تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834860956
فصل خوب خريد
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: فوت و فن- ليلا سيف: بهار نزديك است و اين روزها عشق خريدها در جستوجوي مدلهاي جديد لباساند. راستي چقدر از اين خريدها ضروري هستند؟ وسط ويترين، يك كاج تزئين شده خودنمايي ميكند كه انگار از كريسمس باقي مانده است. از سقف هم يك عالمه پنبة گلوله شده آويزان كرده‌اند كه يعني برف! حالا توي اين روز رمانتيك برفي نمي‌داني به چه چيز نگاه كني. اين‌طرفِ كاج، دو تا خانم هم شكل كه كله‌‌هايشان هم نصفه است، روبه‌روي هم نشسته‌اند. دو تا پالتو هم تنشان است با يك عالمه دگمه و كمربند و سگكِ براق. شال‌گردن و كيف هم دارند. دور و برشان هم پر است از بلوز و شلوارهاي حلق‌آويز شده و چكمه‌هاي ساق‌دار جير با پاشنه‌هاي ميخي. اتيكت‌هاي قيمت هم ستاره‌‌هاي براقي‌اند كه روي اجناس چسبانده‌اند. رقمش را به انگليسي نوشته‌اند و تومانش را به فارسي غليظ كه حسابي شيرفهم شوي. اين‌جا كسي از قناعت و صرفه‌جويي يا از پول دور ريختن حرف نمي‌زند، آدم‌ها مجبورند خريد كنند وگرنه در خيلي چيزها بايد شك كرد. اين مدلهاي جورواجور، روزهاي آخر عمرشان را سپري مي‌كنند. عيد نزديك است و مدل‌ها هم بايد بهاره شوند. نازنين فروشنده مغازه، بيست و چهار پنج ساله است. سه سال است كه فروشندگي ميكند. چون خودش از آن عشق خريدهاي تير است، اين كار را دوست دارد و جوان‌هاي عشق خريد را هم كه مشتري فروشگاه‌اش هستند، خوب درك ميكند. نازنين مي‌گويد: «الان ديگر مثل آن وقت‌ها نيست كه مردم عيد به عيد خريد كنند. حالا سر هر فصل، تب خريد شروع مي‌شود. قطعا جنس لباسها هم در هر فصل تغيير ميكند و مثلا نمي‌شود لباس پاييزه را در زمستان پوشيد. لباس پارسال را هم نمي‌شود امسال پوشيد، چون آن‌قدر رنگ‌ها و مدهاي جديد توي بازار آمده كه لباس‌هاي پارسال در خيابان مثل يك جيغ بنفش است. بنابراين سر هر فصل، تب خريد سرجايش است.» او مي‌گويد: «معمولا سر فصل‌ها خيلي كم پيش مي‌آيد كه مشتري بيايد داخل مغازه و فقط يك تكه جنس بخرد. آنها معمولا از من «تيپ» ميخرند.»وقتي مي‌پرسم «تيپ ميخرند ديگر چه صيغه‌اي است؟» مي‌گويد: «يعني اگر يك شلوار را بپسندند، من بلافاصله مانتو و كفش مناسب را برايشان ست مي‌كنم. توي اين كار تخصص دارم و اگر تيپي را جور كنم، محال است كه كسي از آن ايراد بگيرد.» ميگويم: «ولي فكر نمي‌كني اين يك كمي بدجنسي است؟» با خنده مي‌گويد: «خب، كسي كه مي‌خواهد تيپش تك باشد و در ضمن از سليقه من هم استفاده كند، بايد هم پول بي‌حساب خرج كند و هم فكر اين چيزها را بكند. اما نهايتا همه مشتري‌ها از من راضي‌اند و حتي اين دور و برها اسم من از اسم فروشگاه هم معتبرتر است.» وقتي از نازنين راجع به درصد فروشش با توجه به اين قيمت‌ها مي‌پرسم، مي‌گويد: «من مشتري‌هايي دارم كه از طبقة مرفه هم نيستند خيلي