واضح آرشیو وب فارسی:فارس: يادداشت
خبرگزاري فارس: با اعلام رسمي سخنگوي دفتر رئيسجمهور آرژانتين در خصوص ابتلاء خانم "كريستينا فرناندز" به بيماري سرطان، وي عنوان دومين رئيسجمهور زن در آمريكاي لاتين با اين عارضه خطرناك دست و پنجه نرم خواهد كرد.
به گزارش خبرنگار فارس از منطقه آمريكاي لاتين، با اعلام رسمي سخنگوي دفتر رئيسجمهور آرژانتين در خصوص ابتلاء خانم "كريستينا فرناندز" به بيماري سرطان، وي عنوان دومين رئيسجمهور زن در آمريكاي لاتين با اين عارضه خطرناك دست و پنجه نرم خواهد كرد.
پيش از اين، خانم "ديلما روسف"، همتاي برزيلي وي، اين بيماري را تجربه كرده بود و در مراحل شيمي درماني مجبور شد 7 ماه از كلاهگيس استفاده كند.
يادداشت ذيل به قلم "امير تفرشي"، كارشناس مسائل آمريكاي لاتين، به بررسي موضوع فوق پرداخته است.
* * *
در سال ۲۰۰۷ زماني كه خانم "كريستينا فرناندز" به رياست جمهوري آرژانتين رسيد، شمار زيادي از ناظران او را با هموطنش "ايزابل مارتينز دوپرون" (نخستين زن در جهان كه در سال ۱۹۷۴ به رياست جمهوري رسيد) مقايسه كردند. اين دو قبل از هر چيز همسر يك رئيس جمهور بودند: اولي، همسر رييس جمهوري پيشين "نستور كريچنر"، رييس جمهور از ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷، دومي همسر "خوآن دومينگو پرون" كه از ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۵ و سپس ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ در آرژانتين در قدرت بود.
اما اكنون بعد از چهار سال ديگر كسي چنين مقايسه اي را جايز نمي شمرد: در اكتبر ۲۰۱۱، رييس جمهوري آرژانتين نخستين زني بود كه در رأس يك دولت آمريكاي لاتين، آن هم با ۵۴ درصد آراء در نخستين دور، مجددا انتخاب مي شد.
در آرژانتين ديگر مانند آغاز نخستين دوره رياست جمهوري اش از "كريستينا كريچنر" نام برده نمي شود، بلكه او را با نام خانوادگي دوران قبل از ازدواجش يعني "كريستينا فرناندز" مي خوانند.
كريستينا و نستور طي فعاليتهاي سياسي دوران دانشجويي با يكديگر آشنا شدند. در سالهاي بعد، زماني كه با رويكار آمدن "خورخه رافائل بيدلا" در سال 1976 ديكتاتوري نظامي در آرژانيتن شروع شد و حكومت ترور چپگراها و منتقداناش را موسوم به "جنگ كثيف" آغاز كرد، اين زوج سياستپيشه به مناطق جنوبي آرژانتين در ايالت پاتاگونيا مهاجرت كردند كه زادگاه نستور بود. سال 2003 با پيروزي نستور كرچنر در انتخابات رياست جمهوري به نظر ميرسيد فعاليتهاي سياسي اين زوج به اوج خود رسيده باشد. كرچنر با هوشمندي كه بعضيها به سالهاي فعاليت اقتصادي وي مرتبط ميدانند، توانست آرژانتيني را كه به دليل اجراي سياستهاي مخرب بانك جهاني و صندوق بينالمللي پول به لحاظ اقتصادي ويرانهاي محسوب ميشد بار ديگر به كشور پر رونق تبديل كند. اما بر خلاف انتظارها كه تصور ميشد او بار ديگر خود را براي رياست جمهوري نامزد ميكند، همسرش جاي او را گرفت تا با اتكا بر تركيبي از محبوبيت كرچنر و شخصيت خود به عنوان سناتوري قاطع بر كرسي رياست جمهوري تكيه بزند.
