تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820377034
خاتمی را در این انتخابات هزینه نکنیم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > احزاب و تشکل ها - گفت و گو با مرتضی الویری اکبر بیاتی:مرتضی الویری از اعضای پیشین سازمان مجاهدین انقلاب و از اولین نمایندگان مجلس شورای اسلامی به خاطر دیدگاه های اقتصادی نزدیک به هاشمی رفسنجانی در مجلس جزو تیم طراح برنامه اول توسعه برای دولت هاشمی بود. این چهره سیاسی پس از کنار رفتن نیروهای موسوم به خط امام و چپ برای مدتی فعالیت های خود در عرصه سیاسی را کنار گذاشت اما با شروع به کار حزب کارگزاران با وجود این که هیچ گاه عضو این حزب نشد اما به عرصه سیاسی بازگشت و در دوران خاتمی نیز برای مدتی شهردار تهران شد و پس از آن هم سفیر ایران در فرانسه گردید.الویری در سال های اخیر فعالیت های گسترده ای را در عرصه سیاسی آغاز کرده است او پیشتر طرحی برای تشکیل چیزی شبیه لویی جرگه برای ائتلاف اصلاح طلبان ارائه داد که با واکنش های متفاوتی در اردوگاه اصلاح طلبان مواجه شد.او همچنین اخیرا طرح دیگری را ارائه داده که هدف سازماندهی نیروهای اصلاح طلب در شهرستان ها و ارتباط بیشتر نیروهای اصلاح طلب با بدنه جامعه را دنبال می کند. الویری در اظهار نظر نسبت به کاندیداهای اصلاح طلب احتیاط می کند و معتقد است که اصول گرایان علی رغم اختلافات بالاخره حول احمدی نژاد جمع خواهند شد. آقای الویری فکر می کنید انتخابات ریاست جمهوری آینده دو قطبی می شود؟بستگی به حضور یا عدم حضور خاتمی خواهد داشت. کلیه نظرسنجی ها نشان می دهد که خاتمی بالاترین زمینه را برای جلب آرای مردم دارد. البته آرزوی من این است که که خاتمی را در این انتخابات هزینه نکنیم. ولو این که با رای بالایی رییس جمهور شود. چون برخی معتفدند با آمدن خاتمی جناح مقابل به اجماع خواهد رسید؟انتقاد بسیاری از اعضای جناح اصول گرا از دولت احمدی نژاد جدی است و احتمال اجماع روی احمدی نژاد ناممکن است. ولی ریش سفیدان جناح اصول گرا از سایر کاندیداهای اصول گرا خواهند خواست که کاندیدا نشوند و سایر کاندیداها اجبارا به کنار می روند. البته نام این پدیده را نمی توان اجماع گذاشت. اجماع وقتی اتفاق می افتد که سایر نامزدها با میل خودشان به نفع یکی کنار بروند و اطلاعیه بدهند و برای او تبلیغ کنند. من بعید می دانم نامزدهای اصول گرایی که ایرادها و اشکالات مبنایی و اصولی به عملکرد احمدی نژاد دارند و در اظهارات خود این اشکالات را برای مردم بارها بیان کرده اند به ناگاه صرفا به دلیل آمدن خاتمی مدافع احمدی نژاد شوند. این افراد با آمدن خاتمی طبق توصیه ریش سفیدان اصول گرا کاندیدا نخواهند شد و سکوت خواهند کرد. در صورتی که احمدی نژاد رئیس جمهور شود؛ اختلافات اصول گرایان به چه وضعی کشیده می شود؟ آیا ممکن است اصول گرایان و آقای احمدی نژاد برای جلوگیری از تشدید اختلافات به سمت تشکیل دولت ائتلافی بروند؟