محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826724652
معلم
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: معلم
يك استاد جامعه شناسي به همراه دانشجويانش به محله هاي فقير نشين شهري رفت تا در مورد 200 نوجوان و زندگي فعلي و آينده آنها تحقيقي انجام دهد. از دانشجويان خواسته شد ارزيابي خود را در باره تك تك اين نوجوان ها بنويسند. دانشجويان براي همه آنها يك جمله را تكرار كردند:
«او شانسي براي موفقيت ندارد.»
25 سال بعد، استاد جامعه شناس ديگري به سراغ اين تحقيق رفت. او از دانشجويانش خواست كه دنباله اين تحقيق را بگيرند و ببينند بر سر آن نوجوان ها چه آمده است. به استثناي 20 تن از آنها كه از آن محل اسباب كشي كرده يا مرده بودند، از ميان 180 نفر باقيمانده 176 نفر به موفقيت‌هاي غير عادي دست پيدا كرده و وكيل، پزشك و تاجري موفق شده بودند!
اين جامعه شناس حقيقتاً متحير شده بود و تصميم گرفت روي اين موضوع تحقيق بيشتري انجام دهد. خوشبختانه توانست همه آن افراد را پيدا كند و از تك تك آنها بخواهد پرسشنامه تحقيقي او را پر كنند. شايد تعجب كنيد همه آنها در مقابل سوال:
«دليل موفقيت شما چيست؟»
يك پاسخ يكسان و سرشار از عشق داشتند:
«دليل موفقيت ما، معلم ماست.»
آن معلم هنوز زنده بود. استاد جامعه شناس جستجو كرد و او را كه حالا پيرزني بسيار كهنسال، ولي هنوز هم بسيار هوشمند و زيرك بود پيدا كرد تا از او فرمول «:معجزه گري» اش را ؛ كه از نوجوان هاي محلات فقيرنشين؛ انسان هاي شايسته و موفق ساخته بود، بپرسد. چشمهاي معلم پير برقي زد و لب هايش به لبخندي عطوفت آميز از هم گشوده شد. پاسخش بسيار ساده بود. او با كمال لطف و تواضع گفت: «من عاشق آن بچه ها بودم.»
شنبه|ا|17|ا|دي|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]
-
گوناگون
پربازدیدترینها