مجله هفته/ نگاه خريدارانه به مطبوعات

واضح آرشیو وب فارسی:ايران دیپلماسی: مجله هفته/ نگاه خريدارانه به مطبوعات
در صفحه "نگاه خريدارانه به مطبوعات" كه جمعه ها پيش رويتان قرار مي گيرد، مقالات و يادداشت هاي مهم روزنامه هاي كشورمان را كه در طول هفته منتشر شده است از نظر مي گذرانيم.

العراقيه چه سهمي از عراق مي خواهد؟

«عمليات خونين واشنگتن- رياض عليه بغداد! چرا؟» عنوان يادداشت روز روزنامه كيهان نوشته سعدالله زارعي در روز شنبه است كه در آن به تحليل حادثه انفجار در بغداد پرداخته شده و آمده است: زمزمه تجزيه عراق مدتي است از سوي چهره هاي وابسته فهرست العراقيه به گوش مي رسد. ظاهر قضيه اين است كه فهرست العراقيه مي خواهد اداره سه استان الانبار، صلاح الدين و نينوا- در غرب عراق و در مجاورت مرزهاي سوريه و اردن- را به دست بگيرد ولي باطن قضيه اين است كه آنان مي خواهند اين سه استان را به رويارويي با حكومت مركزي عراق كشانده و وحدت عراق را از بين ببرند چرا كه اگر غير از اين بود، طارق هاشمي و فهرست العراقيه مي توانستند اين هدف را از طريق مذاكره در پارلمان و دولت و تهيه يك طرح دنبال كنند اما آنان روش مسالمت آميز و قانوني را رها كرده و به انفجار روي آوردند. اين نشان مي دهد كه مي خواهند قدرتي در مقابل قدرت دولت مركزي پديد آورند و از اين طريق نه تنها بخشي از عراق را از حاكميت مركزي جدا كنند بلكه اسباب مزاحمت هاي زياد امنيتي براي تضعيف دولت مركزي فراهم نمايند. طبعا چنين هدف ضد ملي نمي تواند مورد تاييد دولت مركزي و مردم عراق باشد كه از ناامني رنج برده و با خروج اشغالگران به تامين امنيت خود اميد بسته اند.

كيهان مي نويسد: با توجه به دخالت آشكار آمريكا و رژيم عربستان در انفجارها و تنش سياسي در روابط اجزاي حكومت عراق، قطعا جداكردن سه استان سني نشين از سيطره دولت مركزي با هدف تاثيرگذاري به ساختار امنيت منطقه اي دنبال مي شود. مي دانيد كه در جريان حوادث 9 ماه اخير، سوريه تنها از بخشي از مرزهاي شرقي خود- مرز با عراق- امنيت داشت و مرزهاي آن در شمال- تركيه - جنوب- رژيم صهيونيستي- و شرق- اردن - به جولانگاه مخالفان نظام سوريه تبديل شده بود. از اين رو يكي از اصلي ترين كاركردهاي تنش فعلي ميان رهبران سني با حاكميت عراق، تكميل محاصره سوريه و اعمال فشار بر آن از طريق مرز شرقي است و از آنجا كه استان پهناور الانبار هميشه جولانگاه القاعده بوده و حوادث شهر «ديرالزورسوريه»- واقع در نزديكي مرزهاي عراق- توسط القاعده انجام شد، فشار فعلي براي واگذاري استان هاي سني نشين به فهرست العراقيه در واقع با اين هدف انجام مي شود خود اين موضوع ضمناً نشان مي دهد كه ايجاد پايگاه عملياتي ضدسوري در كشورهايي نظير تركيه، اردن و رژيم صهيونيستي داراي آن چنان تبعاتي است كه اين كشورها از پذيرش آن خودداري كرده و تنها به ايجاد پايگاه هاي اطلاعاتي و آموزشي عليه نظام سوريه اكتفا كرده اند و از سوي ديگر اين ماجرا نشان مي دهد كه بدون ورود عراق به اين عرصه امكان محاصره سوريه ميسر نيست.

