واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: در این زمان عمر صلای جهاد در داد و خواست لشكری برای مقابله با ساسانیان بفرستد، اما تكتك مسلمانان چون از عظمت و شكوه و توان نظامی بالای لشكر ساسانی شنیده بودند، اكراه داشتند كه... پخش نخستین قسمت سریال مختارنامه، بهانهای است برای پرداختن به مختار و پرداختن به مختار نیز، خود بهانهای است برای پرداختن به وقایع تاریخی سالهای 60 تا 67 هجری قمری. هرچند در این مطلب به این موضوع نمیپردازیم، اما بیجا نیست اگر كسی به همین بهانه سیر ساخت سریالهای تاریخی مذهبی را در سیمای جمهوری اسلامی ایران مورد بررسی قرار دهد. 30 سال تجربه خوش و ناخوش، میتواند چراغی پیش روی آینده سریالهای مذهبی باشد و ای بسا اگر این چراغ را سالیانی پیش افروخته بودیم، كمتر شاهد خطا و لغزش و بیشتر شاهد شكوفایی و زیبایی میبودیم. تولد در طائفاما مختار؛ مختار در همان سال متولد شد كه رسولالله (ص) از مكه به مدینه هجرت كرد. مختار از قبیله ثقیف بود. قبیله ثقیف یكی از 2 قبیله بزرگ ساكن طائف بودند. طائف در جنوب غرب شبهجزیره عربستان و نزدیكتر به مكه و دورتر از مدینه واقع شده است. مردم طائف و مخصوصا قبیله ثقیف، حتی تا بعد از فتح مكه و زمان غزوه حنین نیز اسلام نیاوردند و هم قبیله خود عروهبن مسعود ثقفی را كه رسولالله (ص) برای تبلیغ اسلام به طائف فرستاده بود، تیرباران كردند و به شهادت رساندند. اهل طائف و قبیله ثقیف حافظان بتخانه لات بودند و در سال نهم هجری هیاتی 12 نفره را به دیدار رسولالله (ص) فرستادند تا با ایشان مذاكره كنند و به دو شرط مسلمان شوند؛ اول این كه بتخانه لات تا 3 سال دیگر نیز برجا بماند و دیگر این كه مردم طائف از نماز معاف باشند. پیامبر اسلام (ص) این شرایط را نپذیرفت و چندی بعد طائف بیقید و شرط تسلیم شد و اسلام آورد. ورود اسلام به طائف و ویرانی بتخانه لات در حدود 10 سالگی مختار بوده است. نقش نظامی ثقیفپس از رحلت پیامبر (ص)، دوران پرتنشی آغاز شد؛ هم ارتداد گروهی از مسلمانان و هم گسترش اسلام در شكل جهادی و تحت عنوان فتوحات، هر دو باعث شدند فضای عالم اسلام بسرعت به سمت فضای نظامی تغییر شكل پیدا كند. مردم طائف و قبیله ثقیف نیز مانند دیگر مسلمانان در این دوره شركت در جهاد و نیز تلاش برای آموزش بیشتر و بهتر فنون نظامی را سرلوحه كارهای خود قرار دادند. خلیفه دوم در سال 13 هجری قمری به حكومت رسید و در همان ابتدا به او گزارش دادند كه ساسانیان پا به سرزمینهای اسلامی گذاشتهاند.در این زمان عمر صلای جهاد در داد و خواست لشكری برای مقابله با ساسانیان بفرستد، اما تكتك مسلمانان چون از عظمت و شكوه و توان نظامی بالای لشكر ساسانی شنیده بودند، اكراه داشتند كه این لشكر را سرپرستی كنند. نهایتا ابوعبید ثقفی، پدر مختار، كه مردی جنگجو بود در مجلس عمر برخاست و فرماندهی این لشكر را به عهده گرفت. شهادت پدریكی از عوامل وحشتانگیز در میان مسلمانان، حضور فیل در سپاه ساسانی بود. در روز نبرد، كه بعدها نامهای گوناگونی مانند یومالفیل (روز فیل) و یومالجسر (روز پل) یافت، ابوعبید از پلی كه میان 2 سپاه بود، گذشت و به فیلی سپید كه از همه فیلها وحشتانگیزتر بود، حمله كرد و توانست با شمشیر خرطوم فیل را ببرد و در واقع باعث مرگ فیل شود، اما فیل پیش از مرگش ابوعبید را لگدكوب كرد و ابوعبید سردار شهید فتوحات لقب گرفت. نزدیكی به خاندان وحیواقعه یومالجسر نهایتا به پیروزی مسلمانان انجامید و عدهای از مسلمانان در آبادیهای گاه تازه تاسیس نظامی نزدیك به ایران ماندگار شدند، قبیله ثقیف نیز در كوفه ماندگار شدند و مختار در كنار مادر و عمویش كه قیم او بود، مقیم كوفه و عراق شد. در این دوران، مغیرهبن شعبه، یكی از افراد قبیله ثقیف، حاكم كوفه بود و اغلب افراد قبیله او را محور و مقتدای قبیله میدانستند، همین مغیره بعدها از امیرالمومنین علی(ع) برید و به معاویه پیوست و معاویه او را پس از شهادت امیرالمومنین به مقام فرمانداری كوفه منصوب كرد. اما مختار از طریق امكلثوم دختر گرامی امیرالمومنین(ع) و همسر خلیفه ثانی، با خاندان وحی آشنا شد و با آنان رفت و آمد داشت و این در تكوین شخصیت او اثر قابل توجهی گذاشت. امامت امیرالمومنین علی(ع)هنگام آغاز حكومت امام علی(ع)، مختار 35 ساله بود. قبیله مذحج یا نخع، قبیلهای از مردم یمن بودند كه مالكاشتر از میان آنان برخاسته و مانند قبیله ثقیف در فتوحات بخش شرقی عالم اسلام بسیار كوشا بودند. در واقع در دوران 5 ساله حكومت امیرالمومنین علی (ع) مختار در حال یافتن پیوندهای خود در شكل نهایی آن با اطرافیان و افراد مفید و همسوست. چیزی كه امروزه از آن تحت عنوان حضور در شبكههای اجتماعی و بهسازی آنها نام میبرند. باقی ایاممختار در 40 تا 60 سالگی، یعنی پس از شهادت امیرالمومنین (ع) تا شهادت امام حسین (ع) در سال 61 هجری، هر قدر كه ممكن بود از نظامیگری كناره گرفت و به كار در مزرعه پرداخت، به این امید كه دوری از نظامیگری، او را از سیاست و اهلش در امان نگه دارد، اما گاه كار بر وفق مراد ما نیست، ما به سمتی كشیده میشویم و تقدیر الهی به سمتی دیگر. چنین بود كه مختار به جایی رسید كه راهی پیش روی خود نمیدید جز قیام به خونخواهی امام حسین (ع).
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 440]