واضح آرشیو وب فارسی:فارس: موشك چيست و چگونه كار ميكند
خبرگزاري فارس: موشك ها موتورهايي هستند كه نسبت به هر نوع موتور ديگري نيروي بيشتري توليد مي كنند. يك موشك مي تواند حدود سه هزار برابر موتور يك ماشين در شرايطي كه ابعادشان با هم برابر است نيرو توليد كند.
بيشتر موشك هاي امروزي با سوزاندن سوخت نيرو توليد مي كنند. اين موشك ها، موشك هاي شيميايي ناميده مي شوند. موشك ها تركيبي از مواد شيميايي به نام پيشران يا propellant را مي سوزانند. پيشران موشك از يك سوخت مثل بنزين، كروزن kerosene يا هيدروژن مايع و ماده اي كه اكسيژن را تآمين مي كند ساخته شده است. تأمين اكسيژن موجب مي شود سوخت بسوزد و به موشك اجازه مي دهد كه در فضا كار كند. يعني جايي كه هيچ هوايي وجود ندارد.
يك موشك شيميايي سوخت را در يك محفظه سوخت يا احتراق مي سوزاند. سوزاندن، گازي را ايجاد مي كند كه به سرعت منبسط يا پخش مي شود. گاز در همه جهات در داخل موشك منتشر مي كند. به هرصورت گازي كه به عقب موشك جريان مي يابد از ميان يك دهانه بيرون مي رود. اين گاز فرار موشك را رو به جلو هل مي دهد.
بيشتر موشك هاي فضايي دو يا سه بخش دارند كه مرحله ناميده مي شود. اين موشك ها، موشك هاي چند مرحله اي ناميده مي شوند.
هر مرحله يك موتور موشك و پيشران دارد. مرحله اول بالابرنده booster ناميده مي شود كه موشك را پرتاب مي كند. بعد از اين كه مرحله اول بيشتر سوختش را مي سوزاند، موشك اين بخش را مي اندازد و مرحله دوم را مورد استفاده قرار مي دهد. موشك به اين ترتيب هر مرحله را بعد از ديگري مورد استفاده قرار مي دهد.
موشك هاي چند مرحله اي براي پروازهاي طولاني نزديك زمين و پروازهاي به سوي فضا مورد استفاده قرار مي گيرند.
آنها مي توانند نسبت به موشك هايي كه تنها يك مرحله دارند به سرعت هاي بالاتري برسند. زيرا وزن اين موشك ها با افتادن مرحله ها پس از تمام شدن پيشرانشان افزايش مي يابد. يك موشك سه مرحله اي مي تواند حدود سه برابر سريع تر از يك موشك يك مرحله اي كه همان مقدار سوخت را حمل مي كند حركت كند.
كاربردهاي موشك ها
انسان موشك را بيشتر براي تحقيقات علمي، سفر فضايي و جنگ مورد استفاده قرار مي دهد. موشك ها همچنين براي پرت كردن فضاپيماي بدون سرنشين و ماهواره هايي كه به داخل مسير دايره اي اطراف زمين كه مدار ناميده مي شود فرستاده مي شوند، مورد استفاده قرار مي گيرند. اين موشك ها، موشك هاي حمل كننده يا carrier يا ابزار پرتاب ناميده مي شوند. دانشمندان موشك ها را براي كشف و تحقيق درباره آب و هواي اطراف زمين و نيز براي رفتن به داخل فضا مورد استفاده قرار مي دهند. همچنين موشك ها ماهواره ها را به بالا و به داخل مدار اطراف زمين مي برند. اين ماهواره ها تصاويري از آب و هواي زمين مي گيرند. آنها اطلاعات ديگري هم براي مطالعات علمي جمع آوري مي كنند.
همچنين بعضي از موشك ها ابزاري به فضاي دور حمل مي كنند تا ساير سياره ها مورد مطالعه قرار گيرد. بعضي از ماهواره ها براي فرستادن پيام در فضاهاي دور مورد استفاده قرار مي گيرند. همچنين موشك ها نيروي مورد نياز فضاپيماها را تأمين مي كنند. موشك V زحل كه فضانوردان را به ماه مي برد، قوي ترين وسيله پرتابي است كه تاكنون به وسيله ايالات متحد آمريكا ساخته شده است. اين موشك مدت زيادي مورد استفاده قرار گرفت.
