واضح آرشیو وب فارسی:الف: همه چشم به راه بهبود اينترنت
«چشم به راه بهبود اينترنت!»عنوان سرمقاله روزنامه آفرينش به قلم حميدرضا عسگري است كه در آن ميخوانيد؛
وضعيت نابسامان اينترنت در كشور در چند وقت اخير به حدي براي كاربران مشكل ايجاد كرد كه دليلي شد تا دراين وجيزه اشاره اي كلي به اوضاع و احوال اينترنت وكاربران در كشور داشته باشيم. طبق آخرين آمارها، جايگاه ايران به لحاظ متوسط سرعت دانلود اينترنت خانگي از ميان ۱۶۸ كشور جهان در جايگاه ۱۶۷ جهان قرار دارد. در اين رده بندي كشور آفريقايي مالي بعد از ايران در جايگاه ۱۶۸ قرار گرفته است.
در اين آمار كره جنوبي با سرعت دانلود بيش از ۳۱ مگا بايت بر ثانيه ( ۳۱ هزار كيلو بايت بر ثانيه ) در جايگاه نخست و كشور هاي ليتواني ، سوئد ، روماني و لتوني در جايگاه هاي دوم تا پنجم قرار دارند. متوسط سرعت دانلود اينترنت در ايران ۴۸۰ كيلو بيت بر ثانيه است كه حتي از كشور افغانستان با سرعت ۱۴۴۰ كيلو بيت بر ثانيه هم پايين تر است. جاي تاسف است كه ايران به عنوان يك كشوري با جمعيت غالب جوان و دانشگاهي نمي تواند از مزاياي اينترنت پرسرعت استفاده كند. اينترنت و كاربران در ايران با مشكلات فراواني از برخوردهاي سليقه اي گرفته تا مشكلات فني مواجه مي باشند، كه به چند مورد اشاره مي كنيم. هرچند اميد برطرف شدن آنها را نداريم.
"پهناي باند" و "قيمت اينترنت" از اساسي ترين مشكلاتي كه دركشوربا آن روبه رو هستيم. مقامات مسول اظهارمي دارند كه پهناي باند براي ظرفيت كنوني كافي است ومشكلي وجود ندارد. از سوي ديگر شركت هاي ارائه كننده اينترنت پهناي باند را عامل افت سرعت و كندي اينترنت مي دانند. اما ضرركننده اصلي دراين ميان كاربران هستند.
۱- كاربران درسراسر كشور اينترنت را از شركت هاي ارائه كننده و مخابرات گران مي خرند. مثلا كاربران درايران براي سرعت ۱۲۸كيلوبيت بر ثانيه چيزي حدود ۱۵هزار تومان ميپردازند كه معادل تقريبي ۱۵دلار مي شد! (قبل از تورم قيمت دلار) در حالي كه قيمت اينترنت ۴مگابيت بر ثانيه در همسايگي ايران چيزي حدود ۲۵دلار در سال است. مقايسه بين سرعت و قيمت اينترنت در كره جنوبي و ايران نشان مي دهد كه سرعت اينترنت رايگان كره جنوبي حدود ۵۰۰ برابر اينترنت پولي در ايران است. در حالي كه قيمت اينترنت ۱۲۸ كيلو بيت در ثانيه اي ايران بين ۱۰ تا ۲۰ هزار تومان در ماه هزينه دارد قيمت اينترنت ۲۲۴ مگابيت برثانيه اي كشورهاي چون مالزي تنها حدود ۱۵۰۰ تومان در ماه تعيين شده است. قيمت يك سرويس۲۵۶ در ايران تقريبا ۲ برابر امارات، ۳ برابر مصر و ۱۲ برابر تركيه است!
۲- كاربران با پرداخت هزينه وصل براي تهيه سرعت مورد نياز به هيچ وجه از سرعت واقعي بهره مند نمي شوند. سرعت دانلود يك كاربر با اينترنت ۱۲۸ كيلوبيت درخوشبينانه ترين حالت ۶۰ كيلوبيت مي باشد!
۳- به علت كافي نبودن پهناي باند اينترنت دركشور، شركت هاي ارائه كننده فضاي موجود را بين مشتركان فراوان به اشتراك مي گذارند. درحالي كه اين امر معناي ديگري غيراز "دزدي" و "حق الناس" تداعي نمي كند، اما فروشندگان هزينه سرعت واقعي را از تمام كاربران دريافت مي كنند.
۴- پس از دريافت هزينه وصل اينترنت ديگر كاربر به حال خود رها مي شود و هيچ نهادي به طور رسمي پاسخگوي نيازها ومشكلات وي نمي باشد. البته تلفن هاي گوياي شركت هاي پشتيبان كننده هميشه دردسترس هستند، اما شما با هرمشكلي از افت سرعت گرفته تا قطعي اينترنت به آنها مراجعه كنيد يك پاسخ مي شنويد: "مشكل از ما نيست از جانب مخابرات است!" يا " درحال حاضر كمي افت سرعت داريم كه تا چند دقيقه ديگه برطرف ميشه!" درحالي كه اين مشكل تا روزها،هفته ها ،ماه ها برسرجاي خودباقيست.
۵- به علت همين مواردي كه دربالا گفته شد، شركت هاي ارائه دهنده اينترنت براي كسب سود هرروز زيادتر مي شوند. اما هيچ نهادي وجود ندارد كه بركار آنها نظارت فني داشته باشد و براي كاربران مشخص كنند كه كيفيت كدام شركت نسبت به هزينه اي كه دريافت مي كند بهتر است(يك رده بندي كيفي وجود ندارد).
امروزه ميزان استفاده كاربران اينترنت يكي ازمعيارهاي توسعه يافتگي كشورها تلقي مي گردد. جاي تاسف است كه كشورما با ترسيم اهدافي همچون چشم انداز۲۰ ساله، در فراهم كردن ابتدايي ترين نياز عصر ارتباطات يعني اينترنت در چنين وضعيتي به سر مي برد.
دوشنبه|ا|19|ا|دي|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 97]