يارانه پردرآمدها پر

«يارانه پردرآمدها» عنوان سرمقاله روزنامه دنياي اقتصاد به قلم مهران دبيرسپهري در روز شنبه است كه در آن با اشاره به گذشت يك سال از اجراي قانون هدفمندي يارانه ها آمده است: پيشنهادي كه براي ادامه طرح هدفمندي يارانه‌ها قابل طرح مي‌باشد اين است كه بدون قطع يارانه ماهانه و البته بدون افزايش آن، ولي با يك شيب ملايم طرح را ادامه داد، به اين صورت كه هر سال 10 تا 20 درصد بر قيمت حامل‌هاي انرژي افزوده شود كه در اين صورت فشار آن بسيار كم بوده و به‌راحتي مورد پذيرش عمومي نيز قرار خواهد گرفت. زيرا بايد اين معنا را قبول كنيم كه كاهش قيمت حامل‌هاي انرژي در اثر تورم طي دو تا سه دهه و به تدريج اتفاق افتاده؛ بنابراين راه حل تعديل آن هم بايد تدريجي باشد. ضمن آنكه براي ريشه كن شدن معضل يارانه‌هاي قيمتي تنها يك راه وجود دارد و آن هم مهار تورم است. يعني اگر بانك مركزي همچنان به عرضه زياد پول ادامه دهد حتي اگر همه يارانه‌هاي قيمتي حذف شده باشد باز هم در يك دوره 10 تا 20 ساله بايد قانون جديدي براي هدفمندي يارانه‌ها تصويب و به مورد اجرا گذاشته شود. به اميد روزي كه تورم صفر درصدي به يك رويه دائمي براي اقتصاد كشور تبديل شود.

اخوان المسلمين مصر، دور از انتظار

جمهوري اسلامي روز دوشنبه سرمقاله خود را به حوادث اخير مصر و مواضع گروه اخوان المسلمين اختصاص داده است. اين روزنامه مي نويسد: گروه اخوان المسلمين كه در انتخابات اخير اكثريت را در مجلس كسب كرده، موضع گيري‌هاي تعجب برانگيز در قبال حوادث اخير داشته است. اين گروه، ضمن حضور در تظاهرات، اعلام كرده است اعتراض عليه شوراي نظامي حاكم را به مصلحت نمي‌داند! اين نوع برخورد از سازماني كه سابقه چندين دهه مبارزه با رژيم‌هاي گذشته مصر را داشته است تعجب برانگيز و دور از انتظار است.

اين روزنامه مي افزايد: اينگونه رفتارها و همچنين مواضع مسئولان اين گروه مبني بر پاي بندي به توافق‌هاي سازش با رژيم صهيونيستي اين شائبه را به وجود آورده است كه اخواني‌ها براي رسيدن به قدرت حاضرند اصول را ناديده بگيرند هرچند برخي نيز معتقدند اين موضع گيري‌ها مقطعي است و در آينده كه جايگاه اين گروه در قدرت مستحكم شد، نظرات و مواضع اصلي خود را بروز خواهد داد. احتمال سوم نيز اينست كه اخواني‌ها با برخي اقدامات افراطي شركت كنندگان در تظاهرات اخير موافق نيستند و آن را به مصلحت انقلاب نمي‌دانند.

به نوشته جمهوري اسلامي، آنچه درحال حاضر مشخص است اين است كه انقلاب مردم مصر به نتيجه نهائي نرسيده و اينكه تظاهر كنندگان عنوان "بازگرداندن حيثيت" را براي تظاهرات جمعه گذشته خود برگزيدند، مؤيد اين واقعيت است كه انقلاب مصر زماني به نتيجه مطلوب خواهد رسيد كه قدرت دردست منتخبين واقعي ملت باشد و دست نظاميان از دخالت در مقدرات سياسي مردم مصر كوتاه شود. اين هدف، هنگامي محقق خواهد شد كه جوانان انقلابي حاضر در صحنه از حمايت اخوان المسلمين برخوردار باشند و نظر موافق ساير فعالان سياسي مستقل را نيز جلب نمايند. اخوان المسلمين نيز براي حفاظت از دستاوردهاي انقلاب و دور ساختن خطر نظاميان از آينده حاكميت ملت، به نيروي جوانان انقلابي نيازمند است. بنابر اين،‌ تنها راه نجات انقلاب مصر از خطر انحراف، وحدت نيروهاي انقلابي و احزاب مستقل از جمله اخوان‌المسلمين است، راهي كه قطعاً دشمنان زيادي دارد.

