ بلكه بايد شرايط آن گفتمان را در نظر گرفت. ضمن اينكه فهم شرايط جنگ و اهدافي كه مردم به خاطر آن انقلاب كردند به ما كمك مي‌‏كند تا آن فضا را درك كرده و نقد منصفانه‌‏اي نسبت به آن دوران داشته باشيم.
موسوي با طرح اشتباه گرفتن دو زمان با هم تصريح كرد: شرايط جنگ قطعاً با شرايط غير جنگ متفاوت است و خيلي ابتدايي است كه فكر كنيم كه هرچه در زمان جنگ به كار گرفته مي‌‏شد در شرايط غير جنگ هم مي‌‏تواند به كار گرفته شود.
وي خاطرنشان ساخت: ما به واكاوي دهه اول انقلاب، شناخت موفقيت‌‏ها و ضعف‌‏هاي انقلاب، استفاده از پتانسيل دهه اول و نيروهايي كه در آن فضا قرار داشتند، نياز داريم.
موسوي يادآور شد: فضاي امروز كشور نيز فضاي عقيمي نيست و نيروي جواني دارد كه جهان را بهتر مي‌‏شناسد و درك قوي نسبت به مسائل دارد و نمي‌‏توان اين دو نسل را با هم جايگزين كرد بلكه بايد مكمل هم و در كنار هم باشند. در واقع همانطور كه نيروي مديريت كشور مي‌‏تواند رو به سمت تحول و نزديك به نسل معاصر باشد در عين حال نظام نبايد تجربيات گذشته خود را از ياد ببرد و بايد تمهيدي بيانديشد تا از سرمايه‌‏هاي انقلاب هم استفاده كند.حذف يكپارچه مديريتي كه تجربه سنگيني را از سر گذرانده جبران‌‏ناپذير است، البته نشاندن نسل جديد در كنار نسل قديم و وارد كردن آنها به صورت تدريجي كار درست و عاقلانه‌‏اي است كه در همه سطوح چه در مسائل سياسي و چه در مسائل اقتصادي مي‌‏توان لحاظ كرد.
ميرحسين موسوي در بخش ديگري از سخنان خود با اشاره به طرح تحول اقتصادي، گفت: ما براي هر طرح كلان و مهمي كه بخواهد در مملكت تحول ايجاد كند بايد برنامه داشته باشيم، چراكه فقط يك بار براي اين كارها فرصت داريم و بايد براي طرح‌‏هايي كه آثار و مشكلاتي براي اقشار ضعيف دارد از نيروي كارشناسي كشور استفاده شود.
وي تصريح كرد: لايحه تحول اقتصادي كه به مجلس تقديم شده، بسيار وسيع‌‏تر از سياست تعديلي است كه بعد از جنگ مطرح شد و چنانكه ديديم آثار و عواقبي داشت. براي همين با توجه به آن تجربه بايد نسبت به اين موضوع مراقبت بيشتر و حساسيت بيشتري به خرج داده مي‌‏شد. در اين مورد هرچه دايره استفاده از نظرات كارشناسان و افراد دلسوز وسيع‌‏تر باشد، نتايج بهتري به دست مي‌‏آيد. نبايد با تخصيص منابع كمياب به طرح‌‏هايي كه به صورت درازمدت در كشور اثر گذارند، براي كسب محبوبيت يا رضايت آني استفاده شود. يكي از دلايل اصلي رشد فساد به كارگيري منابع كمياب در خدمت اهداف كوتاه‌‏مدت و روزمره است. هر چقدر منابع كمياب در خدمت اهداف راهبردي‌‏تري قرار گيرد نتايج بهتري حاصل مي‌‏شود. اين، خود فساد را كم مي‌‏كند. فساد را با شناسايي دو سه فاسد و مچ‌‏گيري از آنها نمي‌‏توان از بين برد بلكه بايد زمينه‌‏هاي جرم خيزي و فساد محو شود. اگر زمينه‌‏ها وسيع باشد، مبارزه با افراد فاسد اثرگذار نخواهد بود و شايد هم شيوع فساد را بيشتر كند؛ يعني به مردم تلقين كند كه همه جا را فساد گرفته و كاري نمي‌‏توان كرد.
موسوي افزود: مسئله اصلي نفس اجرا شدن اين لايحه است كه به نظرمن با اصل 43 و 44 قانون اساسي، و با نقشي كه درحكومت اسلامي براي خدمت به قشرهاي مختلف مردم تعيين شده است و با گفته‌‏ها و شنيده‌‏هاي حضرت امام(ره) و رهبري سازگاري ندارد.