با روحیاتی که از احمدی نژاد سراغ دارم ایجاد هر گونه وحدت و هماهنگی و آشتی او با سایر جناح ها را محتمل نمی بینم. چرا که ایشان طبق سلیقه های خود عمل می کند و تمایلی هم به تعامل با سایر همفکران خود ندارد. بنابراین با توجه به این مساله می توان حدس زد که احمدی نژاد دوره دوم خود را در صورت رای آوردن در فضایی سرد و غیرصمیمانه با سایر اصول گرایان سپری خواهد کرد. برخی می گویند که طیفی از اصول گرایان به هیچ وجه از احمدی نژاد حمایت نخواهند کرد، حتی ممکن است از خاتمی - در صورت کاندیداتوری - حمایت کنند. به نظر شما این تحلیل ها تا چه حد واقعی است؟حساب رهبران جناح های اصول گرا را باید از مردم عادی حامی احمدی نژاد جدا کرد. محال است هیچ طیفی از رهبران اصول گرا به دلیل انتقاد از احمدی نژاد از خاتمی پشتیبانی کند؛ زیرا اولا انتقادهایی به خاتمی دارند و ثانیا در این صورت جایگاه حزبی و گروهی خود را از دست خواهند داد. اما در مورد مردمی که به احمدی نژاد رای دادند این امر کاملا محتمل است. زیرا مردم نگران زندگی روزمره خود هستند و بر مبنای تشخیص خود تصمیم می گیرند. میرحسین موسوی یکی دیگر از گزینه های محتمل اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری دهم است؛ فکر می کنید چه گروه هایی از اصلاح طلبان از او حمایت نخواهند کرد؟میرحسین در مقابله با تحجر از نظر فرهنگی و سیاسی کارنامه موفقی داشته است و در زمینه اقتصادی هم عملکرد ایشان در زمان جنگ موفق بوده است. مهندس موسوی در مقاطعی، کشور را اداره کرد که درآمد ارزی ما از هفت میلیارد دلار تجاوز نمی کرد و از این مبلغ می بایست سه میلیارد دلار صرف جنگ می شد. تفکر اقتصادی میرحسین موسوی مانند سایر دوستان موسوم به چپ، توجه و تاکید به اقتصاد دولتی و حمایت از دخالت های دولتی در عرصه تولید و توزیع بود. بسیاری از اصول گرایان امروز شدیدا با اقتصاد کنترل شده زمان جنگ که میرحسین بانی آن بود مخالفت می کردند و سرمقاله های روزنامه رسالت آن روزها بهترین شاهد این مطلب است. من در آن موقع به عنوان رئیس کمسیون صنایع و معادن مجلس و در مقطعی به عنوان معاون سازمان برنامه و بودجه از این سیاست ها حمایت می کردم و اکنون نیز بر این باورم که اگر سیاست های کنترلی و مداخله های دولت در بخش اقتصاد عمل نمی شد قحطی بدتر از جنگ جهانی دوم کشور را فرا می گرفت. نکته مهم این است که اکثریت گروه های موسوم به چپ آن روز دیگر مدافع اقتصاد دولت مدار نیستند و آن نسخه را فقط برای شرایط جنگی شفا بخش می دانند. من از نظرات امروز مهندس موسوی در این زمینه آگاه نیستم. طبیعتا اگر دیدگاه وی مثل سایر دوستانش به دلیل تغییر شرایط تغییر کرده باشد، حمایت آحاد اصلاح طلبان راخواهد داشت، در غیر این صورت گروه های اصلاح طلبی که روی اقتصاد آزاد تاکید دارند از او حمایت نخواهند کرد. شاید در دیدگاه های او تغییری ایجاد شده باشد؟اگر میرحسین موسوی تمایز جدی بین اقتصاد زمان جنگ و اقتصاد زمان صلح قائل باشد و بر این باور که موتور محرکه اقتصاد بخش خصوصی است نه دولتی؛ در این صورت امکان اجماع اصلاح طلبان و همچنین بخشی از اصول گرایان پشت سر میرحسین موسوی متصور است. البته آخرین شنیده های من حکایت از این دارد که ایشان اعلام کرده به هیچ وجه قصد نامزدی در انتخابات ندارد. اگر خاتمی نیاید با تعدد کاندیداها در میان اصلاح طلبان مواجه خواهیم شد در این صورت چقدر احتمال پیروزی برای اصلاح طلبان قائل خواهید بود؟