هم راحت پول درنمي‌آورند. اما در طول يك فصل سه بار تيپ ميخرند. بعضي از آنها دانشجوهاي شهرستاني هستند كه با قرض پول جور مي‌كنند. گاهي هم همه درآمدشان را خرج سر و وضعشان مي‌كنند. باور كنيد من مشتري دارم كه الان سه سال است هر ماه خريد كامل ميكند.» ميگويم: «حالا اين مشتري‌ات كي وقت ميكند اين همه لباس را بپوشد؟» جواب مي‌دهد: «بعضي‌ها مثل كلكسيونرها عمل مي‌كنند. اصلا خريد كردن را دوست دارند و لذت مي‌برند كه لباس‌هاي جور واجور داشته باشند. مثل كساني كه عشق خريد طلا و جواهر دارند. ولي چون طلا هميشه ارزش ريالي دارد كسي آنها را سرزنش نمي‌كند. اما عشق خريدها اغلب از طرف خانواده‌ها و بچه‌مثبت‌ها سرزنش مي‌شوند كه پولت را حرام مي‌كني. آخر خريد كردن هم شد جرم؟!» چه مي‌كنه اين مارك! حتما برايتان اتفاق افتاده. شبي به خانه آمده‌ايد و در همان بدو ورود اعلام كرده‌ايد كه امشب شام نمي‌‌خوريد. اما بعد از يكي، دو ساعت و به محض پخش شدن عطر قرمه‌سبزي‌هاي معروف مامانتان، با يك لبخند به گشادي عرض صورتتان ، سر ميز غذا رفته‌ايد و در برابر چشم‌هاي حيرت‌زدة بقيه به اندازه كسي كه همين الان از سال قحطي فرار كرده، غذا خورده‌ايد. فكر مي‌كنيد چه چيزي باعث اين تغيير عقيدة آني شما شد؟ گرسنگي؟ بي‌اختياري در نگهداري شكم؟ احترام به اعضاي خانواده؟ مطمئنا هيچكدام! علت، تنها تجربه‌هاي متعدد شما در خوردنِ قرمه‌سبزي‌هايي بوده كه مارك Made in Maman داشته‌اند. از همان وقتي كه براي اولين بار در تاريخ، چارلز فردريك ورث، لباس‌هاي مزون خود در پاريس را به همراه عكس و نامش به بازار فرستاد، تا همين حالا كه تعداد بي‌شماري كمپاني لباس با بهره‌گيري از ذهن خلاق هزاران طراح فعاليت مي‌كنند، مارك، تأثير فوق‌العاده‌اي در خريد داشته و معرف كيفيت لباس بوده است. اما تازگي‌ها نقش مارك‌ها قدري بيشتر شده است. حالا همان‌طور كه ممكن است قرمه‌سبزي‌هاي Made in Maman بچة قهر كرده را سر ميز شام بياورد، ديدن يك ماركِ معروف هم ميتواند دليل خوبي براي يك خريد بيخودي و غيرضروري باشد. يك آمارگيري كوچولوي ثبت نشده در يك جامعه آماري صد نفره نشان مي‌دهد كه 70 درصد از خريدكن‌هاي حرفه‌اي، دنبال يك مارك خاص و معروف‌اند و براي خريدن لباس‌هايي با ماركهاي معروف جهاني، رقم‌هاي قابل‌توجهي پول خرج مي‌كنند. اين عده ميخرند و مي‌پوشند كه بگويند ما فلان مارك را به‌تن كرده‌ايم. اگر مي‌گوييم ارقام قابل توجه، منظورمان دقيقا همين عبارت «قابل توجه» است. يعني ارقامي كه به هيچ وجه يك پول توجيبي خشك و خالي محسوب نمي‌شوند و بايد براي به دست آوردنشان بي‌برو برگرد عرق ريخت. اما نكتة مهم اينجاست كه اين ارقام قابل توجه، هيچ‌گاه صرف خريد نمونه اصلي آن ماركهاي معروف نمي‌شود. هر چه هست، بدلي بيش نيست. بدل‌هايي كه اغلب توسط پخش‌كنندگان وارد كشور مي‌شوند. رامين يكي از اين وارد‌كننده‌‌هاست. او بازار را خوب مي‌شناسد، سليقه ايراني را مثل كف دستش بلد است و متوسط، هر سه هفته يك بار براي وارد كردن لباسها و مدهاي جديد به تركيه سفر ميكند. مي‌پرسيد چرا تركيه؟ معلوم است ديگر. هيچكدام از لباس‌هايي كه با ماركهاي معروف اسپانيايي، ايتاليايي، فرانسوي و... در بازار ايران وجود دارند، اصل و اوريجينال نيستند و فقط اسم اين كمپاني‌ها را يدك مي‌‌كشند. رامين كه جنس‌هاي تكِ چندين فروشگاه در تهران را تأمين ميكند، مي‌گويد: «تعداد بي‌شماري توليدي كوچك و بزرگ در تركيه وجود دارد كه انصافا خياط‌هاي ماهري هم دارند. اينها هر ماه از روي طرح‌هاي ماركهاي معروف كپي‌برداري مي‌كنند و براي هر كدام هزاران سفارش دوخت مي‌‌‌گيرند. گاهي هم اين را كه مارك يك لباس ايتاليايي يا اسپانيايي باشد، خريدار تعيين ميكند. بستگي به كشش داخل دارد. مثلا وقتي كه اسم يك مارك تحت‌‌تأثير يك تبليغ ماهواره‌اي سر زبان‌ها بيفتد، بهترين مارك براي فروش، قطعا همان است. به خاطر همين، پيراهني كه هرگز در ژورنال آن مارك وجود نداشته، دوخته مي‌شود و با اين مارك به فروش مي‌رسد. كمتر كسي هم پيدا مي‌شود كه به سايت آن سري بزند و طرح يا قيمت را چك كند.» تازه، بعضي از پولدارهاي حسابي هم حواسشان جمع است و با لباس‌هاي مارك‌دار خودشان را تابلو نمي‌كنند تا انگلشت‌نما باشند. او براي اثبات حرف‌هايش به قيمت‌هاي اين اجناس اشاره ميكند و مي‌گويد: «قيمت‌هاي جنس‌هاي اوريجينال آن‌قدر بالاست كه هيچ فروشگاهي ريسك خريد آنها را نمي‌كند. مثلا اگر يك جفت كفش زارا از خود اسپانيا تا تهران پياده بيايد و براي حمل و نقلش هم هيچ‌كسي را به زحمت نيندازد، باز قيمتش چهار برابر رقمي است كه در مراكز خريد عرضه مي‌شود.»اينها همان توليدات كشور همسايه‌‌اند كه به سفارش داخل تهيه مي‌شوند. جالب اينجاست كه اطلاعات تكان‌دهنده و البته مأيوس‌كنندة رامين به همين‌‌جاها ختم به‌خير نمي‌شود و او در حالي كه يك كيفِ دوشي نارنجيِ زنانه را كه مارك زارا روي آن كنده‌كاري شده نشانمان مي‌دهد، مي‌گويد: «مثلا اين كيف در يكي از توليد‌ي‌هاي كوچك همين خيابان جمهوري خودمان دوخته شده. قيمتش هم 28 هزار تومان است و خيلي هم فروش دارد. اما اگر اسمش سميرا باشد يا ماندانا يا هر اسم ايراني ديگر، نمي‌شود در عرض يك هفته 1500 تايش را فروخت. چون اكثر مشتري‌ها وقتي يك كيف با چنين ماركي روي دوششان باشد، مخصوصا اگر مارك كيف، بزرگ و چشم در بيار هم باشد، احساس خيلي خوبي به‌شان دست مي‌دهد. در كل، جنس اصل و اوريجينال در كشور ما يعني جنس‌هايي كه از تركيه، تايلند و چين وارد مي‌شوند. فرع و تقلبي هم يعني آن‌هايي كه خودشان كه هيچ، خياط‌هايشان هم تا حالا پايشان به خاك اسپانيا نخورده است. خب اين‌‌طوري است ديگر.» اين ميگه چقدر عيب توليدكننده است خدا مي‌داند؟ فروشگاه بزرگش خوبه اوقات فراغت مسألة مهمي است كه اصولا براي پركردنش راه‌هاي گوناگوني وجود دارد. يكي‌اش هم گشت و گذار در مراكز بزرگ خريد لباس است. احتمالا شما هم اگر به چنين مراكزي سر زده باشيد با خيل عظيم جواناني مواجه شده‌ايد كه حريصانه به ويترين‌ها مي‌نگرند. فروشگاه‌ها و مراكز بزرگ براي اين نسل امكاني را فراهم آورده كه با ديدن و خريدكردن از اين مراكز، اوقات فراغت خود را پركنند. اين فروشگاه‌ها فضاي جديدي براي جوانان خصوصا دختران جوان ايجاد كرده كه يكي از پيامدهاي ساده‌اش افزايش تب خريد در ميان آن‌هاست. دكتر علي اصغر سعيدي،جامعه‌شناس و عضو هيأت علمي دانشگاه تهران در اين زمينه مي‌گويد: «فروشگاه‌هاي بزرگ، فضاي جديدي براي زنان جوان در حوزة عمومي ايجاد مي‌كنند. اين فروشگاه‌ها، محملي براي فرار زنان از چشم‌هاي اجتماع و كارهاي خانگي است تا آنها در ملاقات با غريبه‌ها و افراد جديد از محدوديت خريد محلي آزاد شوند و لذت حس تجربة جديد را در اين محل‌هاي جديد خريد به دست آورند.» حالا نه تنها به تعداد اين‌گونه فروشگاه‌ها در شهرهاي بزرگ اضافه مي‌شود، بلكه مجموعه‌هاي فرهنگي و تفريحي ديگري هم به آنها مي‌پيوندند تا همه چيز براي مصرف بيشتر آماده شود. البته نبايد فراموش كرد كه اين فضا در بين طبقه مرفه و آن‌هم در بين افرادي كه خيلي اهل ورزش و درس خواندن شديد نيستند. بيشتر رايج است. مرگ براي همسايه تام فورد يك طراح لباس است و براي هر لحظه از زندگي مردم دنيا لباس طراحي ميكند. فورد معتقد است: «عمر يك لباس عالي يك دقيقه است، نه حتي يك هفته و يا يك ماه.» احتمالا تام فورد از آن دسته آدم‌هايي است كه اگر پاي صحبتشان بنشيني، ساعت‌ها برايت از تأثير رنگ‌ها و لباس‌هاي جديد بر روحيه و باز شدن باور نكردني ذهن و بالا رفتن تصاعدي اعتماد به نفس حرف مي‌زنند. آن دسته از آدم‌هايي كه عميقا با اصول كهنه شدة «لباس گل و گشاد خريدن براي مقابله با قد كشيدن» و «كاپشن پارسالي خواهرت، كاپشن امسالي توست» و اصولي از اين دست مقابله مي‌كنند؛ آدم‌هايي كه به محض رؤيت يك لباس جديد جديد با چشم غير مسلح،«وايِ» جانانه‌اي مي‌گويند و همة عزمشان را براي داشتن آن جزم مي‌كنند. تا جايي كه ديگر up-to-date بودن (از نوع لباسي) و سورپريز كردن بقال سر كوچه بغلي و همكار ميز بغلي و كل بچه‌هاي دانشكده مي‌شود همه عشقشان. تام فورد مي‌گويد: «عمر يك لباس عالي يك دقيقه است؛ آخر عمر يك مهماني، آخر عمر يك لباس است.»اما اگر مي‌خواهيد هر چه سريع‌تر افاضاتِ تام فورد را براي كمك به قانوني كردن خريدهاي تمام نشدني‌تان، بلند بلند براي مادر يا همسرتان بخوانيد، بايد بگوييم كه اين آقاي تام فورد خودش اصلا علاقه‌اي به لباس عوض كردن‌هاي زود به زود ندارد و با اين‌كه از هر انگشتش صد طرح باقلوا مي‌ريزد، گاهي پيش مي‌آيد كه تمام سه ماه يك فصل از سال را فقط با يك دست «جين» مي‌گذراند. جالب است، نه؟ خب يك ضرب‌المثل قديمي هم وجود دارد كه انگار سازنده‌‌اش تام فورد را مي‌شناخته: «البته مرگ خوب است، اما فقط براي همسايه!» بخريد اما... بحث جذاب خريد كردن يا نكردن (!) تعداد بي‌شماري مخالف و موافق دارد. تأكيد موافقان بر وجوه زيبايي‌شناسي و لطافت روح است و پافشاري مخالفان بر تزلزل شخصيتي افراطي‌ها. حالا براي داوري كردن ميان اين دو طرز فكر به سراغ خانم دكتر فردوسي‌پور رفته‌ايم. شايد بتوانيم مرز شفافي ميان اين دو نظريه پيدا كنيم. خريد كردن ميتواند تأثيرات مثبتي بر روحيه افراد داشته باشد؟ خريد كردن در حد نياز هيچ اشكالي ندارد. درصد خريد كردن هم به ميزان بالا و پايين رفتن توان مالي خانواده تغيير ميكند. تأثير جادويي خاصي هم ندارد. اما خريد كردن در هنگام سفر و اصطلاحا سوغاتي گرفتن قطعا تأثيرات مثبتي بر روحية افراد خواهد گذاشت. حالا وقتي اين رفتار از حد طبيعي خارج شود، مي‌شود اسم تزلزل شخصيتي را بر آن گذاشت؟ هر رفتاري وقتي از حد طبيعي خود خارج شود، كم‌كم به محدودة تزلزل شخصيتي و اختلالات رواني وارد مي‌شود. مثلا از نظر روان‌شناسي گاهي افسردگي باعث بروز چنين رفتارهايي مي‌شود، مخصوصا وقتي كه شخص مي‌خواهد با پول خرج كردن بي‌محابا به نوعي، خودنمايي كند. خب، وقتي كار به اين‌جا برسد، نياز به خودنمايي از اين طريق قطعا يك نوع تزلزل شخصيتي است. بعضي‌ها معتقدند شادي كوچكي كه بعد از يك خريد توليد مي‌شود، ابزاري است براي مقابله با غم‌ها و رفع خستگي‌ها. اين رويكرد كه ما براي رهايي از مشكلات زندگي و رفع خستگي‌هاي بزرگ، بي‌دليل خريد كنيم و پول خود و يا خانواده‌مان را هدر بدهيم، يك رويكرد مثبت نيست و كساني كه اين‌‌طور فكر مي‌كنند، فقط تحت تأثير تبليغات قرار گرفته‌اند. آمار كساني هم كه دچار اين تبليغات مي‌شوند، بسيار زياد است. خب، بعضي‌ها هم براي خودشان دلايلي مي‌تراشند؛ مثل اين كه شما گفتيد. اما خريد كردن به هيچ‌وجه نمي‌تواند رفتار جبراني مناسبي براي كمبودهاي دروني ما باشد. و توصيه شما براي كساني كه دچار اين مسأله شده‌اند؟ وقتي از منزل خارج مي‌شوند پول زيادي با خودشان نبرند تا امكان خريد كردن از آنها سلب شود. و براي آنها كه در منزل كه سهل است،در هفت آسمان هم يك ستاره ندارند و براي خريد كردن به هر دري مي‌زنند؟ اين ديگر همان افسردگي است كه بايد به صورت ريشه‌اي درمان شود. اين افراد ممكن است به‌مرور دست به ريسك‌هاي بزرگ‌تري بزنند كه به شدت برايشان خطرناك باشد. توصيه‌تان براي پدر و مادرها و نقش تربيتي آنها؟ حد تعادل را به شدت رعايت كنند. همان‌قدر كه خريد كردن زياد از حد براي يك بچه ممكن است او را دچار زياده‌خواهي كند، كم خريد كردن و كم هديه دادن به بچه هم ممكن است او را دچار حالت هاي نقصاني كند. حالت‌هايي كه بعدها براي سركوب آن و رفع عقده‌هاي به وجود آمده، همة دار و ندارش را به ناسالم‌ترين شكل به باد دهد. در هر صورت، تعادل، در اين بحث حرف اول را مي‌زند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 414]
-
گوناگون
پربازدیدترینها