واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: آنري دوباره در آرسنال بازگشت ستاره ها
اين روزها هواداران آرسنال مشتاقانه خبرها و گاهي هم شايعات مربوط به بازگشت ستاره سابق تيمشان را پيگيري ميكنند. آنري هنوز هم محبوب هواداران است و حالا قدم به قدم به جمع توپچيها نزديكتر ميشود. به اين بهانه در ادامه نگاهي خواهيم انداخت به بازگشت نامهاي بزرگ دنياي فوتبال به تيمهاي سابقشان و موفقيت يا ناكامي آنها را بررسي ميكنيم. به داستان آنري برگرديم. آرسن ونگر بالاخره تصميم خودش را گرفت و به اسطوره آرسنال پيشنهاد داد تا به صورت قرضي به تيم سابقش برگردد و يك بار ديگر شانس بازي در لباس آرسنال را پيدا كند. ستاره 34 ساله فرانسوي وقتي در تابستان 2010 از تيم ملي خداحافظي كرد هنوز در اوج بود. همان زمان بود كه از بارسلونا هم به ليگ فوتبال آمريكا كوچ كرد و به تيم نيويورك رد بولز پيوست. حالا آنري با كمي اعتماد و اطمينان ميتواند هم هواداران آرسنال را خوشحال كند و هم مشكل ونگر را حل كند كه هم با مشكل بازيكنان باكيفيت روي نيكمت روبرو است و هم به زودي بسياري از مردانش را به خاطر بازي در جام ملتهاي آفريقا از دست خواهد داد. آنري خوب ميداند كه اسطوره آرسنال است... به هر حال مجسمه هر كسي را بيرون استاديوم نصب نميكنند و آنري از معدود بازيكنان جهان فوتبال است كه آنقدر محبوب بوده و عالي كار كرده كه مجسمهاش را بسازند... فراموش نكنيد او در طول هشت سال بازي براي آرسنال، 226 گل به ثمر رساند. اما اگر آنري بازگشت به باشگاهي را انتخاب كند كه سالهاي سال در آنجا از فوتبال لذت برده و افتخارات زيادي را دشت كرده، نخستين ستارهاي نخواهد بود كه تصميم به چنين بازگشتي گرفته است. در ادامه نامهاي بزرگي را مرور خواهيم كرد كه در يك دهه گذشته تصميم به بازگشت به باشگاه سابقشان گرفته اند؛ چه آنها كه موفق بودهاند و چه آنها كه هواداران آرزو كردند اي كاش ستاره هرگز دست به چنين انتخابي نميزد.
ميشاييل بالاك:
لوركوزن (2002-1999 و 2010 تاكنون)
بالاك با لوركوزن به دنياي فوتبال معرفي شد و از آنجا پا گرفت. او به تيمش كمك كرد تا دو بار نايب قهرمان بوندس ليگا شود و در 2002 به فينال ليگ قهرمانان برسد.
تابستان 2010 دوباره به لوركوزن برگشت اما قبل از آن سالهاي موفقي را در بايرن مونيخ و چلسي سپري كرد. نخستين فصل بازگشت اما به واسطه مصدوميتها چندان دلچسب نبود اما حالا بالاك به يكي از اعضاي كليدي تيم بدل شده و اخيرا هم به يارانش كمك كرد تا به دور حذفي ليگ قهرمانان صعود كنند.
سول كمپبل:
آرسنال ( 2006-2001 و 2010)
سول كمپبل وقتي در 2001 به باشگاه رقيب در شمال لندن پيوست به مرد منفور هواداران تاتنهام تبديل شد اما در پنج سال آينده همراه با آرسنال روزهايي درخشان را تجربه كرد؛ دو بار قهرماني در ليگ برتر جزيره و سه جام حذفي. او در 35 سالگي و در كمال شگفتي دوباره به آرسنال پيوست تا از دروازه توپچيها دفاع كند. او به خاطر مصدوميت ويليام گالاس و توماس فرمالن به طور مرتب در تركيب بود اما آرسنال موفق به فتح هيچ جامي نشد و سران هم تصميم به كنار گذاشتن او گرفتند.
روي كاستا:
بنفيكا ( 1994-1990 و 2008-2006)
روي كاستا فوتبالش را از بنفيكا شروع كرد و قبل از اينكه به فيورنتينا فروخته شود، يك بار قهرماني در ليگ پرتغال را جشن گرفت. او در فيورنتينا دو بار جام حذفي را بالاي سر برد. او بعدها در ميلان افتخارات بيشتري هم فتح كرد؛ يك قهرماني در ليگ قهرمانان، يك جام سري A و يك جام حذفي ديگر اما در 2006 از حق خود براي دريافت حقوق 8/3 ميليون پوندي صرفنظر كرد تا بتواند به خانه و تيم محبوبش بازگردد. هرچند در بازگشت هيچ جامي فتح نكرد اما هنوز هم در بنفيكاست... بهعنوان مدير فوتبال باشگاه.
سسك فابرگاس:
بارسلونا (2003-1997 و 2011 تاكنون)
آرسنال در سال 2003 فابرگاس را كه يكي از بازيكنان محصول تيم جوانان بارسلونا بود، خريد و خيلي زود فرصت بازي در تركيب اصلي را برايش فراهم كرد. بعد از 303 بازي، كاپيتان توپچيها بالاخره تصميمش را گرفت و رويايش را عملي كرد و بعد از سالها مذاكره و حرف و حديث به تيم سابقش بازگشت.
