واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: کتاب - تا بیاییم و بگوییم «من» میخواهم توی سر این «من» بزنم، یک دفعه میبینیم «من» که هنوز حضور دارد! چگونه با حضور من، منیت از بین میرود؟ چاقو که دسته خودش را نمیبرد. به گزارش خبرآنلاین، کتاب «شکوه امر خدا» به ضمیمه یادداشتی برای اعتکاف به قلم حجتالاسلام علیرضا پناهیان در ۹۶ صفحه با قیمت ۱۷۰۰ تومان از سوی نشر خیزش نو منتشر شد. اقامت در خانه خدا، شکوه امر خدا، معنویت بیتکلیف، تمنای امر، سرّ وجوب اوامر الهی، منشِکنهای دیگر، دینداری متفرعنانه، زندگی سرشار از امر و نهی خدا، فرهنگ اعتکاف، مستحبات خودپرستانه، جایگاه ولی امر در منظومه اوامر الهی، چرا برخی از اهل کوفه امیرالمؤمنین (ع) را دوست نداشتند؟ و چرا بعضیها این قدر امیرالمؤمنین (ع) را دوست دارند؟ از عناوین مطالب موجود در این کتاب است. کتاب دارای ۲ بخش «اقامت در خانه خدا» و «شکوه امر خدا» است. «اقامت در خانه خدا» یادداشتی برای معتکفین است که دربرگیرنده نکاتی برای بهرهبرداری بهتر از فرصتهای معنوی اعتکاف است. در این متن نویسنده از زوایای گوناگون به اعتکاف نگاه میکند و تعاریف مختلف را در مورد اعتکاف ارائه میدهد. در یادداشتی از این بخش میخوانیم: «اعتکاف یعنی: زمان میخواهد تا انسان برخی از معانی را درک کند. سه روز یعنی زمان متراکم. همانطور که برنامههای روزانه و مستمر یعنی زمان مداوم. اینها هر کدام به نوعی اثر دارند. هم لازم است انسان کارهای خوبش را در زمان مداوم انجام دهد تا اثربخش باشد. و هم لازم است گاهی زمان متراکم صرف بهبود حال خویش کند تا موثر واقع شود. برای مداوای برخی از بیماریهای جسمی هم همین کار را انجام میدهند. گاهی برنامه دارویی مداوم و گاهی که کار سخت شده باشد برنامه دارویی متراکم.» بخش دوم کتاب با عنوان «شکوه امر خدا» درصدد است تا با نگاهی تربیتی و اخلاقی به سؤال «چرا خدا امر میکند؟» پاسخ داده و در ضمن این پاسخ، برخی از مفاهیم عمیق تربیتی دین اسلام را به زبانی ساده توضیح دهد. در بخشهایی از این کتاب میخوانیم: «چرا خداوند متعال نماز شب را بر پیامبر اکرم (ص) واجب فرمودند؟ حتماً برای آن نبوده که مبادا ایشان نماز شب را ترک کنند. یقیناً برای این نبوده که قدرت درک پیامبر (ص) را نسبت به ضرورت و ارزش نماز شب در نظر نگرفته بودند. پس چرا واجب شد؟ در حالی که بسیاری از پیروان مکتب او هیچگاه نماز شب را با آنکه مستحب است، ترک نمیکنند. ما که هرچه از خدا نسبت به پیامبر (ص) میبینیم، همه اکرام است و احترام. نکند واجب شدن یک امر و صدور یک دستور واجب هم از جانب پروردگار نوعی اکرام عبد است؟ کجا باید ما توی سر این «من» بزنیم؟ تا بیاییم و بگوییم «من» میخواهم توی سر این «من» بزنم، یک دفعه میبینیم «من» که هنوز حضور دارد! چگونه با حضور من، منیت از بین میرود؟ چاقو که دسته خودش را نمیبرد. اگر بگویی «من» دوست داشتم الان قرآن بخوانم، این قرآن خواندن تو چقدر ارزش دارد؟! ببینم! چی شده که قرآن خواندنت گرفته؟ بتِ اول (من) اجازه داد خدا را بپرستی؟» نویسندگان و ناشران کشور میتوانند برای معرفی آثار و تازههای خود با نشانی [email protected] مکاتبه کنند. ۲۹۱/۶۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 400]