واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: چه كسى مى گويد «امير مربى بازى هاى بزرگ نيست»؟
در مورد «امير قلعه نويى» سؤالى مطرح شده كه بايد به آن پاسخ داد. آن سؤال اين است كه «آيا او مرد مبارزه هاى بزرگ نيست؟» تماشاى تيمى كه سرمربى پسران آبى ساخته است پاسخگويى به اين سؤال «چند وجهى» را دشوارتر مى سازد اما زمانى كه به سراغ «كارنامه» امير مى رويم متوجه مى شويم كه گويندگان سؤال فوق چندان هم بيراه حرف نزده اند! خاطرتان باشد چند سال پيش كه استقلال براى قهرمانى در ليگ احتياج به ۳ امتياز بازى را در اهواز داشت اين جدال حساس را مقابل تيمى كه ،۲ ۳ هفته بعد باختى پرگل را مقابل پاس تهران تجربه كرد، باخت تا قهرمانى را از دست بدهد. همان سال پسران آبى فينال جام حذفى را هم به سپاهان باختند تا دست امير از دومين جام كوتاه بماند. قلعه نويى حساس ترين بازى ملى اش را هم با اشتباهاتى كه در انتخاب نفرات و نقشه ها داشت به كره جنوبى باخت تا بر اين نكته كه او - شايد- مرد مسابقه هاى بزرگ نباشد صحه بگذارد.اما همين كه مربى اى بتواند از يك استقلال بحران زده تيمى در حد مدعى اصلى كسب عنوان قهرمانى در ليگ بسازد، اين آيا نمى تواند به منزله تأييد ارزش ها و قابليت هاى فنى امير باشد؟ او كه تجربه پيروز شدن در دربى را هم دارد در مسابقه اى به نتيجه مساوى رسيده كه پيش از اين مربيان ديگرى چون قطبى، دنيزلى، هان، كخ، پروين، پورحيدرى و خيلى هاى ديگر هم چنين نتيجه اى را كسب كرده بودند. اصلاً مگر مى شود آماده نگه داشتن يك تيم در طول فصل را در قضاوت ها لحاظ نكرد و تنها و تنها به سراغ بازى اى رفت كه به خاطر حواشى و هيجانات و حساسيت هايش به هيچ عنوان يك بازى معمولى قلمداد نمى شود؟ امير سالها قبل كه استقلال او يك تيم معمولى بود و پرسپوليس وينكو تيم پرستاره «دربى» را برده بود. يكى از شيرين ترين پيروزى هاى استقلال در يكى از جذاب ترين دربى ها؛ كه با گل قربانى به برد ۳ بر ۲ پسران آبى تبديل شد، نيز در زمان همين مربى اتفاق افتاده است.بنابراين اين اصلاً عادلانه نيست كه فكر كنيم چون صدرنشين با تيم سوم و چهارم جدول با آن همه پرسپوليسى كه به اندازه ۱۰ سال گذشته اش خرج كرده و بازيكن خريده است مساوى كرده پس بايد به اين جمع بندى رسيد كه امير مربى بازى هاى بزرگ نيست.باز اگر او (قلعه نويى ) مثل ديدار رفت كه در تعويض هايش مرتكب اشتباه شد اشتباهى مى كرد و همين اشتباه منجر به مساوى مى شد مى توانستيم دراين باره كه او - شايد - مربى بازيهاى بزرگ نباشد شك كنيم اما اينكه سياوش اكبرپور توپ را از ۲ قدمى دروازه به بيرون مى زند ارتباطى به مربيگرى امير ندارد همچنان كه حركت عجيب عليزاده نيز يك خطاى كاملاً مشخص بود و به ميدان فرستادن او قطعاً به اين خاطر نبود كه يك سانتر معمولى را به يك پنالتى براى حريف تبديل كند.
سه|ا|شنبه|ا|29|ا|بهمن|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 253]