وي در بخش ديگري از سخنان خود با اشاره به خطوط راهنماي كشور در زمينه سياست خارجي از اعتقادات، ايدئولوژي و تجربيات تاريخي چند صد ساله كشور به عنوان اصول سياست خارجي ياد و در عين حال تاكيد كرد: ما بايد نگاه واقع‌‏گرايانه نسبت به جهان داشته باشيم. در ديد واقع‌‏گرايانه، ما دچار توهم نمي‌‏شويم، حد آرمان‌‏ها را مي‌‏شناسيم و در حدي كه مي‌‏توان آنها را به كار گرفت، منافع ملي و حياتي خودمان را تعريف مي‌‏كنيم. آن چيزي كه امروز واقعاً نيازمنديم اين است كه با تكيه بر اصولي كه از قانون اساسي و خط امام(ره) برمي‌‏آيد نگاه واقع‌‏گرايانه نسبت به جهان داشته باشيم و براساس آن مسائل خودمان را پيش ببريم نه اينكه آرزوها را به جاي واقعيت‌‏هاي بيروني بگذاريم. گرچه اين آرزو در جاي خود مي‌‏تواند به ما انگيزه حركت دهد.
نخست وزير دوران دفاع مقدس تاكيد كرد: البته در مسائل جهاني چانه‌‏زني اهميت دارد اما كسي مي‌‏تواند چانه‌‏زني كند كه قدرت داشته باشد و براي همين بايد قدرت منطقه‌‏اي كشور را در جهان اسلام و در سطح جهان بالاتر ببريم. قاعدتاً بخشي از آن از طريق نيروي نظامي است و بخشي نيز از طريق پيشرفت‌‏هاي اقتصادي و سياسي و تكنولوژيك. البته بايد توجه داشت كه بخشي از اين قدرت از طريق يافتن دوستان و متحدان مناسب در سطح جهان تحقق مي‌‏پذيرد و اين محل سوال است كه ما چرا نمي‌‏توانيم در سطح منطقه و جهان اسلام جز اندكي دوستان دائم داشته باشيم كه بتوانيم با دست پر با رقبا و كساني كه با ما وضعيت خصمانه‌‏اي دارند روبرو شويم. پايبندي به اصول و ارزش‌‏هاي انقلاب اسلامي نبايد با ماجراجويي و حادثه‌‏جويي در سطح جهان مخلوط شود. اين دو موضوع با يكديگر تفاوت دارد. پايبندي به اين اصول با ايجاد حادثه‌‏هاي غير لازم واقعاً سازگاري ندارد. اگر تمام اين موارد را كنار هم قرار دهيم آنوقت به دستمان مي‌‏آيد كه از چه چيزي دفاع كنيم؟ با چه كسي متحد شويم؟ دنبال چه هدفي باشيم و پيش برويم؟ بله، به اعتمادسازي در جهان احتياج داريم اما اين اعتمادسازي بايد با دستان پر صورت گيرد و بايد دقت شود كه سياست‌‏هاي خارجي ما در خدمت منافع ملي‌‏مان باشد و صرفاً براي مصرف سياست‌‏هاي روزانه داخلي نباشد.
موسوي با يادآوري مجدد اين مساله كه يكي از مولفه‌‏هاي موثر در سياست خارجي پيشرفت‌‏هاي تكنولوژيك است، تاكيد كرد: مشكلاتي كه در زمينه سياست خارجي، ناشي از عوامل گوناگون، پيدا مي‌‏كنيم، نبايد به پيشرفت تكنولوژيك ما لطمه بزند. ما نبايد از ياد ببريم كه در دنياي معاصر مجبور هستيم خودمان را از هرجهت، چه از نظر اقتصادي، تكنولوژيك، و ... قوي كنيم. در اين زمينه رقابت شديدي در جهان معاصر وجود دارد.
موسوي تغيير دولت‌‏ها در برقراري روابط كشورها با جهان را بسيار كم‌‏اثر دانست و با اشاره به استراتژي امنيت ملي كشورهاي مختلف در اين زمينه، گفت:‌اين خودش يك نوع واقع‌‏بيني است كه ما وقتي مثلاً با كشوري مثل امريكا روبرو مي‌‏شويم، فكر نكنيم با تغيير رييس جمهور در منافع ملي آنها تغييري ايجاد مي‌‏شود يا دچار دگرگوني مي‌‏شوند. البته تصور اينكه اين نوع تغييرات هيچ نوع تاثيري ندارد هم نابجاست.
وي لزوم اتخاذ سياست‌هاي محتاطانه در برخورد با كشورهاي بزرگ و تعهد براي حفظ و صيانت از منافع ملي را شاه كليد برقراري ارتباط با ديگر كشورها دانست و گفت: ‌اگر در سيستم مديريت كشوري تغييراتي ايجاد شد و يا زمينه‌‏اي براي تغيير به وجود آمد يا حتي ادعاي تغييري شد، بايد بتوانيم از اين موضوع نهايت استفاده را ببريم. در موقعيت‌‏هايي كه شرايط عوض شده است دچار تعصب‌‏هاي ديرينه بودن يا يك حرف را تكرار كردن مي‌‏تواند بسيار خسارت بار باشد.