كريستينا فرناندز پيش از رسيدن به اين مقام، دو دوره نمايندگي مجلس از ايالت سانتاكروز در سالهاي ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ و دو دوره عضويت در مجلس سنا در سالهاي ۱۹۹۵ و ۲۰۰۱ را در كارنامه خود داشت.
كريستينا در يك حادثه غير مترقبه در ۲۸ اكتبر ۲۰۱۰ همسرش را از دست داد. نستوركرچنر كه هنگام مرگ فقط شصت سال داشت با سكته قلبي مواجه شد. وي در ماه سپتامبر آن سال به دليل عارضه قلبي تحت جراحي قرار گرفته بود.
كرچنر در صحنه سياسي آرژانتين هنوز فعال بود و عضويت در كنگره آرژانتين را حفظ كرده بود. او همچنين دبيركل "اتحاديه كشورهاي آمريكايي جنوبي" موسوم به "اوناسور" بود. اما زندگي سياسي نستور به دليل بيماري تا حدي محدود شده و به خاطر عارضه قلبي تنها در سال ۲۰۱۰ دو بار تحت جراحي قرار گرفته بود.
"ديه گو مارادونا"، ستاره و سرمربي سابق تيم ملي آرژانتين، در مراسم تدفين نستور كرچنر، رئيس جمهور سابق آرژانتين حضور پيدا كرد گفت:"از دست دادن مبارزي مانند او كه مي توانست با آمريكا و تقدس غرب بجنگد، واقعا ناراحت كننده است. آرژانتين يك گلادياتور را از دست داد، مردي كه ما را به سمت بهتر شدن برد. او به خاطر همه كارهايي كه براي ما انجام داد، قابل احترام است. نستور از بسياري جهات شبيه چهگوارا بود."
اما چند روز پيش رسما اعلام شد كه رييس جمهور 58 ساله آرژانتين، چهارم ژانويه در بيمارستان خصوصي در 60 كيلومتري بوينس آيرس به دليل سرطان "پاپيلاري تيروييد" مورد عمل جراحي قرار ميگيرد. متخصصان بر اين باورند كه اين عمل وي نسبتا ساده است.
به گفته سخنگوي دفتر كريستينا فرناندز، بيماري سرطان رئيس جمهور در مرحله حاد و پيشرفته قرار ندارد و "فرناندز" براي انجام عمل جراحي 3 روز در بيمارستان بستري شده و 3 هفته نيز دوران نقاهت را سپري خواهد كرد.
بيماري سرطان كريستينا فرناندز 22 دسامبر و پس از انجام معاينات ماهانه مشخص شد.
فرناندز گفته است اوايل ماه دسامبر هنگامي كه براي شركت در اجلاس كاراكاس راهي ونزوئلا شده بود وقتي خبر سرطان "هوگو چاوز" به دستش رسيد گريه كرد؛ پزشكان مي گويند پس از انجام عمل جراحي، حال فرناندز كاملا خوب خواهد شد و وي مي تواند به زندگي عادي خود بازگردد.
آرژانتين تنها كشوري نيست كه خانم رئيس جمهور در مصاف با سرطان دست و پنجه نرم مي كند. در اكتبر ۲۰۱۰ در برزيل نوبت به انتخاب يك زن ديگر رسيد كه به خاطر مشاركتش در گروههاي چريكي چپ در دورههاي ديكتاتوري دهه هاي ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ شناخته مي شد.
"ديلما روسف"، كه درٔ ۱۴ دسامبر از يك پدر بلغاري مهاجر و مادري برزيلي زاده شده است، نخستين زني است كه در تاريخ اين كشور به مقام رياست جمهوري رسيد.
