واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > انرژیهستهای - فاز اول نیروگاه بوشهر با تاخیرها و تاکیدها و تکذیب های فراوان سرانجام به روز نهایی راه اندازی نزدیک می شود. اما هنوز هم میان گفته مقام های روس و ایران در مورد زمان دقیق راه اندازی این نیروگاه تفاوت وجود دارد هرچند رسیدن به نقطه پایان کار ساخت و اجرای نیروگاه و آغاز کار تولید برق هسته ای با قرار گرفتن سوخت هسته ای در قلب نیروگاه بوشهر در هر حال نقطه اشتراک دو طرف ایرانی و روسی خواهد بود. مقامات سازمان انرژی اتمی روسیه از راه اندازی اولین نیروگاه اتمی جمهوری اسلامی ایران در 21 اوت (30 مرداد) خبر دادند. رئیس سازمان انرژی اتمی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد سوخت رآکتور بوشهر اواخر هفته آینده به ساختمان رآکتور و 2 هفته بعد از آن به قلب رآکتور نیروگاه منتقل می شود و بر این اساس نیروگاه بوشهر در نیمه دوم شهریور ماه راه اندازی خواهد شد. علی اکبر صالحی همچنین معتقد است که "راه اندازی تعاریف مختلفی دارد؛ تعریف ما از راه اندازی انتقال سوخت به قلب رآکتور است که در نیمه دوم شهریور ماه صورت خواهد گرفت اما برای استفاده از برق نیروگاه بوشهر باید مدت بیشتری منتظر بمانیم." اما جا برای طرح این سوال باز است که آیا روس ها این بار به واقع به وعده خود عمل می کنند یا نوعی دیگر از سازشگاری و سیاست بازی را شاهد خواهیم بود؟ تا به اینجا که قرارها برای افتتاح نیروگاه با سفر مقامات مسئول روس به ایران قطعی به نظر می رسد و با امید به نزدیک بودن زمان راه اندازی نیروگاهی که حداقل 15 سال از زمان افتتاح دور مانده است باید به بررسی تاثیر این افتتاح بر روند فعالیت های هسته ای ایران و قدرت ایران در مذاکرات آتی هسته ای پرداخت چراکه بعضا برای غربی ها شبهه ایجاد شده که با راه اندازی نیروگاه بوشهر جایی برای ادامه غنی سازی ایران باقی نیست. علاء الدین بروجردی روز شنبه در همین خصوص به ادعاهای جدید امریکا پاسخ گفت و تصریح کرد که"این اقدام برخلاف نظر امریکا و با همکاری نزدیک بین ایران و روسیه صورت گرفته به گونه ای که اولین نشانه های عمل به تعهدات روسیه در حال نمایان شدن است."وی ادامه داد: سوخت نیروگاه بوشهر دو سال قبل به ایران منتقل شده و خانم کلینتون مطلع نیست که تامین سوخت نیروگاه هسته ای بوشهر ربطی به غنی سازی اورانیوم ندارد و روسها مسئولیت تامین سوخت نیروگاه را پذیرفته اند و اکنون در حال عمل به این تعهدات هستند. در عین حال یک مقام وزارت خارجه امریکا گفت که ایالات متحده تشخیص داده است که رآکتور بوشهر به منظور تکثیر سلاح های هسته ای طراحی نشده است. وی که خواست نامش فاش نشود، افزود: رآکتور بوشهر تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی فعالیت خواهد کرد و روسیه سوخت مورد نیاز این رآکتو را تامین می کند. در این خصوص صادق ربانی، قائم مقام سابق سازمان انرژی اتمی ایران و علی خرم، سفیر سابق ایران در وین، سازمان ملل متحد و ژنو در گفت و گو با خبرآنلاین به تشریح تاثیر راه اندازی نیروگاه بوشهر در مناسبات آتی ایران با غرب پرداخته اند. قائم مقام سابق سازمان انرژی اتمی در خصوص اهمیت راه انداری نیروگاه بوشهر به خبر گفت: راه اندازی این نیروگاه مرحله حساسی است. چنانچه روس ها به وعده خود در این خصوص عمل کنند دست آورد بزرگی برای ایران است چراکه زمانی که سوخت گذاری در این نیروگاه انجام می شود، دیگر هیچ کشوری نمی تواند آن را بمباران کند و بمباران آن علاوه بر تاثیرات منفی بر ایران، برای همسایگان ایران نیز خسارات فراوانی دربر خواهد داشت. در عین حال که با تردید به این مرحله از کار روسیه نگاه می کنم باید گفت که این کشور همواره فرصت طلبانه برخورد می کند و چنانچه تعهد خود برای راه اندازی نیروگاه را در موعد مقرر انجام دهد، ایران دست برتری در مذاکرات آتی خواهد یافت. وی تصریح کرد: در بحث تبادل سوخت مصرف شده نیز در قرار داد ایران و روسیه آمده است که سوخت مصرف شده از جانب ایران به روسیه بازگردانده شود تا به این تریتب سوخت مورد نیاز نیروگاه نیز بر طبق توافق در نوبت های مشخص در اختیار ایران قرار گیرد. اما غرب احتمال می دهد که ایران از پسماندهای سوخت نیروگاه