واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: روزنامه هايي كه فقط تعريف مي كنند آفت هستند
گروه خبر- روزنامه هايي كه فقط تعريف مي كنند آفت هستند و بايد صبر و تحمل در برابر انتقاد بيشتر شود.
مدير كل فرهنگ و ارشاد اسلامي در گفت و گو با خبرنگار ما گفت: مطبوعات بايد با هدف رفع نقص ها و تقويت نقاط قوت ايرادها را ببينند و بنويسند و بر مبناي نقد صحيح و سازنده فعاليت كنند.
مسئولان هم از جمله خودم بايد آستانه صبر و تحمل را در برابر انتقادهاي سازنده بالا ببرند و به اين باور برسند كه هميشه تعريف كردن ها به نفع ما نيست. گاهي انتقاد از ما در دراز مدت بيش تر سود دارد و ما را از دچار شدن به يك باور كاذب باز مي دارد.
حسين افضليان افزود: مسئولان ما بايد بدانند آفت هاي راهشان افرادي هستند كه از آن ها تعريف مي كنند و در واقع روزنامه هايي كه فقط تعريف مي كنند آفت هستند. اما مادامي كه خدمتي در كشور انجام شود بايد مردم از طريق مطبوعات مطلع شوند و مسئولاني كه واقعا خوب كار مي كنند به عنوان الگو نشان داده شوند.
وي اضافه كرد: انحصاري شدن يك رسانه براي حمايت از گروهي خاص مثلا تبديل شدن صدا و سيماي يك استان به محلي براي جولان عده اي از مديران به صلاح نيست.
در واقع رسانه ها بايد آينه تمام نماي واقعيت هاي جامعه و ملت باشند و آرمان هاي مردم را نشان دهند.
وي گفت: در استان تا جايي كه مي بينم و خبر دارم آستانه صبر مسئولان در برابر انتقادهاي مطبوعات بالاست اما اين كه مدير يا مسئولي تمايل دارد بيش تر از او تعريف شود به ساختار فردي اش بستگي دارد. بايد با او صحبت كنيد.
وي افزود: خراسان روزنامه اي خوبي است. به روند كار خود ادامه دهد. من هميشه حمايت كرده ام.
افضليان گفت: هم اكنون مطبوعات كشور را در آزادي كامل مي بينم. چندين بار از حوزه كاري خود ما انتقادات تند شده و ما طبق قانون پاسخ مي دهيم شما هم طبق همين قانون آن را درج مي كنيد. قضاوت به عهده خواننده است.
حكومت ها خط قرمزهايي دارند كه وحدت ملي، باورهاي ديني و امنيت مملكت را شامل مي شوند و در هر جاي دنيا هر مسئله اي كه اين خط قرمزها را نقض كند با برخورد مواجه مي شود.
وي در خصوص نحوه فعاليت رسانه ها و مطبوعات بعد از انقلاب گفت: جريان مبارزه ملت ايران براي تثبيت حكومت در سال 57 تمام نشد بلكه به لحاظ نظامي در سال 67 يعني زمان اتمام جنگ ايران و عراق ادامه داشت، در اين دوران مطبوعات كاملا همراه و هم سو با مردم بوده و آنان را براي حضور در ميدان هاي مبارزه تشويق مي كردند. طوري كه در همين دوران خبرنگاران شهيد فراواني داريم.
وي ادامه داد: نمي توانيم بگوييم آن چه در جمهوري اسلامي ايران از 22 بهمن۵۷ تا امروز رخ داده به طور مطلق بي عيب و نقص بوده و اشتباه و انحرافي رخ نداده است. به هر حال مطبوعات ما توانايي و جسارت اين را داشته اند كه انتقاد كنند و آستانه صبر و تحمل مسئولان حكومت جمهوري اسلامي هم براي انتقادپذيري بسيار بالاست مگر اين كه مشخص شود يك مجموعه قصد تحريف و تضعيف مباني وحدت ملي و انقلاب اسلامي را دارد و يا اين كه در مسير طراحي شده بدخواهان نظام، حركت مي كند.
مدير كل فرهنگ و ارشاد اسلامي گفت: نقد بر عملكرد مطبوعات هم وارد است اما نقش خود را خوب ايفا كردند.
وي افزود: در 3 سال و نيم گذشته از دولت اصول گراي نهم در قالب دستورالعمل، بخش نامه و حتي در گوشي يا سفارش تلفني، دستوري براي كنترل مطبوعات و جلوگيري از نقد مسئولان وجود نداشته است.
اصلا در دولت هاي مختلف نظام جمهوري اسلامي كنترلي بر عملكرد مطبوعات نمي بينم. برخي نشريات هم كه به حكم قاضي و دستوري تعطيل شده اند در جهت تضعيف مباني ديني و وحدت مردم حركت كرده اند.
