مدير سايت دوخت: نگاهي تجاري بر جشنواره هاي لباس حاكم است

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: مدير سايت دوخت: نگاهي تجاري بر جشنواره هاي لباس حاكم است
* محبوبه علي پور

* اشاره:
حدود سه سال پيش غلامعلي حداد عادل، رئيس سابق مجلس شوراي اسلامي طي نامه اي رسمي به رئيسجمهور، قانون مربوط

به «ساماندهي مد و لباس» را شامل يازده ماده و سه تبصره براي ابلاغ به دولت ارسال كرد.
حداد عادل در نامه خود نوشته بود، در اجراي اصل صدو بيست و سوم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، قانون ساماندهي مد و لباس كه به عنوان طرح به مجلس شوراي اسلامي تقديم شده بود، با تصويب در جلسه علني مورخ 1385/10/12 و تأييد شورا محترم نگهبان به پيوست ارسال مي گردد.
رئيس جمهور نيز اين قانون را براي اجرا به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ابلاغ كرد. اين وزارتخانه نيز پس از بررسي، آيين نامه اجرايي مزبور را به دولت ارجاع داد و سرانجام در خردادماه سال 1387 آيين نامه اجرايي به تصويب كميسيون فرهنگي هيأت وزيران رسيد و بعد ازآن نيز به دستگاههاي مربوط ابلاغ شد.
در راستاي تصويب اين طرح، برنامه هاي گوناگوني در مقوله ساماندهي مد و لباس از سوي سازمانهاي دولتي و حتي غيردولتي به اجرا درآمد. اما هنوز هم «مد و لباس» در جامعه ما، مسأله اي بحث برانگيز و قابل تأمل است.
از همين رو، سعي كرديم از زاويه ديگري به اين امر بپردازيم. پس به سراغ «پريسا مينوچهر» مدير سايت دوخت رفتيم.
***
* خانم مينوچهر، دليل ورودتان به عرصه مد و لباس چه بود؟
** قبل از پاسخ به پرسش تان بايد بگويم، من دانش آموخته رشته مهندسي برق و مخابرات هستم اما به موضوع مد و لباس علاقه زيادي داشتم. در نتيجه، دوره هاي طراحي لباس و ژورنال شناسي را در كلاسهاي خانم ميهن راجي كه خودشان تحصيل كرده انگليس بودند، گذراندم. سپس با كسب مهارت در دو تخصص IT و پوشاك، سايت اينترنتي دوخت را ايجاد كردم كه دو سالي از آن مي گذرد. در واقع هدف من از راه اندازي اين سايت، راهنمايي بانوان مسلمان به سوي خوش پوشي توأم با عفاف است. به نظرم يك بانوي مسلمان مي تواند در ضمن حفظ شعائر ديني، زيبا، مرتب و مناسب با شرايط لباس بپوشد.
* چند سالي است كه دولت به مسأله ساماندهي مد و لباس توجه بسياري داشته، به نظرتان، تا چه حد اين فعاليت كارساز بوده است؟
** بدون شك طي اين سي سال، فعاليت دولت در اين مقوله، بي سابقه بوده است و حتي مي توان آن را گام بزرگي به شمار آورد. زيرا تاكنون ما شاهد ايجاد كارگروهي براي لباس يا انجمني براي طراحي پارچه و مسايلي از اين دست نبوديم. اما اين نبايد نهايت تلاش به حساب آيد. زيرا ما نيازمند تلاشهاي بيشتري هستيم تا دستكم در صدر فعاليتهاي كشورهاي همسايه خود باشيم. براي مثال، هنوز ما جايي در عرصه مد كشورهاي اسلامي يا ساير جوامع بين الملل نداريم. در حالي كه سالانه بارها و بارها نمايشگاههاي لباس كشورهاي اسلامي در مالزي، دوبي و... برپا مي شود و هنوز در داخل كشور طرحهاي پوشش تركيه حرف اول را مي زند. بنابراين، صنعت پوشاك و مد نيازمند حمايت بيشتر مسؤولان و برنامه ريزان است.
* غير از مقوله برنامه ريزي، دولت چگونه مي تواند در زمينه مد و لباس حامي اين صنعت باشد؟
** صنعت مد و لباس زواياي متعدد و گوناگوني دارد كه هر كدام شرايط خاصي نيز دارند.
* چنان كه بخشي از آن را طراحان لباس تشكيل مي دهند. در اين زمينه مد و لباس حامي اين صنعت باشد؟
** صنعت مد و لباس زواياي متعدد و گوناگوني دارد كه هر كدام شرايط خاصي نيز دارند. چنانكه بخشي از آن را طراحان لباس تشكيل مي دهند. در اين زمينه ما دانش آموخته هاي بي شماري داريم كه هر كدام شرايط فعاليت را دارند. اما به دليل حمايت نشدن ناچارند به حرفه هاي ديگر بپردازند. حتي اگر طراح لباسي اين اقبال را داشته باشد كه وارد حوزه تخصص خودش شود باز هم حقوق او تضييع مي شود، زيرا در جامعه ما تعهدي به قانون كپي رايت وجود ندارد. توليد كننده ها هم به اين مقوله پايبند نيستند.
* وضعيت توليد كننده ها چگونه است؟