نامه اي به دكتر سروش

روزنامه رسالت روز دوشنبه در مقاله اي با عنوان «هنر و مهارت روشنفكري جديد!» به قلم محمد كاظم انبارلويي به نامه پراكني شماري از افراد وابسته به جريان روشنفكري به بهانه نقد نظام و رهبري اشاره كرده و مشخصا درباره نامه عبدالكريم سروش نوشته است: آقاي سروش در اين نامه اظهار نگراني كرده است كه روزي اين آب و خاك به مهلكه و مخمصه بيگانگان افتد. بي‌بي‌سي هم اين نگراني را با آب وتاب واتاب داده است. اگر كمترين تعقل و تامل در اين گفتار بود آيا تفوه به چنين سخني صورت مي‌گرفت؟ مگر مي‌شود از رسانه بي‌بي‌سي ارگان روباه پير استعمار و همدست جنايتكار آمريكا اظهار نگراني كرد كه روزي مملكت به مخمصه بيگانگان افتد؟ اگر چنين روزي فرا رسد خصم ما همان آمريكا و انگليس هستند شما به خاطر دلسوزي براي ملت، رفته‌ايد از زبان خصم ملت ايران اين نگراني را ابراز مي‌داريد؟! شما با اين همه درك و فهم، ولايت فقيه را در نظام ما كه مورد تائيد ملت و تائيد برگزيدگان ملت در مجلس خبرگان رهبري است نمي‌پذيريد اما ولايت اوباما و آقاي كامرون را مي‌پذيريد و از زبان آنها با ملت ما سخن مي‌گوييد. شما در روز قيامت در پيشگاه خداوند متعال چگونه پذيرش ولايت كفار و مشركين را بر عدم قبول ولايت موحدان و احرار عالم توجيه مي‌كنيد؟! شما رابطه امت و امامت را كه از ايران اسلامي كشوري آزاد، آباد، مستقل و پيشرفته ساخته است "استبداد ديني" نام نهاده‌ايد، اما رابطه خودتان با آمريكا و انگليس را كه چيزي جز وطن‌فروشي و پشت كردن به ملت نيست با ژست روشنفكري جديد، "آزادي" و "آزادگي" تلقي مي‌كنيد. اين توهين به شعور ملت ما كه دماغ ابرقدرت‌ها را به خاك ماليدند نيست؟! اين توهين به شعور خودت كه بي‌بي‌سي از تو به عنوان "متفكر ديني" ياد مي‌كند نيست؟!

ديپلماسي قضايي كليد بخورد

روزنامه كيهان در يادداشت روز خود به تاريخ ششم دي ماه به لزوم طرح دعاوي عليه امريكا اشاره كرده و مي نويسد: «ديپلماسي قضايي» جمهوري اسلامي براي روشن شدن عمق جنايات و تجاوزات آمريكا از يكسو و تلاش براي اصلاح ساختار مندرس و فرسوده سازمان ملل و لغو حق وتو بسيار كمك خواهد كرد تا بستر اقامه دعواي قضايي عليه واشنگتن مهيا و آماده گردد. و بدون ترديد با توجه به الگوپذيري از ايران در تحولات منطقه اي فتح بابي خواهد شد تا همه ملت هاي مسلمان و دولت هاي آزاديخواه اين جسارت و جرئت را بيابند تا دادخواهي كرده و عليه آمريكا اقامه دعوا كنند.

اين روزنامه مي افزايد: به نظر مي رسد براي هماهنگي هرچه بيشتر و مشخص كردن استراتژي ها و تاكتيك ها در جنگ حقوقي با آمريكا به پرچمداري جمهوري اسلامي، برگزاري 2 اجلاس يكي در سطح داخلي و ديگري در سطح بين المللي ضروري است. از همين رهگذر بايد يك اجلاس حقوقي با فراخوان از همه حقوقدانان بنام و متعهد، اساتيد خبره دانشگاهي و حوزوي و مسئولان عالي رتبه قضايي و حقوقي برگزار شود تا به دقت همه ظرفيت هاي حقوقي براي اقامه دعوا عليه آمريكا بررسي و واكاوي شود. همچنين بايد يك اجلاس بين المللي حقوق بشري با موضوع جنايات و تجاوزات آمريكا در نقض فاحش حقوق بشر با حضور حقوقدانان، انديشمندان و مسئولان عالي رتبه حقوقي كشورها در اقصي نقاط دنيا برگزار شود. با توجه به تحولات منطقه خاورميانه و شمال آفريقا در بستر بيداري اسلامي، اجلاس بين المللي حقوق بشر در موازات و تكميل كننده 2 اجلاس بين المللي «بيداري اسلامي» و اجلاس بين المللي «حمايت از انتفاضه» كه اخيرا برگزار شد خواهد بود.