وي در مدرسه كاتوليكهاي فرانسوي زبان تحصيل كرد و در دهه ۱۹۶۰ ميلادي به گروههاي چريكي مبارز پيوست. در دهه ۷۰ دستگير و ۳ سال را در زندان به سر برد و متحمل شكنجههاي شديدي قرار گرفت و بعد از آزادي از انجام فعاليتهاي سياسي منع شد. بعد از آن وارد دانشگاه شد و در رشته اقتصاد مدرك كارشناسي را كسب كرد. وي همواره شيوهٔ مبارزاتي خود را از نوع سياسي ميدانست.
مشهور است وي در مواجهه با سناتوري در سال 2008 كه او را متهم به دروغگويي، قانون شكني و شركت در عمليات مسلحانه عليه حكومت در سال هاي 1960 كرده بود، با پاسخش نه تنها سناتور را خاموش كرد بلكه با كف زدن هاي همه نمايندگان روبرو شد. ديلما در پاسخ گفته بود: "من 19 سال داشتم به طور وحشيانه در طول سه سال در زندان شكنجه مي شدم و مقاومت كردم و حاضر نشدم نام دوستان خود را به زبان آورم تا باعث مرگ آنها شوم. "
پس از سقوط ديكتاتوري نظامي در برزيل، وي به عنوان يكي از بنيانگذاران حزب كارگر اين كشور شروع به فعاليت كرد. وي در سال ۲۰۰۳ به سمت وزير انرژي در كابينه "لولا داسيلوا" منصوب شد و ۲ سال بعد وظيفه رئيس دفتري وي را بر عهده گرفت.
ديلما روسف در دوران وزارت خود در ماه مي سال 2009 براي انجام برخي آزمايشهاي معمولي دورهاي به يك بيمارستان مراجعه كرد و در آن آزمايش پزشكان متوجه وجود يك غده در بدن وي شدند كه حاكي از ابتلاي او به سرطان غدد لنفاوي بود.
در 25 آوريل 2009، روسف اعلام كرد كه او اولين مرحله از درمان سرطان در سيستم لنفاوي خود را پشت سر گذاشته است. وي در نيمه ماه مي در حالي كه درد شديدي در پاهاي خود داشت در يك بيمارستان سوري-لبناني در سائوپائولو بستري شد. وي چهار ماه تحت "شيمي درماني" و پس از آن "پرتو درماني" قرار گرفت و توانست سلامتي خود را بازيابد.
روسف در اين باره ميگويد: اهميت موضوع سرطان من تشخيص به موقع آن بود. اكنون سلامتي من عالي است و در تلاش هستم چهار يا پنج كيلوگرمي كه در زمان بيماري از دست داده بودم دوباره بدست بياورم.
وي در دوران شيمي درماني به دليل از دست دادن موهاي خود به مدت 7 ماه از كلاهگيس استفاده ميكرد.
با پايان يافتن دو دوره رياست جمهوري "لولا سيلوا"، مردم برزيل با راي به روسف به تداوم سياستهاي لولا راي دادند. ادعا ميشود در دوران حكومت لولا، 20 ميليون برزيلي از فقر نجات يافتند و شكاف بين اغنيا و فقرا كمتر شده و ثبات اقتصادي را افزايش يافته است.
خانم روسف كه به عنوان كانديداي حزب كارگزان، حزب حاكم برزيل، در انتخابات شركت كرده بود، روز يكشنبه 31 اكتبر 2010 با كسب 56 درصد آرا در دوره دوم انتخابات بر رقيب خود از حزب سوسيال دمكرات، برنده اتتخابات رياست جمهوري شد.
بدون شك حمايت مشتاقانه و همه جانبه شخصيت كاريزماتيك لولا از روسف در پيروزي او نقش نعيين كننده داشته است.
او در روز اول سال 2011 ميلادي كار خود را به عنوان اولين رئيس جمهور زن در تاريخ برزيل آغاز كرد.
اگرچه پزشكان پس از درمان خانم روسف تاكيد كردهاند كه احتمال بازگشت مجدد سرطان وجود دارد، اما او اظهار داشته كه موفق شده بر بيماري خود تفوق كامل يابد.
انتهاي پيام/ص
يکشنبه|ا|11|ا|دي|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 323]