دانشمندان عقيده دارند كه چيني ها موشك را اختراع كرده اند. اما هيچ كس نمي داند كه دقيقاً چه موقع اين اتفاق افتاده است. مورخان از "تيرهايي از آتش كه پرواز مي كردند " و حدود 800 سال قبل به وسيله ارتش هاي چيني مورد استفاده قرار گرفتند را توصيف مي كنند. حدود 100 سال بعدتر، استفاده از موشك ها در بيشتر آسيا و اروپا گسترش يافت. اين موشك هاي ابتدايي تركيبي از ذغال چوب و مواد شيميايي به نام پودر سياه را مي سوزاندند.
در ابتداي قرن نوزدهم، كلنل ويليام كنگرو از ارتش بريتانيا موشك هايي را درست كرد كه مي توانستند مواد منفجره حمل كنند. بعضي از اين موشك ها قادر بودند 5/1 مايل يا 4/2 كيلومتر حركت كنند. نظاميان بريتانيايي موشك كنگرو Congreve را در طول جنگ سال 1812 (1815-1812) بر ضد ارتش ايالات متحده مورد استفاده قرار دادند. اتريش، روسيه و چند كشور ديگر هم موشك هاي نظامي را در طول قرن 19 توسعه دادند.
در سال 1926 دانشمند موشكي آمريكايي رابرت. اچ. گدارد اولين موشك با پيشران مايع را ساخت. اين موشك مي توانست 184 پا يا 56 متر با سرعت حدود 60 مايل (97 كيلومتر) در ساعت به داخل هوا بالا رود.
در طول جنگ جهاني دوم (1945-1939) دانشمندان موشكي آلمان موشك هاي قدرتمند V2 را با موفقيت ساختند. آلمان، لندن را در طول ماه هاي آخر جنگ با صدها موشك V2 بمباران كرد. نيروهاي آمريكايي بسياري از موشك هاي V2 را ضبط كردند را براي استفاده در تحقيقات به ايالات متحده بردند.
اولين موشك هايي كه رو به بالا حركت مي كرد، در طول جنگ جهاني دوم در ايالات متحده طراحي و ساخته شد. اين موشك ها 75 مايل يا 121 كيلومتر به داخل هوا بالا مي رفتند.
در 14 اكتبر سال 1947 كاپيتان چارلز. اي. يي گر charles E. Yeager از نيروي هوايي ايالات متحده اولين پرواز را با سرعت بالاتر از سرعت صوت انجام داد. او با يك هواپيماي با نيروي موشك به نام X-1 پرواز كرد.
در دهه 1960 يك هواپيما با نيروي موشك به نام X-15 به سرعت 4520 مايل يا 7272 كيلومتر در ساعت رسيد. اين بيشتر از شش برابر سرعت نور بود.
عصر فضا در چهارم اكتبر سال 1957 شروع شد. موقعي كه اتحاد شوروي يك موشك را براي پرتاب اسپوتنيك يك، اولين ماهواره مصنوعي جهان مورد استفاده قرار داد.
در 31 ژانويه ارتش آمريكا اولين ماهواره آمريكايي را به مدار پرتاب كرد كه اكسپلورر يك نام داشت. در 12 آوريل 1961 يك موشك اتحاد شوروي با يك انسان يعني يوري گاگارين براي اولين بار به مدار اطراف زمين رفت. در 5 مي 1961 يك موشك سرنشين دار آمريكايي به فضا رفت. در 12 آوريل سال 1981، ايالات متحده اولين شاتل فضايي كه كلمبيا نام داشت را با نيروي موشك به مدار زمين فرستاد. در اول فوريه سال 2003 كلمبيا، -مانند چلنجر Challenger در سال 1986- تكه تكه شد و همه سرنشينانش كشته شدند.
.............................................................................................................
انتهاي پيام/
يکشنبه|ا|11|ا|اسفند|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 558]