واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: قبل از اینکه در مورد انتخاب پرستار و ویژگی های آن صحبت کنیم، بهتر است راجع به منزلی که قرار است پرستار وارد آن شود، صحبت کنیم.... توصیه اکید به خانواده هایی که می خواهند پرستاری برای فرزند خود انتخاب کنند و کودک زیر ۳ سال است و توانایی گزارش دهی رفتار پرستار را ندارد، این است که حتما منزل را مجهز به دوربین مدار بسته کنند و این دوربین حداقل در یک یا دو اتاق و حتی در همه خانه نصب شود. این کار از نظر امنیتی بسیار مهم است وگرچه ممکن است کمی هزینه به خانواده تحمیل کند اما در عوض ایمنی و سلامت کودک را تضمین می کند. فردی که به عنوان پرستار کودک استخدام می شود باید بداند که دوربین مدار بسته در تمام خانه نصب شده و او هم در حقیقت باید مواظب رفتارش باشد. معمولا برای انتخاب پرستار، نکاتی را باید در نظر گرفت. سنی که کودکان نیاز به پرستار دارند بسیار مهم است. بعد از ۳ سالگی گذاشتن بچه ها در مهد کودک توصیه می شود، چرا که روند اجتماعی شدن از ۳ سالگی به بعد صورت می گیرد اما قبل از آن در صورتی که مادر می خواهد به کارش هم ادامه دهد، می توان از پرستار استفاده کرد. بهترین پرستاران غیر از مادر، مادربزرگ ها، خاله یا عمه کودک است. هر چه پرستار آشناتر باشد، مسلما ضریب اطمینان برای رفتار با کودک هم بالاتر است. در صورتی که والدین باید از پرستار غریبه استفاده کنند، یکی از نکات مهم سن پرستاری است که انتخاب می شود، به طوری که افرادی که در دو میانگین سنی خیلی جوان یا خیلی سالمند هستند، معمولا ممکن است خیلی پرستاران خوبی نباشند. افراد میانسال و خانم هایی که خودشان تجربه مادر شدن را دارند، معمولا می توانند پرستار بهتری باشند. ویژگی شخصیتی فردی که به عنوان پرستار استخدام می شود، بسیار مهم است. یک فرد پرخاشگر نمی تواند پرستار خوبی باشد. پرستار باید صبور، خوش رفتار، خوش اخلاق و خوش برخورد باشد و تا حدی اطلاعات و آگاهی نسبت به روان شناسی دوره های مختلف رشدی داشته باشد. به عنوان مثال در بدترین سن که در نوپایی کودکان حدود ۱۵ ماهگی تا ۳ و ۵/۳ سالگی است، اغلب بچه ها، بدخلق، لجباز و مختصری پرخاشگر می شوند. در صورتی که پرستار در خصوص این سنین، اطلاعات روان شناسی رشدی کافی نداشته باشد، با یک برخورد یا رفتار غلط، می تواند مشکل های رفتاری کودک را حتی تثبیت کند. بنابراین داشتن اطلاعات رفتار با کودک برای پرستار هم بسیار مهم است. اینکه پرستار چه زمان هایی و چند ساعت در روز را باید با کودک بگذراند هم بسیار مهم است. هر چه این ساعت ها کوتاه تر باشد، باندهای عاطفی که با مادر از قبل تشکیل شده کمتر خدشه دار می شود اما هر چه زمانی که کودک نزد پرستار می ماند (به عنوان نمونه مادرانی که دوشغله هستند و از صبح تا شب منزل نیستند و کودک زمان طولانی تری را با پرستار می گذراند) بیشتر باشد، مسلما ارتباط عاطفی و تعاملات بین مادر و کودک رشد نمی کند و شکل نمی گیرد. حتی المقدور در صورتی که پدر زودتر از محیط کار برمی گردد، حتما پرستار از منزل برود و کودک در محیط خانواده با حضور والدین باشد. در انتخاب پرستار، سن پرستار، ویژگی های شخصیتی که سابقه سوءرفتار با کودک را نداشته باشد و حتما هر چه بیشتر مورد اطمینان و شناسایی خانواده باشد، بسیار ضروری است. به هیچ وجه توصیه نمی شود از موسساتی که لزوما این کار را انجام می دهند، پرستار انتخاب شود. به خانواده ها توصیه می شود بین آشنایان جست وجو کنند و افراد مورد اطمینان را به عنوان پرستار انتخاب کنند، یعنی فرد دیده و شناخته شده از قبل را انتخاب کنند. به خصوص زمانی که کودک توانایی تکلم و بیان و گزارش دهی را ندارد و این بیشتر از ۳ سالگی به پایین است و تاکید می شود. در سنین بالا چون کودکان توانایی صحبت کردن و گزارش دادن دارند، اینقدر این مساله مانند سنین پایین تر مهم نیست. پرستاری که وارد خانه می شود باید با همه جای خانه و وسایل و امکانات آن آشنا شود. موارد امنیتی باید به پرستار آموزش داده شود و در صورت لزوم تلفن های ضروری در اختیار او قرار داده شود. حتی به همسایه های مورد اطمینان درخصوص حضور پرستار در خانه باید گوشزد شود و از آنها خواهش شود، نسبت به صداهایی که از منزل خارج می شود، حساس باشند. البته همه اینها با گذاشتن دوربین مداربسته در منزل قابل حل است. در صورتی که پرستار بداند در منزل دوربین مداربسته نصب است و تمام فیلم ها توسط والدین بازبینی می شود، مشکل های کمتری به وجود می آید. توصیه می شود وقتی قرار است پرستاری برای نگهداری کودک وارد منزل شود، حداقل ۲ تا ۳ ماه مادر و پرستار با هم حضور داشته باشند. باید به پرستار و کودک این فرصت داده شود تا بتوانند با هم سازگاری پیدا کنند و با خصوصیات هم آشنا شوند. خیلی از مواقع دیده شده که پرستار از روز اول وقتی وارد منزل می شود، مادر حضور ندارد. به این ترتیب سازگاری کودک و انطباق بچه با این فرد جدید در محیط منزل زمان طولانی تری خواهد برد. حتی اگر برای مادر حضور در منزل امکان پذیر نیست، باید از افراد آشنا برای چند روز هم که شده کمک گرفت. مادربزرگ یا خاله یا عمه روزهای اول با پرستار در منزل باشند تا کودک به این فرد جدید عادت کند. حتی مادر می تواند پرستار را با کودک خود به منزل مادربزرگ بچه ببرد و با حضور آنها کار پرستار ارزیابی شود. در روزهای اول به هیچ وجه توصیه نمی شود کودک با پرستار تنها باشد. همچنین لازم است که خصوصیات کودک، بیماری ها و مشکل های کودک، داروها و عکس العمل های ضروری هنگام بروز مشکل به پرستار آموزش داده شود. iranhalls.com پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 504]