** در حال حاضر توليد كننده هاي ما به دنبال راحت ترين عرصه فعاليت هستند. يك سفر به كشورهاي همسايه از جمله تركيه مي روند و برندهاي نام آور را كپي مي كنند و اينگونه بازار مي شود، محصولات ترك. موفق ترين هم كسي است كه اولين بار اين كپي را به توليد برساند.
* چند سالي است كه برگزاري نمايشگاه ها و جشنواره هاي دولتي و خصوصي لباس پر رونق شده، آيا اين مسأله باعث تقويت وضعيت پوشاك كشور نشده است؟
** از آنجا كه ضرورت دارد در نقد هر مقوله، مزايا و معايب آن متناسب و منطقي مطرح شود. بايد گفت، اين برنامه ها قابل توجه است ولي كافي و مؤثر نمي تواند باشد زيرا در برگزاري اين همايشها و برنامه ها مكانيزم مشخصي ديده نمي شود. براي نمونه، نمايشگاه مد و لباس مجوز برگزاري مي گيرد. اما نمايشگاه زنده آن حذف مي شود يا نسبت به برگزاري برنامه هاي حاشيه اينگونه جشنواره ها و نمايشگاهها انتقاد مي شود.
حال آنكه، در حال حاضر، بسياري از طراحان غير مسلمان لباس براي بانوان اسلامي، در كنار ارايه پوشاك، به توليد و عرضه لوازم جانبي نظير تزيينات و جواهرات هم مي پردازند.
نكته ديگر اينجاست كه بسياري از اين جشنواره ها براساس نگاه تجاري و سليقه اي است. در حالي كه بايد با نگاه فرهنگي و دلسوزانه ايجاد شود.
* شما به مشكلاتي اشاره كرديد كه طرف مقابل آن دولت بود، طراحان لباس در بهبود جايگاه خود چه نقشي مي توانند داشته باشند؟
** بدون شك طراحان لباس در تداوم كارخود نيازمند تلاش هستند و بايد با خلاقيت و جلب اعتماد توليد كنندگان در جامعه براي خود فضا و فرصت بيشتري فراهم كنند. البته در سالهاي اخير ما شاهد تلاشهاي اين قشر هستيم كه نمونه آن ايجاد انجمن طراحان لباس است. اما براي بقا در جامعه جهاني و عرصه صنعت پوشاك معاصر كافي نيست. به اين جهت، هنوز هم نيازمند حمايتهاي دولتي هستند.
* برگزاري نمايشگاهها و جشنواره هاي لباس، تأثيري در شرايط فعاليت توليد كنندگان ما نداشته است؟
** اين تأثيرها ناچيز بوده است. چون توليد كنندگان با يكديگر رابطه حرفه اي ندارند و به حمايت هم نمي انديشند. در واقع رقابت درستي ديده نمي شود. بنابراين، در چنين جشنواره ها و نمايشگاههايي مشاهده مي كنيم كه هيچ كس به فكر حمايت از ديگري نيست. حال آنكه اگر طراح لباس ما به حمايت از توليد كننده بينديشد و توليد كننده منافع طراح را در نظر بگيرد، صنعت پوشاك در كشور ما نيز شكوفا مي شود.
* خانم مينوچهر، آيا برگزاري جشنواره هاي لباس و توليد پوشاك داخلي، به معناي بي نيازي ما از آثار بازار جهاني پوشاك است؟
** به اعتقاد من اين صنعت وسيع تر از حد و مرز جغرافيايي است. چنانكه وقتي رنگ سال پوشاك را شركت «بنتون» تعيين مي كند ما نمي توانيم آنها را ناديده بگيريم. اما مي توان اين آثار را در قالب بومي و وطني درجامعه ترويج كرد و در واقع همگام با بازار جهاني پوشاك و مد بود.
* شما مدير يك رسانه مجازي مد هستيد. وضعيت رسانه ها را در زمينه حمايت از مد و لباس داخلي چگونه ارزيابي مي كنيد؟
** به نظر من همانند ديگر بخشها، اين قسمت هم دچار نقص است. از يك سو ما رسانه يا نشريه خاصي براي مد و لباس نداريم و حتي همان چند نشريه نظير «لوتوس» و «پوشاك» نيز كه وجود داشت به دليل مشكلات تعطيل شد و ساير نشريات هم به طور متفرقه به اين مسايل مي پردازند كه تأثير پايداري ندارد.
از طرف ديگر، حمايتهاي چنداني نيز از اين سايتها و رسانه ها نمي شود. آنها ناچارند با توان شخصي خود فعاليت كنند كه هميشه ميسر نيست. براي مثال، سايت ما «دوخت» كه گاه تا صدهزار بازديد روزانه دارد، از سوي هيچ نهاد دولتي يا غيردولتي حمايت نمي شود. حتي به توليد كنندگان گفتيم، ما حاضريم به طور رايگان آگهي شما را درج كنيم. به اين ترتيب، همان نقص در مكانيزم و برنامه ريزيها، بخش رسانه ما را نيز گرفتار كرده است. حال آنكه گسترش حجاب برازنده در جامعه نيازمند فرهنگ سازي است و اين مقوله هنوز در جامعه ما جدي گرفته نمي شود و تا زماني كه نگاه به لباس، تجاري است و وحدت و هماهنگي بين اعضاي صنعت پوشاك وجود ندارد، همين ضعفها ديده مي شود.

چهارشنبه|ا|7|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 384]