آخرين نخست وزير جمهوري اسلامي در بخش ديگري از سخنان خود بسياري از رفتارهايي كه خلاف شئون فرهنگي و كرامت و آزادي انسان‌‏هاست را ناشي از جبر نان و فقر در جامعه دانست و گفت: فقر و مشكلات فرهنگي قرين يكديگرند و اصولاً توسعه سياسي در جامعه ما منفك از توسعه اقتصادي و بالابردن سطح زندگي افراد مستضعف نيست.
وي مشكلات جامعه در سير زندگي روزمره نظير كاهش سطح درآمد يا افزايش تورم، بالارفتن هزينه‌‏هاي درمان، مشكلات مسكن و سطح پايين حقوق در كشور را نافي توسعه آزادي و توسعه سياسي دانست و گفت: خداي نكرده اگر كارد به استخوان اقشار مستضعف برسد، ممكن است زمينه براي استفاده از راه‌‏حل‌‏هاي خشن فراهم شود. لازم است توسعه اقتصادي و توسعه سياسي در كنار يكديگر مطرح شود و اين همان چيزي است كه ما به آن اعتقاد داشته‌‏ايم.
وي تاكيد كرد: مساله عدالت و مساله آزادي را بايد توامان با يكديگر ديد و با يكديگر دنبال كرد و اصولاً اين‌ها را بايد از يكديگر جدايي ناپذير تلقي نمود.
موسوي قشرهاي مستضعفي كه اكثريت جامعه را تشكيل مي‌‏دهند از مهمترين حاميان انقلاب و حافظان نظام دانست و گفت: اگر قشرهاي متوسط و پايين جامعه لمس كنند و اين موضوع برايشان جا بيافتد كه حكومت متوجه منافع آنهاست، و اين اقشار احساس كنند حق و حقوق آنها پايمال نمي‌شود و احساس كنند كه حقوقشان احيا مي‌شود، آن قشر مهمترين مدافع انقلاب خواهند بود و خودشان مهمترين مدافع آزادي‌‏ها خواهند شد.
وي توزيع صدقه و منت گذاشتن بر سر مردم را راهي اشتباه در اين زمينه دانست و گفت: صرف اينكه عده‌‏اي ثروتمند بشوند منجر به دفاع از انقلاب و نظام نخواهد شد، اما همين كه اقشار كم درآمد احساس كنند نظام، صادقانه در جهت منافع آنها حركت مي‌‏كند، باعث بسيج نيروها در پشت سر انقلاب مي‌‏شود و معجزاتي از اين بسيج شدن مردم مي‌‏توانيم ببينيم كه قابل قياس با هيچ چيز ديگري نيست.
وي به بيان خاطره‌‏اي در اين زمينه پرداخت و گفت: در طول زمان دفاع مقدس كه مردم به جبهه‌‏ها كمك مي‌‏كردند، حسابي داده شده بود كه مردم به آن پول واريز مي‌‏نمودند. همچنين خانواده‌‏ها، بخصوص اقشار مستضعف براي مثال در دهات و شهرستان‌‏ها، طلاهاي خود را به جبهه‌‏ها هديه مي‌‏دادند. گزارش اين موضوع به صورت روزانه به من مي‌‏رسيد. يك روز گفتند كه مي‌‏خواهيم طلاها را درتابلوهايي به نمايش بگذاريم كه وزرا، مسئولين و ساير اقشار مردم با ديدن آن روحيه پيدا كنند. چندين صفحه بزرگ مخصوص اين كار تهيه شد كه بخشي از آن را هم به دولت آوردند. بنده متذكر اين موضوع شدم و بقيه دوستان هم توجه ويژه‌‏اي نمودند. در تمام اشيايي كه مردم هديه داده بودند نمي‌‏توانستيد يك گردنبند قيمتي پيدا كنيد. همه آنها از طلاهاي ارزان قيمتي بود كه مثلاً معلوم بود از گوش بچه خود باز كرده‌‏اند يا از گردن خود درآورده‌‏اند يا مثلاً تمام دارايي فرد بوده است كه هديه كرده به جنگ، كه من اين را بارها گفتم. نكته مهم اين بود كه اين طلاها ارزش مادي زيادي در مقابل هزينه‌‏هاي جنگ نداشت. تداركي ديده شد كه اين اشيا را نگاه دارند كه اگر موزه جنگي برپا شد نمايش داده شود كه مردم ببينند. من يقين دارم خانواده‌‏هايي كه اين طلاها را داده بودند فرزندشان هم در جنگ حضور داشته است؛ يعني اين آخرين چيزهايي بوده كه مي‌‏توانستند بدهند.
وي رويكرد به اقشار مستضعف را بزرگترين سرمايه براي توسعه كشور دانست و در پايان خاطر نشان ساخت: قصد بنده در اين دوره اين بود كه به دليل ورود به دهه چهارم انقلاب درباره دهه اول به صحبت بپردازم، بلكه موثر واقع شود و بايد همه دعا كنيم بتوانيم وظيفه خود را در حد توان به انجام رسانيم.
پايان پيام

كد خبر: 473649

يکشنبه|ا|20|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايلنا]

[مشاهده در: www.ilna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]