سيد مهدي شجاعي: سعي كردم عصاره واقعي عاشورا در اثرم حفظ شود

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: سيد مهدي شجاعي: سعي كردم عصاره واقعي عاشورا در اثرم حفظ شود
كتاب > نويسندگان و مولفان - گروه ادب و هنر- احمد افشار:
پنجمين نشست باشگاه كتاب تهران با عنوان نقد و بررسي كتاب «سقاي آب و ادب» نوشته سيد مهدي شجاعي عصر سه‌شنبه با حضور مهدي پوررضاييان، اميردژاكام، صادق كرميار، ابوالفضل زرويي نصرآباد با اجراي شهرام شكيبا و كتابخواني وحيد جليلوند در فرهنگسراي ارسباران برگزار شد.

اين كتاب، روايتي است از زندگي حضرت عباس(ع) كه در ميان ديگر آثار شجاعي به لحاظ فرم و محتوا اثري متفاوت به شمار مي‌آيد.

دراين نشست مهدي پوررضاييان نويسنده و منتقد ادبي با اشاره به ويژگي «تماشايي بودن» كتاب سقاي آب و ادب گفت: سيد مهدي شجاعي نوشتاري تماشايي دارد و به گونه‌اي مي‌نويسد كه مي‌توانيم آنچه به نگارش درآورده را در ذهنمان تصور كنيم.

وي افزود: يكي ديگر از صفات نويسنده كتاب، مستندنگاري وي است. نويسنده به گونه‌اي كار مي‌كند كه به مطالب آن مي‌توانيم يقين كنيم؛ در واقع وي در نگارش، حقيقت‌نويسي مي‌كند.

اين منتقد ادامه داد: نويسنده در لابه‌لاي مطالبش، با آوردن «يا» يك شك نمكيني را به ميان مي‌آورد كه باورآفرين است. ضمن اينكه آگاهي‌بخشي و استفاده از آرايه‌هاي ادبي، زيبايي خاصي به قلم شجاعي بخشيده است.

امير دژاكام در سخنان خود ساختار كتاب سقاي آب و ادب را قصه در قصه دانست و گفت: ساختار اين اثر قصه در قصه است و اين خاصيت، ويژگي نويسنده شرقي است، زيرا جهان را حلقه‌هايي درون هم مي‌بيند.

وي با اشاره به اينكه سقاي آب و ادب قابليت تبديل به اثر سينمايي و تلويزيوني را دارد گفت: اگر بتوانيم از اين اثر يك فيلم سينمايي يا سريال تهيه كنيم، به‌طور حتم اثر موفقي خواهد بود. همچنين اين اثر علاوه بر قابليت تبديل به فيلمنامه، توانايي تبديل به نمايشنامه را دارد.

سپس شكيبا پرسشي از شجاعي درباره ميزان جست‌وجوي او در استفاده از منابع تاريخي در تأليف كتابش مطرح كرد و شجاعي پاسخ داد: در مورد معصومين و قديسين دنبال سند و منابع گشتن مشكلي جدي است و اين مسئله به اين دليل است كه بسياري از منابع تاريخي در دل تاريخ از ميان رفته است.

شجاعي همچنين در پاسخ به پرسش ديگر مبني بر اينكه آيا محدود بودن اسناد و مدارك درباره موضوع يا شخصي، باعث مي‌شود نويسنده به سمت توصيف بيش ازحد برود، گفت: اين مشكل درست است. بسياري از مباني‌ كه ما معتقديم بايد رعايت شود، اين است كه چيزي را به خلاف به معصوم نسبت ندهيم. من سعي كردم اين مسئله در اين كتاب رعايت و عصاره واقعي عاشورا حفظ شود.

او همچنين متذكر شد:‌ در اين كتاب از تحليل، پرداخت ادبي و توصيف استفاده كرده‌ام و دليل متفاوت شدن اين كتاب اين است كه حضرت ابوالفضل(ع) را از زمان تولد ايشان كه در واقع از واقعه عاشورا شروع مي‌شود، در نظر گرفته‌ام و به كشفشان بعد از اين ماجرا پرداخته‌ام.

در ادامه ابوالفضل زرويي نويسنده معاصر، شجاعي را احياگر ادبيات آييني و مذهبي دانست و گفت: احساس مي‌كنم بر حق شجاعي جفاست كه پرونده كتاب‌هاي مذهبي‌اش با سقاي آب و ادب بسته شود، زيرا معتقدم شجاعي به نوعي احياگر ادبيات آييني و مذهبي است.

وي به منابع محدود درباره حضرت عباس(ع) اشاره كرد و گفت: منابع درباره آن حضرت بسيار محدود است و اين اثر در بلبشوي اطلاعات، كتابي ارزشمند است.

همچنين صادق كرميار ادبيات را چرخه‌اي از دال‌هاي پيوسته عنوان كرد و گفت: هر كدام از دال‌ها در ادبيات به دال‌هاي ديگري ارجاع داده مي‌شود. شجاعي در اين اثر سعي نكرده مخاطب را با حضرت عباس(ع) آشنا كند بلكه به واسطه كشف خود از موضوع اين شناخت را به مخاطب داده است.

يکشنبه|ا|2|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 181]