با نیامدن خاتمی ما در جناح اصول گرا با تعدد کاندیدا و در جناح اصلاح طلب نیز احتمال وفاق برای رسیدن به یک کاندیدا - اصلاح طلب یا اصول گرا - دشوار خواهد بود. نتیجه این وضعیت کشانده شدن انتخابات به مرحله دوم است. در این صورت اگر وضعیت اقتصادی به همین منوال پیش برود احتمال پیروزی احمدی نژاد کم خواهد بود. بر اساس فرضیه شما، چقدر احتمال می دهید که دولت بتواند وضعیت اقتصادی را حداقل تا انتخابات به صورتی سامان دهد که محبوبیت رییس جمهور افزایش پیدا کند؟محدودیت هایی بر اقتصاد ما بار شده که در افق کوتاه مدت قابل درمان کردن نیست. مثلا ما نمی توانیم در افق کوتاه مدت نرخ تورم را از حدود 28 درصد فعلی به یک عدد قابل قبول برای مردم برسانیم. به عنوان مثال کسر بودجه با توجه به وابستگی شدید بودجه دولت به نفت و کاهش قیمت جهانی نفت افزایش یافته و امکان جابه جایی این درآمد به درآمدهای دیگر در کوتاه مدت هرگز امکان پذیر نیست. یا در زمینه سیستم بانکی بدهی های عظیم و بالای معوقه بانک ها که حدود 31 هزار میلیارد تومان است به هیچ وجه امکان بازگشت این مبلغ به بانک ها در کوتاه مدت وجود ندارد. دولت برای حل مشکلات طرح تحول اقتصادی را ارائه کرده است ...در زمینه اثربخشی طرح تحول اقتصادی هم با توجه به محدودیت مالی، امکان این که دولت بتواند منابعی را برای پرداخت نقدی به مردم تخصیص دهد خیلی ضعیف است. دولت در حوزه اقتصاد پرونده نامطلوبی در ذهن مردم دارد و این پرونده را نمی تواند در چند ماه باقیمانده تا انتخابات تغییر دهد. برگردیم به انتخابات؛ دو گروه معتقدند که خاتمی نباید در انتخابات کاندیدا شود، اول آنها که می گویند اگر خاتمی نیاید اصول گرایان با تعدد کاندیدا مواجه خواهند شد و در این صورت احمدی نژاد برنده نخواهد شد و دوم کسانی که می گویند با توجه به مشکلات ایجاد شده اصلاح طلبان و خاتمی وارث مشکلاتی خواهند بود که در کوتاه مدت قابل حل نیستند و در نتیجه مردم آنها را نیز سهیم در این مشکلات خواهند دانست. شما چه فکر می کنید؟اصلاح طلبان دو حالت پیش رو دارند؛ اول این که بگذارند احمدی نژاد چهار سال دیگر رئیس جمهور بماند؛ چرا که با روی کار آمدن بهترین رئیس جمهور هم نمی توان در افقی کوتاه مدت مشکلات را حل کرد. به علاوه این که چهار سال بعد با بدتر شدن وضعیت کشور و آشکار شدن بیشتر ناتوانی ها بهترین شرایط برای اجماع بزرگ بر اصلاح طلبان ایجاد می شود. اما اشکالی که به این دیدگاه وجود دارد این است که ممکن است در چهار سال بعد آنقدر وضع خراب شود که دیگر امکان اصلاح وجود نداشته باشد. بنابراین حضور اصلاح طلبان در این مقطع یک ایثار و گذشت برای جلوگیری از مزمن تر شدن مشکلات است. معتقدم هم اکنون باید بین بد و بدتر یکی را انتخاب کرد. یعنی اصلاح طلبان ناسزاها و توقعات به حق را در یک افق چهار ساله آینده به جان بخرند تا مملکت با صدمات جبران ناپذیر مواجه نشود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 331]
-
گوناگون
پربازدیدترینها