واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: جدول نرخ بيكاري 18 ماه گذشته ردپاي 1/6 ميليون شغل 89 كجاست
در حالي دولت مدعي ايجاد 1/6 ميليون فرصت جديد شغلي در سال 89 است كه بررسي گزارش نرخ بيكاري چهار فصل 89 مركز آمار ايران نشان مي دهد كه در فصل بهار و تابستان نرخ بيكاري ثابت و با اندكي كاهش در پاييز، در زمستان دوباره صعودي شده است. به گزارش خبرنگار مهر، يكي از مهم ترين برنامه هاي دولت در سال هاي اخير دستيابي به نرخ بيكاري متناسب با وضعيت تقاضاي ورود به بازار كار و يا در حالت خوشبينانه آن كاهش نرخ بيكاري به زير 10 درصد و محقق شدن نرخ تك رقمي بوده است. هرچند تلاشها و توجهات خوبي در اين زمينه در سالهاي گذشته و دست كم دو سال 89 و 90 صورت گرفته و يا بيان مي شود كه در حال انجام است، نشستهاي شوراي عالي اشتغال فعال شده و وظايفي برعهده استانداران گذاشته شده اما بزرگ بودن ابعاد بيكاري در كشور و اينكه طي حداقل 2 دهه گذشته به عنوان يكي از بزرگترين معضلات لاينحل كشور باقي مانده; باعث شده است تا اين موضوع يكي از چالشهاي اصلي دولت ها باشد.
شكست بيكاري; چالش دولت ها
بايد به اين نكته هم توجه داشت كه خود حركت دولت در سال هاي اخير براي حل اين موضوع به صورت ويژه تر نسبت به دولتهاي گذشته هم مي تواند اميدها را نسبت به رسيدن به وضعيت تعادلي بيكاري در كشور افزايش دهد. از سويي، هرچقدر دولت در سالهاي اخير در اين زمينه وعده موفق شدن در مهار بيكاري و ايجاد فرصتهاي شغلي ميليوني را داد، از سوي ديگر منتقدان و فعالان در اين بازار معتقد هستند كه اساسا دستيابي به موفقيت در بازار كار با پارامترها و برنامه ريزيهاي دولت تفاوت دارد و يا دست كم مشاغلي كه ايجاد خواهد شد، مقطعي، فصلي، بدون امنيت و آمارها نيز به دور از واقعيت هاي جامعه خواهد بود.
معضلي به نام يك ساعت كار
تعريف 1 تا 2 ساعت كار در هفته براي شاغل دانستن افراد و قرار دادن اين مرز بين بيكار و شاغل هم در نوع خود همواره محل چالش و گفت و شنودهايي بين دولت و بازار كار بوده به نحوي كه دولت معتقد به تبعيت از استانداردهاي جهاني در اين زمينه است و بازار كار نيز تاكيد دارد 1 تا 2 ساعت كار در هفته به هيچ عنوان نمي تواند فردي را در بازار كار ايران شاغل كند و بيان نمونه هايي مانند پزشكان و وكلا نوعي فرافكني و فرار از واقعيت است. در هر صورت مناقشات و چالش هاي فراواني حتي بين برخي از نمايندگان مجلس و دولت در زمينه پروژه هاي اشتغال زايي در سالهاي گذشته ايجاد شد. دولتيان همواره تلاش كردند تا برنامه ريزي هاي دولت را موثر بخوانند و مجلسيان نيز عنوان مي كنند چگونه دولت توانسته است به ايجاد فرصتهاي ميليوني شغلي در صورتي كه چندان در كشور احساس نمي شود دست يابد؟ چرا ساز و كار و روند دستيابي به اين موفقيت ها اعلام نمي شود؟ اين موارد و انباشته شدن سئوالات گوناگون در بازار كار و مجلس باعث شد تا در بهار امسال وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي به همراه رئيس مركز آمار ايران براي اداي توضيحات به مجلس فراخوانده شوند كه البته مباحثي مطرح شد ولي دو طرف نتوانستند يكديگر را قانع و راضي كنند. نگاهي هم به روند نرخ بيكاري سال گذشته و گزارش مركز آمار ايران در زمينه وضعيت نرخ بيكاري در فصول مختلف سال نشان مي دهد كه چندان ردپايي از ايجاد فرصت هاي جديد شغلي تا 1 ميليون و 600 هزار در بازار كار سال گذشته وجود ندارد چرا كه نرخ بيكاري به عنوان يكي از شاخص ترين معيارهاي اين بخش كه مي تواند ملاك مناسبي براي ثابت كردن ادعاي دولت باشد، همواره در فصول مختلف سال گذشته با نوساناتي، بالا مانده است.