بوشهر برای ساخت بمب اتم استفاده کند. بر این اساس چنانچه نیروگاه کار کند اولا برق هسته ای در اختیار کشورمان می گذارد و ثانیا پسماندهایی به جا می گذارد که قابلیت استفاده در ساخت بمب اتم را دارد. اینکه غرب تاضمین های لازم را از روسیه یا از ایران چگونه برای ممانعت از دست یابی احتمالی ایران به بمب اتم دریافت خواهد کرد، در آینده مشخص می شود اما در هر حال با راه اندازی نیروگاه بوشهر موقعیت ایران تقویت شده و غرب ناگذیر به معامله با ایران خواهد شد و در قبال آن ایران نیز باید تضمین هایی را برای ورود به جامعه بین المللی به غربی ها بدهد. اما آیا غنی سازی در داخل ایران به راه اندازی نیروگاه بوشهر ارتباطی دارد؟ در این خصوص باید گفت که دو راه برای تولید بمب هسته ای وجود دارد؛ اول فرایند غنی سازی و دوم استفاده از پسماندهای نیروگاه هسته ای بوشهر. چنانچه ایران مدعی است به توان غنی سازی بیست درصدی دست یافته است و این بدان معناست که تکنولوژی غنی سازی بیش از بیست درصد را نیز در اختیار دارد و می تواند با ارتقای غنی سازی به سوخت نود و هشت درصد نیز دست یابد. غرب دنبال آن است که با دریافت سوخت 5/3 درصد از ایران، یک راه احتمالی به ساخت بمب را بر ایران مسدو کند. اما راه دیگر استفاده از پسماندهای فراوان نیروگاه بوشهر است. استفاده از این مسیر زمان بر است چراکه ابتدا باید سوخت در نیروگاه مصرف شود و در مرحله بعد پسماند بر خلاف قرارداد ایران و روسیه به مسکو تحویل داده نشود. بر این اساس ارتباط نیروگاه بوشهر و غنی سازی بیست درصدی در داخل ایران ارتباطی کاملا مشهود نیست با این وجود ایران همان طور که در مورد غنی سازی تاکید بر استفاده صلح آمیز از سوخت حاصل دارد، در مورد نیروگاه بوشهر نیز تاکید دارد که مصارف صلح آمیز تولید برق هسته ای ملاک اصلی کشور در راه اندازی نیروگاه است. علی خرم، استاد دانشگاه و سفیر سابق ایران در وین نیز در خصوص تاثیر راه اندازی نیروگاه بوشهر بر مذاکرات ایران و گروه وین و مذاکره با گروه 1+5 گفت: اگر روسیه در حال تعجیل در راه اندازی نیورگاه بوشهر دارد و سوخت این نیروگاه را برای مدت 5 سال به ایران آورده و در ایران نگهداری می کند به یک زبان این معنا را دارد که دیگر تحقیق و توسعه و تولید اورانیوم غنی شده در داخل ایران ضرورتی ندارد. این نگاه بین المللی و بویژه آژانس است چراکه آنها معتقدند اگر ایران یک نیروگاه دارد و سوخت آن فراهم است، دیگر نیازی به غنی سازی ندارد اما اگر ایران نیروگاه های دیگری را راه اندازی کند باید دید که با کدام کشور و با چه توافق نامه ای کار را دنبال خواهد کرد. لذا این سوال در سطح بین المللی مطرح است که ایران زمانی که نیروگاه فعال با سوخت آماده دارد دیگر در زمان مذاکرات چرا بروی تولید سوخت در داخل خاک خود اصرار دارد؟ در راکتور تهران سوخت بیست درصدی مورد نظر است و در نیروگاه بوشهر سوخت 5/3 درصدی مورد نیاز است؛ مذاکره برای تامین سوخت راکتور تهران است اما چنانچه این سوخت تامین شود، یا توجه به آماده بودن سوخت نیروگاه بوشهر، دیگر جایی برای تولید سوخت در داخل ایران باقی نمی ماند. به این ترتیب در مذاکرات آتی این طرف مقابل است که دست برتر را در اختیار خواهد داشت. از بعد فنی و حقوقی دست طرف های مقابل ایران در مذاکرات آتی پس از راه اندازی نیروگاه بوشهر برتر از تهران خواهد بود چراکه دیگر حجت بر ایران تمام می شود چراکه هم نیروگاهی با سوخت آماده دارد، هم در مورد سوخت راکتور تهران به توافق رسیده و دیگر جایی برای ادامه غنی سازی در داخل ایران وجود نخواهد داشت. هر دو صاحب نظر بر این باورند که نیروگاه بوشهر فصلی تازه را بروی مذاکرات هسته ای ایران می گشاید؛ ایران در شرایطی به استقبال مذاکرات با گروه وین بر اساس بیانیه تهران می رود که حالا نیروگاه بوشهر را فعال دارد و این برای غرب معنای پایان غنی سازی در داخل ایران را دارد بویژه که اگر دو طرف در مذاکرات برای تامین سوخت راکتور تهران نیز به توافق برسند. نقطه اختلاف دست برتر یکی از دو طرف در مذاکرات پیش روست. یکی دست ایران را برتر می داند و دیگری ایران را به واسطه اتمام حجت برای تامین سوخت در تنگنا می بیند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 375]