فابرگاس در مدتي كوتاه خود را بهعنوان يكي از مردان كليدي بارساي موفق مطرح كرد و با گلهايش از ميانه ميدان هواداران را شگفت زده. چندي قبل بارسا قهرمان جام باشگاههاي جهان شد و فابرگاس بعد از سالها دوري از مدال و افتخار، حضور در يك جشن قهرماني را تجربه كرد. با اين حال كيست كه نداند او هنوز هم آرسنال را دوست دارد.
رابي فاولر:
ليورپول (2001-1993 و 2007-2006)
9 سال حضور درخشان رابي فاولر در ليورپول او را به قهرمان هواداران بدل كرد. آنها هنوز هم فاولر را به خاطر گلهاي بي نظيرش در دهه نود «خدا» مينامند.
او بعد از چند سال بازي در ليدز و منچسترسيتي بهعنوان بازيكن آزاد دوباره به جمع سرخپوشان ليورپول بازگشت. شروع خوبي داشت و قرارداد جديدي هم به او پيشنهاد شد اما در انتهاي همان فصل نتوانست آمادگي بدني خود را حفظ كند و حتي ديگر در تركيب اصلي نبود. برخلاف بار قبل كه خروجش از تيم با درگيري با مديريت تيم همراه بود، اين بار فاولر، ليورپول را كاملا دوستانه ترك كرد.
هنريك لارسن:
هلسينبورگ (1993-1992 و 2009-2006)
هنريك لارسن اوديسه اروپايي خود را هلسينبورگ آغاز كرد؛ جايي كه در 56 بازي 50 گل زد تا استعداد ناب خود را براي تمام تيمهاي مطرح دنيا به نمايش بگذارد.
بعد از بازي در تيمهايي چون فاينورد، سلتيك و بارسلونا، اسطوره سوئدي به تيم سابقش برگشت ( از طريق واگذاري قرضي توسط منچستر يونايتد). اتفاقا اين بار هم موفق بود و تا قبل از بازنشستگي جام قهرماني سوئد را براي باشگاه شهر زادگاهش به ارمغان آورد و 54 گل ديگر زد.
جرارد پيكه:
بارسلونا (2004-1997 و 2008 تاكنون)
از نيمكت ذخيرههاي منچستر يونايتد تا يكي از بهترين مدافعان جهان فوتبال... منصفانه است كه انتخاب او براي بازگشت به بارسلونا را بهترين تصميم ممكن بدانيم.
پيكه در چهار سالي كه پيراهن منچستر يونايتد را به تن داشت تنها چند بار فرصت بازي پيدا كرد و هرگز نتوانست در جمع شياطين سرخ استعدادش را به نمايش بگذارد اما در بازگشت به تيم دوران كودكي اش، نقش موثر و انكار نشدني در موفقيت چشمگير آبي و اناري پوشان داشت.
يان راش:
ليورپول (1987-1980 و 1996 -1988)
بعد از هفت سال بازي براي ليورپول، يان راش با افتخاراتي چون چهار بار قهرماني جزيره و يك جام اروپايي در كارنامهاش راهي يوونتوس شد و آماده بود تا قاره را محو فوتبال خود كند اما نتوانست با فوتبال ايتاليا هماهنگ شود و خيلي زود به آنفيلد برگشت. او هشت سال ديگر هم با پيراهن ليورپول به ميدان رفت و خود را بهعنوان يكي از سمبلهاي باشگاه در تاريخ ماندگار كرد.
آندري شوچنكو:
دينامو كيف(1999-1994 و 2009 تاكنون)
شوچنكو در ديناموكيف ستاره شد؛ پنج قهرماني پياپي در ليگ و چند فصل گلهاي حساس و بي نظير. در ادامه او هفت سال فوق العاده و پر از موفقيت را در ميلان پشت سر گذاشت اما حضور ناموفق در چلسي هم جزيي از كارنامه اوست.
حتي انتقال قرضي او به ميلان هم كارساز نبود و روند ناكامي ادامه داشت تا اينكه شوچنكو تصميم گرفت به باشگاه سابقش يعني ديناموكيف بازگردد. حالا هواداران بازهم از نمايش عالي او لذت ميبرند اما مساله اينجاست كه هنوز جامي فتح نشده است.
خوان سباستين ورون:
استوديانتس (1996-1993 و 2006 تاكنون)
ورون در 1993 از استوديانتس به جهان فوتبال معرفي شد. بعد از آن به بوكاجونيورز پيوست و كمي بعد هم راهي اروپا شد تا شانس خود را در تيمهايي چون سمپدوريا، پارما، لاتزيو، منچستر يونايتد، چلسي و اينتر امتحان كند.
اما بعد از بازگشت به خانه نه تنها افتخار كسب بهترين بازيكن فوتبال آمريكاي جنوبي را از آن خود كرد بلكه استوديانتس را بعد از 23 سال قهرمان آرژانتين كرد و البته نخستين قهرماني در جام ليبرتادورس از سال 1971... خيلي هم بد نيست!
يکشنبه|ا|11|ا|دي|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران ورزشی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]