به نظر شما اگر روزنامه اي يك كاريكاتور بكشد كه باعث تهييج قومي در كشور ما شود نبايد با آن برخورد كرد؟ سكوت در برابر اين اقدام ديگر آزادي مطبوعات نيست.
افضليان تاكيد كرد: لزوم اجراي قانون مطبوعات به حزب يا گروه خاصي برنمي گردد، مطبوعات قانون دارد و اين قانون بايد اجرا شود.
ما نبايد به خاطر آزادي كه براي خود قائل هستيم آزادي ديگران را با مشكل مواجه كنيم.
وي در ادامه فراز و نشيب هاي فعاليت مطبوعاتي را در دوران قبل از انقلاب تشريح كرد.
براي اولين بار در ايران مطبوعات در زمان محمدشاه قاجار متولد شد هر چند دستگاه هاي چاپ را نايب السلطنه فتحعلي شاه، عباس ميرزا به ايران آورد.
اين شخص فردي روشن ضمير بود و عقايد روشن فكري داشت اما عمرش كفاف نداد.
با اين حال مسيري كه او و وزيرش باز كرده بودند باعث شد اولين روزنامه ايراني كاغذ اخبار منتشر شود و وقايع اتفاقيه در زمان اميركبير چاپ شد كه جريان روشن فكري و اطلاع رساني به مردم را دنبال كرد.
در دوران سلطنت طولاني ناصرالدين شاه مطبوعات يكي يكي متولد شدند. در ادامه اين روند نقش آفريني هاي اهل قلم و روشن گري آنان زمينه تولد نهضت مشروطيت را به وجود آورد.
وي گفت: بايد دو نوع آزادي براي مطبوعات قائل شويم كه يكي آزادي برخاسته از نگاه حكومت است. اين نوع آزادي را حكومت هاي اواخر قاجار و اوايل پهلوي برنمي تافتند.
گاهي هم جريان آزادي مطبوعات برخاسته از اراده صاحبان قلم و نه اراده حكومت است. يعني اين كه صاحبان قلم اراده مي كنند كه تا پاي جان، حرمت قلم را نگه دارند و آزادي بيان را پاس بدارند.
به گفته وي روزنامه هاي قانون، دولت عليه ايران مساوات و بيداري ايرانيان در داخل و خارج كشور در اواخر دوران قاجار منتشر مي شد و جريان آزادي خواهي را دنبال مي كرد.
خروجي اين جريان به تداوم مشروطيت در كشور و ايجاد زمينه هاي رعايت قانون منجر شد اما چالشي كه بر سر راه اهل قلم در آن زمان وجود داشت كم سوادي مردم ايران بود.
دوره دوم مطبوعات را بايد در حد فاصل آغاز سلطنت پهلوي تا 28 مرداد 1332 جست و جو كنيم كه با روي كار آمدن رضاشاه و حكومت خودكامه اش آزادي خواهي مطبوعات در مهاقي از تاريكي فرو رفت.
همچنان روزنامه ها در فضاي خفقان فعاليت مي كردند تا به رخدادهاي ملي شدن صنعت نفت رسيديم در اين زمان با اعتقاد راسخ صاحبان قلم نشريات جان گرفتند و عليه استبداد و حضور بيگانگان مبارزه كردند.
با كودتاي 28 مرداد دوباره يك دوران استبداد شروع شد طوري كه بايد از دهه 30 و 40 به عنوان دوران تاريكي مطبوعات نام ببريم.
در دهه 50 به خاطر بالا رفتن سطح آگاهي هاي عمومي، نقش آفريني دانشجويان و تشكيل جريان هاي مبارز عليه حكومت پهلوي، مطبوعات جسارت لازم را به دست آوردند و در افزايش وحدت مردم و انعكاس اعتراض هاي مردمي در جاي جاي كشور نقش ويژه اي ايفا كردند.
همراهي مطبوعات با مردم و انقلاب سازان در سال هاي 55 تا 57 بسيار تاثيرگذار بود در اين زمان و قبل از پيروزي انقلاب روزنامه ها از پادشاه مملكت به عنوان شاه و از رهبر انقلاب با نام امام خميني (ره) ياد مي كردند كه اين خود جسارت صاحبان قلم را مي رساند.
وي تاكيد كرد: هر وقت قدرت به طور مطلق در كف مستبدان قرار مي گرفت جريان نشر و مطبوعات متوقف مي شد و در واقع نويسندگان و خبرنگاران ايران اسلامي هر زمان فرصتي پيدا كردند از قلم به عنوان يك ابزار مبارزه بهره جستند.
چهارشنبه|ا|23|ا|بهمن|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 201]