ردپاي اشتغال 1/6ميليوني
نرخ بيكاري در بهار 89 معادل 13/5 درصد، تابستان 89 معادل 13/6 درصد، پاييز 12/1 و زمستان هم 14/6 درصد بوده است. نرخ بيكاري در كل سال گذشته هم 13/5 درصد اعلام شد. اين نرخ در بهار سال جاري طبق اعلام مركز آمار به 12/3 درصد و در تابستان نيز به 11/1 درصد رسيده است. با اين حال صرفا در سال گذشته اعلام شد كه هر يك از استانها توانسته اند تعهدات خود را در زمينه اشتغال زايي محقق كنند اما اينكه مشاغل ايجاد شده از چه كيفيتي برخوردار بوده و چند درصد از آنها فصلي و مقطعي و چه ميزان آن با امنيت و ماهيت دائمي است آماري ارائه نشد و يا دست كم منتشر نشده است. بررسي نرخ بيكاري سال 88 نيز نشان مي دهد كه وضعيت بيكاري در اين سال معادل 11/9 درصد و بيشتر از 10/4 درصد سال 87 بوده است و در اين سال وضعيت بيكاري در 21 استان نسبت به 87 بدتر شده است. اين موضوع از آنجا اهميت دارد كه همين روند با وجود ادعاي ايجاد فرصتهاي شغلي در سال 89 به ميزان 1/6 ميليون نفر ادامه داشته و نرخ بيكاري سال 89 به 13/5درصد و 1/6 درصد بيشتر از سال 88 است.
افزايش بيكاري 89 نسبت به 88
با اين حال اعلام شده است كه در سال گذشته 1 ميليون و 600 هزار فرصت جديد شغلي در كشور ايجاد شد كه حداقل تاثير آن بايد در كاهش نرخ بيكاري نسبت به سال قبل تر يعني سال 88 باشد. افزايش تعداد ورودي ها به بازار كار نيز نمي تواند اين مسئله را توجيه كند چرا كه در سالهاي گذشته همواره ميزان ورودي هاي به بازار كار در هر سال به ميزان 1 ميليون و 200هزار نفر اعلام شده است. عليرضا حيدري در گفتگو با مهر با بيان اينكه در طول 3 برنامه توسعه اخير كشور و از بعد از برنامه سوم توسعه هدفگذاري عددي براي دستيابي به يك نرخ بيكاري مشخص و اشتغال زايي انجام شده است، گفت: در برنامه سوم توسعه ايجاد 700 هزار فرصت جديد شغلي در هر سال و در برنامه چهارم نيز ايجاد حدود 1 ميليون فرصت شغلي در هر سال هدفگذاري شده بود.
عدم تحقق اهداف برنامه سوم و چهارم
عضو سابق هيئت مديره كانون عالي شوراهاي اسلامي كار كشور اظهار داشت: در دو برنامه اخير متاسفانه نتوانستيم به هدفگذاريهاي صورت گرفته برسيم و به دليل هرم سني كشور و ورود صدها هزار متقاضي كار به بازار در هر سال، هر دو برنامه به هدف نرسيد و نتوانستيم اشتغال برنامه ريزي شده را محقق كنيم. حيدري ادامه داد: در برنامه چهارم توسعه يك اتفاق ديگر هم افتاد و آن هم اينكه تعريف شاغل تغيير كرد و اشتغال 1 تا 2 ساعته افراد در هفته توانست يك تجديدنظري را در آمارهاي اشتغال زايي به همراه داشته باشد. وي خاطر نشان كرد: با اين حال بازهم نتوانستيم هدفگذاري عددي برنامه چهارم توسعه براي دستيابي به نرخ بيكاري 8 درصدي در پايان برنامه و به اصطلاح تك رقمي شدن نرخ بيكاري دست پيدا كنيم. با اين حال تغيير در تعريف نرخ بيكاري باعث شده بود كه نرخ بيكاري كمتر از ميزان واقعي آن نشان داده شود.
تغيير تعريف بيكاري
اين فعال كارگري افزود: براي سال گذشته كه عملا مي توان آن را سال ششم برنامه چهارم توسعه دانست، دولت ادعا كرد توانسته است 1 ميليون و 600 هزار فرصت جديد شغلي ايجاد كند و براي امسال هم 2 ميليون و 500 هزار فرصت ايجاد خواهد شد.
دوشنبه|ا|12|ا|دي|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مردم سالاری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 171]