سكوت دستگاه ديپلماسي ايران در برابر بحران عراق

«سكوت سوال برانگيز دستگاه ديپلماسي ايران در برابر بحران عراق» عنوان يادداشت روز روزنامه خراسان در روز سه شنبه ششم دي است كه در آن به ادعاي نقش داشتن ايران در وضعيت كنوني عراق به دليل وجود تركيب خاص مذهبي - قوميتي در ساختار حاكميتي و اجتماعي اين كشور، پرداخته شده و آمده است: دستگاه ديپلماسي ايران البته تا كنون در برابر اتهامات سكوت اختيار كرده است كه اگر اين سكوت با انفعال و عدم تحرك ديپلماتيك همراه باشد، بالقوه مي تواند ديپلماسي منطقه اي ايران را به حاشيه براند و شرايط را براي در افكندن سناريوهاي جديد عليه كشورمان مهيا كند. اين در حالي است كه راهكارهاي مختلفي براي كمك به حل و فصل بحران در عراق و همچنين دفع اتهامات وجود دارد و دستگاه ديپلماسي كشور لاجرم بايد برخي از آن ها را برگزيند:

۱ - آمريكا در مواضع روزهاي اخير خود نسبت به بحران عراق كه در قالب تماس هاي تلفني جو بايدن، معاون رئيس جمهور اين كشور با مقام هاي عراقي تبلور يافته، خواستار گردهم آمدن سران احزاب و گروه هاي مختلف عراق براي رفع اختلاف ها شده است. پيش از اتخاذ اين موضع از سوي آمريكا، شيخ احمد صافي، نماينده آيت ا... العظمي سيستاني خواستار تشكيل كميته اي براي حل و فصل بحران شده بود كه ايران مي توانست و همچنان مي تواند با اتكا به روابط حسنه خود با ائتلاف ها و گروه هاي شيعه و كرد، زمينه ساز تشكيل اين كميته باشد و از محوريت آمريكا در اين عرصه جلوگيري كند...

۲ - دستگاه ديپلماسي كشور در رد و نفي اين ادعا كه آمريكا با خروج از عراق، اين كشور را به ايران وانهاده، قصوري جدي ورزيده و تا كنون هيچ گونه روشنگري در به چالش كشيدن اين ادعا نكرده است...

۳ - شايد اتخاذ نشدن مواضعي قاطع و پي گيرانه درباره موضوع هايي همچون غرامت جنگ تحميلي، بدرفتاري با زائران ايراني عتبات عاليات و... موجب شده است كه برخي سياستمداران عراقي هر از گاه پا را از گليم حيا و آزرم فراتر گذارند و بي محابا ادعاهاي جديدي را عليه كشورمان مطرح كنند. گوشزد كردن مطالبات ايران به مسئولان عراقي و تأكيد بر آن ها در مجامع منطقه اي حداقل اين سود و فايده را در پي دارد كه اثبات كند، نقش ادعايي ايران در تحولات عراق ارمغان و رهاوردي را نصيب كشورمان نكرده است.

تبعات بستن تنگه هرمز

«افزايش چالش هاي سياسي- اقتصادي ايران» موضوع سرمقاله روزنامه آفرينش به قلم حميدرضا عسگري در روز چهارشنبه هفتم دي است كه در آن مي خوانيم: امروزه كشورها با تمام جهان روابط سياسي هرچند محدود را دارند اما اين فعاليت هاي اقتصادي است كه روابط طرفين را گرما مي بخشد . واقع بين باشيم، چقدر توانسته ايم روابط تجاري خود را با همسايگان و ديگر كشورها گسترش دهيم. يك لحظه صادرات نفت را از فعاليت هاي تجاري(بخوانيد فروش دارايي) كشور حذف كنيد... چه باقي مي ماند؟! بيش از 50 درصد از صادرات غيرنفتي هم به پتروشيمي اختصاص دارد كه از مشتقات نفت مي باشد. پس چه راهكاري براي رويارويي با فشارها و تحريم هاي اقتصادي اتخاذ كرده ايم.

اين روزنامه مي نويسد: هر وقت كه در مورد تحريم صادرات نفت ايران بحث پيش مي آيد، اين استدلال بيان مي شود كه "چالش اقتصادي بزرگي براي جهان ايجاد خواهد شد". اما با بررسي احتمالات مي بينيم كه در حال حاضر عربستان با قابليت توليد 12 ميليون بشكه در روز به تنهايي توانايي جبران نفت ايران را دارد! سفر نمايندگان آمريكا به منطقه و رايزني با عربستان و ديگركشورهاي عربي درمورد جبران كمبود نفت ايران در بازار جهاني در اثبات اين امر كافي است. يا در راهكار ديگري براي مقابله با كارشكني هاي غرب بحث بستن تنگه هرمز مطرح مي شود. هيچ شكي در قدرت استراتژيك و سوق الجيشي ايران در قلب تپنده انرژي دنيا يعني خليج فارس نيست. اما بايد به تبعات فراوان آن براي كشور خودمان هم فكر كرد. ما قصد رويارويي با تمام دنيا را كه نداريم بلكه بايد از اين قابليت ها به عنوان كارت هاي امتياز در گسترش و بهبود فعاليت هاي اقتصادي استفاده كنيم.

شنبه|ا|10|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران دیپلماسی]

[مشاهده در: www.irdiplomacy.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]