واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازرگانی - محمد هیراد حاتمی اگر محمد نهاوندیان، رییس کنونی اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران اعتقاد دارد اصحاب رسانهها و خبرنگاران، همکاران پارلمان بخش خصوصی در نهضت گسترش فرهنگ بخش خصوصی و مشارکت مردمی در اقتصاد ایران است در مقابل علینقی خاموشی آنان را گروهی بچه سوسول می داند. علینقی خاموشی که بیشتر از نصف سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان رییس اتاق بازرگانی در پارلمان بخش خصوصی ایران حضور داشته است در نشستی که اخیرا در سالن معراج هتل لاله برگزار شد از واژه ای نه چندان خوشایند وام گرفته است و خبرنگاران را مشتی بچه سوسول نام نهاده است که در زمان ریاست او اجازه حضور در پارلمان بخش خصوصی را نداشتند. اینکه خبرنگاران در زمان او به چه علت حق حضور در پارلمان بخش خصوصی را نداشتند خود سوالی است که کاش رییس سابق اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران به آن می پرداخت. مگر انتشار اخبار پیرامون فعالیت فعالان بخش خصوصی و حضور آنان در عرصه های تجارت و اعلام نظرات شان چه ایرادی دارد که حضور خبرنگاران در اتاق بازرگانی اینقدر می تواند گران تمام شود؟ اینکه یک وزیر اقتصاد که لا اقل همسو با جریان آقای خاموشی است عنوان می کند رقم قابل توجه ای از آمار های صادراتی و وارداتی ایران توسط همین فعالان بخش خصوصی صورت می گیرد و اقتصاد ایران برای رفع مشکلات موجوددر این زمینه راهی ندارد جز اینکه پای گفته های آنان بشیند. حال سوال اینجاست اینکه گروهی خبرنگار اظهار نظر های فعالان بخش خصوصی را انتشار می دهند چرا باید به مذاق رییس سابق اتاق بازرگانی خوش نیاید. قصد قضاوت در این رابطه وجود ندارد بنا براین این موضوع را به گردن خوانندگان این نوشته می اندازم. از خیر این نگاه آقای خاموشی به خبرنگاران که بگذریم و روحیه استقامت ایشان در این زمینه را کنار بگذاریم ایشان در همین نشست عنوان کرد که کشورما چهار سال است که در تحریم جدی غربیها به سر میبرد اما اتاق بازرگانی تاکنون چه اقدامیبرای رفع این تحریمها کرده است و چه قدمهایی برداشته است؟ این گفته نمایان می سازد که آقای خاموشی حتی اخباری که توسط همان هایی که بچه سوسول خطابشان کرده اند را نمی خوانند چرا که اگر بخواهیم کمی منصف باشیم طی سال های اخیر پارلمان بخش خصوصی با وجود تشدید تحریم ها آن قدر خوب عمل کرده است که می توان با چیدن چند تیتر خبری پازل این ادعا را تکمیل کرد. استفاده از فرصت های بین المللی مانند اتاق بازرگانی بین المللی، فدراسیون اتاق های جهان در این رابطه نمود عینی دفاع از عملکرد اتاق بازرگانی در زمینه تحریم ها است. همین یک ماه پیش شاهد آن بودیم کهicc بحث تحریم را که در دستور کارش قرار گرفته بود به واسطه رایزینی هایی که توسط اتاق بازرگانی صورت گرفت از دستور کار خود کنار گذاشت. موضوع عضویت ایران در کنفدراسیون اتاق های بازرگانی بین الملل و ریاست اتاق بازرگانی و صنعت اکو که ایران به مدت سه سال باید ریاست آن را بر عهده داشته باشد را هم نادیده بگیریم، به شخصه اعتقاد دارم یک حرکت فرهنگ سازی هم لازمه این مقابله با تحریم ها است نه اینکه مدیرانی که بخش زیادی از ساعت های کاری خود را برای مقابله با بد اخلاقی های غربی صرف می کنند را بی جهت نقد کنیم. در شرایط کنونی به سبب این فضای رسانه ای که در دنیا ایجاد شده است با کمک بخش خصوصی کشور های دیگر می توان قدری در این فضا اثر گذاشت. برخی از اتاق های کشور های سراسر جهان با ابراز نظرات شان در واقع این فضای سنگین حمایت از تحریم ایران را شکستند. حدود یک سال قبل بیاینه ای از سوی اتاق آمریکا با 7 موسسه دیگر بخش خصوصی آمریکا خطاب به کاخ سفید اعلام شد و در آنجا دغدغه ها و نگرانی های خودشان را نسبت به تحریم ها ابراز کردند. شبیه این مطلب در اجلاسی که به ابتکار یکی از اتاق های اروپایی حدود دو سال قبل که برای کار مجدد با ایران طراحی شد صورت پذیرفت. مجموع این اتفاقات اقدامات قابل دفاعی بود که علاوه بر اینکه نتایج عملیاتی در ارتباط بین بنگاه ها ایجاد می کرد در تصیح فضای افکار عمومی جهان غرب هم تاثیر داشت. /36
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]